راه های زیادی برای عکاسی از نوزادان وجود دارد، اما یک چیز مسلم است: عکاسی از این مخلوقات کوچک به ظرافت خاصی نیاز دارد که فراتر از توانایی به کار گیری یک دوربین و دانش عکاسی است. بنابراین در این آموزش کوتاه ، شما عزیزان را با جنبه حساس عکاسی از نوزادان آشنا و ۶ نکته کاربردی مطرح خواهیم کرد.
[عکاسی از نوزاد] عکاسی کودک  عکاسی نوزاد  
اگر تا به حال بچه داشته اید، احتمالا می دانید که من دارم در مورد چه چیزی صحبت می کنم. نوزادان به خصوص با استخوان های نرم خود شکننده هستند، بنابراین جابجا کردن آنها باید به دقت انجام شود. بنابراین اگر در طول جلسه عکاسی بخواهم که کودک در مکان یا موقعیت متفاوتی قرار گیرد، این کار را به والدین می سپارم.

نوزادان به تازگی از حفاظت رحم مادر خود خارج شده اند، بنابراین بیشتر از افراد دیگری که احتمالا از آنها عکس خواهید گرفت، مستعد بیماری، سرماخوردگی و استرس هستند.

در ادامه این مطلب لنزک ۶ نکته برای جنبه حساس عکاسی از نوزاد آورده شده است:
۱
از عطر زدن اجتناب کنید
[عکاسی از نوزاد]

این نکته شامل صابون های معطر، لوسیون، عطر/ ادکلن، افتر شیو، و محصولات حالت دهی مو می باشد. نوزادان بینی های حساسی دارند. آخرین چیزی که شما می خواهید این است که سوژه ارزشمند شما عطسه کند. اگر او راحت نباشد، آن وقت بی قرار می شود و سر و صدا می کند.
۲
قبل از شروع کار دست های خود را بشویید
[عکاسی از نوزاد]

اولین کاری که شما باید وقتی وارد محیط نوزاد می شوید انجام دهید این است که دست های خود را خیلی خوب بشویید. حتی اگر قصد ندارید به بچه دست بزنید، به احتمال زیاد چیزهایی که بچه با آنها تماس دارد، مثل تخت را لمس خواهید کرد.
۳
احتمال آوردن میکروب به محیط نوزاد را کاهش دهید
[عکاسی از نوزاد]

اگر مریض هستید، جلسه عکاسی خود را دوباره برنامه ریزی کنید.

هیچ چیزی نگران کننده تر از نیاز به مراقبت از یک نوزاد بیمار نیست. بدن های آنها برای دارو بیش از حد جوان است، بنابراین به خانواده کودک (و خود او) یک لطف بکنید و اگر مریض هستید برنامه خود را تغییر دهید – به خصوص اگر تب دارید.
۴
دما را زیاد کنید
[عکاسی از نوزاد]

بچه ها وقتی گرم باشند خوشحال و خواب آلود هستند، بنابراین دمای هوا را زیاد کنید، اما این کار را ایمن انجام دهید. اگر از یک بخاری برقی استفاده می کنید، مواظب باشید که آن را خیلی نزدیک کودک یا هر چیزی که کودک روی آن یا داخل آن است، قرار ندهید.

به عنوان مثال، اگر بخاری پایین تر از کودک قرار دارد، هنوز هم می تواند با گرم کردن سبدی که او در آن قرار دارد، او را به خطر بیاندازد.
۵
اگر می توانید، از لوازم مشتری استفاده کنید
[عکاسی از نوزاد]

پتو، کلاه، حیوانات، کفش، سبد… همه اینها برای استفاده در طول جلسه عکاسی از نوزاد بسیار زیبا هستند.

اگر از لوازم مشتری خود استفاده کنید، آن وقت اقلام داخل عکس ها برای آنها معنی دارتر خواهند بود (به عنوان مثال، خاله مریم کلاهش را بافته، سبد مال عروسی والدینش است، حیوان مثل همان است که پدر وقتی بچه بود داشت).

همچنین در این صورت عکس ها منحصر به فردتر خواهند بود تا وقتی که از لوازم یکسان بارها و بارها استفاده شود.
۶
به او یک ژست را تحمیل نکنید
[عکاسی از نوزاد]

شما یا والدین کودک ممکن است بخواهید یک عکس از کودک در یک موقعیت خاص یا ژست گرفته بر روی یک شیء خاص بگیرید. لطفا زمانی که دارید چنین شاهکارهایی را انجام می دهید احتیاط کنید.

نوزادان برای عکاسی عالی هستند چون می توان موقعیت آنها را برای یک عکس تعیین کرد، اما آنها انسان هستند، نه عروسک. جانب احتیاط را رعایت کنید و به یاد داشته باشید که نوزادان ظریف هستند. اگر آنها ناراحت یا ناراضی به نظر می رسند، دست بکشید و یک عکس جایگزین دیگر پیدا کنید.


نوزادان باید همیشه راحت و ایمن باشند. بنابراین به عنوان عکاس آنها هر کاری می توانید انجام دهید تا در طول جلسه عکاسی، آنها چنین احساسی داشته باشند.

نویسنده: آنی تائو (Annie Tao)

منبع

لنزک

چرا عکاسان حرفه میانه خوبی با لنز های واید ندارند ؟ آیا استفاده از لنز های واید برای عکاسی واقعا بد هستند ؟
چه چیز باعث شده که لنز های واید از دایره توجه عکاسان خارج شود ؟
حتما از گوشه کنار دنیای عکاسی شنیده اید که لنز های واید در تجهیزات یک عکاس حرفه ای ، از محبوبیت کمتری برخوردارند . در واقع یک عکاس خوب کمتر به سراغ لنز واید میرود .همیشه این موضوع در عکاسی مورد توجه است که لنز های واید در عکاسی پرتره بازده خوبی ندارد.
عموما لنز‌هایی برای عکاسی پرتره مورد استقبال قرار میگیرند که فاصله کانونی بیشتر از ۵۰ میلی‌ متر را دارا باشند . یکی از عواملی که باعث شده لنز های واید مورد کم لطفی قرار بگیرند ایجاد اعواج در تصاویر است .  هر چند این اعوجاج در همه سوژه‌ها، کمی عادی و طبیعی به نظر می رسد ولی چشم انسان سریع تر از آنچه که فکر می کنید این مزاحم ها را میبینند و تشخیص می دهند . اعوجاج معمولا چهره یا اندام سوژه انسانی پرتره را از فرم خارج می کند و گاهی اوقات هم تصویری نازیبا از فرد را به ثبت می رساند .
این را بدانید که در این مقاله روی بد بودن این لنز تمرکز نمی شود ؛ در واقع پس از مطالعه این مقاله یاد خواهید گرفت که عوارض استفاده از این لنز را برای سلامت عکس هایتان به حداقل برسانید و مجبور به حذف این لنز از دنیای عکاسی تان نشوید . اگر روراست باشیم ، باید اعتراف کنیم تنوع و خلاقیت ناشی از استفاده از این لنز ، اجتناب ناپذیر است به شرطی که طبق اصول از آن استفاده کنید .
آشنایی با لنز های واید

همانطور که گفتیم استفاده از لنز های واید در عکاسی پرتره توصیه می شود اما قبل از آن بهتر است سرکی به مفهوم “عکاسی پرتره” بکشیم .
عکاسی پرتره چیست ؟

البته سوال اصلی اینجاست که چه عکس هایی در زمره عکس های پرتره قرار میگیرند ؟ مفهومی که از عکاسی پرتره بین عکاسان جا افتاده این است که  به عکس‌های صورت ، چهره و نیم‌تنه بالای اشخاص ، عکاسی پرتره میگویند ، اما عملا به هر عکسی یا  نقاشی که روی یک شخص متمرکز باشد عکاسی پرتره اتلاق می شود . در واقع منظورمان این است که پرتره، صرفاً مربوط به صورت و چهره یک شخص نیست و می‌تواند تصویری از اندام کامل یک انسان را نیز شامل شود . اینکه لنز‌های واید در عکس‌هایی که پرتره‌های بسته از صورت و چهره هستند بیشتر اعوجاج ایجاد می‌کنند یک تاثیر عادی و قابل پیشبینی است و طبیعتا تأثیر آن‌ها بیشتر به چشم خواهد آمد .

 

ایرادات لنز های واید

 

از این جمله چه تفسیری دارید ؟ : لنز‌های واید، عکس‌های پرتره کج و معوج تحویل شما میدهند.آتلیه بارداری
این تعریف دقیقا نقطه عطف این ماجراست . به طور کلی تعریف لنز‌های واید این است که  می‌توانند فضای بیشتری از صحنه مقابل دوربین را در داخل یک عکس جای دهند . این زاویه دید وسیع تر می‌تواند نمای بزرگ‌تری نسبت به آنچه که لنز‌های تله‌فوتو ثبت می‌کنند را به نمایش بگذارد و طبیعتاً تصویری نهایی نزدیک‌تر به زاویه دید چشم عکاسی شباهت بیشتری دارد .آتلیه نوزاد

نکته مهم دیگر اینکه ابعاد تصویر، در عکس‌هایی که با لنز‌ واید ثبت می‌شوند بیشتر مشخص است. چراکه هرچقدر سوژه‌ها به دوربین نزدیک‌تر باشد، به شکل حیرت انگیزی  بزرگ‌تر ثبت می‌شوند و به طبع آن ، اجسام دورتر از لنز نیز اغلب اوقات کوچک‌تر از آنچه که واقعاً هستند ثبت می شوند . این دقیقاً همان رفتاری است که چشم انسان با سوژه‌های مختلف می‌کند.

 

علاوه بر این  لنز‌های واید، رفتار مختلفی درباره عمق میدان از خود بروز می‌دهند. البته از قبل می‌دانیم که یکی از مهم‌ترین فاکتورهای تاثیر گذار بر عمق میدان، حداکثر گشودگی دهانه دیافراگم و بزرگی سایز سنسور دوربین است، اما بهتر است بدانید لنز‌های واید به شدت بر محدوده عمق میدان تاثیر گذارند و آن را شدیدا کاهش می‌دهند. به زبان ساده وقتی از یک لنز واید برای عکاسی استفاده می‌کنیم، حتی اگر از دیافراگم‌های بازتر همچون f/2.8 هم استفاده کنیم، باز هم عمق میدان به حدی زیاد می‌شود که عملاً کل بکگراند به وضوح در تصویر مشخص هستند.
این را بدانید که نمی‌توانیم لنز وایدی را پیدا کنیم که در زوایای باز، بتواند در بکگراند سوژه بوکه ایجاد کند.
احتمالا یکی از کلیدی ترین دلایلی که عکاسان حرفه‌ای از لنز های تله‌فوتو برای عکاسی پرتره استفاده می‌کنند، نه مشکل اعوجاج، بلکه همین چالش تار شدن پس زمینه عکس‌ها است . زیرا فقط به این ترفند می‌توانند تمرکز بیشتری را بر روی سوژه اعمال کنند و چشم بیننده را ناخودآگاه، به جایگاه س.ژه هدایت کنند .

تا اینجای ماجرا فهمیدیم که لنز‌های واید باعث وضوح بیشتر بکگراند می‌شوند، باین مشکل قابل چشم پوشی است نا زیبایی عکس های پرتره ثبت شده توسط لنز های واید را نمیتوان نادیده گرفت . به دنبال راه حلی در این زمینه نباشید ، در هر حال تصاویر زیبایی نخواهید گرفت .
    با این تفاسیر چرا برخی عکاسان باز هم ازاین لنز دست برنمیدارند ؟
نکات مهم برای استفاده از لنز های واید

چرا لنز های واید ، تصاویر زشتی ثبت می کنند ؟
فقط یکبار عکاسی با لنز‌های واید سینمایی کافیست تا کلا دیدگاهتان درباره آنچه که اعوجاج یا Distortion می‌نامیم دگرگون شود . در واقع اعوجاجی که باعث می‌شود تا اغلب عکاسان از عکاسی با لنز‌های واید گریزان باشند ، اعوجاج دایره‌ای ایجاد شده در کناره‌های تصویر است که به اعوجاج شعاعی بالشتکی معروف است . کار این اعوجاج تنها دور کردن یا نزدیک کردن سوژه به تصویر نیست بلکه در حاشیه ها نوعی انحنا ایجاد می کند  که در اکثر موارد از یک الگوی خاص هم پیروی نمی‌کند و عموما درباره هر لنز، شکل و تأثیرش منحصر بفرد است .

 

برای درک این نوع انحنا از یک تصویرسازی استفاده می‌کنیم.
فرض کنید در حال عکاسی از یک دیوار هستید .
در این مثال از یک لنز ۵۰mm نصب شده روی یک دوربین فول‌فریم استفاده میکنیم و به جای اینکه روبروی آن بایستیم، در آخر دیوار ایستاده‌ایم و دوربین را رو به سمت انتهای دیگر گرفتیم. به این صورت ، بلندای دیوار، در نزدیکی دوربین، از سمت دیگر بلندتر به نظر می‌رسد. یعنی در داخل تصویر این‌طور به نظر می‌رسد که ارتفاع دیوار در نزدیکی ما بلندتر از فاصله دورتر است.

اگر در همین حال از یک لنز واید بدون اعوجاج و با کیفیت کمک بگیریم ، تصویری نهایی شبیه به تصویر شماره ۲ است . با آنکه واید بودن لنز باعث بزرگنمایی سوژه (در نزدیکی ما) می‌شود، اما باز هم خطوط را به صورت صاف و مستقیم مشاهده می کنیم . این در حالی است که در لنز‌های دارای اعوجاج شعاعی ، علاوه بر بزرگنمایی بیش از حد سوژه‌های نزدیک و دور، یک انحنای نچندان دلچسب نیز در تصویر می‌بینیم که خطوط صاف حاشیه را به شدت منحنی کرده
استفاده از لنز های واید
البته منظور ما این نیست که لنز‌های واید همگی مشکل اعوجاج دارند. مشکل اعوجاج حتی در لنز‌های تله‌فوتو و لنز های بلند‌تر هم وجود دارند . ولی چون مقدار آن بسیار کم است؛ متوجه آن نمی شویم .
سوالی که مطرح می شود این است که لنز واید با عملکرد مناسب وجود ندارد ؟ برای این که لنز واید بدون اعواج باشد ، عدسی‌هایی نیاز است که بسیار پیشرفته و گران‌قیمتی اند.این عدسی ها باید در ساختار لنز وجود داشته باشند تا اعوجاج کمتر خودنمایی کنند . این مورد ، از مهم‌ترین دلایل برای خرید لنز‌های واید گران‌قیمت است که اغلب عکاسان تمایلی به آن نشان نمی دهند.
البته بسیاری از عکاسان حرفه‌ای لنز های سینمایی را به جای لنز‌های واید عمومی عکاسی استفاده می‌کنند تا اعوجاج را در عکس‌هایشان کاهش دهند . عکاسی با لنز هایی که اعواجشان ناچیز است به شما این امکان را می دهد که با تغییر زاویه دید و کادربندی های مختلف و غیر عادیبدون آنکه فکرتان مشغول انحنا ها باشد ، از عکاسی لذت ببرید .

 

 
اگر نتوانیم لنز های گران قیمت سینمایی را تهیه کنیم ، تکلیف چیست ؟

این لنز ها بخاطر کارکرد بی نقصشان قیمت های سرسام آوری دارند . مسلما هرچقدر لنز‌های واید با کیفیت تری بخریم، عکس های واید بی نقص تری خواهیم داشت . اما اگر رابط خرید این لنز های گران قیمت را ندارید که اعواج تصاویرتان را تا حد ممکن کاهش دهید . در این بین دو نکته را بای مد نظر داشته باشید : اول ترکیب بندی عکس ها و دوم ویرایش و اصلاح مناسب برای رفع برخی ایرادات .
۱-سوژه‌های اصلی را دور از حاشیه های تصویر بگنجانید
ز حاشیه های کادر عکاسی دور قرار دهید .اگر این کار را انجام ندهید، صورت یا بدن سوژه در حاشیه ها کشیده می‌شوند و این کشیدگی غیر معمول ، اغلب اوقات جلوه بسیار زشتی به عکس می‌دهند. در تصاویر پرتره که این روز‌ها در مناظر طبیعی و چشم‌انداز‌های بکر عکس‌برداری می‌شوند، اغلب شاهد مرکزیت سوژه ها هستیم . به این ترتیب، کشیدگی حاشیه های تصویر تنها روی بکگراند اعمال می‌شود و بیننده به ندرت ممکن است آن را کشف کند .

۲-اعوجاج را به صورت نرم‌افزاری برطرف کنید

بعضی  دوربین‌های حرفه ای قابلیت رفع اعواج به صورت نرم افزاری را داخل خود دارند  را دارند ،یعنی این دوربین ها می توانند اعوجاج حاصل از لنز‌های مخصوص خودشان را رفع کنند. از آنجا که عملکرد لنز‌های واید به دلیل ساختار اپتیکی مشابهی که دارند، قابل پیش‌بینی و اندازه‌گیری است، نرم‌افزار موجود در خود دوربین قطعا اعواج خنثی کند.
علاوه بر این نرم‌افزارهای پیشرفته ادیتور عکس مانند فتوشاپ (نسخه‌های جدید) امکانات رضاین بخشی برای برطرف کردن مشکلات ناشی از لنز مانند اعوجاج و … دارند . این آپشن خصوصاً زمانی که از فرمت خام ادوبی استفاده کنید ، بسیار قوی تر عمل می‌کند . حتی گاها اعواج را کامل رفع و رجوع می کند .
۳-از دوربین‌های حرفه ای با رزولوشن بالا استفاده کنید

نه به این خاطر که در این دوربین‌ها اعوجاج کمتر دیده می‌شود ، بلکه برای اینکه بتوانید بعداً کناره‌های تصویر را کراپ کنید و همچنان تصویری با کیفیت و رزولوشن بالا در اختیار داشته باشید.
قطعا وقتی با دوربین‌های قدرتمندی مانند Nikon Z7 یا Sony a7R III عکاسی می‌کنید، همیشه تصویری با کیفیت و رزولوشن بالاتر از ۳۰ مگاپیکسل داشته باشید که برای چاپ در سایز های بزرگ کاملاً مناسب و کافی هستند. البته باز هم حواستان باشد سوژه اصلی در حاشیه نباشد .

منبع

عکاسی

غیر ممکن است سر رشته ای در عکاسی داشته باشید و غروب خورشید را مهمان عکس هایتان نکرده باشید . اگر شما هم جزو عکاسانی هستید که به تصویر کشیدن غروب برایتان تکراری شده و به دنبال جلوه ای متفاوت از غروب میگردید ، پاییز آمیخته با غروب را امتحان کنید ! فقط یک عکاس میداند غروب خورشید در هر فصلی ، رنگ و بوی های منحصر بفردی دارد .
مگر ممکن است پاییزی که همه چیزش خاص و منحصر بفرد است ، غروبش با همه فصول مشترک باشد !؟
قرار نیست پاییز همه حواستان را جلب زرد و حنایی های طبیعت کند ؛ می توانید طبیعت هزار رنگ پاییز را با فرمول فوق العاده ای با خورشید ترکیب کنید و پایه گذار عکاسی مهیج نارنجی مات برگ ها و سرخ جسورانه خورشید در حال غروب باشید .

 
یک لنز تمیز و عاری از گرد و غبار نیاز دارید :

حالا که قرار است مستقیما به جنگ باریکه سرخ و جسور خورشید بروید ، باید حواستان باشد که معجزه ی زیبایتان با لکه گرد غبار مات و تار نشود .
حتما قبل از عکاسی از تمیز بودن لنزتان اطمینان حاصل کنید . اگر رابطه خوبی با عکاسی از طبیعت داشته باشید ، بی شک لنز هایتان مهمان های ناخوانده ریز و درشتی را سطح خود جای داده اند . لکه های قطرات آب باران ، گرد و خاک ، چربی اثر انگشت و… روی لنز یک عکاس طبیعت اجتناب ناپذیر است .
اگر میخواهید بدانید این آلودگی ها چه بر سر عکس هایتان می آورند یکی از لنز هایی که کثیف است را رو به نور بگیرید تا  متوجه شوید علاوه بر منظره و سوژه ، چه مهمان های دیگری قرار است روی عکستان گنجانده شوند .

امیدوارم جزو عکاسانی نباشید که میانه ای با تمیز کردن لنز ها ندارند و در انتها دست به دامن ادیتور ها می شوند . یادتان باشد تا جایی که ممکن است قبل از عکاسی شرایط را مهیا کنید ، نه اینکه با ادیتور ها و پس از عکاسی لکه گیری کنید .

عکاسی از غروب پاییزی
با سه پایه عکاسی اخت بگیرید :

تا به حال از خود پرسیده اید دلیل اصرار عکاسان مطرح جهان به استفاده از سه پایه چیست ؟
حتما نام سه پایه حواس شما را جلب لرزش دست و میزان ایزو و … می کند اما جالب است بدانید تحقیقات نشان داده است عکاسانی که از سه پایه استفاده می کنند ترکیب بندی و کادر بندی صحیح تری دارند . یعنی میتوان نتیجه گرفت عکاسانی که ارتباط موثر تری با سه پایه دارند ، حین عکاسی تمرکز بیشتری برای کادر بندی و ترکیب بندی عکس های خود دارند .
شاید استفاده از سه پایه مقداری سرعت عمل شما را تحت الشعاع قرار دهد اما شک نداشته باشید که کیفیت چشمگیری را برای شما تدارک دیده اند .
اگر ابتدای مسیر عکاسی است و به دنبال یادگیری عادات عکاسان موفق و حرفه ای هستید ، سه پاایه می تواند اولین قدم محسول شود .

 
نکات مهم در عکاسی از غروب پاییزی
 
با فرمت Raw عکاسی کنید :

استفاده از فرمت خام یا فرمت Raw در عکاسی یک قاعده کلی است. نیمی از لذت عکاسی در ویرایش عکس ها با ادیتور ها نهفته است . اگر نمیخواهید این لذت را از خود دریغ کنید ، با فرمت Raw عکاسی کنید .

 
عکس های واید بگیرید :
عکاسی بارداری
برای عکاسی واید از فاصله کانونی ۱۴ تا ۲۴ میلیمتر شروع کنید ؛ از آنجا که زیبایی مناظر به خصوص منظره غروب پاییزی بی شمار است ، اغلب عکاسان تمایل دارند جزییات بیشتری را درون یک عکس بگنجانند . برای حل این مشکل عکس های واید بگیرید و اگر خواستید ، در نهایت زوم کنید .
اگر به دنبال صحنه های دراماتیک هستید ، عکاسی با لنز واید چاره ی شماست .آتلیه کودک

تنظیمات دوربین برای عکاسی از غروب پاییزی
دوربین خود را روی حالت AV تنظیم کنید :

برای اینکه دیدگاه کلی از شرایط نوری و محیطی صحنه عکاسی تان کسب کنید ، عکاسی با حالت AV (اولویت دیافراگم) بهترین شروع است .
هرچند عکاسی در حالت تنظیمات دستی راه و روش عکاسان حرفه ای است اما برای آنالیز صحنه و گزینش بهترین ها ، AV نقطه شروع خوبیست .
وقتی با AV  عکاسی کنید ، تعیین سرعت شاتر را به عهده خود دوربین واگذار کرده اید .

 
مقدار ایزو را کاهش دهید :

اگر به دنبال تصاویر شفاف و عاری از نویز هستید ، مقدار ایزو را روی اعداد کوچکتر تنظیم و ست کنید . در برخی دوربین ها پایین ترین ایزو ۱۰۰ و در برخی دیگر ۲۰۰ است . این مقادیر ایزو ، پارازیت عکس های شما را به حداقل خواهد رساند .

تنظیمات ایزو برای عکاسی از غروب پاییزی
از سرعت شاتر غافل نشوید :

در مورد دیافراگم توضیح دادیم ، ایزو را هم متذکر شدیم ؛ قطعا نوبت تنظیمات سرعت شاتر است . دو ضلع از مثلث نوردهی توضیح داده شد و سرعت شاتر باقی مانده است .همانطور که گفتیم ، اگر در حالت AV عکاسی می کنید تعیین سرعت شاتر بر عهده شما نیست و توسط خود دوربین تنظیم می شود . اگر از سه پایه استفاده نمیکنید و از AV  هم خارج شده اید ، سرعت شاتر را مقداری افزایش دهید .
با چنین تنظیماتی اگر از صحنه غروبی عکس بگیرید که خورشید هم در قاب وجود داشته باشد ، تفاوت بین بخش های تیره و روشن متعادل خواهد بود و ردپایی از نویز های مزاحم هم نخواهید دید .
اگر در مورد نوردهی اطلاعات بیشتری میخواهید به مقاله آموزش نوردهی برای مبتدیان را مطالعه کنید .

 
نمایشگر دوربین ابزار کاربری برای کادر بندی و ترکیب بندی :

اغلب عکاسان در ترکیب بندی درست کادر های غروب خورشید چالش دارند ؛ علاوه بر اینکه نگاه کردن به خورشید در حال غروب سخت است ، باعث آسیب به چشم غیر مسلح هم می شود.
اینجاست که نمایشگر دوربین به دادتان می رسد تا هم کادربندی درست داشته باشید ، هم چشمانتان صدمه ای نبیند .

عجول نباشید :

عکاسی چه از منظره باشد ، چه پرتره باشد یا عکاسی از غروب پاییزی فرقی نمی کند ؛ وقتی در جایگاه عکاس قرار گرفتید باید صبور باشید ؛ اما به طور اختصاصی برای عکاسی از غروب پاییزی ، تا زمانی که رنگ در آسمان هست صحنه عکاسی خود را ترک نکنید . حتما شما بهتر از هر کسی می دانید که معجزه در عکاسی در یک لحظه رخ می دهد . ممکن است ترکیب رنگ غروبی آسمان در کنار مناظر زمینی جلوه ای با شکوه ایجاد کند و از آن غافل بمانید .

منبع

عکاسی

دیوید جاستیس، عکاس پرتره و مُد: «در زندگی چیزهایی وجود دارد که قوانین جهانی هستند و همه ما باید از آنها پیروی کنیم – چیزهایی مانند خیانت نکردن به همسرتان، نکشتن کسی، و دزدی نکردن. خیلی آسان است، نه؟ اگر در زندگی ده چیز واضح و بدیهی باشند که نباید آنها را انجام داد، پس روتوش عکس هم باید و نباید هایی داشته باشد. اینها ۱۰ فرمان روتوش من هستند».
عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد۱
نباید پوست را مات کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

وقتی پوست را مات می کنید، جزئیات زیادی را از دست می دهید. این مسئله ممکن است بر روی دوربین تلفن همراه زیاد قابل توجه نباشد، اما وقتی این عکس ها چاپ می شوند یا حتی وقتی بر روی یک مانیتور مشاهده می شوند، واقعا می توانید تفاوت و جزئیات از دست رفته را ببینید.

این یک تکنیک روتوش ضعیف است. زمانی که تازه این کار را شروع می کنید، قابل درک است. اما همانطور که پیشرفت می کنید و کارهای بیشتری انجام می دهید، یا باید یک روتوش کار برای همه عکس هایتان استخدام کنید یا تکنیک های مناسب را یاد بگیرید.

اگر می خواهید تکنیک های مناسب روتوش را خودتان یاد بگیرید، این بزرگترین مرجعی بود که به من کمک کرد بیشتر یاد بگیرم.
2
نباید تنها در یک لایه ویرایش کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

ویرایش در چند لایه به شما اجازه می دهد تا به طور موثرتر ویرایش کنید و امکان برگشت بدون آسیب زدن به ویرایش های دیگر را به شما می دهد.

ویرایش مخرب خوب نیست. در این ویرایش زمانی که اشتباهی مرتکب می شوید و باید به عقب برگردید، کارتان سخت می شود. این کار مانند حل کردن یک جدول با خودکار است – بله، انجام شدنی است، اما به این معنی نیست که شما باید این کار را انجام دهید. و باعث نمی شود که باحال (باهوش) به نظر برسید.

ویرایش در هر لایه (لایه های مجزا) در همان لحظه سخت تر است، اما توانایی جداسازی بخش های مختلف ویرایش، به شما اجازه می دهد تا وقتی به عقب برمی گردید و نیاز دارید برخی چیزها را اصلاح کنید، سازمان یافته باقی بمانید.

بیشتر بخوانید: آموزش استفاده از ویرایش عکس غیر مخرب برای جلوگیری از تغییرات دائمی
۳
نباید سفیدی چشم ها را روشن کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

اگرچه در تصویر سمت راست بهتر می توانید رنگ چشمان سوژه را ببینید، اما درخشش رنگ سفید در چشم های او بسیار غیر طبیعی است.

راه درست برای ویرایش چشم ها وجود دارد، و راه اشتباه هم وجود دارد. راه درست: در مردمک چشم بمانید و تنها کمی رنگ آن را برجسته تر کنید. راه اشتباه: همه چیز را در داخل چشم ها روشن کنید.
۴
هر چند ماه یکبار باید مانیتور خود را تنظیم (کالیبره) کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

مانیتورها بی ثبات هستند. هرچه بیشتر روشن باشند، و بیشتر مورد استفاده قرار گیرند، احتمال بیشتری وجود دارد که رنگ های آنها تغییر کند.

بسته به این که شما چقدر از مانیتور خود استفاده می کنید، می توانید رنگ های متفاوت تری نسبت به آخرین بار که آن را کالیبره کردید (اگر اصلا این کار را انجام داده باشید) ببینید. به همین دلیل است که دستگاه های کالیبراسیون (تصویر فوق) از شما می خواهند هر ماه یا چند ماه یکبار آنها را تنظیم کنید. این یکی از آن کارهایی است که شما باید مانند رفتن به دندانپزشکی هر ۶ ماه یکبار، انجام دهید.

لنزک: به دنبال آموزش مرتبط هستید؟ کافیست کالیبره کردن مانیتور را در گوگل جستجو نمایید.
۵
باید به نوع بدن سوژه خود احترام بگذارید
[روتوش طبیعی پرتره]

اگر سایز لباس خانمی ۹ هست، آن را با فتوشاپ ۲ نکنید. به همین سادگی. اگر عکاسی مُد انجام می دهید و روز عکاسی لباس کمی تنگ بود قضیه یک چیز است. کار جراح پلاستیک را هم انجام دادن و یک تغییر محسوس در هر یک از اندام های بدن یک چیز دیگر.
۶
انتقال نرمی از هایلایت ها به سایه ها انجام دهید
[روتوش طبیعی پرتره]

نور به شیوه ای خاصی بر روی صورت می تابد. مطمئنا تفاوتی بین تابش سافت باکس و بیوتی دیش وجود دارد، اما انتقال ها (Transition) نباید بیش از حد تند و آشکار باشند – انتقال از هایلایت ها (قسمت های روشن) به سایه ها باید به تدریج و ملایمت صورت گیرد. وقتی شما dodge و burn می کنید، باید سعی کنید بیشترین درجه طبیعی که می توانید را حفظ کنید.

بدیهی است که این مسئله برای روتوش طبیعی تر صدق می کند و نه آثار هنری که در آن شما به دنبال چنین ظاهری هستید.

لنزک: اگر برایتان سوال است که هنگام روتوش عکس های پرتره باید کدام قسمت ها را روشن تر (dodge) و کدام قسمت ها را تیره تر (burn) کنید، مطالعه مطلب «یک نکته آرایشی که ای کاش در شروع عکاسی می دانستم» از دنی دایموند را به شما توصیه می کنیم که برای طبیعی تر شدن پرتره هایش از تکنیک کانتورینگ بهره گرفته است. به زبان ساده کانتورینگ در آرایش هنر ایجاد هایلایت ها (روشنایی ها) و سایه ها در قسمت های درستی از صورت است که به سوژه بهترین ظاهر را بدهد دنی در این مطلب کوتاه اشاره کرده که بعد از آموختن این مفهوم نه تنها ویرایش عکس اش بهتر شده، بلکه مهارت های نورپردازیش نیز به طور چشمگیری بهبود یافته اند.
۷
باید تمام عکس های یک مجموعه (سری) را به طور سازگار و نامتناقض ویرایش کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

عکس ها از Manuel Del Moral

وقتی به دو تصویر از یک مجموعه نگاه می کنید، آیا آنها دقیقا روشنایی یکسانی دارند؟ آیا عیب و نقص های یکسانی از آنها حذف شده است؟ آیا پس زمینه در آنها ظاهر/ رنگ یکسانی دارد؟

ایجاد سازگاری بین عکس ها یک مهارت آموختنی است، اما احتمالا یکی از مهم ترین مهارت هاست. اگر شما دو صندلی مارک آیکیا (IKEA) خریدید، می خواهید آنها دقیقا یکسان باشند. نمی خواهید یکی از آنها کمی تیره تر باشد و یکی از پایه هایش کوتاه تر از بقیه باشد.
۸
نباید از ابزار Sharpening بیش از حد استفاده کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

یک مصداق بارز برای این مورد، مو است. در عکس های بیش از حد شارپ شده، شما متوجه شکنندگی (تیزی) زیادی در موها می شوید.

مثل این است که دارید آشپزی می کنید. اگر مزه غذا را تست کنید و متوجه شوید که به کمی نمک نیاز دارد، کل نمک پاش را در غذا خالی نمی کنید… تنها مقدار کمی به آن اضافه می کنید. همان مقدار کم تاثیر زیادی در مزه غذا دارد. این راهنمای خوبی برای نحوه بهتر شارپ کردن است. و اگر تصویر شما واقعا تار است، شارپ کردن زیاد چیزی نیست که با آن بتوانید تصویر را اصلاح کنید.
۹
نباید همه چیز را برای مرحله ویرایش بگذارید

بر روی شانه مدل یک تار مو هست؟ منتظر نمانید تا آن را در پس پردازش اصلاح کنید. اگر این مشکلی است که شما به طور فیزیکی می توانید آن را در یک لحظه برطرف کنید، این کار را بکنید. نباید منتظر بمانید تا وقتی که به خانه برسید و بفهمید آنقدر که فکر می کردید خوب نیستید. روتوش یک شکلی از هنر است و درست مانند عکاسی باید به آن احترام گذاشت. شما نمی توانید یک عکس را در هر وضعیتی بگیرید و بعد آن را کامل و بی نقص کنید. بعضی چیزها قابل اصلاح کردن نیستند.

متاسفانه من توصیه ای برای بهتر شدن در این زمینه ندارم. شما فقط باید در طول عکاسی بیشتر توجه کنید. همیشه سعی کنید در حین عکاسی به جزئیات خاصی توجه داشته باشید.

تار مو کجای بدن مدل افتاده؟ آیا چیزی هست که بی مورد (بی ربط) باشد؟ لباس او کثیف است؟ اینها چیزهایی است که من در طول عکاسی در مورد آنها فکر می کنم و می خواهم بدانم.
۱۰
باید فرمان دهمی هم باشد
[روتوش طبیعی پرتره]
نویسنده: دیوید جاستیس (David Justice)

منبع:

لنزک

عبارت «هر چه ساده تر، قابل فهم تر» به یک دلیل مشهور شده است: چون واقعاً جواب می دهد. بله، گاهی اوقات پیچیدگی در ترکیب بندی اشیاء در یک عکس خوب است اما با ایجاد یک فضای تقریباً خالی، شما می توانید یک عکس قوی تر خلق کنید.
چرا سادگی جواب می دهد؟

با حذف بی نظمی های موجود در عکس، افراد غیر ضروری و دیگر عوامل بی نظم کننده تصویر، شما تمام عوامل بالقوه را از بین برده و باعث می شوید که درک عکس برای بیننده ساده تر شده و راحت تر بفهمد که تمرکز اصلی شما در عکس چه چیز یا چه کسی بوده و همچنین شما می خواهید چه هدفی را در عکس بیان کنید.
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]

تا اینجای مقاله، فهمیدیم که ما می خواهیم با یک سری روش ها، «درک عکس را برای بیننده ساده تر کنیم». پس خیلی ساده بگوییم که ما دنبال مینیمالیسم یا ساده گرایی هستیم و می خواهیم از آن برای بهبود عکاسی خود استفاده کنیم. اصلا تفاوتی ندارد چه شاخه ای از عکاسی! می خواهد ماکرو باشد، پرتره باشد یا منظره… ماموریت ما بهره گیری از سبک «مینیمالیسم» برای بهتر کردن عکس هایمان است. پس ابتدا بهتر است با تعریف مینیمالیسم شروع کنیم:
مینیمالیسم چیست؟

در هنر های تجسمی (مثل مجسمه سازی، نقاشی، عکاسی و…)، مینیمالیسم (minimalism) یک سبک یا رویکرد است که هنرمند سادگی را اساس خلق آثار خود قرار می دهد. یعنی از روش های ساده و خالی از پیچیدگی استفاده می کند – که یکی از مهم ترین آن ها، کاهش المان های بصری می باشد. مینیمالیسم در زبان فارسی، «ساده گرایی»، «هنر کمینه» یا «کمینه گرایی» نیز نامیده می شود. حال که با تعریف «مینیمالیسم» و اساس آن در هنر های تجسمی آشنا شدید، بیایید نگاهی به مینیمالیسم در عکاسی داشته باشیم:
مینیمالیسم یا ساده گرایی در عکاسی چیست؟

در عکاسی، مینیمالیسم یک بیان یا شرح بصری واضح است – همان ساده تر کردن درک عکس که در بالا اشاره کردیم. داستان عکس ساده می شود، المان ها کاهش می یابند، و فضای تمیز اضافه می شود. عکاسی مینیمالیستی (که عکاسی مینیمال نیز نامیده می شود) نه تنها خود به یکی از ژانر ها یا شاخه های عکاسی تبدیل شده، بلکه عکاسان متخصص در رشته خود، یک فضای زنده و جذاب از هنر برای همه ما ایجاد می کنند تا از آن لذت ببریم.

اما آیا شما باید به طور کامل به عنوان یک عکاس مینیمالیستی تخصص داشته باشید یا تا بتوانید از مزایای این سبک بهره مند شوید؟ قطعا نه! هر یک از نکات زیر تقریبا برای هر نوع عکاسی عملی هستند. بیایید برخی از دستورالعمل ها را بررسی کرده و ببینیم چطور می توانید صرف نظر از ژانر (شاخه عکاسی) یا سبک از آنها در کار خود استفاده کنید:
الف
انتخاب سوژه
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]

این که شما می خواهید مسائل را ساده و قابل درک نگه دارید، دلیل بر کسل کنندگی عکس نیست. در واقع، با این تکنیک شما باید به سختی تلاش کنید تا خلاف آن را ثابت کرده و یک موضوع قوی پیدا کنید تا به تنهایی بتواند حرفی برای گفتن داشته باشد. این مسئله زمانی بیشتر آشکار می گردد که شما می خواهید از یک فضای بزرگ عکاسی کنید و موضوع اصلی (سوژه اصلی عکس) در قسمت کوچکی از این کادر قرار دارد. همچنین به جای فکر کردن به این که چه چیزهایی را می توانید در کادر خود قرار دهید، به این مسئله فکر کنید که چه چیز هایی را می توانید از عکس حذف کنید. سوژه یا داستان عکس خود را به طور شفاف مشخص کنید، سپس به کمک نکته ها و روش های زیر، آن را به ساده ترین شکل ممکن روایت کنید.
[عکاسی مینیمالیستی]

سوژه اصلی عکس در قسمت کوچکی از این کادر قرار دارد.
ب
انتخاب پس زمینه

پس زمینه نقش مهمی را در ساده یا پیچیده کردن عکس ها ایفا می کند. این ها چند راه برای انتخاب یک پس زمینه مناسب عکاسی مینیمالیستی هستند:
عکاسی بارداری۱
پس زمینه های تار
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]
آتلیه بارداری
یک راه آشکار برای جلب توجه چشم بیننده به سوژه اصلی این است که دیافراگم دوربین را به شکلی تنظیم کنید که هر چیزی در پس زمینه از فوکوس خارج شود.

داشتن یک پس زمینه یکدست یا مات و نرم مانع از چرخیدن بیش از حد چشم بیننده در تصویر شده و به شما کمک می کند آنچه را که می خواهید در عکس برجسته کنید (چشم بیننده را به آن هدایت کنید).

چطور پس زمینه عکس را تار یا مات کنیم؟

    با دوربین DSLR
    با دوربین کامپکت
    با فتوشاپ

۲
پس زمینه های ساده
[ترفند عکاسی از اجسام بی جان]

زمانی که در محیط داخلی (فضای بسته مثل خانه، آتلیه و…) عکاسی می کنید از پرده های پس زمینه یا فون استفاده کنید که بی نظمی های عکس را از بین ببرند. همچنین برای عکاسی در محیط بیرون نیز از حصار ها و دیوار های یکدست استفاده کرده و بالاخره هنگام گرفتن عکس از اشیاء کوچک مانند گل ها، سعی کنید پس زمینه خود را به همراه داشته باشید. زمانی که سوژه عکس، گل باشد می توانید زاویه عکس را طوری پایین بیاورید که آسمان به عنوان پس زمینه بوده و به عکس شما فضای مینیمال بدهد

چطور به یک پس زمینه ساده زیبا دست یابیم؟

    با ساخت پس زمینه بوکه خلاقانه برای عکاسی پرتره
    با سینی فر برای سوژه های کوچک
    با کاغذ برای سوژه هایی مثل گل ها
    با تعویض پس زمینه در فتوشاپ

ج
ایجاد فضای تنفس
[عکاسی مینیمالیستی]

شما می توانید با قرار دادن فضای خالی بیشتر در اطراف سوژه اصلی تان، که تحت عنوان فضای منفی شناخته می شود، برای چشم بیننده یک فضای تنفس ایجاد کرده و تمرکز بیشتری را متوجه سوژه کنید. مقاله «درک و استفاده از فضای منفی در عکاسی» در این زمینه به شما کمک خواهد کرد.
د
با رنگ ها بازی کنید
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]

اگر بین پس زمینه و سوژه یک کنتراست (تضاد) وجود داشته باشد، در این صورت سوژه کاملاً برجسته به نظر خواهد رسید. به عنوان مثال از رنگ های روشن و قوی در پس زمینه تاریک و یا بر عکس استفاده کنید. مطمئن شوید که هیچ نقطه شاخصی که توجه بیننده را از سوژه اصلی منحرف کند، در عکس وجود نداشته باشد. رنگ تنها یکی از ابزار های شما برای تبدیل کردن سوژه به نقطه کانونی عکس است. می خواهید بدانید نقطه کانونی چیست؟ و چه عوامل دیگری غیر از رنگ به شما کمک می کنند توجه بیننده را به سوژه اصلی تان جلب کنید؟ با مطالعه مقاله «تعریف ساده نقطه کانونی در عکاسی» شروع نمایید.
ه
المان ها یا اشیاء اضافی را حذف کنید
[عکاسی مینیمالیستی]

هر آنچه که در تصویر اضافی است را حذف کنید! تا می شود در مرحله عکاسی و اگر هم نشد با جادوی فتوشاپ. مواردی که از نظر جلب توجه با سوژه اصلی عکس رقابت می کنند. المان هایی که هیچ چیز به داستان عکس شما اضافه نمی کنند. زوم کنید و آن سطل زباله را از پشت سوژه تان حذف کنید. زاویه عکاسی را تغییر دهید تا چند شیء یا اشیاء بی ربط را حذف نمایید. اگر شیء ناخواسته دیگری ماند که نمی شد در مرحله عکاسی آن را حذف کرد، در نهایت آن را در مرحله ویرایش و فتوشاپ حذف کنید.

فرمانده روتوش: نباید همه چیز را برای مرحله ویرایش بگذارید

حال که با حذف المان های ناخواسته و حواس پرتکن، رقبای سوژه اصلی مان را کنار زدیم، از خطوط هدایتگر برای هدایت چشم بیننده به سمت سوژه کمک می گیریم:
و
از خطوط هدایتگر استفاده کنید
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]

از آنجا که عکاسی مینیمالیستی معمولا ترکیب بندی های بسیار ساده ای دارد، اغلب از خطوط و بافت ها برای بهبود داستان سرایی و هدایت توجه بیننده در جهت مناسب استفاده می شود. پیدا کردن خطوط هدایتگر طبیعی در ترکیب بندی هایتان می تواند به هدایت چشم بیننده به جایی که شما می خواهید کمک کند، که به شما اجازه می دهد تا تعداد المان های مورد نیاز برای گفتن داستان در عکستان را به حداقل برسانید.

این خطوط را می توانید در همه جا پیدا کنید؛ ریل های قطار، جاده ها، پیاده روها، و ساختمان ها تنها چند نمونه از آنها هستند. اگرچه پیدا کردن آنها آسان است، به راحتی می توان از آنها استفاده اشتباه کرده و بیننده را گیج کرد. اگر انتخاب یک خط آسان است، باید چشم ها را به جایی مرتبط هدایت کند. خطوط نباید نگاه بیننده را به صورت تصادفی از سوژه دور کنند، یا بدون هیچ مقصد واقعی به جایی بیرون از کادر هدایت کنند.

منبع:

لنزک

 امروز من یک نگاه اجمالی به یکی از جلسات عکاسی خانوادگی قدیمی ام می اندازم. من به شما می گویم که از چه لوازم و تجهیزات عکاسی ای استفاده کردم، روند فکری من در طول عکاسی چگونه بود، چند عکس گرفتم تا به یک عکس خوب برسم، و این که چطور اشتباهاتتان می تواند به شما کمک کند تا به عنوان یک عکاس پیشرفت کنید. اگر قصد دارید عکاسی خانوادگی انجام دهید ادامه مطلب را مطالعه نمایید، چراکه به دلیل مثال های زیادش می تواند از هر آموزش عکاسی خانوادگی ای بهتر باشد.

شما احتمالا عکس های خانوادگی عالی را در اینترنت یا اینستاگرام دیده اید. عکاسان دوست دارند بهترین کارهای خود را به نمایش بگذارند. اما شما از دیدن یک جلسه عکاسی خانوادگی کامل چیزهای خیلی بیشتری یاد خواهید گرفت تا تنها یک عکس عالی.

من عکس های خوب، بد، و عکس هایی که حتی اجازه ندادم خود خانواده ببینند را به شما نشان خواهم داد.
[عکاسی خانوداگی]

من عاشق عکس هایی مانند این با نور پس زمینه طلایی در صحنه های شاد و خوش عکس هستم. اما واقعیت این است که برای هر عکس «عالی» مانند این، ده ها (و حتی صدها) عکس گرفته شده که چندان خوب به نظر نمی رسیدند.
تجهیزات عکاسی برای این جلسه عکاسی خانوادگی عکاسی کودک در آتلیه کودک 

برای این جلسه عکس خانوادگی، من از دوربین Nikon D7100 استفاده کردم. برای اکثر عکس ها لنز من یک ۷۰-۱۸ میلیمتر با دیافراگم f/3.5-4.5 بود، هرچند تعداد کمی از آنها نیز با یک لنز ۳۰۰-۷۰ میلیمتر با دیافراگم f/4.0-5.6 گرفته شدند. من تصمیم گرفتم با فرمت RAW و JPEG عکس بگیرم، اما فقط فایل های RAW را با استفاده از لایت روم پردازش کردم.
[عکاسی خانوداگی]

لایت روم برنامه پس پردازش مورد علاقه من است. من در این جلسه ۹۸۲ عکس گرفتم. برای محدود کردن آنها، عکس هایی که برای من برجسته تر بودند را با پرچم علامت زدم، و سپس موارد نهایی که قصد داشتم نگه دارم را با رنگ زرد هایلایت کردم.
جلسه عکاسی خانوادگی

این جلسه مربوط به گذشته است، زمانی که من یک عکاس خانواده بودم. من این جلسه را انتخاب کردم چون هنوز چیزهایی زیادی بود که یاد نگرفته بودم، و ترجیح می دهم یک جلسه عکاسی سخت را به شما نشان دهم، چون خیلی بیشتر به شما کمک خواهد کرد.

آنها یک نوزاد داشتند و اکثر بچه ها زیر پنج سال بودند. خوشبختانه، من بعد از چندین سال عکاسی در مدرسه، تجربه زیادی در عکاسی از بچه های کوچک داشتم.

هدف من گرفتن انواع عکس های مختلف از کل خانواده، خواهر و برادرها و تک تک بچه ها بود.
این عکس مستقیما از دوربین بیرون آمده (SOOC) و نمونه ای از عکس هایی است که در نهایت آن را انتخاب نکردم. عکس گرفتن از یک خانواده شش نفری در حالی که همه آنها همزمان به دوربین نگاه کنند و لبخند بزنند، می تواند سخت و چالش برانگیز باشد. یکی دو تا از بچه ها همیشه به سمت دیگری نگاه می کنند یا لبخند نمی زنند. پدر و مادر نیز به ناچار به جای دوربین به بچه ها نگاه می کنند. شما باید یاد بگیرید که توجه آنها را جلب کنید.
[عکاسی خانوداگی]

عکس ها بعد از ویرایش در لایت روم این گونه به نظر می رسند. من ۷۰ عکس گرفتم تا به این یکی رسیدم. من دلسرد شده بودم، اما یاد گرفتم که باید در برقراری ارتباط با گروه ها بهتر شوم.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس نیز مستقیم از دوربین و بدون ویرایش است. وادار کردن چهار خواهر و برادر (که یکی از آنها نوزاد است) به نگاه کردن در دوربین و همزمان لبخند زدن، واقعا می تواند سخت باشد. اگر یکی از والدین یا یک دستیار درست پشت سر شما بایستند تا توجه آنها را جلب کند، می تواند به شما کمک کند. آن شخص باید در برقراری ارتباط با کودکان رفتار بازیگوشانه و کودکانه داشته باشد. این به مراتب بهتر از این است که یک بزرگسال کنار شما بایستد و سر بچه ها داد بزند و بگوید «اینجا را نگاه کنید!»
[عکاسی خانوداگی]

این عکس بعد از ویرایش در لایت روم خوب از کار درآمد. من ۳۳ عکس بد گرفتم تا به این عکس خوب رسیدم.
[عکاسی خانوداگی]

گاهی اوقات شما باید اجازه دهید بچه ها مسخره بازی درآورند. چرا یک جلسه عکس خانوادگی نباید برای آنها سرگرم کننده باشد؟ اما مراقب باشید. گاهی اوقات اگر به آنها اجازه دهید مسخره بازی درآورند، دیوانگی را از حد می گذرانند. آنها واقعا در این لحظه خیلی خوشحال تر بودند.
[عکاسی خانوداگی]

تا اینجا می توانید ببینید که اکثر عکس های من ناکافی نوردهی شده (underexposed) بودند. من مجبور شدم آنها را در لایت روم خیلی روشن کنم. در حال حاضر من از ترکیبی از مُد اولویت دیافراگم و جبران نوردهی استفاده می کنم. هدف من به دست آوردن روشن ترین نوردهی ممکن، بدون بیش از حد نوردهی شدن (overexposure) آن است. سپس می توانم تنظیمات نهایی را در لایت روم اعمال کنم.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس نهایی (که در لایت روم ویرایش شده) احساس آرامش خاصی دارد. من همیشه به دنبال بی حرکت بودن و ژست عالی در یک عکس نیستم.
[عکاسی خانوداگی]

من متوجه شدم که کار کردن با هر کودک به طور جداگانه بسیار آسان تر است. من می توانستم با هر یک از آنها ارتباط برقرار کنم و از حالت های خوب عکس بگیرم. ارتباط برقرار کردن با کل گروه به طور یکجا، دشوار است.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس نیز مستقیم از دوربین و بدون ویرایش است. معمولا نوزادان خودشان خیلی خوب نمی توانند بنشینند، به خصوص هنگام نشستن روی بسته های علف خشک. من همیشه از یکی از والدین می خواهم نزدیک آنها بنشیند تا آنها را محکم نگه دارد. وقتی من عکس می گیرم، آنها برای چند ثانیه دست خود را عقب می کشند.
[عکاسی خانوداگی]

هنگامی که نوزادان در حس و حال خوبی هستند، خنداندن آنها بسیار سرگرم کننده است.

بیشتر بخوانید: چگونه در عکاسی از کودکان لبخند های طبیعی تری به دست آوریم
[عکاسی خانوداگی]

عکاسی از نوزادان و کودکان نوپا زمانی که خلق و خوی بدی دارند، می تواند واقعا سخت باشد. در بین عکس ها باید تنقلات (نه رشوه) و زمان زیادی به آنها بدهید تا به حالت عادی برگردند.

این جلسه عکاسی خانوادگی باید ارزش توجه کردن به نوردهی در لحظه (نه گذاشتن آن برای مرحله ویرایش) را به شما یاد دهد. هیستوگرام خود را نگاه کرده و از جبران نوردهی برای اعمال تنظیمات استفاده کنید.

برقراری ارتباط با کودکان و خنداندن گروه های کوچکی از افراد را تمرین کنید، تا در جلسات عکاسی بتوانید این کار را به راحتی و بدون تلاش انجام دهید.

بیشتر بخوانید: ۴۳ راه نشاندن لبخند بر لب و ژست دهی طبیعی در عکاسی پرتره

نگران این نباشید که ممکن است لازم باشد ۲۰-۱۰ عکس بگیرید تا به عکسی برسید که ارزش نگه داشتن دارد. این برای بسیاری از عکاسان کاملا عادی است.

یک چیزی که من تا این مرحله یاد نگرفته بودم، قدرت خلاقانه زوایا بود. زوایا و لحظات کاندید (بی هوا – بدون ژست دهی، وقتی سوژه حواسش نیست) در حال حاضر مهم ترین بخش رویکرد من در جلسات عکاسی خانوادگی هستند. استفاده خلاقانه از زوایا در ترکیب با لحظات کاندید به شما کمک می کند تا هر عکس را منحصر به فردتر و شخصی تر کنید.
لحظات کاندید

اگرچه من کمی تجربه عکاسی در این زمینه داشتم (مراسم های عروسی مختلف، عکس های مدرسه ای، و عکاسی از چند خانواده)، اما قطعا دید یا سبک شخصی خودم را ایجاد نکرده بودم. اما این جلسه عکاسی خانوادگی بخشی از روند ایجاد آن بود.
من این عکس های کاندید را با شما به اشتراک می گذارم، چون عکس هایی مانند اینها بود که به من کمک کرد به عنوان یک عکاس پیشرفت کنم و مرا به چیزی که امروز هستم تبدیل کرد.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس درست در ابتدای مسیر ورود به مزرعه آفتابگردان گرفته شد. شما می توانید در ابتدای جلسه برای گرم کردن، عکس های کاندید بگیرید تا همه به دوربین عادت کنند.
[عکاسی خانوداگی]

این یک لحظه آرام قبل از شروع جلسه بود. من عاشق نور نرم روی صورت مادر هستم.
[عکاسی خانوداگی]

این نمونه بسیار خوبی است از این که اجازه دهید نوزادان و کودکان نوپا در طول جلسه کاوش کنند. آنها در مورد جهان اطراف خود کنجکاو هستند. بنابراین به آنها اجازه دهید کاوش کنند، در این صورت شما هم احتمالا عکس های کاندید خوبی خواهید گرفت.
[عکاسی خانوداگی]

آخرین جایی که ما یک عکس خانوادگی گرفتیم، بیرون یک انبار بزرگ بود. دخترها با گربه های انباری بازی می کردند و من نمی توانستم در مقابل گرفتن چند عکس مقاومت کنم (با وجود این که احساس می کردم کار من تمرکز بر روی عکس های ژست دهی شده است). دوربین من خوب فوکوس نکرد، در نتیجه این تصویر تار شد. اما من به نکته بسیار ارزشمندی پی بردم که فهمیدم این عکس در هر حال ارزش نگه داشتن را دارد. من در واقع فهمیدم که چیز نوستالژیکی در مورد بد فوکوس کردن یا از دست دادن فوکوس وجود دارد. این تصویر به عنوان یک عکس چاپی کوچک یا بر روی یک صفحه نمایش کوچک چندان هم بد به نظر نمی رسد. اما من نمی خواستم آن را به خانواده بدهم یا در مجموعه نمونه کارهایم قرار دهم.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس از خانواده که در کنار هم راه می رفتند، در حالی گرفته شد که ما از یک مکان به مکان دیگر می رفتیم. این روزها من یک گردش را برای جلسات برنامه ریزی می کنم و بین مکان های مورد نظر، عکس های کاندید می گیرم.
[عکاسی خانوداگی]

این لحظه کاندید بعد از چند عکس ژست دهی شده با مادر و فرزند کوچکش گرفته شد.
سخن آخر

در صورتی که شما در مراحل اولیه عکاس خانواده شدن هستید، احساس بدی نداشته باشید اگر هنوز خوب جا نیفتاده اید. در لحظات سخت ثابت قدم باشید تا رشد کنید. آن عکس های نادری که باعث می شوند ضربان قلب شما بالا برود، نشانه هایی هستند از این که شما به عنوان عکاس چه کسی خواهید شد. این عکس ها را بیشتر دنبال کنید، اما این را هم بدانید که باید خیلی چیزهای دیگر را نیز دنبال کنید، چون هیچ وقت نمی دانید چه چیزهایی ممکن است ضربان قلب شما را بالا ببرند.
[عکاسی خانوداگی]

من این عکس را نگه داشتم تا به عنوان آخرین عکس به شما نشان دهم، چون یکی از آن لحظاتی بود که مرا به عنوان یک عکاس برای همیشه تغییر داد. در حالی که من داشتم از مادر و خواهر کوچکتر عکس می گرفتم، سرم را بالا آوردم و دیدم خواهر بزرگتر دارد در مسیر می رقصد. برای من، این صحنه معنای واقعی کودکی بود. من ۷۰ بار امتحان نکردم تا به این عکس برسم. در واقع، درست بعد از این که این عکس را گرفتم، او دست از رقصیدن کشید و ژست گرفت. تا به امروز، رقص بخشی از بسیاری از جلسات عکاسی من بوده است.

نویسنده: مت کوکر (Mat Coker)

منبع:

لنزک

با توجه به بازار فعلی و نوسانات قیمت ، عکاسی تبدیل به یک هنر لذت بخش و در عین حال گران قیمت شده است . اما آیا واقعا تجهیزان گرانقیمت و آنچنانی ، تبحر در عکاسی را ضمانت می کند ؟ اگر شما هم جزو افرادی هستید که فکر می کنید خرید یک دوربین جدیدتر و منطبق با علم روز دنیا ، مشکلات ریز و درشت عکاسی شما را حل می کند ، سخت در اشتباهید و خواندن این مقاله برایتان واجب است . عکاسی نوزاد
وقتی به یک فرد ، صفت عکاس اتلاق می شود منظور فردی نیست عکاسی را به عنوان شغل خود انتخاب کرده ، در واقع عکاس فردی است که با امکانات موجود ( دوربین و علم و مهارت) مطلوب ترین نتیجه مصور را از یک صحنه یا سوژه ثبت نماید .برگزاری مراسم جشن تولد

همه عکاسان به طور درونی تمایل به ارتقا و بهبود هنر عکاسی خود در بازه های زمانی مشخص دارند اما کافیست چند صباحی نتیجه مطلوب خود را دریافت نکنند تا بلافاصله فکر تغییر دوربین و تجهیزات عکاسی خود بیوفتند . در واقع این راه حل ، تنها سرپوشی است روی مشکلات ریز و درشت عکاسی تان !

تمایل درونی عکاسان همواره خواهان پیشرفت محسوس در عکاسی است و این مورد اجتناب ناپذیر است اما ایجاد تغییر و تحول روی ابزار ها و تجهیزات عکاسی هیچ گاه رویایشان را به حقیقت تبدیل نمی کند .
اگر مدتی است که به رکود خلاقیت در عکاسی گرفتار شده اید ، اگر می خواهید شاهد تغییرات محسوس و سریع السیری در عکاسی تان باشید ، ۴ راهکار ساده شما را در این مسیر همراهی می کند :
نگاهتان را به دوربینتان تغییر دهید :
به محضی که فکر تغییر دوربین در ذهنتان جوانه زد ، این سوال را از خود بپرسید که آیا بر دوربین فعلی ام اشراف کامل دارم ؟ از تمام قابلیت ها و امکاناتش اطلاع دارم ؟
تکنیک و ترفند های نهفته اش را کشف کرده ام ؟
به عنوان یک عکاس ، چقدر زمان برای بررسی عمیق و موشکافانه دوربینتان صرف کرده اید ؟

اگر بدون هیچ تلاشی ، توقع دارید دوربینتان معجزه کند ، سخت در اشتباهید . برای عکاسی که قصد برقراری ارتباط مستقیم با دوربینش را نداشته باشد ، دوربین جدید یا قدیمی چندان فرقی ندارد .
اطمینان داشته باشید که دوربینتان بد نیست :
عکاسی ، به تصویر کشیدن احساسات خوب و زیبای عکاس در مورد سوژه و صحنه های زیباست . در واقع بخشی از زیبایی تصاویر ، از حس زیبای عکاس نشات گرفته ؛ حالا تصور کنید عکاس به کلیدی ترین ابزار خود برای ثبت زیبایی ها اعتماد نداشته باشد و از آن راضی نباشد . آیا نتیجه عکاسی ، رضایت بخش خواهد بود . قطعا خیر .
این را بدانید که عکس های بسیاری در دنیای هنری عکاسی جاودان شده اند و امروزه هنوز هم مورد استقبال قرار گرفته اند که با دوربین های معمولی ثبت شده اند .
انچه یک عکس را به ذات هنری اش نزدیک می کند ، نه کیفیت دوربین و قابلیت های فنی آن ، بلکه مهارت عکاس و احساسات مثبت او نسبت سوژه و صحنه عکاسی است . این اوصاف حتی عکاسی با دوربین موبایل های هوشمند هم نمی تواند هنر نهفته در وجود عکاس را خاموش کند .
بهترین مرجع برای کشف زیر و بم کارکرد دوربینتان ، سایت کمپانی سازنده دوربین است . هرچند استفاده از سایت های دیگر نیز خالی از لطف نخواهد بود !
به اصول و قواعد عکاسی متکی باشید :
بسیاری از عکس های شگفت انگیز که شهرت جهانی کسب کرده اند ، در زمانی ثبت شده اند که حتی تکنولوژی دوربین های امروزی وجود نداشته . آنچه این تصاویر قدیمی را تا سال ها در مرکز توجه قرار داده ، چیزی به جز مهارت عکاس در پیاده اسزی اصول و قواعد عکاسی نبوده است .
هرچند این نکات به سادگی بیان می شوند ، اما صرفا به سادگی قابلیت پیاده سازی ندارند . کمی تمرین و ممارست نیاز دارد که ابزار اولیه برای عکاسی است .
اگر نمی دانید این اصول را باید از کجا آغاز کنید ، یادگیری اصول نوردهی و نور پردازی ، قدم خوب و محکمی به نظر می آید .

می توانید از مقاله آموزش نوردهی برای عکاسان مبتدی شروع کنید
به درت تجسم خود اعتماد کنید
قدرت تجسم از جمله نیروهای ذاتی انسان است که متاسفانه کمتر برای رشدش زمان گذاشته می شود . به محض مشاهده یک صحنه یا سوژه عکاسی ناب ، عکس دلخواهتان از آن صحنه را در ذهن تصویر سازی کنید .
زاویه عکاسی ، میزان نوردهی ، کامپوزیشن و… می توانند جزو مواردی باشند که شما در ذهنتان بار ها با آن کلنجار رفته اید تا بهترین را انتخاب کنید .
البته حواستان باشد انتظار نداشته باشید آنچه در ذهن تصویر سازی کردید ، صد در صد قابل پیاده سازی باشد اما شک نداشته باشید با کمک قدرت تجسم نتیجه بهتری در انتظار شماست
نتیجه‌گیری
عملکرد مفید دوربین عکاسی ، قبل از اینکه به میزان تکنولوژی به کار رفته در آن بستگی داشته باشد ، به خود عکاس وابسته است . اگر تلاش کنید که بیش از پیش به یک عکاس خلاق و متبحر نزدیک شوید ، به چشم خواهید دید که دوربین مسئله چندان مهمی در عکاسی تان نخواهد بود .

منبع:

عکاسی

آیا شما هم فریب سبک و سیاق به ظاهر ساده ی عکاسی پرتره را خورده اید اما خود را یک عکاس پرتره درست و حسابی نمی دانید  ؟ چقدر از اهمیت و تاثیر معجزه گر تنظیمات دیافراگم دوربین روی عکس ها اطلاع دارید ؟
عکاسی پرتره ، از سبک های عکاسی فراگیر است که اغلب عکاسان با آن سر و کار دارند . اینکه همه افراد عکس های پرتره میگیرند چندان مهم نیست ، پرتره هایی دارای ارزش و پیگرد است که پیرو اصول و قواعد مبنایی این سبک باشد !آتلیه عکاسی
نقش اساسی این اصول و قواعد ، بر عهده تنظیمات مربوط به گشودگی دیافراگم است .سالن تولد کودک

اگر به تازگی شروع به عکاسی پرتره روی آورده باشید، احتمالا برای تنظیمات مربوط به دیافراگم کمی گیج و سردرگم شده اید. اگر فکر می کنید قرار است با یک دیافراگم واحد به استقبال این سبک عکاسی بروید ، باید بگویم که ذهنیت شما اشتباه است . هر عدد از گستره ی این تنظیمات ، تاثیر منحصربفردی روی عکس شما ایجاد می کند که انتخاب این مسئله کاملا سلیقه ای است .
گاهی تمایل دارید جزییات بیشتری از پس زمینه عکس خود را ثبت کنید و در مقابل گاهی از پس زمینه های محو استقبال می کنید و هدفتان این است که سوژه اصلی در مرکز توجه قرار بگیرد .

گشودگی دریچه دیافراگم و فاصله کانونی هر دو از فاکتور هایی هستند که بر عمق میدان تاثیر مستقیم دارند . مقاله زیر حاوی اطلاعات مفیدی در رابطه با تاثیر دریچه دیافراگم بر فوکوس و عمق میدان است
دیافراگم مناسب برای عکاسی پرتره کدام مقدار است ؟

شما بعنوان عکاس ، باید تصمیم بگیرید که می خواهید سوژه اصلی به صورت برجسته در تصویرتان نمایان باشد یا ترجیح می دهید پس زمینه هم تا حدودی سوژه اصلی شما را همراهی کند

دیافراگم در عکاسی پرتره

 
پس زمینه محو میخواهید ؟

گشودگی دیافراگمی باز با مقادیر f/4 یا f/2.8 عمق میدان محدودتری ایجاد می کنند.در واقع تنها محدوده بسیار کمی عقب تر و جلو تر از نقطه فوکوس در محدوده فوکوس جای می دهند. ثبت تصاویر با پس زمینه محو ، به دیافراگم باز دوربین شما نیاز دارد تا در عین حال شاهد وضوح و شفافیت سوژه اصلی باشید. در این حالت حواستان باشد که تمام حواستان را صرف دقت فوکوس کنید چراکه اندکی غفلت ، تصویر شما را به کلی نابود می کند .
سوژه و پس زمینه را با هم می خواهید ؟

دیافراگم f/8 (یا رنج دیافراگم در این محدوده) تعادل نسبی و رضایت بخشی بین سوژه و پس زمینه ایجاد می کند . بدین  صورت که بیننده مقدار بیشتری از پس زمینه را در تصویر می بیند و جزییات را با محوی کمتری مشاهده می کند . در این حالت نگران خطای فوکوس نباشید و بخش اعظم تمرکز خود را روی سرعت شاتر و ISO معطوف کنید
همه جزییات و سوژه اصلی را واضح می خواهید ؟
مقادیر کوچک دیافراگم ، مانند f/22، زمانی برایتان کاربرد دارند که همه جزییات و عناصر موجود را به صورت شفاف و واضح بخواهید .
برای عکاسی با این دیافراگم استفاده از سه پایه برای جلوگیری از لرزش دوربین و نویز ناشی از آن یک نکته ی اساسی است . البته افزایش ISO نیز می تواند شما را از شر مهمان های ناخوانده مزاحمی مثل نویز حفظ کند

منبع:

عکاسی

با الفبای عکاسی تا چه اندازه آشنایی دارید ؟ الف عکاسی ، نور است ! شاید بدون اطلاع از اصول ترکیب بندی و مثلث نوردهی بتوانید عکس غیرهنری ثبت کنید ، اما بدون نور ، عملا تصویری در کار نیست که بخواهیم در مورد نقاط قوت و نقاط ضعف آن اظهار نظر کنیم .
این توضیحات گواه این مسئله است که گاهی برای عکاسی حرفه ای ، به چیزی فراتر از نور خورشید نیاز داریم . در واقع عکاسی اصولی و حرفه ای ، نور حرفه ای هم نیاز دارد .  عکاسی کودک
هرچند در عکاسی فضای باز بهره مندی از نور طبیعی خالی از لطف نخواهد بود اما عکاسی در استودیو ها ، بی برو برگرد به تجهیزات نورپردازی مصنوعی نیاز دارد.آتلیه کودک کریمخان

فلاش ها اولین و نام آشنا ترین تجهیزات نورپردازی در عکاسی هستند . برخی فلاش ها بسیار قوی، نسبتا سبک و پروسه حمل ساده ای دارند . اما نوع دیگری به نام فلاش های خودکار وجود دارند نقش کلیدی برای تزریق نور به سوژه های بیرجان در طبیعت ، انواع پرتره و فضای داخلی ایفا می کنند که  فلاش استودیوی کیت فلاش قابل حمل و کیت فلاش قابل شارژ مشهور ترین آنها می باشد .
جعبه تغذیه (یک پارچه)

پاور پک یا همان سیستم یک پارچه (مونوبلوک) انرژی مورد نیاز هدهای فلاش جداگانه را تامین می کند. این قطعات شامل تعدادی خازن هستند که برق را با ولتاژ بسیار بالا در خود ذخیره می کنند . پاور پک را می توان به شکل معلق از سقف استودیو نصب کرد یا روی پایه مخصوصش قرار داد . انرژی تولیدی آن بر مبنای وات ثانیه یا همان ژول محاسبه می شود . اگر یک پاور پک قوی میخواهید ، باید دنبال نمونه ای باشید ۳۰۰۰ ژول باشد تا بتواند به طور همزمان انرژی مورد نیاز سه فلاش را تامین کند .

نورپردازی به کمک فلاش

ساختار  فلاش های عکاسی شامل یک لوله شیشه ای مملو از گاز زنون است که درصورتیکه ولتاژ نسبتا زیادی از پاور پک به آن برسد ، به یک باره نور شدیدی را از خود ساطع می کند و در واقع فلش می زند .
مهار کننده های زیر اغلب روی محل اتصال فلاش ها نصب می شوند که در ادامه به طور مفصل با آن ها آشنا خواهید شد :

     رفلکتور (منعکس کننده)
    بارن در (چهاردر)
    اسپات قابل فوکوس
    اسنوت (مخروطی)
    لانه زنبوری
    اسپات مشبک
    چتر
    محفظه نور نرم.

تک سر

تک سر ها اغلب با نام تخصصی شان یعنی مونو لایت شناخته می شوند که قدرت آن معمولا بین ۲۵۰-۵۰۰ وات ثانیه متغیر است . مزیت اصلی تک سرها وزن نسبتا پایین و قابلیت حمل و جا به جایی ساده آن است و در عین حال انواع و اقسام تعدیل کننده ها نیز بر روی آن نصب می شوند .
لانه زنبوری

این صفحه مشبک همانطور که از نامش مشخص است،  به شکل لانه زنبور طراحی شده تا نور را در محدوده باریکی تجمیع کند. هر چه حفره های لانه زنبوری ریزتر باشند و قد بلندتری داشته باشند نور متمرکز تر خواهد بود

انواع فلاش عکاسی
رفلکتور

بازتابنده یا همان رفلکتور برای هدایت نور فلاش کاربرد دارند . رفلکتور اسپیل کیل عموما به عنوان رفلکتور استاندارد شناخته می شود .
رفلکتور واید انگل کرومی، با ظاهری پهن تر و نسبتا کوتاه تر، زاویه پخش نور بسیار وسیع تر می کنند .
در این میان نوع دیگری به نام فلاد وجود دارد که تا حدودی پهن تر است و اغلب با یک درپوش برای پوشاندن لوله فلاش و لامپ آن در اختیارتان قرار میگیرد .
اسنوت

اسنوت ابزاری مخروطی شکل است که به هدف باریک تر کردن محدوده ی نوری استفاده می شود .

تجهیزات نورپردازی استودیویی
چتر

چتر های منعکس کننده روی فلاش ها نصب می شوند و نور را به سوژه عکاسی بازتاب می دهند . چتر های نقره ای یک از انواع این چتر ها می باشد که عملکرد موثر تری را از خود به نمایش گذاشته است اما نور را خیلی باریک تر از چتر های سفید منعکس می کند .
چتر های طلایی هم برای انعکاس نور های گرم استفاده می شوند .
این چتر ها که از مواد سفیذ نیمه شفاف ساخته می شوند ، با انعکاس نور از سطح خود بعنوان منبع نور دوم عملکرد به سزایی را در کیفیت تصاویر ایفا می کنند .

فلاش های عکاسی
محفظه نور نرم

این محفظه مستطیل شکل ، وزن نسبتا سبکی دارد که با فضای داخلی منعکس کننده و سطح رویی نیمه شفاف ساخته شده است . هنگامی که نور فلاش وارد محفظه می شود ، در این محفظه منعکس و پخش می شود و یک منبع نور متوسط را پدید می آورد .
بانک نور

با کمک بانک نور ، یک محفظه نور بزرگ خواهید داشت که نور نرم (سافت) ساطع می کند .
پرچم

کار فلگ ها ، کنترل و مدیریت نور است به طوری که پرچم (فلگ) مانع پخش نور به محدوده های ناخاسته می شود .
بارن در (Barn Door)

این دریچه های فلزی با نصب بر روی رفلکتور ها امکان هدایت و مدیریت نور را فراهم می آورند و از هدر رفت نور جلوگیری می کنند .

اسکریم

از اسکریم برای کاهش قدرت پخش نور استفاده می شود .
اسپات قابل فوکوس
این ابزار برای متمرکز کردن نور و ایجاد سایه های نوری به واسطه عبور نور فلاش از میان اشکال تیغه های سیاه استفاده می شود .
تمام این توضیحات ف تنها سبب آشنایی شما با کارکرد اولیه این تجهیزات نوری است ، اگر به طور جدی به خرید برخی از این تجهیزات نورپردازی فکر می کنید ، فرصت مشورت با افراد باتجربه و فعال در زمینه عکاسی را از دست ندهید چرا که اطلاعات شما ، اطلاعاتی اجمالی و نا دقیق است .
منبع:

عکاسی

 من یک عکاس اجسام بی جان هستم، اما دوست دارم به خودم به عنوان شخصی که داستان های جادویی درباره اشیاء روزمره می گوید، فکر کنم. شما به لوازم گران قیمتی برای عکاسی از اجسام بی جان (Still life photography) موفق نیاز ندارید – در این آموزش عکاسی اجسام بی جان مفهومی من نکاتی را در مورد تبدیل اشیاء ساده به صحنه های مفهومی جادویی با شما به اشتراک می گذارم.
جهان بیشتر از آنچه فکر می کنید، فرصت های داستانسرایی در اختیار شما قرار می دهد. یک فنجان قهوه خیلی کسل کننده است، اما این بدین معنی است که می تواند به شما کمک کند تا هر داستانی که می خواهید بگویید. شاید این فنجان قهوه متعلق به یک ستاره شناس باشد و ستاره ها یا ماه گرفتگی را نشان دهد. یا ممکن است تصور کنید که متعلق به هنرمندی است که از روی حواس پرتی قلم موها و مدادهای خود را داخل فنجان قرار می دهد. حتی بادبادک یا بالن های کوچک نیز می توانند در ابرهای بخاری که از فنجان خارج می شوند، پرواز کنند.
[عکاسی اجسام بی جان مفهومی]
عکاسی نوزاد
مخلوق نور
عکاسی کودک
از لوازم محدود استقبال کنید

جادو و فانتزی در مجموعه عکس هایی که من در اینجا به اشتراک گذاشته ام شایع تر هستند، اما اکثر لوازمی که استفاده کردم کتاب و بطری های شیشه ای بودند – که پیدا کردن آنها سخت نیست، و چیزهای تجملی و عتیقه ای هم نیستند. در واقع، فقدان لوازم خاص یکی از چالش های عکاسی از اجسام بی جان است که به نظر من بسیار جذاب است.

بدون لوازم زیاد، تخیل من جاهای خالی را پر می کند! من می توانم با یک تکه کاغذ ترسیم، یک اژدها بسازم، در اطراف یک دونات کهکشان ایجاد کنم، یا حتی یک اسب شاخدار کوچک را به زندگی بر روی قفسه کتابم دعوت کنم. تنها با دو اسپیدلایت و یک رفلکتور، می توانم داستان هایی از فضا، معجون های جادویی، مسافران، دانشمندان، و جادوگران بگویم. جالب ترین بخش کار ایجاد یک مفهوم افسانه ای است – تمام کارهای تکنیکی تنها تکالیف جبری هستند.
[عکاسی اجسام بی جان مفهومی]

گلوله های آتشین برای مبتدیان
۲
همیشه با یک طرح اولیه شروع کنید

توصیه ای که من به هر کسی که می خواهد وارد کار عکاسی از اجسام بی جان مفهومی شود می کنم این است که همیشه با یک طرح اولیه شروع کند. ای کاش کسی زودتر این را به من گفته بود! این کار به شما اجازه می دهد تا در مورد شخصیت و داستان خود فکر کنید، سوال های مهم بپرسید، و جزئیات زیبا اضافه کنید.

عکاسان زیادی وجود دارند که می توانند در حین کار به یک ایده فکر کنند، اما من قطعا یکی از آنها نیستم. طراحی و برنامه ریزی از قبل، یک جزء اصلی کار یک عکاس اجسام بی جان است. همچنین به ترغیب الهاماتی کمک می کند که از کار عکاسان دیگر نشأت نمی گیرند. الهام از واسطه های دیگر و زندگی روزمره شما پرورش می یابد.
[عکاسی اجسام بی جان مفهومی]

T-Rex و حس زیبای آن
۳
خارج از منطقه امن خود به دنبال الهامات ذهنی بگردید

همه ما مجبوریم در زمینه کاری خاص خود به دنبال الهامات ذهنی بگردیم، اما در مورد ادبیات و موسیقی چطور، یا پادکست و شعر؟ من عکسی دارم که تنها از یک خط از یک آهنگ اثر The National الهام گرفته است. داشتن یک ذهن باز برای الهام گرفتن ضروری است.

خود را به دانش عکاسی محدود نکنید: چیز جالبی در مورد زیست شناسی، علم خودشناسی، یا رقص یاد بگیرید. ایجاد تنوع قابل اطمینان ترین راه برای جلوگیری از ته کشیدن خلاقیت است.

[عکاسی اجسام بی جان مفهومی]

مخلوق نور
۴
تقویت جزئیات جالب

نکته مهم دیگری که به روح بخشیدن به اشیاء روزمره کمک می کند، این است که به طور خاص عمل کنید. الیزر یودوفسکی (Eliezer Yudkowsky) آن را «فضیلت محدودیت» می نامد. به این فکر کنید که چه چیزی شیء شما را جالب می کند – چطور است که شما را هیپنوتیزم کند یا یک احساس گرما و خواب آلودگی به شما بدهد؟

به عنوان مثال بیایید از یک فنجان چای استفاده کنیم. شاید بتوانید از طریق یک فنجان شفاف، نور خورشید را در چای خود ببینید. سپس آن را روی یک دسته کتاب قرار دهید و با نور پس زمینه از آن عکس بگیرید تا زیبایی آن را نشان دهید.
[عکاسی اجسام بی جان مفهومی]

کلکسیون آتش

یا شاید عطر و طعم را دوست دارید؟ اطراف فنجان را با ادویه جات و گل ها پر کنید تا به بیننده خود نشان دهید که عطر این گلبرگ های گل رز، شکر وانیلی، و اسطوخودوس در فنجان چای شما چگونه است. یا شاید آن را دوست دارید چون باعث آرامش شما می شود. در این صورت، می توانید آن را با یک داستان موقع خواب و ماه و ستاره های کاغذی در بالای بخار چای خود ترکیب کنید. هنگامی که تصمیم گرفتید که کدام ویژگی خاص شیء خود را بیشتر از همه دوست دارید، این جزئیات شما را به سمت بقیه روند کار هدایت خواهند کرد.

برای من، اجسام بی جان با ارزش ترین ژانر عکاسی است، بنابراین به شما توصیه می کنم که آن را امتحان کنید. به دقت به پتانسیل پنهان اشیاء، دگرگونی های کوچک آنها، و ارتباط ظریف بین آنها نگاه کنید. عکاسی اجسام بی جان شما را به یک کاوشگر در دنیای اشیای بی جان تبدیل می کند.

نویسنده: دینا بلنکو (Dina Belenko)

منبع:

لنزک

 آیا تا حال فکر کرده اید که به یک عکاس خانواده حرفه ای تبدیل شوید؟ شما می دانید این کاری است که می خواهید انجام دهید، اما به نظر می رسد که موانع زیادی شما را از این کار باز می دارند. اگر می توانستید نگاهی به آینده بیاندازید و ببینید این کار واقعا برای شما مناسب خواهد بود یا نه، عالی می شد. متاسفانه، راهی برای دیدن آینده وجود ندارد. اما شنیدن حرف های عکاسی که چند سال بیشتر از شما تجربه دارد، کمکی به شما می کند؟ پس ادامه این مقاله  را مطالعه نمایید. در این مقاله به سوال های شما از سبک عکاسی و تجهیزات گرفته تا تعرفه قیمت یا درآمد از عکاسی صحبت می شود.

من هم زمانی مثل شما بودم و در طول مسیرم دیگران را تشویق می کردم. و امیدوارم بتوانم الهام بخش شما نیز باشم.
[عکاسی از خانواده]

من در اوایل کار عکاسی ام مجبور بودم هر روز با ده ها بچه کار کنم. من نمی دانستم چطور با دوربین کار کنم. همه چیز در استودیو عکاسی از پیش تنظیم شده بود. اما چیزی که یاد گرفتم این بود که چطور با اشخاص مختلف، به خصوص بچه ها کار کنم. این یکی از باارزش ترین بخش های کار عکاسی خانوادگی من است.آتلیه کودک
آیا من به اندازه کافی خوب هستم؟عکاسی بارداری

احتمالا خیلی از شک و تردیدهای شما مربوط به این سوال است: «آیا من به اندازه کافی خوب هستم؟» اما در نظر داشته باشید که این با سوال «آیا عکس های من به اندازه کافی خوب هستند؟» فرق دارد.

آیا عکس های شما به اندازه کافی خوب هستند؟ آیا می دانید چطور با دوربین خود کار کنید، و عکسی که در ذهن دارید را بگیرید؟ آیا وقتی عکس های خود را به اشتراک می گذارید، واکنش های خوبی از افراد دریافت می کنید؟ آیا عکاسان دیگر بازخوردهای دلگرم کننده ای به شما می دهند؟

اگر نمی توانید به این سوالات پاسخ «بله» بدهید، پس احتمالا باید مهارت های خود را بهبود بخشید. اما اگر می توانید، پس به اندازه کافی خوب هستید. و با کسب تجربه بهتر هم می شوید. در نهایت، متوجه خواهید شد که به اندازه کافی خوب هستید، چون هر کسی که شما را استخدام می کند، عاشق عکس های شما می شود. پس کار خود را شروع کنید، اعتماد به نفس به مرور زمان به دست خواهد آمد.

در طول مسیر، ممکن است واقعا به خودتان سخت بگیرید. شما ممکن است یک عکاس عالی باشید که خانواده هایی که شما را استخدام می کنند را راضی و خوشحال می کنید، و با این حال هنوز هم احساس بدی نسبت به خودتان دارید. یاد بگیرید که با خودتان روراست باشید، و با ارزیابی کار خود از دیدگاه افراد دیگر شروع کنید.
[عکاسی از خانواده]

در ابتدا، ممکن است عکاسی از خانواده هایی که نمی شناسید احساس واقعا ناخوشایندی داشته باشد. یاد بگیرید که با این احساس ناخوشایند کنار بیایید و با افراد جدید، سکوت، و اشک های گاه به گاه راحت باشید.
من هنوز یک سبک عکاسی مشخص ندارم

وقتی تازه کار خود را شروع می کنید، به یک سبک عکاسی مشخص نیاز ندارید. شما سبک خود را در طول مسیر ایجاد می کنید. شما هنوز نمی دانید واقعا با چه چیزهایی روبرو خواهید شد، بنابراین باید برای هر چیزی آماده باشید. سبک شما نشان دهنده چشم انداز (دیدگاه) منحصر به فرد شما (که در طول عمر شما شکل می گیرد) و تجربه هایی که کسب کرده اید، می باشد.

در مقایسه با عکاسان دیگری که قبل از شما بودند، سبک و دیدگاه شما ممکن است ضعیف به نظر برسد. اما اگر از آنها بپرسید، به شما خواهند گفت که برای آنها نیز مدتی طول کشیده تا سبک خود را ایجاد کنند.
[عکاسی از خانواده]

من وقتی تازه کارم را شروع کرده بودم چیزی در مورد «ساعت طلایی» نمی دانستم. اما حالا عاشق این موقع از روز برای عکاسی هستم.
من اول باید تجهیزات مناسب داشته باشم

برای شروع کار، خودتان را زیر چندین میلیون قرض نبرید. از چیزهایی که دارید به بهترین نحو استفاده کنید. این کار احتمالا بهتر از چیزی است که فکر می کنید.

بله، شما باید تجهیزات خوب داشته باشید. اما اکثر عکاسان جدید بیش از حد خرید می کنند و تجهیزاتی را می خرند که هیچ وقت از آنها استفاده نمی کنند. با یک دوربین خوب و یک لنز ۵۰mm شروع کنید. سپس همانطور که تجربه بیشتری به دست می آورید، تجهیزات عکاسی خود را ارتقاء و گسترش دهید.
[عکاسی از خانواده]

من برای اکثر تصاویرم از یک دوربین Fuji XT1 و لنز ۵۰mm استفاده می کنم.
از کجا یک لوگو (آرم) بیاورم؟

شما برای شروع کار نیازی به لوگو ندارید. هیچ کس واقعا اهمیتی به لوگوی شما نمی دهد. هنگامی که مردم به دنبال یک عکاس می گردند، این لوگوی شما نیست که آنها را متقاعد می کند تا شما را استخدام کنند.

انرژی خود را صرف ایجاد و نمایش عکاسی خود کنید، و لوگو را برای بعد بگذارید.
در اینستاگرام چند «لایک» باید داشته باشم؟

هنگامی که کار خود را شروع می کنید، باید از هر راه ممکنی استفاده کنید تا مردم را از کسب و کار خود به عنوان یک عکاس باخبر کنید – رسانه های اجتماعی، بازاریابی شبکه ای، تبلیغات دهان به دهان، و البته، یک وب سایت.

اما نگران تعداد «لایک» های خود نباشید. مهم افرادی هستند که شما را استخدام می کنند، نه کسانی که «لایک می کنند».

در ابتدا، رسانه های اجتماعی و تبلیغات دهان به دهان برای من مهم بودند. اما حالا وب سایتم بخش عمده کسب و کارم است. یک وب سایت ساده بسازید و کار عکاسی خود را به نمایش بگذارید، و به مردم بگویید که چرا باید عاشق استخدام کردن شما به عنوان یک عکاس باشند.

[عکاسی از خانواده]
آیا باید شغلم را رها کنم؟

نه.

در روند تبدیل شدن به یک عکاس خانواده حرفه ای به خودتان سخت نگیرید، و تنها زمانی شغل خود را رها کنید که مطمئن هستید تصمیم درستی گرفته اید.

من مشاغل فصلی ای داشتم که به من اجازه می داد عکاسی را در فصل تابستان دنبال کنم. بعد از حدود سه سال تصمیم گرفتم شغلم را رها کنم. من متوجه شدم که ترقی و پیشرفت برای من سخت است، بنابراین بیشتر از حد لازم طول کشید تا این کار را انجام دهم. اما برای شما ممکن است سریع تر اتفاق بیفتد.

جلسات عکاسی گاه به گاه عصرها یا آخر هفته ها راه خوبی برای شروع است. ثابت کنید که واقعا می خواهید حرفه ای باشید و می توانید کسب و کار خودتان را ایجاد کنید، آن وقت شغلتان را رها کنید و یک عکاس تمام وقت شوید.

هرچه بیشتر به جای چیزهایی مانند لوگو و لایک بر عکاسی خود تمرکز کنید، زودتر می توانید به سراغ کسب و کار خودتان بروید.
[عکاسی از خانواده]
چقدر دستمزد باید مطالبه کنم؟

شرط می بندم که در این مورد اشتباه فکر می کنید. شما به این فکر می کنید که در هر جلسه چقدر باید دستمزد بگیرید، اینطور نیست؟ اما واقعا هیچ نظری در این مورد ندارید. شما فرض می کنید که مردم چقدر مایل اند بپردازند. و به این ترتیب دستمزد خیلی کمی می گیرید.
اما به جای آن، باید:

۱- تصمیم بگیرید که در سال چقدر می خواهید درآمد داشته باشید.

۲- تصمیم بگیرید که در سال چند جلسه عکاسی می خواهید داشته باشید. (هر هفته یا هر ماه از پس چند جلسه بر می آیید؟)

۳- از آن اعداد برای محاسبه این که در هر جلسه چقدر باید دستمزد بگیرید، استفاده کنید.

فرض کنید که دوست دارید در سال ۵۰ میلیون تومان درآمد کسب کنید و می خواهید هر هفته تنها یک جلسه عکاسی انجام دهید.

بنابراین دستمزد هر جلسه: ۵۰ میلیون تومان تقسیم بر ۵۰ جلسه، یا ۱ میلیون تومان می شود.

شاید ۲۰ میلیون تومان در سال و ۱۰۰ جلسه (دو جلسه در هفته) را در نظر داشته باشید.

در این صورت دستمزد هر جلسه: ۲۰ میلیون تومان تقسیم بر ۱۰۰ جلسه، یا ۲۰۰ هزار تومان می شود.
[عکاسی از خانواده]

هزینه ها را مد نظر داشته باشید. من از حداقل تجهیزات استفاده کرده و بر روی مکان عکاسی کار می کنم، بنابراین هزینه های من بسیار کم هستند. اما بعضی از عکاسان پول زیادی درمی آورند و مقدار زیادی از آن را نیز برای هزینه ها از دست می دهند.

از همه مهم تر، فکر نکنید که باید ارزان باشید. مردم برای عکاسی ارزش قائل اند، و وقتی شما یک عکاس خوب با مهارت های عالی باشید، از پرداخت هزینه به شما خوشحال خواهند شد.

و نگران این نباشید که دوستانتان فکر کنند شما زیاد دستمزد می گیرید. وقتی می گویم نباید کار خود را ارزان شروع کنید و به مرور زمان قیمت های خود را بالا ببرید، حرفم را باور کنید. با این حال، به مدت یک یا دو ماه با قیمت ارزان تر شروع به کار کنید تا یک مجموعه نمونه کار برای خود ایجاد کنید. اما وقتی شروع به کار می کنید، باید قیمت گذاری درستی داشته باشید.

نویسنده: مت کوکر (Mat Coker)

منبع:

لنزک

 برنامه ریزی و هدفمند بودن در مورد پرتره های عکاسی خیابانی، بر کیفیت تصاویر شما تاثیر خواهد گذاشت. ایده روشنی از آنچه که می خواهید به دست آورید، داشته باشید. به کاری که باید انجام دهید و جایی که باید باشید، فکر کنید. زمان روز و چگونگی نور را در نظر بگیرید. چه موقعی احتمال دارد افراد زیادی را آن بیرون ببینید؟ هرچه در مورد عکاسی خیابانی خود و چیزی که می خواهید به دست آورید هدفمندتر باشید، بیشتر سبک شخصی خودتان را ایجاد خواهید کرد. در این مقاله  به چند نکته و تنظیمات دوربین مناسب برای عکاسی خیابانی اشاره می کنیم.
[عکاسی پرتره خیابانی]  آتلیه نوزاد  آتلیه بارداری 
گرفتن عکس فوری یا پیش بینی کردن

ثبت یک حرکت (اکشن) در هنگام وقوع، نیازمند ترکیب تنگاتنگی از مهارت و خوش شانسی است. پیش بینی یک حرکت بالقوه قبل از این که اتفاق بیفتد، اغلب می تواند به این معنی باشد که شما بیشتر عکس های خوب خواهید گرفت. هر دو رویکرد به سلیقه و سبک شخصی شما بستگی دارد.

من ترجیح می دهم مکانی را پیدا کنم که در آن راحت باشم، نه سر راه کسی قرار بگیرم و نه زیر نور داغ آفتاب باشم. جایی که زاویه خوبی به من می دهد تا بتوانم به محض وقوع حرکت آن را ثبت کنم.

داشتن اطلاعات خوب در مورد مکان خیلی به شما کمک می کند. آگاه بودن از جریان زندگی در هر مکان خاص به شما کمک خواهد کرد تا پیش بینی کنید که چه موقع ممکن است بهترین عکس ها را بگیرید.
[عکاسی پرتره خیابانی]

سفر کردن اغلب شما را به مکان های متفاوت و ناشناخته می برد. یادگیری توقف و مشاهده کردن قبل از گرفتن عکس، درک مفیدی از آن مکان به شما خواهد داد.

در محله خودتان، باید بیشتر با سرعت زندگی و احساس خیابان ها آشنا باشید. اما هنوز هم ضرری ندارد که بایستید و به اطراف خود توجه کنید. به آنچه که اتفاق می افتد نگاه کنید و الگوها و تکرارها را ببینید.
[عکاسی پرتره خیابانی]

بین برنامه ریزی و رفتار ناخودآگاه تعادل برقرار کنید. آماده باشید. بیش از حد برنامه ریزی کردن می تواند احساس طبیعی را از بین ببرد. شما نمی خواهید عکس های خیابانی بیش از حد ساختگی و تعمدی ایجاد کنید. همه ما تعداد زیادی از آنها را دیده ایم.
در تنظیم دوربین خود راحت شوید

شناخت دوربینتان، به ویژه عملیات های اصلی آن، برای ثبت لحظات تعیین کننده (decisive moments) حیاتی است. این امر نیازمند تمرین مکرر و متمرکز است. اگر به ندرت از دوربین خود استفاده کنید، سخت تر می توانید به طور روان با آن کار کنید.

تنظیماتی را انتخاب کنید که با آن راحت هستید. مُد اولویت دیافراگم (A یا Av) اغلب محبوب است، چون هم می توانید بر عمق میدان تسلط داشته باشید (با تنظیم دیافراگم) و هم با تنظیم ایزو، سرعت شاتر را در صورت لزوم سریع تر نمایید تا از ماتی حرکت ناخواسته جلوگیری کنید.
دیافراگم: f/8 (این یک تعادل خوب بین داشتن یک عمق میدان عمیق و اجازه ورود مقدار خوبی نور است)

ایزو: ۸۰۰ – ۱۶۰۰ (در طول روز) و ۳۲۰۰ (وقتی هوا تاریک تر است)

سرعت شاتر: در مُد اولویت دیافراگم دوربین خودش سرعت شاتر را انتخاب و تنظیم می کند. عموما شما می خواهید سرعت شاترتان حداقل ۱/۲۵۰ ثانیه باشد (اگر سرعت شاتر آهسته تر از ۱/۲۵۰ ثانیه انتخاب شد، ایزو را افزایش دهید)

فوکوس دستی: شما می توانید لنز خود را در فاصله ۱٫۲ متر یا ۳ تا ۴ فوت پیش فوکوس نمایید
یادگیری مُد نوردهی دستی (M) به شما اجازه می دهد تا کنترل دقیق تری بر نوردهی خود داشته باشید، و با یک نگاه بفهمید که دقیقا دارید با چه تنظیماتی کار می کنید. بله، استفاده از مُد دستی به تمرین بیشتری نیاز دارد. اما تا وقتی تمرین نکنید، هیچ وقت نمی فهمید تحت کنترل داشتن تنظیمات چه مزایایی برای شما دارد. اگر از استفاده از یک مُد نیمه خودکار مثل اولویت دیافراگم راضی هستید، به آن بچسبید و از آن لذت ببرید.

از هر مُدی که استفاده می کنید، با اعتماد به نفس این کار را انجام دهید. توانایی استفاده از دوربین بدون نیاز به تمرکز کردن بر روی آن، به شما اجازه می دهد تا بیشتر در محیط اطراف خود مشارکت کنید، که به خصوص در هنگام ایجاد پرتره مهم است.
برقراری ارتباط یا عدم برقراری ارتباط

من اغلب دوست دارم با افرادی که در خیابان از آنها عکس می گیرم ارتباط و تعامل برقرار کنم. ارتباط برقرار کردن یا نکردن یک انتخاب شخصی است. اما می تواند تفاوت قابل توجهی در سبک پرتره هایی که می گیرید، ایجاد کند.
[عکاسی پرتره خیابانی]

این زوج در غرفه خود در یک بازار محلی که زیاد از خانه ما دور نیست، تخم مرغ می فروشند. من قبلا به این بازار نرفته بودم و به نظرم فریبنده بود. از میان هزاران نفری که آنجا بودند، به نظر می رسید که فقط من سفیدپوست بودم. آنجا یک مکان توریستی نبود، و مشخص بود که مردم محلی زیاد با خارجی ها روبرو نمی شوند.

قصد من این بود که از آنها عکس بگیرم. من با عکاسی از سینی ها و کیسه های تخم مرغ آنها شروع کردم. در حالی که این کار را انجام می دادم، متوجه میزان راحتی آنها شدم. اگر آنها از حضور من معذب می شدند، با آنها صحبت نمی کردم. اما آنها خوشحال و آرام بودند، بنابراین پرسیدم که آیا می توانم از آنها پرتره بگیرم. آنها به من جواب مثبت دادند.

در شرایط دیگر، بهتر است که فقط عقب بایستید و اجازه دهید همه چیز طبق روال خودش پیش برود. ایجاد اخلال در جریان امور می تواند مانع از گرفتن تصاویر طبیعی شود. من هیچ وقت دوربینم را پنهان نمی کنم، و دائم نگاه می کنم تا ببینم آیا افرادی که از آنها عکس می گیرم از حضور من احساس ناراحتی می کنند یا نه. بودن در شمال تایلند باعث شد متوجه شوم که این رویکرد مهم است. مردم اینجا عموما بسیار مودب هستند و من فکر می کنم مهم است که به آنها احترام بگذارم.
[عکاسی پرتره خیابانی]

فرهنگ و ماهیت افراد در کشورهای مختلف، متفاوت است. حتی در یک کشور هم خصوصیات مردم می تواند بسیار متفاوت باشد. به عنوان مثال، مردم بانکوک معمولا کمتر رفتار دوستانه و آرامی دارند. در هر جایی که پرتره خیابانی می گیرید، مهم است که آن مکان و احساس مردم را به خوبی درک کنید.

گاهی اوقات بهتر است که جسورانه به چهره افراد نگاه کنید. در مکان های دیگر و با افراد دیگر، این کار می تواند شما را به دردسر بیاندازد. موقعیت را به دقت بررسی کنید و شیوه انجام کار خود را با آن تطبیق دهید.

اگر می خواهید به افراد نزدیک شوید و با آنها ارتباط برقرار کنید، آگاه باشید که شیوه رفتار شما بر آنها تاثیر می گذارد. احوالپرسی کردن با دیگران همراه با لبخند و علاقه نشان دادن به آنها و کاری که انجام می دهند، معمولا واکنش مثبتی را به همراه دارد. حتی اگر آنها درخواست شما برای گرفتن پرتره را رد کردند، باز هم می توانید از کمی مصاحبت با آنها لذت ببرید.

اعتماد به نفس داشتن در مورد کار با دوربین هنگامی که با دیگران ارتباط برقرار می کنید به این معنی است که به جای توجه بیش از حد به دوربینتان می توانید به آنها توجه نشان دهید.
[عکاسی پرتره خیابانی]
روش کار خود را به طور مداوم تمرین کنید

روش مهم است. شیوه کار مناسب خود را پیدا کنید و به آن بچسبید. اگر چیزی را فقط یک بار امتحان کنید، هیچ وقت بر آن مسلط نخواهید شد. اگر دائما روش خود را تغییر دهید، مدت زمان زیادی طول می کشد تا مهارت ها و سبک خود را ایجاد کنید.

تنظیمات دوربین و لنزی که بیش از همه از آن لذت می برید را پیدا کرده و از آنها استفاده کنید. مکان هایی را انتخاب کنید که با آنها راحت هستید و بارها از آنجا بازدید کنید. سعی کنید اتفاقاتی که در آنجا می افتد و نحوه عکاسی از آنها را پیش بینی کنید. هنگامی که نور خوب و سوژه مناسب برای شما قطعی است، به آنجا بروید.

ارتباط برقرار کردن یا نکردن. هر دو روش را امتحان کنید، حتی اگر با برقراری ارتباط با غریبه ها راحت نیستید. من هم قبلا خیلی از این کار می ترسیدم. اما به عنوان یک عکاس روزنامه مجبور شدم از منطقه امنم خارج شوم. و این مرا به عکاس بهتری تبدیل کرد.

تکرار یک شیوه ایجاد پرتره های خیابانی به شما کمک خواهد کرد تا روش مورد علاقه خود برای کار کردن را تشخیص دهید. شیوه کار خود را پیدا کنید، اما در آن گیر نکنید. زمانی که دیگر از آن لذت نمی برید، وقت تغییر است، قبل از این که چشمه خلاقیت شما خشک شود.
امتحان کنید
مکان مورد نظر خود و زمانی از روز که بیشتر احتمال دارد در آن پرتره های خیابانی بگیرید را انتخاب کنید.
[عکاسی پرتره خیابانی]

پنج یا ده بار از این مکان بازدید کنید و حداقل پنج پرتره بگیرید که در آن با سوژه های خود ارتباط برقرار نمی کنید. سپس دوباره این کار را انجام دهید، فقط این بار حداقل پنج پرتره بگیرید که در آن ارتباط برقرار می کنید. ممکن است وقتی شروع به کار می کنید، احساس ناراحتی کنید. اما اگر ثابت قدم باشید، می توانید عاشق این تجربه شوید و چند پرتره عالی بگیرید.

نویسنده: کوین لندور یوهان (Kevin Landwer-Johan)

منبع:

لنزک

لفن همراهتان از چه برندی است ؟ چقدر با آپشن ها و امکانات دوربین موبایلتان آشنایی دارید ؟ اگر موبایلتان آیفون های شگقت انگیز اپل است ، حسابی خوش به حالتان شده . اگر میپرسید چرا ، مقاله زیر را به دقت بخوانید . آتلیه عکاسی کودک
اگر از طرفداران تلفن های هوشمند اپل باشید ، حتما اعتراف خواهید کرد که خلاقیت و نوآوری از سر و روی این اسمارت فون می بارد . نه فقط در طراحی نمایشگر و بدنه و رابط کاربری ، بلکه خوشبختانه دوربین این تلفن همراه نیز پیرو همین قاعده هیجان انگیز است .
با کمی تیزبینی متوجه خواهید شد که پس از عکاسی با نسخه های جدید آیفون ، هاله ای تیره در حاشیه عکس ها دیده می شود . در نمایشگر آیفون نسبت ابعاد تصویر در سایز های مختلفی ارائه شده و به صورتی است که تصویر ، تمام صفحه را پر نمی‌کند. آتلیه نوزاد

البته این وضعیت برای برخی از کاربران آیفون ، که به تازگی به جرگه اپلی ها پیوسته اند ، ویژگی آزاردهنده و نامعقول محسوب می‌شود اما این را بدانید که اپل منظور خاصی را از گذاشتن این ویژگی دنبال می‌کند که در این مقاله تبیین خواهد شد .

تجربه ثبت تصویر عریض با این اسمارت فون ها ، قطعا برایتان جالب خواهد بود . اگر میخواهید با موبایل های اپل تصاویر واید داشته باشید ، متن زیر را به دقت بخوانید .
اگر جزو افرادی هستید که با لنز های واید دوربین های سطح بالا سر و کار دارید ، حتما مقاله عکاسی با لنز های واید را مطالعه کنید .
آشنایی با نسبت ابعاد تصویر
احتمالا هنوز هم ذهنتان درگیر دلیل حاشیه های تیره ای است که در ابتدای متن بدان اشاره کردیم . واقعا دلیل این حاشیه چیست ؟
اول از همه باید بدانید که تصاویر ثبت شده با گوشی های آیفون نسبت ابعادی برابر با ۴:۳ دارند. چرا؟ چون در این فرمول ، نسبت ابعاد تصویر با بیشترین تعداد پیکسل پر می شود و امکان چاپ عکس با کیفیت بالاتر فراهم است. این در حالی است که اگر نسبت ابعاد تصویر را ۱۶:۹ انتخاب کنید نمی توانید در شات‌های متنوع عکاسی کنید .
تا حالا به این نکته دقت کرده‌اید که وقتی از دوربین عکاسی به حالت ویدیو سوئیچ می‌ کنید، یک بزرگ‌نمایی آنی رخ می‌دهد؟ از آنجا که در حالت فیلم برداری نمایش تصویر در ابعاد ۱۶:۹ است و صحنه و سوژه تمام صفحه را پر می‌کند این بزرگنمایی کوتاه مدت رخ می دهد . بدترین بخش قضیه، اینجاست که میدان دید شات مورد نظر در حد قابل توجهی کاهش پیدا می کند .
حتما با این مسئله موافقید که شایدبهتر بود اپل گزینه‌ی اختیاری دیگری با نسبت ۱۶:۹ در بخش عکاسی در نظر میگرفت و در عین حال به مخاطبان خود هشدار می‌داد در صورتی که از این حالت استفاده کنند ، عکس‌هایی با رزولوشن پایین تر نسبت به حالت ۴:۳ خواهند داشت . ماکزیمم رزولوشنی نسبت ۴:۳ مقدار ۴۰۳۲ در ۳۰۲۴ است.
با این حال در سیستم عامل iOS دو راه حل تعبیه شده که بتوانید عکس‌های خود را با نسبت ۱۶:۹ ثبت کنید؛ راه حل نخست مربوط به بخش ویرایش تصویر و راه حل بعدی مربوط به زمان ثبت عکس است. در این حالت اگر عکس شما در نسبت ابعادی ۴:۳، رزولوشن ۴۰۳۲ در ۲۲۶۸ دارا باشد، در نسبت ابعادی ۱۶:۹ این رزولوشن، ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ تبدیل خواهد شد .
پس اگر بخواهید تصویر شما کیفیت بالاتری داشته باشد باید عکس  را کمی برش دهید.
تصاویر عریض روی آیفون
حالا که قسمت فنی درک کردید ، به سراغ اصول عریض کردن تصویر در موبایل های آیفون می‌رویم. اولین راه حل ساده است ، کافیست برای شروع از صحنه مورد نظر فیلم بگیرید .
Camera app را باز کرده و بخش ویدئو را انتخاب کنید . حین ضبط ویدئو ، در انتهای صفحه یک دایره‌ی سفید دیده  می‌شود. با فشردن این دایره می‌توانید همزمان با فیلم‌برداری ، از صحنه عکس بگیرید.
دقت کنید که این روش بهترین گزینه نیست چرا که هربار برای ثبت تصاویر عریض مجبور به فیلم برداری هستید . با آنکه بلافاصله بعد از ثبت عکس می توانید فیلم را حذف کنید ولی تکرار این موضوع شما را کلافه خواهد کرد .
دلیل دوم این است که در این روش کیفیت تصویر نسبت به حالت پیش‌فرض آیفون کاهش می یابد .به همین خاطر مجبور خواهید شد که بیشتر وارد بحث ویرایش تصویر شویم. گزینه‌ی Photo app را انتخاب کنید تا وارد بخش ویرایش تصویر شوید.
گزینه Edit را انتخاب کنید . سپس روی اولین آیکون بزنید تا قسمت برش و چرخش عکس برایتان باز شود .
البته گزینه های بیشتری برای حالات مختلف چرخش نیز وجود دارد
از آنجا که هدف ما تغییر نسبت ابعادی عکس است و نیازی به زاویه‌ی چرخش آن نداریمروی گزینه‌ی Cancel ضربه بزنید
همانطور که در تصویر میبینید یک نوار پاپ آپ ظاهر می‌شود که نسبت‌های مختلف ابعادی را به شما نشان می‌دهد. کافیست به سمت پایین اسکرول کنید تا نسبت ۱۶:۹ را انتخاب کنید.
نهایتا با حرکت انگشتان خود می‌توانید به راحتی تصویر را برش دهید. نسبتی که داخل کادر می باشد ، ابعاد جدید تصویر واید شما را نشان می دهد .
متاسفانه جای خالی این قابلیت به شدن احساس می شود که نمی توان تصاویر را یکجا عریض کرد و باید تک تک این کار را انجام داد .
اپلیکیشن +Camera
اگر استفاده از روش های بالا را دوست نداشتید ، از طریق App Store، اپ +Camera را دانلود کرده و با تغییر تنظیمات دوربین به ۱۶:۹ تصاویر به صورت خودکار با این ابعاد سیو می شوند
در این راستا کافی است که روی + کنار دایره‌ی سفید ضربه زده و آیکون عکاسی عریض را در نوار پاپ اوت انتخاب کنید. در ادامه روی آیکن همبرگر شکل ضربه بزنید و به دنبال آن گزینه‌ی AutoSave را انتخاب کنید . بدین شکل می‌توانید تصاویر خود را در Camera Roll ذخیره کنید.
بی شک این روش ساده‌ترین روش برای ثبت تصاویر عریض در آیفون می باشد. علاوه بر این ، نیازی به تنظیمات دستی برای این تصاویر نیست. از طرف دیگر رزولوشن ۴۰۳۲ در ۲۲۶۸ که ماکزیمم رزولوشنی است که موجود می باشد ، در این حالت برقرار خواهد ماند . با کمک  این اپلیکیشن می‌توان فعالیت های متنوع دیگری نیز انجام داد

منبع:

عکاسی

اگر شما هم جزو افرادی هستید که عکاسی خوب را در گرو ابزار حرفه ای می دانید ، بهتر است بدانید این شمایید که در بند اعتقادات اشتباه خود گرفتار شده اید . عکسی که در کمتر از ۱۰ ثانیه نظر مخاطب خود را جلب می کند ، در واقع حاصل یک دیدگاه و ترکیب بندی متمایز صحنه می باشد نه نتیجه قیمت بالای دوربین و لوازم جانبی متعدد ! آتلیه عکاسی
اینکه عکاسی حرفه‌ای، چالش‌های فراوانی دارد اجتناب ناپذیر است ؛ این چالش ها از دقت به نور و تنظیمات نوردهی شروع می شوند و تا انتخاب نوع دوربین و لنز با شما هستند . اما نکته مهم اینجاست که عکسی که نظر مخاطب را مثل آهنربا جذب خود می کند ، نه این تنظیمات پیچ در پیچ هستند و نه حتی ابزارهای تخصصی  چند ده میلیونی؛ آتلیه بارداری

“نوع نگاه عکاس” به دنیای پیرامون همان نکته ریزی است که نه با هزینه های گزاف نه تنظیمات خاص قابل پیاده سازی نیست . از همین حالا شروع کنید و تصاویرتان را با “نگاه منحصر به فرد” ارزش گذاری کنید .

در نتیجه فارغ از مبحث گسترده‌ی ابزار عکاسی، سه فاکتور جادویی وجود دارد که گرد جذابیت به عکس های شما خواهد پاشید :

    نوع نگاه شما
    ترکیب هنرمندانه اجزا
    چینشی که از فضای مورد نظرتان انتخاب کرده‌اید
سه مورد بالا شناسنامه کار شماست . البته شاید به اشتباه برداشت کنید که این موارد به طور کامل برخواسته از استعداد و سلیقه هر فرد است و میزان موفقیت نهایی وابسته به خصوصیات ذاتی است اما تکرار و تمرین مهمترین عاملی است که شما را در این زمینه پیشرفت می دهد .
عکاسی از طبیعت نه فقط برای افرادی که عکاسی را به طور حرفه ای پیگیری می کنند بلکه برای افراد مبتدی و آماتور هم ژانر جذاب و لذت بخشی است که در عین حال روح را جلا می دهد . آموزش و یادگیری ترکیب بندی و کادر بندی صحنه های طبیعی به هیچ هنوان خسته کننده نیست و می تواند کسالت این روند نسبتا تکراری را کاملا از شما دور کند .
اگر پیاده سازی اصول و قواعد عکاسی را از کادربندی صحنه های طبیعی شروع کنید ، عکاسی جنبه آموزشی و تمرینی به خود نمیگیرد و لذت وصف ناپذیری برایتان به ارمغان خواهد آورد .
بیایید اصول و قواعد کادربندی را از صحنه های چشم نواز طبیعی شروع کنیم .
۱. قانونی به نام قانون یک سوم :
متمرکز کردن سوژه اصلی در مرکز کادر ، عادت عکاسان آماتور و تازه کار است . از قید و بند این عادت رها شوید و بکارگیری قانون یک سوم در عکاسی را جایگزین کنید . در این راستا ، تصویر کلی صحنه را به‌طور ذهنی به سه بخش عمودی و سه بخش افقی طبق الگوی بالا تقسیم کنید. البته تقریباً اغلب دوربین‌ها به صورت خودکار از این قابلیت برخوردار هستند و فقط کافی‌ است سوژه‌ی خود را در محل تقاطع یکی از خطوط عمودی و افقی متمرکز کنید و شاتر را برای ثبت یک جلوه از زیبایی طبیعت بفشارید .
البته از این نکته غافل نشوید که در مواقعی که سوژه‌ی طبیعت شما  مثل تصویر بالا یک منظره باشد، بهتر است طوری عمل کنید که بخش مهم‌تر منظره‌، دو سوم از تصویر را تشکیل دهد . مثلا اگر بخش جذاب تصویر شما زمین است، دو سوم کادر پایینی تصویر را به زمین و یک سوم فوقانی آن‌ را به آسمان (یا هر سوژه فرعی دیگر) اختصاص دهید یا اگر آسمان سوژه اصلی شما برای عکاسی است ، تنها یک سوم کادر پایینی تصویر را به زمین اختصاص دهید.
۲. چارچوبی از جنس گیاهان :
اگر بتوانید برای برجسته کردن سوژه‌ی اصلی که در نمای دور قرار دارد ، از سوژه‌های فرعی موجود در پیش‌ زمینه استفاده کنید عکس شما محشر می شود .  گیاهان و درختان را در پیاده سازی این ایده ، دوستان خود بدانید؛ هر مورد دیگری به ساختار عمودی می تواند برای این کار کمکتان کند .
۳. برای جذابیت پیش زمینه برنامه ریزی کنید
بدهی است که آبشار زیبای این جنگل، سوژه‌ی اصلی عکس است. اما باید توجه داشت که علت جذابیت این آبشار و درک فاصله و عمیق بودن آن در عکس ، به علت ترکیب سرخس‌های ظریف و زیبایی است که پیش زمینه تصویر خودنمایی می کند .  بنابراین برای تاکید بر سوژه‌ی اصلی گاهی روی سوژه های غیر اصلی هم حساب کنید .
۴. نقطه‌ی گریز نیاز به کشف شدن دارد
نقطه‌ی گریز همان نقطه تلاقی در تصویر است . دقیقا در همان افقی که دو خط موازی به هم نزدیک می‌شوند و به‌هم برخورد می کنند .البته این تکنیک در نقاشی هم کاربرد دارد و  جالب است بدانید که نقاشان نامدار قرون وسطایی نیز از همین تکنیک برای نشان دادن کاهش تدریجی اشیاء و در عین حال عمق‌ بخشی و سه‌ بعدی سازی هنر مصور خود استفاده می‌کردند؛ هنر عکاسی هم چندان تفاوتی با نقاشی ندارد . پس می توانیم از این تکنیک برای عکاسی هم استفاده کنیم تا بتوانیم در کمتر از ۱۰ ثانیه ، مخاطب را جذب هنر خود نماییم .
۵. خطوط مورب می توانند معجزه کنند
القای حس حرکت در تصویر و مقابله با حس سکون در آن ، یکی از وظایف همیشگی به کار گیری خطوط مورب در تصویر است که در صورت استفاده بهینه از آن، می‌توان فاصله‌ی اشیاء در پس‌زمینه و پیش‌زمینه اصولی به نمایش گذاشت و به جذابیت خیره کننده تصویر اضافه کرد ؛ با این تفاسیر هرگز از معجزه چنین خطوطی برای جلب نگاه مخاطبان سخت پسند خود غافل نشوید.
۶.بازتاب‌ها را غنیمت بشمارید
بیایید اعتراف کنیم تمام تصاویری که نقشی از بازتاب را در خود داشتند ، نظر همه ما را به خود جلب کرده اند .اگر قرار است تصویرتان با بازتاب مزین شود ، قانون دو سوم را نادیده بگیرید . در این موارد ، خط افق است که حائز اهمیت می شود و باید در مرکزیت تصویر قرار بگیرد .

منبع:

عکاسی

وقتی لفظ “عکاسی” به گوشتان می رسد چه تصویری در ذهنتان تداعی می شود ؟ احتمالا اولین تصویر ذهنی شما یک دوربین سطح بالا با یک لنز طول و دراز است که بر گردن همان شخص عکاس سنگینی می کند . شاید تا سال ۲۰۰۰ این ذهنیت کم و بیش مطابق با واقعیت بود اما در این میان تلفن های هوشمند مجهز به دوربین ، قرعه بر هم زدند و پایه گذار مفهوم جدیدی در دنیای عکاسی با نام “عکاسی با موبایل” شدند .عکاسی نوزاد حرفه ای
اگر به توانایی دوربین های موبایل ها در ثبت تصاویر زیبا شک دارید ، بهتر مقاله “آیا عکاسی حرفه ای با موبایل ممکن است” را مطالعه کنید عکاسی بارداری

مِن بعد باید انتظار عکاسی را داشته باشید که این صفت را به واسطه تلفن همراه ۲۰۰ گرمی از آن خود کرده است نه یک دوربین چند کیلویی با قیمت چند ده میلیونی !

با سرعتی که کمپانی های تولید موبایل در ارتقا و بهبود دوربین گوشی‌های هوشمند پیش گرفته اند ، دوربین این دستگاه های جمع و جور بیش از گذشته مورد عنایت کاربران و مخاطبان قرار گرفته خواهند گرفت . این روند رو به رشد ، تا جایی است که شرکت‌ها تلاش می‌کنند با ارتقاء دوربین‌ دستگاه های خود، کیفیت و کارایی آن‌ها را به طور همزمان در همه محیط‌ها خصوصا محیط های تاریک افزایش دهند و قابلیت هایی را به آن اضافه کنند که مردم نیاز دارند . مرجع خرید بسیاری از خریداران تلفن‌ هوشمند بین قابلیت های گوناگون اسمارت فون های امروزی ، کیفیت دوربین آن است . ممکن است شما موبایل مجهز به قدرتمندترین دوربین را داشته باشید اما محدودیت های اپلیکیشن پیشفرض موبایلتان ، به شما اجازه ندهد آنطور که باید و شاید از دوربینتان کار بکشید . در همین راستا ، اپلیکیشن های زیر به کمک شما خواهند آمد :
اپلیکیشن Google Camera
همانطور که از نام Google Camera مشخص است ،این اپلیکیشن‌ زیر پرچم گوگل برای تصویربرداری فعالیت می کند به طوری که حضور آن را در اکثر موبایل‌های برند گوگل خواهید دید . این اپلیکیشن رایگان است و در عین حال دارای پکیج بی نظیری از امکانات کوچک ولی مفید می باشد که از جمله آنها می توان به لنز بلور، حرکت آهسته (در دستگاه‌های تحت پشتیبانی)، پانوراما، ویدیوی سیاه و سفید و … اشاره کرد  . پشتیبانی از اندروید ۷٫۱٫۱ و بالاتر و عدم دسترسی ایران و برخی کشور های دیگر به این برنامه ، جزو معایب این اپ می باشد .
اپلیکیشن Camera MX
لقب محبوب ترین و قدیمی ترین اپ دوربین ، متعلق به Camera MX  است که با بروزرسانی منظم توسط توسعه‌دهندگانش نظر های بسیاری را به خود جلب کرده است . این اپلیکیشن امکانات مختلفی برای عکاسی ارائه داده است که منحصر بفردترین آنها ، امکان ساخت تصویر متحرک گیف است . امکانات این اپ ویرایش های مبتدی و نسبتا حرفه ای را در بر میگیرد .
Candy Camera
جدیدترین اپ دوربین ، Candy Camera  است که مخصوص عکاسی سلفی است . امکانات و قابلیت های این اپ به شرح زیر است :

    فیلترهای مختلف
    ابزارهای آرایش
    استیکرها
    حالت کولاژ
    و…

البته باید اعتراف کنیم رابط کاربری اپلیکیشن در نگاه اول کمی پیچیده است اما فقط برای افرادی که با شبکه های اجتماعی کار نمی کنند .
اگر تا حدودی با شبکه اجتماعی سر و کار داشته باشید رابطه خوبی با این اپ برقرار خواهید کرد .خوشبختانه این اپ هم رایگان است .
اپلیکیشن Cymera
Cymera جزو اپلیکیشن‌های دوربین باسابقه و نسبتا محبوب است و قابلیت های منحصربه فردی شامل انواع فیلترها، استیکرهای چهره ، افکت‌های خاص، ویرایشگر مبتدی و لنزهای متفاوت دارد.

یک هوش مصنوعی به نام Beauty Camera هم دارد که با هدف زیبایی بخشی به صورت و بدن فعالیت می کند . دانلود اولیه این اپ رایگان است اما اگر بخواهید از امکانات بیشتری استفاده کنید ، باید دست به دامن پرداخت های درون برنامه ای شوید
اپلیکیشن Retrica
Retrica هم اپلیکیشن دوربین و هم به نوعی شبکه اجتماعی است . به زبان ساده یعنی این‌که جایگزین مناسبی برای اپلیکیشن پیش‌فرض دوربین موبایلتان محسوب می‌شود و همزمان از قابلیت‌های شبکه های اجتماعی نیز برخوردار است و می‌تواند عکس ها و ویدیوهای ثبت شده توسط شما را  را به اشتراک گذاشته یا بدون دردسر در سایر شبکه‌های اجتماعی آپلود کند . قابلیت های این اپ شامل : استفاده از انواع  فیلترها، استیکرهای چهره ، ساخت فرمت گیف، متن، استامپ‌های خاص و تصاویر کولاژ می باشد . میلیون ها کاربر طرفدار این اپ هستند
اپلیکیشن Camera360
Camera360 با ۸۰۰ میلیون کاربر ، به‌عنوان یکاپلیکیشن دوربین، ویرایشگر عکس و جامعه‌ی عکاسی وسوسه کننده جای خود را دل مخاطبان سفت و محکم کرده است . امکانات این اپ رایگان و رضایت بخش است .
اپلیکیشن Camera FV-5
Camera FV-5 قابلیت منحصر بفرد این اپ در شبیه سازی قابلیت‌های DSLR های حرفه ای شامل سرعت دستی شاتر، ISO، سنجش میزان نور و روشنایی، فوکوس، تعادل رنگ سفید و … است.
جالب اینجاست که این اپلیکیشن با انواع و اقسام فرمت‌های مختلف از جمله DNG (RAW) ،JPEG و PNG سازگاری دارد و بیش از ۳۰ زبان زنده دنیا را پشتیبانی می‌کند؛ علاوه بر این امکان استفاده از کلیدهای تنظیم صدا به‌عنوان شاتر فراهم است و روی اندروید ۴.۰ و بالاتر جواب می دهد .

منبع:

عکاسی

لغت انقلاب ، به خودی خود حس دگرگونی مهیجی را به مخاطب القا می کند . در مورد انقلاب عرصه عکاسی چه تصوری دارید ؟ چه اتفاقی پیش روست که قرار است دنیای عکاسی را متحول کند  ؟

احتمالا کاندیدا و پاسخ های ذهنی شما به این سوال بنیادین متعدد و سلیقه ای است ولی آنچه در انتظار عکاسی به معنای امروزی است ، افول عکاسی مسقیم است .

عکاسی بارداری
همان زمانی که همه ما غرق لذت تجربه عکاسی با دوربین های دیجیتالی بودیم ، همان دوربین هایی که از نوادگان دوربین های آنالوگ بودند ، هنر گرفتن عکس بلوغ خود را پشت سر گذاشت ! هرچند اینترنت و رسانه های فعال کمک شایانی در نمایش این بلوغ تکنولوژی داشتند اما بیایید اعتراف کنیم بدون این ابزار های ارتباطی ، متوجه دوران بلوغ هنر عکاسی نشده بودیم !
تحوه عکاسی از نوزاد
شاید در ظاهر یک تغییر لذت بخش باشد اما در واقع خبر از دگرگونی های عمیق تر در آینده را میدادند و بالطبع چندان مورد پسند کاربران آن دوره نبودند ، چون آدمی در هر حال ، تمایل به حفظ حالت فعلی خود دارد و میانه ای با تغییر و تحول ندارد .

انقلاب عکاسی

این را بدانید که انقلاب جدیدی در عكاسى در حال وقوع است . خوب یا بد ، در آينده چيزى به نام عكاسى مستقيم وجود نخواهد داشت.

زمان بلوغ عكاسى هنگامى بود كه تكنولوژى از آنالوگ به ديجيتال پيشرفت كرد. اگرچه اين تغییر تا زمان آمدن اينترنت و گوشى هوشمند قابل لمس نبود. آن زمانى است كه بلوغ و تكامل حقيقتا اتفاق افتاد. اين مسئله تعجب بر انگيز، اما در عين حال طبيعى بود اگرچه ما در اين مسير اوقات تلخى را با بحث راجع به بى بند و بارى، دست كارى و برخوردهاى جديد توجيه نا پذير تجربه كرديم، جامعه عكاسى به طور وسيع خود را با اين تغييرات هماهنگ كرده است.

انقلاب عکاسی

ثبت تصاویر به صورت دیجیتال ، پل ارتباطی محکمی برای درک حقیقت را برای آدمی فراهم کرد ؛ حقیقت ۱۶۰ ساله ی عکاسی از تصویر برداری از یک صحنه آغاز شد و با انواع و اقسام لنز ها هم اکنون ادامه دهنده مسیر خود است .
شاید برایتان جالب باشد که بدانید سنسور های دیجیتال با پروسه ای محاسبانی و دقیق دو سوم از تصویر را در تبدیل  RAW بهJPG  يا TIF شبیه سازی می کند . یک شبیه سازی معجزه آسا و به شدت دقیق .

اما آنچه پیش رو داریم ، تحولی عمیق تر و فراتر از ذهنیت فعلی ما پس از خواندن این پاراگراف است . فرقی نمی کند عکاسان بخواهند یا نخواهند ، پیروی بکنند یا نکنند ، در هر حال فرهنگ و نمود عکاسی در حال تحول و دگرگونی است .

قطعا با مفهوم منحصر بفرد و خارق العاده ای طرف هستیم که بعنوان “عکاسی کامپیوتری” می توان از آن نام برد .

مفسر ديجيتال پر آوازه ، kevin Connor معتقد است : مفهوم عمیق و واقعی عكاسى كامپيوترى هنوز مراحل تکاملی خود را می پیماید اما در این میان ترجيح مى دهم با رويكرد متمایزی مثل تغيير دوربين از ابزاری براى ساخت تصوير به ابزاری براى جمع آورى داده نگاه كنم.

تمایز هاى موجود بین ساختار و پردازش يك فايل ديجيتال انتهای داستان عبور عكاسى از مراحل اوليه به دوران پختگى نيست. هنوز مسائل زيادى وجود دارد كه کشف نشده اند و باید درک شوند و تعداد اندکی از افراد با تاثير اجتناب ناپذير و باورنکردنی بر تصوير عكاسانه دست به گريبان شده اند.

Taylor Davidson، اعتقاد عجیب و غریبی دارد . او دوربين امروزه ما را در آينده به عنوان يك اپليكيشن پیش بینی می کند ، در واقع از نظر او قرار است يك نرم افزار به جاى ابزاری كه داده را از سنسورهاى چندگانه گردآورى مى كند ، فعالیت کند . با این اوصاف ميكروفون موبایل هوشمند، ژيروسكوپ، قابلیت شتاب سنج، دماسنج و هر سنسور ديگری در صورت نياز به وسيله ى اپليكيشنی كه آن را فرا مى خواند ، اطلاعات درخواست شده را ارسال مى كنند و در ادامه آن را با داده بصرى تركيب مى كنند .

ابزار های ارتباطی ما همان وسیله ای هستند داده هایی را ثبت و سپس توسط ماهواره های اینترنتی این اطلاعات را به ویکی پدیا یا گوگل ارسال می کنند. شاید به ظاهر عجیب باشد اما همین اطلاعات ساده ما اغلب مربوط به فعالیت های اقتصادی ، فرهنگی ، هنری و سیاسی بومی خود می باشد ، کمک شایانی در تکمیل تکنولوژی های پیچیده ای مثل واقعیت مجازی و هوش مصنوعی می کند . امیدوارم درصدی از جذابیت و پیچیدگی عکاسی کامپیوتری شگفت انگیز را درک کرده باشید .

برای اینکه پاراگراف بالا را بهتر درک کنید این مثال را در نظر بگیرید ؛ ساز و کار سازمان های هواشناسی چگونه است ؟ در واقع افراد فعال در این سازمان با تکیه بر برخی اطلاعات جوی و نوع حرکت ابر ها و نوسانات دما و دیگر اطلاعات تخصصی شان ، هوا تا روز های متمادی پیشبینی می کنند.

با پيشرفت تکنولوژی و رونمایی از سنسورهاى منحنى، كه امكان تصویربرداری از نور در حالت هاى كاملا متفاوت را فراهم می آورد ،پیشرفت خیلی سریع تر خواهد بود . البته به این موضوع بیشتر به چشم یک ایده نگاه کنید تا واقعیت . داستان به همینجا ختم نمی شود به طوری که ما شاهد روال فزاینده ای هستیم که روز به روز تکنولوژی و انقلاب غوغایی دنیای عکاسی را رو پیشرفت می برند .

عكاسى كامپيوترى قرار است کلیه اين منابع را جمع آوری كند و به تصوير بصرى اجازه مى دهد تا تصویری از حقيقت محض كه شدیدا غنى تر از يك ثبت بصرى ساده است ، به وجود آورد  و با اين کار لایه های عمیق و زیرین علم را یکپارچه و در دسترس خواهد کرد . اگر در آینده شاهد عکاسانی بودید که که عکس هایی تولید می کنند که بدان آنگاهند  به جای آنکه آن را ببینند تعجب نکنید .

در زمانى كوتاه خواهيم ديد كه عكاسان به توليد عكس هايى مى پردازند كه از آن آگاهند به جاى آنچه مى بينند.

مارک لاوی که در گذشته در Stanford و در حال حاضر در Google معتقد است كه عکاسی مستقیم از بین خواهد رفت بجز در عکاسی خبری که ماهیت آن عکاسی مستقیم را ایجاب می کند .

اگر فکر می کنید چنین انقلابی غیرممکن است ، بهتر است سری به تاریخ بزنید و ببینید پیکاسو ها در آن زمان چه قدرت و هیبتی داشتند اما سرعت پیشرفت تکنولوژی با چنان سرعتی پیش رفت که ساختار جهان هنری متحول شدو چیزی که مجدد سر هم شد ، انقلاب دوربین های آنالوگ بود . آیا امثال پیکاسو ها ، درست زمانی که پرسپکتیو را روی بوم می آوردند تصور می کردند روزی تصاویر در حدی عمیق شوند که امروزه ما در نتیجه عکس های دوربینی میبینیم ؟
در واقع ۱۰۰ سال پیش ، کوییست ها پس از مواجهه با دوربین های آنالوگ با شیوه ای منحصر به فرد از دیدن مواجه شدند .

آیا از دنیای عکاسی که با ابزار قدرتمند و جادوگری مثل فتوشاپ دست و پنجه نرم می کند ، فراگیری عکاسی کامپیوتری امری عجیب است ؟ تا به حال به دنیای قبل از فتوشاپ فکر کرده اید ؟ بی شک ، این برنامه جادویی ، انقلاب زمان خود بوده است که به مرور زمان چنان قدرتمند شده که شما بدون نیاز به داده اولیه ، میتوانید با این برنامه خالق یک تصویر فوق طبیعی باشید .
جالب اینجاست که فعالان دنیای عکاسی ، خواهان تغییرات پویاتری نسبت به این برنامه می شوند و عکاسی بیش از پیش در دنیای پر پیچ و خم کامپیوتری غرق می شود .
زمانی عکس های سیاه و سفید منبعی قدرتمند برای صدای حقیقت بود ، اما امروزه آن را بعنوان منبع ناقص اطلاعاتی هم قبول ندارند .

شما جزو کدام دسته هستید ؟ این موضوع را تهدید به حساب می آورید یا فرصت ؟ آیا به نظر شما در حال ورود به حیطه خطرناک جعل و تحریف می شویم ؟
افزایش مخاطرات جعل و تحریف بعد از انقلاب عکاسی ،  امری اجتناب ناپذیر است . احتمالا نیازمند مقیاس های جدید و قابل اعتمادی می شویم که تشخیص اطلاعات درست و غلط را برای ما روشن کنند . اگر زاویه دید خود را تغییر دهید ، در واقع این انقلاب می تواند فرصتی برای گشودن ابواب جدیدی از علم به حساب بیاید . تا چالشی نباشد ، جست و جوی اطلاعات جدید صورت نخواهد گرفت .

همه ما در سالیان طولانی یاد گرفته ایم که با تغییرات بنیادین و انقلاب های عظیم  ،نگاهی همسو داشته باشیم . از مقابله و مقاومت در مقابل آنها روی گردانیم و اغلب بجای اصرار روی روند گذشته ، به دنبال فرصت های داغی هستیم که در راستای این تحولات ، کمتر متضرر شویم و سود را آید خود نماییم .

اگر ادعا کنیم ، تحولات ناشی از اشاعه سواد خواندن و نوشتن یکی از انقلاب های دنیا و کشور ما بود بی راه نگفته ایم . اینکه با پیشرفت بنیادین در زمینه بسیاری از مشاغل و پروسس های دنیا دچار تغییر می شوند و گاها مواردی بوده که از بین رفته اند اما باز شدن زمینه های جدید و فرصت های بکر هم جزو برخی از نتایج انقلاب ها بوده .
انقلاب عکاسی هم از این مقوله مستثنا نیست . عکاسان چه بخواهند چه نخواهند ، چه پیروی کنند چه پیروی نکنند ، در هر حال رویدادی است که رخ خواهد داد
 تغییر ، تعریف ساده ای دارد ، در واقع از نگاه فلسفی ، كنترل پروسه به دست نيروهاى جديد نمودی از تغییر است . این ایده برای تلفن های هوشمند هم پیاده شده . درواقع دوربین تلفن های هوشمند هم جزو انقلاب های عظیم دنیای عکاسی است اما نه توسط گوشی های هوشمند و عکاسان و سازندگان و ناشران ، بلکه توسط مهندسان به شیوه هایی نوین و فوق العاده در گردونه تغییر و در ادامه تکرار افتاده است .

نا آرامی های ناشی از انقلاب های تکنولوژی همیشه نا آرامی هایی هم به همراه داشتند و این مقوله اجتناب ناپذیر است . آنچه در نتیجه انقلاب عکاسی در انتظار ماست ، اپلیکیشن ها ، ابزار های غیر فیزیکی و نرم افزار ها عکاسی است . اما حواسمان باشد ، این انقلاب در حال حاضر در در دوران خامی است و نیاز به پرورش دارد اما در آینده به دوره ی بلوغ آن می رسیم که نیاز به حمایت و پشتیبانی شدیدا در آن حس می شود. آنچه در آینده بی برو برگرد رخ می دهد ، انقلابی عکاسی در راه است .

منبع:

عکاسی

 ارنست هاس، یکی از عکاسان مورد علاقه من می گفت ما باید از هر چیزی و هر جایی الهام بگیریم. گوش دادن به موسیقی، نگاه کردن به نقاشی ها و مجسمه ها، و خواندن کتاب ها، تخیل شما را عمیق تر تغذیه می کند، تا این که فقط به کار عکاسان دیگر نگاه کنید. در ادامه این مطلب با ما همراه شوید و برای عکاسی خود الهام و انگیزه بگیرید و ببینید نقل قول های پابلو پیکاسو چه چیز هایی می توانند به عکاسان آموزش دهند.

من فکر می کنم این درست است. بررسی کار نقاشی که من عاشقش هستم به اندازه کاوش یک شهر جدید در هنگام طلوع آفتاب غنی و پرمایه است. گشتن در میان یک جنگل و عکاسی از نور خورشید از میان درختان نیز همینطور است.

ذهن ما یک جانور گرسنه است. هر روز حدود ۶۰ تا ۷۰۰۰۰ فکر از سر ما می گذرد، و اکثر آنها افکار مشابهی هستند که ما دیروز (و روز قبل از آن) داشتیم. این ترسناک است. می بینید که زندگی کردن ناخواسته و بدون هدف چقدر می تواند آسان باشد.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

ما می توانیم تصمیم بگیریم که به همان افکار دیروز فکر کنیم، یا می توانیم ذهن خود را با ایده های جدید تغذیه کنیم – چه این ایده ها بصری یا حسی باشند، و چه کلمات یا موسیقی.

هنرمندی که با کار و ایده های خود الهام بخش من بوده، پابلو پیکاسو است. هنگامی که او درباره روند کار هنری حرف می زد، بسیاری از باورهای اصلی من درباره عکس گرفتن را بیان می کرد.

او هیجان و عناصر اصلی یک زندگی خلاقانه را به من یادآوری می کرد، که من در شلوغی زندگی، اغلب آنها را فراموش می کنم.

امروز می خواهم برخی از ایده های پیکاسو را به اشتراک بگذارم که در سفر عکاسی من فوق العاده الهام بخش و تاثیرگذار بودند.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۱
«هنر گرد و غبار زندگی روزمره را از روح انسان پاک می کند.» – پابلو پیکاسو

این نقل قول از پیکاسو به طور خلاصه بیان می کند که چرا من زندگی ام را به عکاسی اختصاص دادم. چرا اجازه دادم تقریبا تمام چیزی باشد که هستم.

چیزی در مورد عکاسی وجود دارد که عمیقا روح مرا تحریک می کند. من هنگام عکس گرفتن بیشتر از انجام اکثر کارهای دیگر احساس زنده بودن می کنم.

بازی کردن با بچه هایم یا حرف زدن با پسر نوجوانم در نیمه شب در مورد چالش هایی که با آنها روبروست، احساس هدفمندی مشابهی به من می دهد. با این حال، کارهای دیگر به ندرت با احساسی که من از خلق تصاویر پیدا می کنم، مطابقت دارند.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

عکاسی، حرفه تایید زندگی است. این کار باعث می شود من احساس کنم که تنها روی سطح زندگی اسکیت بازی نمی کنم – عجله برای نوشتن ایمیل ها و پر کردن فرم ها.

البته، هیچ کدام از این فعالیت ها اشکالی ندارند، اما آیا واقعا باعث می شوند احساس زنده بودن کنید؟

همه ما باید زندگی کنیم و کارهای کسل کننده ضروری را انجام دهیم، اما، می توانیم یک جای خالی در زندگی خود برای انجام کارهایی که رضایت عمیق تری در ما ایجاد می کنند نیز باز کنیم.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۲
«الهام وجود دارد، اما باید شما را در حال کار کردن پیدا کند.» – پابلو پیکاسو

این نقل قول از پیکاسو می گوید: عکس بگیرید، حتی وقتی حس و حالش را ندارید، حتی وقتی فقط عکس های به دردنخور می گیرید. تنها راه به دست آوردن تصاویر فوق العاده این است که به کار خود ادامه دهید.

شما هیچ وقت نمی دانید نور چه موقع ممکن است به طور چشمگیری تغییر کند، و صحنه پیش روی شما را به طرز عجیبی زیبا کند. یا یک غریبه جذاب ممکن است از مقابل شما بگذرد و کار غیر معمولی انجام دهد!

با وجود این که من یک عکاس حرفه ای هستم، اما گاهی اوقات مانند هر فرد دیگری کارم را به تعویق می اندازم. مثلا قصد دارم برای عکاسی بیرون بروم اما بچه هایم حواسم را پرت می کنند یا بعد از یک وعده غذایی سنگین بیش از حد خسته می شوم.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

من متوجه شده ام که اگر آن بیرون نباشم، هیچ وقت نمی فهمم چه تجربیاتی، و در نتیجه چه عکس هایی را از دست می دهم. این مانند اتلاف دیوانه وار زندگی به نظر می رسد.

دست از کار نکشید. به جستجو برای صحنه های عالی، افراد جالب، یا یک منظره زیبا ادامه دهید. بروید و هر چیزی که شما را خوشحال و هیجان زده می کند را پیدا کنید.
۳
«هنر، حذف چیزهای غیر ضروری است.» – پابلو پیکاسو

من در کارگاه های آموزش عکاسی ام به هزاران عکس نگاه می کنم. چیزی که دائما می بینم این است که افراد تصاویر را بیش از حد پیچیده می کنند. هنگامی که عکس های شما بیش از حد پیچیده باشند، سوژه خود را به درستی تعریف نمی کنید (نشان نمی دهید).
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

ایده های ترکیب بندی زیادی وجود دارند که می توانید برای تعریف (نشان دادن) سوژه خود از آنها استفاده کنید. به عنوان مثال، قانون یک سوم، ایجاد پس زمینه های تمیز برای پرتره ها و تجزیه جهان به المان های متعدد.

مفهوم کلی در همه این ایده ها در مورد ترکیب بندی، حذف تمام چیزهای غیر ضروری است.

عکاسی فرآیند انتخاب چیزهایی است که می خواهید در کادر قرار دهید، و چیزهایی که می خواهید از آن حذف کنید. عاقلانه است که ترکیب بندی خود را ایجاد کنید، سپس به آن نگاه کرده و فکر کنید. چه چیزی در اینجا مناسب نیست؟ چه چیزی را باید حذف کنم؟
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

به عنوان مثال، یک اشتباه رایج که بسیاری از عکاسان مرتکب آن می شوند این است که گوشه های کادر را بررسی نمی کنند. جالب است که افراد اغلب وقت زیادی را صرف ترکیب بندی سوژه خود می کنند، اما دور تا دور کادر، به خصوص گوشه ها را بررسی نمی کنند تا ببینید همه چیز در جای مناسب قرار دارد یا نه.

بنابراین، عکس گرفتن فقط این نیست که «چه چیزی را در کادر جای دهم؟»، بلکه «چه چیزی را از کادر حذف کنم؟» نیز هست.

۴
ایجاد احساس در تصاویرتان

«نقاشانی هستند که خورشید را به یک نقطه زرد رنگ تبدیل می کنند، اما نقاشان دیگری هم هستند که با کمک هنر و هوش خود، یک نقطه زرد رنگ را به خورشید تبدیل می کنند.» – پابلو پیکاسو
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

همین امر برای عکاسان هم صدق می کند. شما می توانید از هر چیزی عکس بگیرید، و کاملا واقعی به نظر برسد. با این حال، وقتی به عکس خود نگاه می کنید چه احساسی دارید؟

عکس گرفتن از یک صحنه، بدون ایجاد هیچ گونه حسی که بیننده بفهمد بودن در آن شهر گرم و مرطوب، نگاه کردن به آن چهره، یا بافت ساختمان هایی که ثبت می کنید چه احساسی دارد، بسیار آسان است.

عکاسی از یک صبح زمستانی سرد ساده است. با این وجود، انتقال احساسی که ایستادن در یک زمین مه آلود دارد، با سرمایی که به صورتتان می خورد و حس عمیق ترس و وحشت وقتی مه به دور زمین می پیچد – این یک مهارت کاملا متفاوت است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

در نهایت، موفقیت هر عکس بسته به این است که آیا تاثیری بر روی بیننده می گذارد یا نه. تنها سوالی که باید از خودتان بپرسید این است که «آیا این تصویر احساسی را منتقل می کند؟»

هر چیزی که ما می بینیم تاثیرگذار نیست؛ بلکه وقتی چیزی را می بینیم که دوست داریم، دوست نداریم، یا لذت بخش، یا ناراحت کننده است، احساسی که در بدن ما ایجاد می شود، تاثیر گذار است.

احساسات چیزهایی هستند که ما به یاد می آوریم. تصاویری که هیچ احساسی ندارند، فورا فراموش می شوند.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۵
«من همیشه کاری را انجام می دهم که نمی توانم انجام دهم، تا شاید یاد بگیرم چطور آن را انجام دهم.» – پابلو پیکاسو

یکی از چیزهایی که مرا در مورد پدر بودن شگفت زده کرد این بود که بچه های کوچک چقدر زود به این فکر می رسند که «من در حال حاضر نمی توانم این کار را انجام دهم، پس هیچ وقت نمی توانم آن را انجام دهم.»

زمانی که اجازه دهید این فکر وارد ذهنتان شود، می تواند به سرعت قارچ رشد کند تا وقتی که کاملا متقاعد می شوید که نمی توانید کاری را انجام دهید. هرگز.

من این مسئله را در فرزندانم می بینم، و آن را در مشتری های ۷۰ ساله ای که به کارگاه های من می آیند هم می بینم. باید بگویم که، «من نمی توانم این کار را انجام دهم، پس هرگز قادر به انجام آن نخواهم بود» یکی از مخرب ترین افکار بر عکس های شماست.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
آتلیه بارداری
البته، افرادی که فوبیای تکنولوژی دارند ممکن است هیچ وقت به ماهرترین عکاسان زنده تبدیل نشوند. اما می توانند بر این تصور نسبت به خودشان غلبه کرده و شایستگی و اعتماد به نفس کار با دوربین را به دست آورند. من بارها اثبات این مسئله را دیده ام.
عکاسی خلاقانه از کودک
یکی از هیجان انگیزترین ایده هایی که متوجه شده ام در سال های اخیر از جامعه علمی بیرون می آید، ایده انعطاف پذیری عصبی است.

به جای این باور قدیمی که وقتی وارد بزرگسالی می شویم، مغز ما «ثابت» و غیر قابل تغییر می شود، اکنون می دانیم که مغز کاملا تغییر پذیر است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

در واقع، ما در هر نقطه ای از زندگی، می توانیم افکار و باورهایی که در مورد خودمان داریم را از نو بسازیم.

«کسی که فکر می کند می تواند، و کسی که فکر می کند نمی تواند، هر دو درست فکر می کنند.» – کنفسیوس

به همه کارهایی که باور دارید نمی توانید در عکاسی خود انجام دهید فکر کنید، و بیرون بروید و آن باورها را به چالش بکشید.

اگر فکر می کنید نمی توانید عکاسی خیابانی انجام دهید، اما دوست دارید آن را امتحان کنید، این کار را انجام دهید!
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

اگر فکر می کنید هیچ وقت بر مُد دستی مسلط نمی شوید، در مورد آن بخوانید. هر چقدر می توانید بیرون بروید. هزاران اشتباه مرتکب شوید. در نهایت به آن خواهید رسید.

اگر شما هم مثل من فکر می کنید که «من یک عکاس طبیعت نیستم، اما دوست دارم آن را امتحان کنم»، بروید و کمی از وقت خود را در طبیعت بگذرانید. آزمایش کنید، بازی کنید و چیزهای جدید را امتحان کنید.

تا وقتی که با دید «من می توانم» به هر چیزی نزدیک شوید، احتمالا موفق خواهید شد.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۶
دنیا پر از ایده است

«یک قطعه از گرد و غبار کیهانی هر روز روی سر شما می افتد… ما با هر نفس، کمی از داستان آفرینش خود، گذشته و آینده سیاره خود، رایحه و داستان های جهان اطراف خود، و حتی دانه های زندگی خود را استنشاق می کنیم.» – پابلو پیکاسو

البته، عکاسی به عنوان یک تمرین تکنیکی آغاز می شود. شما باید از یک دستگاه استفاده کنید، که اغلب یک کامپیوتر کوچک در آن قرار دارد. دستگاهی که از آن استفاده می کنید را باید به طور کامل بشناسید. حداقل تا جایی که با استفاده از آن راحت شوید.

عکاسی پیوند تکنیک و خلاقیت است. بخش خلاقانه عکاسی از یک مکان متعالی در درون شما می آید که منحصر به فرد است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

دید خلاقانه شما از هر چیزی که شما را تبدیل به آنچه هستید کرده است، جریان می یابد – تجربیات شما، زندگی شما، آنچه دوست دارید و آنچه دوست ندارید.

همچنین از دنیای اطراف ما می آید؛ از احساس تاریخی که وقتی در میان خیابان های یک شهر قدیمی راه می رویم، تجربه می کنیم؛ از هیبت نگاه کردن به یک درخت پانصد ساله باشکوه.

جهان یک سطح صاف نیست. ما به هر جایی که نگاه می کنیم، آن «لحظه»، آن آب و هوا، آن زمان از روز را می بینیم. همچنین می دانیم که هر چیزی که در حال حاضر می بینیم، در عرض چند ساعت می تواند تغییر کند.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

اکثر مردم آنقدر ذهنشان را قفل کرده اند و بر خودشان تمرکز دارند که ذهن خود را به روی اسرار جهان باز نمی کنند.

داستان ها و ایده هایی در اطراف ما وجود دارد که می توانند در عکاسی الهام بخش ما باشند، می توانند ایده ها و ماجراجویی های جدیدی را در ما برانگیزند.

تمام کاری که باید انجام دهیم، توجه کردن و متعهد شدن به قدرت شگفت انگیز عکاسی است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۷
«فقط کاری را که حاضرید قبل از مرگ انجام نداده باقی بگذارید، به فردا موکول کنید.» – پابلو پیکاسو

من هرچه بزرگتر می شوم، احساس می کنم که نیاز دارم چیزهای بیشتری از خودم بخواهم. به طوری که تا پایان هر روز می خواهم عمیقا و واقعا از خودم راضی باشم. نه فقط برای خرسندی، یا برای این که لیست کارهایی که باید انجام دهم پر از علامت تیک شود.

من می خواهم چیزی ایجاد کنم. چیزی که کاملا متعلق به خودم باشد. مخلوقی که هیچ کس دیگری نتواند داشته باشد، چون آنها من نیستند.

عکاسی این خواسته را به ما می دهد، و به همین دلیل من عاشق آن هستم. عکاسی می تواند فرصتی برای دیدن، احساس کردن و تجربه کردن بیشتر جهان به ما بدهد.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

بدون عکاسی، زندگی به این اندازه که اکنون هست، غنی و معنادار نبود.

من وقتی با انتخاب بین خوابیدن یا شانس ثبت یک طلوع آفتاب شگفت انگیز روبرو می شوم، بلند می شوم تا از طلوع آفتاب عکس بگیرم.

زندگی ما به سرعت در حال گذر است. اگرچه ما از این مسئله آگاهیم، اما گاهی مغرور می شویم. ما در بخش ناخودآگاه وجودمان عمیقا باور داریم که برای همیشه زندگی می کنیم. احتمال وجود نداشتن برای ما درست به نظر نمی رسد.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

زمان ما در این سیاره محدود است. اگر ما اذعان کنیم که موجودات فانی هستیم، این می تواند ما را تحریک کند تا آنچه که واقعا از زندگی خود می خواهیم را بیشتر طلب کنیم.

چیزی که من از زندگی می خواهم، کاوش کردن و عکس گرفتن است. خلق هنر و به اشتراک گذاری آن با دیگران یا نشان دادن چیزهای زیبایی که در اطرافم می بینم است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

البته، سفر عکاسی شما با سفر من متفاوت است.

شما ممکن است سفر نفسگیر فرزندان خود را از زمان نوزادی تا بزرگسالی ثبت کنید یا رنگ های شاداب گل ها را به تصویر بکشید.

یا ممکن است از کوه های برفی صعود کنید و مناظر پر هیبت الهام بخشی که شاهد آن هستید را به جهان نشان دهید. شما ممکن است کارهای عجیب و غریبی را ثبت کنید که ما انسان ها وقتی بیرون هستیم انجام می دهیم، وقتی در خیابان ها راه می رویم، بدون توجه به دنیایی که ما را تماشا می کند.

راه های بسیار زیادی برای عکاسی وجود دارد. و چیزهای زیادی برای ثبت کردن، کشف کردن و دیدن. مسیر خودتان را دنبال کنید.

فقط کنجکاو باشید و با دید باز عمل کنید. به اطراف خود نگاه کنید و ذهن خود را به روی هر چیزی که معمولا متوجه آن نمی شوید، باز کنید.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

با نشان دادن آنچه که در این دنیا می بینید به خودتان و دیگران، دید افراد دیگر را نسبت به جهان اطرافشان باز می کنید. شما آنها را از حباب سردرگمی بیرون می آورید – اخبار همیشگی، لیست کارهایی که باید انجام دهند، ایمیل ها و خواسته های زندگی روزمره.

شما هدیه دیدن را به آنها می دهید – هدیه یک لحظه ایستادن و خیره شدن به هیبت آنچه که دنیا پیش از ما به نمایش گذاشته است.

این نوع عکس گرفتن بسیار هیجان انگیز و شگفت آور و فوق العاده زندگی بخش است.

آیا این ایده ها روح خلاق شما را تغذیه کردند؟ اگر آنها به شما کمک کرده اند تا چیزهای بیشتری از عکاسی خود بخواهید، و زمان بیشتری از زندگی خود را به انجام این کار فوق العاده اختصاص دهید، در قسمت نظرات به من بگویید. شنیدن حرف های شما همیشه عالی است.

نویسنده: آنتونی ایپز (Anthony Epes)

منبع:

لنزک

 عکس گرفتن از طبیعت می تواند یک تجربه فوق العاده باارزش باشد. تغییر فصول در طول سال، فرصت های عکاسی فوق العاده ای برای ثبت انواع سوژه های طبیعی موجود فراهم می کند. در این مقاله چند نکته برای عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف به شما عزیزان آموزش می دهیم. همچنین مجموعه عکس زیبای «عکاسی از یک مکان ثابت طی فصل ها و زمان های مختلف سال» از آلبرت دروس (Albert Dros)، برای الهام شما عزیزان آورده شده است.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
اسطوخودوس، پروانس، فرانسه
۱
از یک مکان در فصل های مختلف عکس بگیرید
شما ممکن است یک مکان مورد علاقه داشته باشید که دوست دارید از آن بازدید کنید. به عنوان مثال، یک جنگل محلی، یک منظره یا یک مکان مورد علاقه که از بازدید آن در طول تعطیلات لذت می برید. هنگام بازدید از آنجا، ممکن است مناظری را پیدا کنید که در زمان های مختلف سال منحصر به فرد به نظر می رسند. تغییر فصل ها به این معنی است که شرایط ممکن است به طور چشمگیری از یک دوره به دوره دیگر متفاوت باشد. بارش برف در زمستان، باعث رویش گل های بهاری و گیاهان سبز و بانشاط در تابستان می شود، که می تواند تاثیر قابل توجهی بر ظاهر و احساس عکس شما داشته باشد.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
طلوع خورشید یخ زده، کینگز ساتن، آکسفوردشایر، انگلستان
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
طلوع خورشید یخ زده، کینگز ساتن، آکسفوردشایر، انگلستان
پوششی از برف و یخ منظره را دگرگون می کند، و به کسل کننده ترین سوژه ها، مانند درخت مورد علاقه شما، یک جذابیت جادویی می بخشد. در حالی که زمستان یک صحنه برجسته و ساده به شما می دهد، رنگ های سبز و آبی بهار می توانند تصویر زنده تر و رنگارنگ تری ارائه دهند. من توصیه می کنم به مکان مورد علاقه خود بازگردید، آن صحنه را در طول چند فصل مختلف مشاهده کرده و تغییرات فصلی را ثبت کنید.
۲
در فصل زمستان بیشتر از طلوع و غروب خورشید عکس بگیرید

یکی از مزیت های مهم عکاسی از طبیعت در طول زمستان این است که زمان طلوع و غروب خورشید مطلوب تر از فصل تابستان است. بسیاری از افراد ترجیح می دهند ماه های سردتر فصل زمستان را در داخل خانه بگذرانند. با این حال، این زمان خوبی برای بیرون رفتن از خانه است، چرا که روزها کوتاه تر و زمانبندی ها بهتر از بقیه سال هستند. طلوع خورشید دیرتر، زمان خواب بیشتری به شما می دهد، و غروب خورشید زودتر به این معنی است که شما مجبور نیستید ساعت ها برای ثبت آن صبر کنید.

بیشتر بخوانید: آموزش عکاسی در هوای سرد و یخبندان زمستان
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
 عکاسی کودک ۳
از فصل رنگ های در حال تغییر عکس بگیریدآموزش عکاسی از نوزاد
پاییز یک فصل جادویی برای بیرون رفتن با دوربین، و بهترین زمان سال برای بسیاری از عکاسان منظره است. این فصل انواع فوق العاده ای از رنگ های گرم و زنده را با خود به همراه می آورد. شما در طول پاییز می توانید از انواع سوژه ها مانند جنگل ها، شاخ و برگ ها و حیات وحش عکس بگیرید.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

نور ا در نظر گرفته و تصمیم بگیرید که می خواهید چه چیزی را ثبت کنید. شما می توانید بر روی برگ ها زوم کنید، یا یک صحنه قابل توجه پیدا کنید که روشنایی خوبی داشته باشد. همچنین می توانید در نور خورشید عکس بگیرید و با نور پس زمینه کار کنید تا یک تصویر پویا ایجاد کنید.

۴
نور در حال تغییر را ثبت کنید
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
کوه های سیاه، برکن بیکنز

روشنایی چشمگیر و تغییرات آب و هوایی در هر زمانی از سال رخ می دهند. ابرهای طوفانی برجسته ای که جایگزین جادوی آفتاب می شوند، یک سوژه فوق العاده برای عکاسی شما فراهم می کنند. من متوجه شده ام که در طول ماه های تابستان، طوفان می تواند بسیار چشمگیر باشد و لحظات شگفت انگیزی از نور زودگذر به شما بدهد. باران های گذرا می توانند مقدمه تابش های درخشنده باشند، و اگر خوش شانس باشید، رنگین کمان به همراه داشته باشند. من در ماه ژوئن در حالی که بیرون قدم می زدم، از این صحنه عکس گرفتم. تغییر نوری که در اثر پدیدار شدن دوباره خورشید پس از یک باران سیل آسای قابل توجه اتفاق افتاد، فوق العاده زیبا بود.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

من توصیه می کنم که از تغییر نور در طول فصل های پاییز و زمستان نیز عکس بگیرید، چون خورشید نسبت به تابستان، در آسمان پایین تر است. بنابراین، سایه های بلندتری ایجاد می کند که می توانید با آنها بازی کنید. فاصله خورشید از زمین می تواند باعث شود که یک تصویر در زمستان نسبت به تابستان بسیار متفاوت به نظر برسد. در زمستان خورشید از زاویه پایین تری به صحنه می تابد و کل ترکیب بندی و نورپردازی را منحصر به فرد می کند.
۵
در هر آب و هوایی از فصول سال عکس بگیرید
چه باران ببارد و چه هوا آفتابی باشد، شما باید با دوربین خود بیرون بروید و در هر شرایط آب و هوایی از فصول مختلف عکس بگیرید. اگر بیرون باران می بارد یا آسمان خاکستری و سربی رنگ است، از بیرون رفتن با دوربین خود دلسرد نشوید. ممکن است تغییری در هوا ایجاد شود، و باران ناگهان بند آید. بعد از یک دوره بارش اغلب مه ایجاد می شود و صحنه های جذابی برای عکاسی به وجود می آورد.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
اگر باران بند نیامد، به راه های دیگری برای عکاسی از آب و هوای نامطلوب فکر کنید. عکاسی از صحنه های انتزاعی، قطرات آب، و عکس های کلوزآپ از گل ها یا آب تازه در مناظر سرسبز می تواند مناسب باشد. آبشارها با آسمان ابری خوب به نظر می رسند، و باران می تواند به زیبایی آب های دیگر بیافزاید.
[عکاسی از یک مکان فصول مختلف آلبرت دروس]
عکاسی از یک مکان در زمان های مختلف سال
نکته شماره ۱ بالا را به خاطر دارید؟ بله، از یک مکان در فصل های مختلف عکس بگیرید. عکاس هلندی آلبرت دروس (Albert Dros) دقیقا همین کار را انجام داده و از یک نقطه دقیقا یکسان که یک منظره زیبا بوده، طی فصل های مختلف سال در ساعات مختلف روز عکاسی کرده است که در ادامه آن ها را تماشا می کنیم:
نتیجه گیری
به طور خلاصه، عکاسی از طبیعت در فصول مختلف می تواند در هر زمانی از سال بسیار لذت بخش باشد. از مکان مورد علاقه خود در فصول در حال تغییر عکس بگیرید، از مزیت غروب خورشید زودهنگام در زمستان بهره مند شوید و نور در حال تغییر را در هر آب و هوایی ثبت کنید.
دفعه بعد که مادر طبیعت چیزی برای شما آماده کرد، بیرون بروید و تغییرات خارق العاده دنیای زیبای ما را در تمام فصول آن ثبت کنید. هنگامی که این کار را انجام دادید، لطفا تصاویر خود را با ما به اشتراک بگذارید.
نویسنده: جرمی فلینت (Jeremy Flint)

منبع:

لنزک

دوربین های امروزه ، تکنولوژی های هوشمند فوق العاده ای دارند ! چنان هوشمندند که گویا یک عکاس حرفه ای را داخل خود گنجانده اند . بهترین تنظیمات خودکار را شامل می شوند و انسان راحت طلب امروزه را با این تنظیمات بدون دنگ و فنگ هوشمند بیشتر به خود وابسته می کند !
فوکوس اتومات و سریع، سیستم نورسنجی دیجیتال ، تنظیمات بی نظیر برای حساسیت و رزولوشن بالا تنها نمونه هایی از امکاناتی است که عکاسی با دوربین های دیجیتال امروزه را لذت بخش تر کرده است .
شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید با این سطح از پیشرفت هنوز به گرد پای چشم های انسان هم نمی رسند .
یکی از راز های مشترک بین عکاسان حرفه ای این است که کنترل تمام عملکرد های دوربین را یک تنه خود به گردن میگیرند و چندان توجهی به تنظیمات خودکار ندارند .
اما مسئله اصلی اینجاست که اگر تنظیمات دستی را به خوبی ست نکنید ، نتیجه حاصله شما را از هنر عکاسی زده می کند . اگر میخواهید تنظیمات شخصی سازی شده را به سبک و سیاق عکاسان حرفه ای پیاده سازی کنید ، بهتر است این مقاله را به دقت مطالعه کنید .
عکاسی در حالت تنظیمات دستی حس جالبی به شما القا خواهد کرد . وقتی تصویر را ثبت می کنید و نگاه می کنید ، حس می کنید آنچه در نمایشگر دیده می شود تمام و کمال هنر دست شماست و هیچ عامل دیگری دخیل نیست .
اگر به تازگی پا به دنیای عکاسی گذاشته باشید ، استفاده از تنظیمات دستی چنان بزرگ برایتان جلوه می کند که گویا دستیابی به چنین علمی غیر ممکن است .اما واقعیت اینجاست که استفاده از تنظیمات دستی و فوکوس دستی اصلاً کار خارق العاده ای نیست و در کنار حالت‌های نیمه-خودکار و فوکوس خودکار، در شرایط مختلف قابل استفاده است . اغلب اوقات تنظیمات دستی تنها گزینه‌ ای است که گرد هنر به عکس هایتان می پراکند و در مقابل گاهی وقت‌ها می تواند بدترین انتخاب باشد و عکس های شما را نابود و نازیبا کند ؛ به زبان ساده تفاوت یک عکاس آماتور و عکاس حرفه ای در تشخیص درست این موقعیت هاست .
نوردهی
    استفاده از نوردهی با تنظیمات دستی چه زمان توصیه می شود ؟
دوربین های قدیمی ، فقط با تنظیمات دستی عکاسی میکردند اما هوش مصنوعی دوربین های امروزی دریچه ای جدید از عکاسی را به روی علاقمندان به عکاسی باز کرد به طوری که زحمت تشخیض و تنظیم به صورت دستی از گردن عکاسان تمام و کمال برداشته شد .
هرچند نوردهی دوربین ها نیز از اتومات سازی بی بهره نمانده اما گاهی نوردهی دستی ، نتایج قابل توجهی به نمایش خواهد گذاشت .
اگر تجربه عکاسی در استودیو عکاسی یا با فلاش‌های اکسترنال را داشته باشید ، استفاده از حالت دستی می‌تواند احتمال نوردهی کمتر یا بیشتر از حد را رفع کند . برای عکاسی با کمک فیلترهای کاهش نور ( فیلتر‌های ND) و باز نگه‌داشتن شاتر (Bulb) ، به تنظیم دستی دوربین زمان نوردهی نیاز پیدا می کنید . البته در شرایط نوری منحصر بفرد ، مانند عکاسی ضد نور یا کنسرت بازهم نوردهی دستی حرف اول را میزند .
   در عکاسی ، ارزیابی میزان نور اقدام موثر و مهمی است . اگر از نوردهی دستی استفاده کنید ، فعال کردن نورسنج بسیار تاثیرگذار است . نورسنج در قسمت پایین صفحه نمایشگر وبه شکل درجه‌بندی دیده می‌شود. اگر میزان نوردهی مناسب باشد، نشانگری باید روی عدد صفر قرار بگیرد . اگر نوردهی کم باشد ،  نشانگر به سمت چپ متمایل می شود و روی عددهای منفی می ایستد ، در مقابل اگر نوردهی زیاد باشد نشانگر به سمت راست و عددهای مثبت متمایل می شود .
البته بین اعداد صحیح، استاپ‌های یک‌سوم هم قابل توجه است که برای تنظیم جزیی تر به کار می‌روند.
یک نکته ی خیلی مهم این است که اگر نشانگر نورسنجی دوربین روی عدد صفر ساکن شود ، ضرورتا به معنای صحیح بودن نوردهی نیست و ممکن است لازم باشد به صورت دستی کمی دستکاری شود .
    می توان ادعا کرد عکاسی در حالت دستی، حرفه‌ای تر از حالت‌های دیگر است؟
نمی توان به قطعیت گفت استفاده از تنظیمات دستی مهرات در عکاسی را به همراه می آورد . مهرات در عکاسی یعنی عکاس بسته به نیاز ، از تنظیمات تماما دستی یا M، اولویت شاتر یا S ( این مورد در کانن با Tv شناخته می‌شود) و یا دیافراگم یا A (در کانن Av) استفاده می‌کنند. یک عکاس حرفه ای باید بر این سه حالت اشراف داشته باشد .
     هیستوگرام دوربین برای تنظیم نوردهی چقدر تاثیر گذارند؟
یستوگرام ابزار مهمی برای تشخیص میزان سایه روشن هاست . اگر دوربین‌های DSLR داشته باشید هیستوگرام را روی LCD نشان می‌دهند، ولی اگر دوربین‌ میرورلس داشته باشید  می‌توانید هیستوگرام را به صورت زنده، هم روی نمایشگر و هم روی منظره‌یاب مد نظر داشته باشید .
هیستوگران ها سایه‌ها را در سمت چپ، تُن‌ های میانی را در بخش میانی و هایلایت‌ها را در سمت راست به نمایش می گذارد . اگر نوردهیصحیح صورت گرفته باشد ، این گراف نباید در سمت چپ تراکم داشته باشد .
    با این اوصاف ، بین حالت‌های دستی و نیمه‌خودکار چه تفاوتی وجود دارد ؟
به صورت کلی با تنظیمات دستی، شما تمامی عوامل نوردهی از جمله ایزو، دیافراگم و سرعت شاتر را تحت کنترل میگیرید . در این تنظیمات معمولاً با ست کردن سرعت شاتر و کمک از نورسنج داخلی دوربین به‌ عنوان عامل راهنما، به نوردهی مناسب دست خواهید یافت . اگر اولویت دیافراگم مد نظر باشد ، میزان ایزو و دیافراگم را به شکل دستی تنظیم می‌کنید و دوربین با توجه به میزان نورسنج داخلی، سرعت شاتر مناسب را انتخاب می کند ، که اغلب موارد همان رقمیست که باید به شکل دستی ست می‌کردید.
فوکوس
مقوله مهمتر از استفاده از امکانات یک دوربین ، تشخیص زمان مناسب برای استفاده از آنهاست ؛ فوکوس هم از این قضیه مستثنا نیست و دانستن اینکه بهترین زمان استفاده از حالت دستی یا خودکار چه زمانی است بسیار مهم است ، این مسئله به اندازه‌ی انتخاب دیافراگم باز (مثلاً f/1.4) یا بسته (مثلاً f/11) حائز اهمیت است . اگر فوکوس خودکار نتیجه دلخواه را برایتان به ارمغان نیاورد ، از فوکوس دستی استفاده کنید .
فوکوس خودکار در برخی شرایط نوری عملکرد درستی ندارند و شما مجبورید که از فوکوس دستی استفاده کنید .
    از فوکوس منطقه‌ای چه میدانید ؟
این نوع از فوکوس که به فوکوس منطقه‌ای مشهور است ، یکی از عالی ترین روش‌ها برای عکاسی خیابانی است چون شما را برای عکاسی خیابانی بدون دغدغه همراهی می کند . برای استفاده از این نوع فوکوس ، عمق فوکوس مورد نظرتان را تعیین می‌کنید، بعنوان مثال بین ۲ تا ۵ متر. اگر فوکوس را به صورت دستی روی ۲٫۵ متر و گشودگی دیافراگم را روی f/8 ست کنید، همه چیز در این بازه به صورت واضح و شفاف ثبت می‌شود.
برای تنظیم فوکوس دستی ، چرخش حلقه دور لنز کافیست ، اما روش دیگری نیز وجود دارد که مخصوص عکاسی ماکرو است که هم به شکل دستی هم با کمک صفحه فوکوس قابل پیاده سازی است . در اینجا صفحه فوکوس را توضیح می‌دهیم.
در روش صفحه فوکوس ، شما لنز ماکرو را به صورت دستی روی کمترین فاصله فوکوس تنظیم می‌کنید تا بتوانید سوژه را با نسبت ۱:۱ ثبت کنید . حالا دوربین را روی سه‌پایه محکم میکنید و به سوژه نزدیک می‌کنید. در نهایت با چرخش حلقه مخصوص روی صفحه فوکوس، با عقب و جلو کردن دوربین به نتیجه دلخواه نزدیک شوید و محدود فوکوس خود را کشف کنید .
    چرا و چگونه از فوکوس دستی استفاده کنیم ؟
اگر تا اینجای مقاله را به خوبی مطالعه کرده باشید حتما جواب این سوال را میدانید .
وقتی به لحاظ شرایط نوری ، دوربین نمی‌تواند به درستی فوکوس کند، باید کنترل کار را عکاس به دست بگیرد . البته گاهی میتوان فوکوس دستی و خودکار را به صورت تلفیقی استفاده کرد، یعنی ابتدای کار به شکل خودکار روی سوژه فوکوس کرد و سپس حالت دستی را به کار بگیرید تا فوکوس روی مکان موردنظر ثابت شود. استفاده از این روش برای عکاسی HDR هم خوب است ، چون بین شات‌های مختلف نباید نقطه فوکوس تغییر کند . علاوه بر این ، برای بکارگیری فیلترهای کاهش نور هم توصیه می شود قبل از اتصال فیلتر روی لنز، فوکوس روی نقطه مورد نظر انجام شده و در نهایت فوکوس را روی حالت دستی تنظیم کنید ، چراکه برخی از دوربین‌ها نمی‌توانند از پشت فیلتر های کاهش نور قوی، فرآیند فوکوس خودکار را انجام دهند .
فلاش
یکی از موارد موثر در تبحر عکاسی ، استفاده از تنظیمات دستی فلش است . اگر مدتی با فلاش TTL کار کنید  تنظیمات دستی فلاش بیهوده به نظر می رسد ؛ کنترل دستی فلاش به هماهنگی خروجی در استودیوهای تاریک و شرایط نوری سخت در محیط داخلی یا خارجی کمک می‌کند. با کسب مهارت و یادگیری نکات موثر در این کار می‌توانید همان تنظیم دستی دوربین که مورد توجهتان هست  را روی صحنه اعمال کنید .
    استفاده از تنظیمات دستی فلاش چه مزیتی دارد ؟
می توان ادعا کرد تنظیم دستی دوربین یا فلاش، کنترل همه جانبه را در اختیار شما قرار می‌دهد. حواستان باشد که گشودگی دیافراگم با نور فلاش مرتبط است و سرعت شاتر هم با میزان نور محیطی. تا جایی که می‌توانید حالت‌های عکاسی نیمه‌ اتوماتیک را با فلاش دستی تلفیق کنید.
    چگونه فلاش را به شکل دستی کنترل کنیم؟
ابتدا دوربین خود را روی تنظیمات دستی مناسب قرار دهید ، به عنوان مثال ایزو ۱۰۰ و گشودگی دیافراگم f/8 و سرعت شاتر ۲۰۰/۱ ثانیه . حالا کار با فلاش را از سرعت ۴/۱ شروع کنید . نسبت  به خروجی کار، توان فلاش یا دیافراگم را کم و زیاد کنید .
برخی از فلاش‌ها حالت کنترل دستی زوم را هم شامل می شوند . وقتی که از لنزهای مختلف استفاده کنید، دوربینتان از این قابلیت برای تمرکز نور بر روی سوژه استفاده می کند . اگر ابزارهایی مانند سافت‌باکس را به کار بگیرید ، باید زوم را روی حداقل (مثلاً ۲۴ میلیمتر) تنظیم کنید تا پخش نور به اندازه‌ی کافی باشد .
    آیا تنظیم دستی دوربین با فلاش TTL ممکن است ؟ عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد

ین روش یکی از بهترین روش‌هاست که برای ترکیب نور طبیعی محیط و فلاش، استفاده می شود . مثلا برای عکاسی از مراسم عروسی که معمولاً در محیطی با فضای باز با سقف بلند و کنتراست بالا صورت میگیرد ، استفاده از این حالت بسیار اثربخش خواهد بود . اگر دوربین را روی ایزو با مقدار  ۴۰۰، گشودگی دیافراگم f/5.6 و سرعت شاتر ۶۰/۱ ثانیه تنظیم کنید و در عین حال فلاش پیرو حالت TTL باشد ، نتیجه ای خواهید گرفت که رضایت بخش و جذاب است .

منبع:

عکاسی

چرا عکاسان حرفه میانه خوبی با لنز های واید ندارند ؟ آیا استفاده از لنز های واید برای عکاسی واقعا بد هستند ؟
چه چیز باعث شده که لنز های واید از دایره توجه عکاسان خارج شود ؟
حتما از گوشه کنار دنیای عکاسی شنیده اید که لنز های واید در تجهیزات یک عکاس حرفه ای ، از محبوبیت کمتری برخوردارند . در واقع یک عکاس خوب کمتر به سراغ لنز واید میرود .همیشه این موضوع در عکاسی مورد توجه است که لنز های واید در عکاسی پرتره بازده خوبی ندارد.
عموما لنز‌هایی برای عکاسی پرتره مورد استقبال قرار میگیرند که فاصله کانونی بیشتر از ۵۰ میلی‌ متر را دارا باشند . یکی از عواملی که باعث شده لنز های واید مورد کم لطفی قرار بگیرند ایجاد اعواج در تصاویر است .  هر چند این اعوجاج در همه سوژه‌ها، کمی عادی و طبیعی به نظر می رسد ولی چشم انسان سریع تر از آنچه که فکر می کنید این مزاحم ها را میبینند و تشخیص می دهند . اعوجاج معمولا چهره یا اندام سوژه انسانی پرتره را از فرم خارج می کند و گاهی اوقات هم تصویری نازیبا از فرد را به ثبت می رساند .
این را بدانید که در این مقاله روی بد بودن این لنز تمرکز نمی شود ؛ در واقع پس از مطالعه این مقاله یاد خواهید گرفت که عوارض استفاده از این لنز را برای سلامت عکس هایتان به حداقل برسانید و مجبور به حذف این لنز از دنیای عکاسی تان نشوید . اگر روراست باشیم ، باید اعتراف کنیم تنوع و خلاقیت ناشی از استفاده از این لنز ، اجتناب ناپذیر است به شرطی که طبق اصول از آن استفاده کنید .
آشنایی با لنز های واید
همانطور که گفتیم استفاده از لنز های واید در عکاسی پرتره توصیه می شود اما قبل از آن بهتر است سرکی به مفهوم “عکاسی پرتره” بکشیم .
عکاسی پرتره چیست ؟
البته سوال اصلی اینجاست که چه عکس هایی در زمره عکس های پرتره قرار میگیرند ؟ مفهومی که از عکاسی پرتره بین عکاسان جا افتاده این است که  به عکس‌های صورت ، چهره و نیم‌تنه بالای اشخاص ، عکاسی پرتره میگویند ، اما عملا به هر عکسی یا  نقاشی که روی یک شخص متمرکز باشد عکاسی پرتره اتلاق می شود . در واقع منظورمان این است که پرتره، صرفاً مربوط به صورت و چهره یک شخص نیست و می‌تواند تصویری از اندام کامل یک انسان را نیز شامل شود . اینکه لنز‌های واید در عکس‌هایی که پرتره‌های بسته از صورت و چهره هستند بیشتر اعوجاج ایجاد می‌کنند یک تاثیر عادی و قابل پیشبینی است و طبیعتا تأثیر آن‌ها بیشتر به چشم خواهد آمد .ایرادات لنز های وایدآتلیه نوزاد در عکاسی نوزاد
از این جمله چه تفسیری دارید ؟ : لنز‌های واید، عکس‌های پرتره کج و معوج تحویل شما میدهند.
این تعریف دقیقا نقطه عطف این ماجراست . به طور کلی تعریف لنز‌های واید این است که  می‌توانند فضای بیشتری از صحنه مقابل دوربین را در داخل یک عکس جای دهند . این زاویه دید وسیع تر می‌تواند نمای بزرگ‌تری نسبت به آنچه که لنز‌های تله‌فوتو ثبت می‌کنند را به نمایش بگذارد و طبیعتاً تصویری نهایی نزدیک‌تر به زاویه دید چشم عکاس شباهت بیشتری دارد .

نکته مهم دیگر اینکه ابعاد تصویر، در عکس‌هایی که با لنز‌ واید ثبت می‌شوند بیشتر مشخص است. چراکه هرچقدر سوژه‌ها به دوربین نزدیک‌تر باشد، به شکل حیرت انگیزی  بزرگ‌تر ثبت می‌شوند و به طبع آن ، اجسام دورتر از لنز نیز اغلب اوقات کوچک‌تر از آنچه که واقعاً هستند ثبت می شوند . این دقیقاً همان رفتاری است که چشم انسان با سوژه‌های مختلف می‌کند.

علاوه بر این  لنز‌های واید، رفتار مختلفی درباره عمق میدان از خود بروز می‌دهند. البته از قبل می‌دانیم که یکی از مهم‌ترین فاکتورهای تاثیر گذار بر عمق میدان، حداکثر گشودگی دهانه دیافراگم و بزرگی سایز سنسور دوربین است، اما بهتر است بدانید لنز‌های واید به شدت بر محدوده عمق میدان تاثیر گذارند و آن را شدیدا کاهش می‌دهند. به زبان ساده وقتی از یک لنز واید برای عکاسی استفاده می‌کنیم، حتی اگر از دیافراگم‌های بازتر همچون f/2.8 هم استفاده کنیم، باز هم عمق میدان به حدی زیاد می‌شود که عملاً کل بکگراند به وضوح در تصویر مشخص هستند.
این را بدانید که نمی‌توانیم لنز وایدی را پیدا کنیم که در زوایای باز، بتواند در بکگراند سوژه بوکه ایجاد کند.
احتمالا یکی از کلیدی ترین دلایلی که عکاسان حرفه‌ای از لنز های تله‌فوتو برای عکاسی پرتره استفاده می‌کنند، نه مشکل اعوجاج، بلکه همین چالش تار شدن پس زمینه عکس‌ها است . زیرا فقط به این ترفند می‌توانند تمرکز بیشتری را بر روی سوژه اعمال کنند و چشم بیننده را ناخودآگاه، به جایگاه س.ژه هدایت کنند .
تا اینجای ماجرا فهمیدیم که لنز‌های واید باعث وضوح بیشتر بکگراند می‌شوند، باین مشکل قابل چشم پوشی است نا زیبایی عکس های پرتره ثبت شده توسط لنز های واید را نمیتوان نادیده گرفت . به دنبال راه حلی در این زمینه نباشید ، در هر حال تصاویر زیبایی نخواهید گرفت .
    با این تفاسیر چرا برخی عکاسان باز هم ازاین لنز دست برنمیدارند ؟
نکات مهم برای استفاده از لنز های واید
چرا لنز های واید ، تصاویر زشتی ثبت می کنند ؟
فقط یکبار عکاسی با لنز‌های واید سینمایی کافیست تا کلا دیدگاهتان درباره آنچه که اعوجاج یا Distortion می‌نامیم دگرگون شود . در واقع اعوجاجی که باعث می‌شود تا اغلب عکاسان از عکاسی با لنز‌های واید گریزان باشند ، اعوجاج دایره‌ای ایجاد شده در کناره‌های تصویر است که به اعوجاج شعاعی بالشتکی معروف است . کار این اعوجاج تنها دور کردن یا نزدیک کردن سوژه به تصویر نیست بلکه در حاشیه ها نوعی انحنا ایجاد می کند  که در اکثر موارد از یک الگوی خاص هم پیروی نمی‌کند و عموما درباره هر لنز، شکل و تأثیرش منحصر بفرد است .
برای درک این نوع انحنا از یک تصویرسازی استفاده می‌کنیم.
فرض کنید در حال عکاسی از یک دیوار هستید .
در این مثال از یک لنز ۵۰mm نصب شده روی یک دوربین فول‌فریم استفاده میکنیم و به جای اینکه روبروی آن بایستیم، در آخر دیوار ایستاده‌ایم و دوربین را رو به سمت انتهای دیگر گرفتیم. به این صورت ، بلندای دیوار، در نزدیکی دوربین، از سمت دیگر بلندتر به نظر می‌رسد. یعنی در داخل تصویر این‌طور به نظر می‌رسد که ارتفاع دیوار در نزدیکی ما بلندتر از فاصله دورتر است.
اگر در همین حال از یک لنز واید بدون اعوجاج و با کیفیت کمک بگیریم ، تصویری نهایی شبیه به تصویر شماره ۲ است . با آنکه واید بودن لنز باعث بزرگنمایی سوژه (در نزدیکی ما) می‌شود، اما باز هم خطوط را به صورت صاف و مستقیم مشاهده می کنیم . این در حالی است که در لنز‌های دارای اعوجاج شعاعی ، علاوه بر بزرگنمایی بیش از حد سوژه‌های نزدیک و دور، یک انحنای نچندان دلچسب نیز در تصویر می‌بینیم که خطوط صاف حاشیه را به شدت منحنی کرده
استفاده از لنز های واید
البته منظور ما این نیست که لنز‌های واید همگی مشکل اعوجاج دارند. مشکل اعوجاج حتی در لنز‌های تله‌فوتو و لنز های بلند‌تر هم وجود دارند . ولی چون مقدار آن بسیار کم است؛ متوجه آن نمی شویم .
سوالی که مطرح می شود این است که لنز واید با عملکرد مناسب وجود ندارد ؟ برای این که لنز واید بدون اعواج باشد ، عدسی‌هایی نیاز است که بسیار پیشرفته و گران‌قیمتی اند.این عدسی ها باید در ساختار لنز وجود داشته باشند تا اعوجاج کمتر خودنمایی کنند . این مورد ، از مهم‌ترین دلایل برای خرید لنز‌های واید گران‌قیمت است که اغلب عکاسان تمایلی به آن نشان نمی دهند.
البته بسیاری از عکاسان حرفه‌ای لنز های سینمایی را به جای لنز‌های واید عمومی عکاسی استفاده می‌کنند تا اعوجاج را در عکس‌هایشان کاهش دهند . عکاسی با لنز هایی که اعواجشان ناچیز است به شما این امکان را می دهد که با تغییر زاویه دید و کادربندی های مختلف و غیر عادیبدون آنکه فکرتان مشغول انحنا ها باشد ، از عکاسی لذت ببرید .
اگر نتوانیم لنز های گران قیمت سینمایی را تهیه کنیم ، تکلیف چیست ؟
این لنز ها بخاطر کارکرد بی نقصشان قیمت های سرسام آوری دارند . مسلما هرچقدر لنز‌های واید با کیفیت تری بخریم، عکس های واید بی نقص تری خواهیم داشت . اما اگر رابط خرید این لنز های گران قیمت را ندارید که اعواج تصاویرتان را تا حد ممکن کاهش دهید . در این بین دو نکته را بای مد نظر داشته باشید : اول ترکیب بندی
۱-سوژه‌های اصلی را دور از حاشیه های تصویر بگنجانید
همانطور که تذکر دادیم ، اعوجاج لنز‌های واید در حاشیه های تصویر بیشتر از قسمت های میانی دیده می‌شوند. اگر از سوژه اصلی شما سوژه انسانی  است، بهتر است آن را از حاشیه های کادر عکاسی دور قرار دهید .اگر این کار را انجام ندهید، صورت یا بدن سوژه در حاشیه ها کشیده می‌شوند و این کشیدگی غیر معمول ، اغلب اوقات جلوه بسیار زشتی به عکس می‌دهند. در تصاویر پرتره که این روز‌ها در مناظر طبیعی و چشم‌انداز‌های بکر عکس‌برداری می‌شوند، اغلب شاهد مرکزیت سوژه ها هستیم . به این ترتیب، کشیدگی حاشیه های تصویر تنها روی بکگراند اعمال می‌شود و بیننده به ندرت ممکن است آن را کشف کند .
۲-اعوجاج را به صورت نرم‌افزاری برطرف کنید
بعضی  دوربین‌های حرفه ای قابلیت رفع اعواج به صورت نرم افزاری را داخل خود دارند  را دارند ،یعنی این دوربین ها می توانند اعوجاج حاصل از لنز‌های مخصوص خودشان را رفع کنند. از آنجا که عملکرد لنز‌های واید به دلیل ساختار اپتیکی مشابهی که دارند، قابل پیش‌بینی و اندازه‌گیری است، نرم‌افزار موجود در خود دوربین قطعا اعواج خنثی کند.
علاوه بر این نرم‌افزارهای پیشرفته ادیتور عکس مانند فتوشاپ (نسخه‌های جدید) امکانات رضاین بخشی برای برطرف کردن مشکلات ناشی از لنز مانند اعوجاج و … دارند . این آپشن خصوصاً زمانی که از فرمت خام ادوبی استفاده کنید ، بسیار قوی تر عمل می‌کند . حتی گاها اعواج را کامل رفع و رجوع می کند .
۳-از دوربین‌های حرفه ای با رزولوشن بالا استفاده کنید
نه به این خاطر که در این دوربین‌ها اعوجاج کمتر دیده می‌شود ، بلکه برای اینکه بتوانید بعداً کناره‌های تصویر را کراپ کنید و همچنان تصویری با کیفیت و رزولوشن بالا در اختیار داشته باشید.
قطعا وقتی با دوربین‌های قدرتمندی مانند Nikon Z7 یا Sony a7R III عکاسی می‌کنید، همیشه تصویری با کیفیت و رزولوشن بالاتر از ۳۰ مگاپیکسل داشته باشید که برای چاپ در سایز های بزرگ کاملاً مناسب و کافی هستند. البته باز هم حواستان باشد سوژه اصلی در حاشیه نباشد .

منبع:

عکاسی

هرچند همیشه و در هر زمینه ای ، تکنولوژی های جدید حرفی برای گفتن دارند اما گویا در حرفه عکاسی همیشه این قانونی برقرار نیست و جدید بودن به طور همزمان مفهوم خوب بودن را با خود حمل نمی کند ! عکاسی کودک
گاهی هم طعم نوستالژی بهترین طعم بوده و خواهد بود . عکاسی با لنز های کلاسیک و فوکوس دستی نیز چنین حسی به شما القا خواهند کرد .
همیشه جدیدتر به معنی بهتر نیست و برخی اوقات روش‌های قدیمی‌تر و کلاسیک‌تر دید بهتری در برخورد با مسائل می‌دهند. عکاسی با فوکوس دستی و لنز‌های کلاسیک از این‌گونه موارد است. مقاله ای که می خوانید تجربه اسنفاده از این طعم نوستالژی فوکوس دستی ولنز های کلاسیک است که توسط یک عکاس حرفه ای اندونزیایی منتشر شده است . عکاسی بارداری در آتلیه بارداری

متن زیر ، از زبان این عکاس نگارش شده است :

بیش از ۱۳ سال در زمینه عکاس تبلیغی و تجاری فعالیت حرفه ای داشتم و دوربینهای DSLR کانن اولین همراه من در این مسیر بود که مکمل های جذابی به نام لنزهای با فوکوس خودکار سيستم EF کانن را به همراه داشت . تصور کنید برای خرید بیش از ۱۵ لنز EF و EF-S سیستم کانن هزینه کرده بودم و تغییر سیستم دوربین ، برایم حکم کابوس را داشت . درست در سال ۲۰۱۶ بود که تصمیم گرفتم به سراغ یک دوربین بدون آینه بروم  و دنیا از پشن لنز آن تماشا کنم . انتخابم برای شروع این تجربه ناب ، دوربین سونی a7R II بود . از آنجا که آداپتور مخصوص مانت سونی، با لنز‌های سیستم کانن سازگاری داشت ، لنز های عزیز دردانه قبلی ام را در دوربین بدون آینه سونی سوار کردم ، و همزمان هیچ برنامه‌ای برای تهیه لنز مختص سیستم سونی در ذهنم نداشتم .
پس از کلی کندوکاو و سرچ و زیر و رو کردن ویدیوهای آموزشی در یوتیوب کشف کردم که  سونی a7، یک لنز خوش قیمت۵۰ میلی‌متری f/0.95 برای دوربین های سونی دارد . بلافاصله پس از اطلاع ، بسیار به خرید آن لنز مشتاق شدم؛ فقط یک عکاس جادوی عکاسی با این لنز و چنین دیافراگم گسترده‌ای درک می کند ! علاوه بر این ، لایکا نوکتیلوکس (Noctilux) معروف با قیمتی ده هزار دلاری اش ، از  این لنز در حدود ۸۰۰ دلاری با دیافراگم f/0.95 هیچ کم و کسری ندارد . لنز میتاکون ۵۰mm f/0.95 نقطه عطف من در دنیای عکاسی بود . این لنز تجربه شیرین عکاسی با فوکوس دستی را برای من به ارمغان اورد و باعث تغییر مسیر حرفه ای من در دنیای عکاسی شد.
(اگر به عکاسی با لنز های واید علاقه دارید ، مقاله عکاسی با لنز های واید را از دست ندهید )
فوکوس دستی برای من حکم تلفیقی از تضاد ها بود ! در ابتدا ارمغانی با طعم محدودیت که سوژه های نابم را از دست می دادم. تا به خودم می آمدم و سوژه ای را در شکار چشمانم میدیدم ، زمان زیادی صرف تنظیمات دستی می شد و در کمال ناباوری سوژه از دست می رفت. با این حال خودم را نباختم و با اصرار و ممارست کم کم به این همراه بد قلق عادت کردم .
عکاسی با فوکوس دستی شما را مجبور خواهد کرد تا دریچه نگاهتان را متفاوت تنظیم کنید ، چه بخواهید چه نخواهید ، شما را وادار به کاهش سرعت عکاسی تان می کند تا بدون فکر و برنامه ریزی ، دکمه شاتر را پی در پی فشار ندهید . در واقع عکاسی با فوکوس دستی به صورت غیرمستقیم به شما یاد می دهد عمیق تر و دقیق تر ببینید  و اساسی تصمیم بگیرید .
این را به یاد داشته باشید ؛  تفکر عمیق و آماده سازی تخصصی تر در عکاسی ، بهترین نتیجه عکاسی با فوکوس دستی است
وصف ابعاد این تجربه با کلمات چندان راحت نیست ؛ تا خودتان به سراغش نروید و آن را تجربه نکنید جذابیتش را حس نخواهید کرد . به همه هم صنفانم توصیه می کنم فریب سختی اول مسیرش را نخورند و سفت و سخت پای خو گرفتن با چنین لنز هایی بمانند .
تجربیات کار با اولین لنز دستی‌، مرا ترغیب کرد تا از سال ۲۰۱۶ به این سبک از عکاسی روی بیاورم تا جایی که تا به حال بیش از ده لنز با فوکوس دستی و کلاسیک تهیه کنم .اگر فکر می کنید همراهی با این لنز ها یک جیب پر پول می خواهد سخت در اشتباهید ؛ نکته جالب لنزهای کلاسیک این است که بسیار خوش قیمت و مقرون‌به‌صرفه هستند؛ به طوری که اغلب آنها کمتر از ۵۰ دلار قیمت دارند.
برای اینکه عمق ماجرا را درک کنید ، توجه کنید که خرید تمام لنزهای کلاسیک ، قیمتی کمتر از یک لنز مدرن با فوکوس خودکار را دارد .
وقتی با لنز های کلاسیک رابطه خوبی داشته باشید استفاده تان از لنز های مدرن به مراتب کاهش می باید هرچند که گهگداری از رویداد ها به لنز های مدرنتان سر بزنید . در واقع عکاسی با فوکوس دستی شما را به تجربه عکاسی آرام یا slow photography که ایده ای نو برای تعامل عمیق با سوژه های عکاسی نزدیک می کند .

منبع:

عکاسی

مستان فصل زیبایی برای عکاسی است. برای ثبت زیبایی زمستان، شما باید هم به خاطر خودتان و هم تجهیزاتتان، بر دمای هوای سرد غلبه کنید. در این آموزش عکاسی از زمستان، ۷ نکته ارائه شده که به شما کمک می کند تا در طول فصل زمستان از تجهیزات خود محافظت کرده و عکس های زیبا بگیرید.
[عکاسی در زمستان برفی]

آن احساس هیجان انگیز دوران کودکی، وقتی اولین برف سال می بارید را به یاد دارید؟ اگر در رابطه با زمستان، به یک آدم بزرگسال بدخلق و بی حوصله تبدیل شده اید، امسال خودتان را به چالش بکشید تا دوباره شگفتی زمستان را احساس کنید.
۱
اگر از سرما متنفرید، داخل خانه بمانید!

هنگامی که شما به عکس های زمستانی فکر می کنید، احتمالا مچاله شدن در سرمای شدید در ذهنتان مجسم می شود، در حالی که تلاش می کنید تا از یخ زدن در حین گرفتن عکس ها جلوگیری کنید. من قطعا یکی دو بار در چنین وضعیتی بوده ام!

شاید فکر آب و هوای زمستانی دیوانه کننده شما را از قدم گذاشتن به بیرون از خانه برای عکس گرفتن در طول ماه های زمستان باز می دارد. اما چه کسی گفته که شما حتما باید از خانه بیرون بروید تا بتوانید عکس های زمستانی زیبا بگیرید؟
عکاسی بارداری در آتلیه بارداری
قبل از این که از خانه بیرون بروید، در مورد این که چه کاری می توانید در داخل خانه انجام دهید، فکر کنید.

چند سال پیش من کل زمستان را در خانه به مطالعه گذراندم. من عاشق قندیل های یخی بودم که از خانه ما آویزان می شدند. من به جای این که دوربینم را بیرون ببرم، از داخل خانه از قندیل ها عکس گرفتم.
[عکاسی در زمستان برفی]

من از زمانی که بچه بودم، همیشه اتاق خوابی داشتم که رو به سمت طلوع خورشید بود. من عاشق بیدار شدن در ساعت طلایی هستم.
[عکاسی در زمستان برفی]

قندیل های یخی که من در طول بعد از ظهر از آنها عکس گرفتم.
[عکاسی در زمستان برفی]

قندیل های یخ در هنگام غروب خورشید. در اونتاریو، کانادا، غروب خورشید اغلب رنگ های عمیق و زنده ای دارد.
[عکاسی در زمستان برفی]

قندیل های یخ با نور سرد ماه کامل روشن شده اند.
۲
آماده کردن باتری ها

اکنون فرض کنید که می خواهید از خانه بیرون بروید تا عکس های زمستانی بگیرید؛ بهتر است که آماده باشید.

مطمئن شوید که باتری های شما کاملا شارژ شده اند (از جمله باتری های یدکی). باتری ها معمولا در سرما سریع تر خالی می شوند، بنابراین یک جیب گرم برای نگه داشتن آنها پیدا کنید. این جیب باید اجازه دهد تا باتری ها در مقابل بدن شما قرار گیرند؛ شاید یک جیب داخلی روی قفسه سینه مناسب باشد. همچنین، سعی کنید یک گرم کن دست یا سیب زمینی پخته را نیز در جیب نگه دارید!
[عکاسی در زمستان برفی]

در حالی که منتظرید تا باتری هایتان شارژ شوند، از یک فنجان چای داغ لذت ببرید! بخار چای برای عکاسی بسیار سرگرم کننده و جالب است و وقتی از پشت نورپردازی شود به بهترین شکل از کار در می آید.
۳
نورسنجی برای برف

اکثر افراد از نوعی تنظیمات خودکار بر روی دوربین خود مانند مُد «منظره» یا «پرتره» استفاده می کنند. شما حتی می توانید از مُدهای اولویت دیافراگم یا اولویت شاتر استفاده کنید. در تمام این تنظیمات، دوربین شما از نورسنج داخلی خود برای محاسبه نوردهی یا روشنایی مناسب برای عکس شما استفاده می کند.

این می تواند مشکل ساز باشد.

هنگامی که منظره پوشیده از برف سفید روشن است، دوربین شما می خواهد نوردهی را تاریک تر کند. این بدین معنی است که شما یک عکس می گیرید و برف به رنگ خاکستری تبدیل می شود. دوربین نمی فهمد که شما می خواهید برف در عکس سفید روشن به نظر برسد. البته، حتی نمی داند که دارد به برف نگاه می کند!

دو راه برای حل این مشکل وجود دارد. راه اول استفاده از مُد نوردهی کاملا دستی (M) است، به طوری که شما بر نوردهی کنترل داشته باشید، نه دوربینتان.

اگر هنوز با استفاده از مُد نوردهی دستی راحت نیستید، استفاده از جبران نوردهی (دکمه +/-) را امتحان کنید. دوربین خود را بر روی مُد اولویت دیافراگم تنظیم کنید، سپس از جبران نوردهی برای افزایش نوردهی به اندازه یک پله یا استاپ کامل استفاده کنید. به اعمال تنظیمات ادامه دهید، تا وقتی که تنظیمات درست را به دست آورید. برای دیدن نحوه تنظیم جبران نوردهی، دفترچه راهنمای دوربین خود را بررسی کنید.
[عکاسی در زمستان برفی]

من قبل از استفاده از جبران نوردهی، مجبور بودم تمام عکس های زمستانی ام را با لایت روم روشن کنم. دقت کنید که برف در عکس سمت چپ چقدر خاکستری است.
[عکاسی در زمستان برفی]

با وجود این که می توانید بعدا با یک برنامه ویرایش عکس های خود را روشن کنید، اما بهتر است همان لحظه که عکس می گیرید، نوردهی را درست به دست آورید.
به دنبال کنتراست بگردید

زمانی که بر نوردهی و نورسنجی مسلط شدید، وقت آن است که چند عکس خلاقانه بگیرید.

اولین چیزی که من در یک منظره برفی به دنبال آن می گردم، کنتراست (contrast – تضاد بین روشنایی و تاریکی) است. از آنجا که برف سفید روشن است، من به دنبال اجسام تیره می گردم تا در کنتراست با برف برجسته شوند.

کنتراست چیزی است که کمک می کند تا عکس شما «برجسته» شود و بُعد بیشتری به آن می دهد.

در یک منظره، این کنتراست ممکن است درختان، ساختمان ها، حیوانات یا انسان ها باشند.
[عکاسی در زمستان برفی]

درختان تیره در پس زمینه کمک می کنند تا شکل تپه پوشیده از برف برجسته شود. پسری که در حال لیز خوردن از تپه می باشد نیز واقعا برجسته شده است.
۵
به عکس های سیاه و سفید فکر کنید

شما اکنون به دنبال صحنه هایی با کنتراست بالا می گردید. برف سفید روشن همراه با اجسام تیره، یک عکس سیاه و سفید عالی با کنتراست بالا ایجاد می کند.

دیدن عکس ها در حالت سیاه و سفید به ما اجازه می دهد تا خطوط و بافت ها را در عکس تشخیص دهیم، بدون این که رنگ ها حواس ما را پرت کنند.
[عکاسی در زمستان برفی]

برف روشن با درختان تیره کنتراست ایجاد کرده است.

دو گزینه برای گرفتن یک عکس سیاه و سفید وجود دارد. شما می توانید تنظیمات دوربین خود را به عکاسی در حالت سیاه و سفید تغییر دهید. یا می توانید در مُد JPEG یا RAW عکس بگیرید و بعدا عکس ها را در مرحله ویرایش به سیاه و سفید تبدیل کنید.

من توصیه می کنم از مُد RAW استفاده کنید و دوربین خود را بر روی حالت سیاه و سفید تنظیم کنید. به این ترتیب عکس RAW شما رنگ خود را حفظ خواهد کرد، حتی اگر بر روی دوربین شما سیاه و سفید به نظر برسد. استفاده از مُد RAW به شما این امکان را می دهد که عکس های خود را همان موقع که می گیرید به صورت سیاه و سفید ببینید، اما وقتی بعدا در کامپیوتر خود به آنها نگاه می کنید، هنوز هم می توانید آنها را رنگی نگه دارید.
[عکاسی در زمستان برفی]

سیلوئت انتخابی عالی برای یک عکس سیاه و سفید با کنتراست بالاست.
۶
سرعت شاتر آهسته

من دوست دارم در طوفان برف بیرون از خانه باد را تماشا کنم که دانه های برف را به اطراف تازیانه می زند. حرکت دانه های برف به شما اجازه می دهد تا در مورد سرعت شاتر خود خلاقیت به خرج دهید.

شما می توانید سرعت شاتر خود را آنقدر سریع تنظیم کنید که حرکت دانه های برف در عکس متوقف شود، اما همچنین می توانید سرعت شاتر را آهسته انتخاب کنید و حرکت دانه های برف را به تصویر بکشید.

شما نمی توانید باد را با چشم خود ببینید، اما می توانید ببینید که چطور دانه های برف را به این طرف و آن طرف جابجا می کند. هنگامی که شما سرعت شاتر را آهسته تنظیم می کنید، حرکت تار دانه های برف را ثبت خواهید کرد.
 قبل از این که به خانه برگردید، از دوربین خود محافظت کنید

افرادی که عینک می زنند می دانند چقدر آزاردهنده است که از سرمای بیرون به داخل خانه بیایند. به محض این که آنها قدم به داخل خانه می گذارند، عینکشان بخار می کند! این پدیده چگالش نامیده می شود. این بخار رطوبتی است که از هوای گرم بر روی یک سطح سرد جمع می شود.

این اتفاق برای دوربینتان نیز رخ خواهد داد. هنگامی که آن را از هوای سرد بیرون به داخل خانه می آورید، رطوبت بر روی آن جمع می شود، و به تمام قسمت های ریز دوربین شما می رسد. طبیعی است که این می تواند برای سلامت دراز مدت دوربین شما مشکل ساز باشد.

در اینجا به شما خواهم گفت که برای آوردن دوربین سرد به خانه، بدون نیاز به نگرانی در مورد چگالش، چه کاری باید انجام دهید.

در حالی که هنوز بیرون هستید، دوربین خود را داخل یک کیسه هوابندی شده (کیسه ای که هوا به آن نفوذ نمی کند) محکم قرار دهید. در کیسه را محکم ببندید تا هیچ رطوبتی نتواند وارد آن شود. اکنون وقتی دوربین خود را به خانه می آورید، هیچ رطوبتی به آن نمی رسد. قبل از بیرون آوردن دوربین از کیسه، اجازه دهید به دمای اتاق بازگردد. در این صورت وقتی آن را بیرون می آورید، هیچ رطوبتی روی آن جمع نمی شود!
[عکاسی در زمستان برفی]

این کیسه هوابندی شده دوربین من را از چگالش حفظ می کند، تا وقتی که به دمای اتاق بازگردد.
عکس های زیبا در آب و هوای سرد و یخبندان

شما چه قصد داشته باشید از داخل خانه گرم و دلپذیر خود عکس های زمستانی بگیرید، و چه بیرون بروید و از سرما بلرزید، این نکات ساده را به یاد داشته باشید:

    باتری های خود را شارژ کرده و آنها را گرم نگه دارید.
    از طریق مُد دستی یا جبران نوردهی، عکس هایی با نوردهی عالی بگیرید.
    با پیدا کردن کنتراست، تبدیل عکس ها به سیاه و سفید، یا استفاده از یک سرعت شاتر آهسته، کاری کنید که عکس های زمستانی شما خلاقانه به نظر برسند.
    با مهر و موم کردن دوربین خود در یک کیسه هوابندی شده، قبل از بازگشت به داخل خانه، از آن در برابر رطوبت محافظت کنید.
    به محض این که باتری ها گرم شدند، با شارژ کردن مجدد آنها، برای ماجراجویی بعدی خود آماده شوید!

نویسنده: مت کوکر (Mat Coker)

منبع:

لنزک

 عکس گرفتن از طبیعت می تواند یک تجربه فوق العاده باارزش باشد. تغییر فصول در طول سال، فرصت های عکاسی فوق العاده ای برای ثبت انواع سوژه های طبیعی موجود فراهم می کند. در این مقاله چند نکته برای عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف به شما عزیزان آموزش می دهیم. همچنین مجموعه عکس زیبای «عکاسی از یک مکان ثابت طی فصل ها و زمان های مختلف سال» از آلبرت دروس (Albert Dros)، برای الهام شما عزیزان آورده شده است.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

اسطوخودوس، پروانس، فرانسه
۱
از یک مکان در فصل های مختلف عکس بگیرید

شما ممکن است یک مکان مورد علاقه داشته باشید که دوست دارید از آن بازدید کنید. به عنوان مثال، یک جنگل محلی، یک منظره یا یک مکان مورد علاقه که از بازدید آن در طول تعطیلات لذت می برید. هنگام بازدید از آنجا، ممکن است مناظری را پیدا کنید که در زمان های مختلف سال منحصر به فرد به نظر می رسند. تغییر فصل ها به این معنی است که شرایط ممکن است به طور چشمگیری از یک دوره به دوره دیگر متفاوت باشد. بارش برف در زمستان، باعث رویش گل های بهاری و گیاهان سبز و بانشاط در تابستان می شود، که می تواند تاثیر قابل توجهی بر ظاهر و احساس عکس شما داشته باشد.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

طلوع خورشید یخ زده، کینگز ساتن، آکسفوردشایر، انگلستان
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

طلوع خورشید یخ زده، کینگز ساتن، آکسفوردشایر، انگلستان

پوششی از برف و یخ منظره را دگرگون می کند، و به کسل کننده ترین سوژه ها، مانند درخت مورد علاقه شما، یک جذابیت جادویی می بخشد. در حالی که زمستان یک صحنه برجسته و ساده به شما می دهد، رنگ های سبز و آبی بهار می توانند تصویر زنده تر و رنگارنگ تری ارائه دهند. من توصیه می کنم به مکان مورد علاقه خود بازگردید، آن صحنه را در طول چند فصل مختلف مشاهده کرده و تغییرات فصلی را ثبت کنید.
۲
در فصل زمستان بیشتر از طلوع و غروب خورشید عکس بگیرید

یکی از مزیت های مهم عکاسی از طبیعت در طول زمستان این است که زمان طلوع و غروب خورشید مطلوب تر از فصل تابستان است. بسیاری از افراد ترجیح می دهند ماه های سردتر فصل زمستان را در داخل خانه بگذرانند. با این حال، این زمان خوبی برای بیرون رفتن از خانه است، چرا که روزها کوتاه تر و زمانبندی ها بهتر از بقیه سال هستند. طلوع خورشید دیرتر، زمان خواب بیشتری به شما می دهد، و غروب خورشید زودتر به این معنی است که شما مجبور نیستید ساعت ها برای ثبت آن صبر کنید.
از فصل رنگ های در حال تغییر عکس بگیرید عکاسی کودک در آتلیه کودک

پاییز یک فصل جادویی برای بیرون رفتن با دوربین، و بهترین زمان سال برای بسیاری از عکاسان منظره است. این فصل انواع فوق العاده ای از رنگ های گرم و زنده را با خود به همراه می آورد. شما در طول پاییز می توانید از انواع سوژه ها مانند جنگل ها، شاخ و برگ ها و حیات وحش عکاسی کنید.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

نور را در نظر گرفته و تصمیم بگیرید که می خواهید چه چیزی را ثبت کنید. شما می توانید بر روی برگ ها زوم کنید، یا یک صحنه قابل توجه پیدا کنید که روشنایی خوبی داشته باشد. همچنین می توانید در نور خورشید عکس بگیرید و با نور پس زمینه کار کنید تا یک تصویر پویا ایجاد کنید.
۴
نور در حال تغییر را ثبت کنید
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

کوه های سیاه، برکن بیکنز

روشنایی چشمگیر و تغییرات آب و هوایی در هر زمانی از سال رخ می دهند. ابرهای طوفانی برجسته ای که جایگزین جادوی آفتاب می شوند، یک سوژه فوق العاده برای عکاسی شما فراهم می کنند. من متوجه شده ام که در طول ماه های تابستان، طوفان می تواند بسیار چشمگیر باشد و لحظات شگفت انگیزی از نور زودگذر به شما بدهد. باران های گذرا می توانند مقدمه تابش های درخشنده باشند، و اگر خوش شانس باشید، رنگین کمان به همراه داشته باشند. من در ماه ژوئن در حالی که بیرون قدم می زدم، از این صحنه عکس گرفتم. تغییر نوری که در اثر پدیدار شدن دوباره خورشید پس از یک باران سیل آسای قابل توجه اتفاق افتاد، فوق العاده زیبا بود.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

من توصیه می کنم که از تغییر نور در طول فصل های پاییز و زمستان نیز عکس بگیرید، چون خورشید نسبت به تابستان، در آسمان پایین تر است. بنابراین، سایه های بلندتری ایجاد می کند که می توانید با آنها بازی کنید. فاصله خورشید از زمین می تواند باعث شود که یک تصویر در زمستان نسبت به تابستان بسیار متفاوت به نظر برسد. در زمستان خورشید از زاویه پایین تری به صحنه می تابد و کل ترکیب بندی و نورپردازی را منحصر به فرد می کند.
 در هر آب و هوایی از فصول سال عکس بگیرید
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

منظره مه آلود، ایرلند شمالی

چه باران ببارد و چه هوا آفتابی باشد، شما باید با دوربین خود بیرون بروید و در هر شرایط آب و هوایی از فصول مختلف عکس بگیرید. اگر بیرون باران می بارد یا آسمان خاکستری و سربی رنگ است، از بیرون رفتن با دوربین خود دلسرد نشوید. ممکن است تغییری در هوا ایجاد شود، و باران ناگهان بند آید. بعد از یک دوره بارش اغلب مه ایجاد می شود و صحنه های جذابی برای عکاسی به وجود می آورد.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

اگر باران بند نیامد، به راه های دیگری برای عکاسی از آب و هوای نامطلوب فکر کنید. عکاسی از صحنه های انتزاعی، قطرات آب، و عکس های کلوزآپ از گل ها یا آب تازه در مناظر سرسبز می تواند مناسب باشد. آبشارها با آسمان ابری خوب به نظر می رسند، و باران می تواند به زیبایی آب های دیگر بیافزاید.
[عکاسی از یک مکان فصول مختلف آلبرت دروس]
عکاسی از یک مکان در زمان های مختلف سال
نتیجه گیری

به طور خلاصه، عکاسی از طبیعت در فصول مختلف می تواند در هر زمانی از سال بسیار لذت بخش باشد. از مکان مورد علاقه خود در فصول در حال تغییر عکس بگیرید، از مزیت غروب خورشید زودهنگام در زمستان بهره مند شوید و نور در حال تغییر را در هر آب و هوایی ثبت کنید.

دفعه بعد که مادر طبیعت چیزی برای شما آماده کرد، بیرون بروید و تغییرات خارق العاده دنیای زیبای ما را در تمام فصول آن ثبت کنید. هنگامی که این کار را انجام دادید، لطفا تصاویر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

نویسنده: جرمی فلینت (Jeremy Flint)

منبع:

لنزک

 تجربه فشار و شلوغی ناشی از عکاسی در مناطق پر ازدحام شلوغ و جاهایی پر جمعیت که زیاد در آن عکس گرفته می شود، دردی است که اکثر عکاسان به خوبی آن را می شناسند. مردم به طور فشرده در چشم اندازها و کناره های جاده ایستاده اند و حتی جا برای ایستادن هم به سختی وجود دارد، چه برسد به برپا کردن یک سه پایه.
به نظر می رسد که همه سعی دارند یک عکس مشابه بگیرند. اینطور نیست که گرفتن عکس های کاملا مشابه با شخصی که در کنار شما ایستاده، کار اشتباهی باشد. اگر شما به دنبال گرفتن یک عکس فوری هستید تا جایی که در آن بوده اید را ثبت کنید، و سپس گرفتن یکی دو تا عکس سریع از جمعیت نیز اشکالی ندارد.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

با این حال، اگر شما هم مثل من هستید، احتمالا چیزی بیش از یک عکس کلیشه ای از یک مکان می خواهید. زمانی که من از یک نقطه معروف برای عکاسی بازدید می کنم که پر از جمعیتی است که همه دقیقا در حال عکاسی از یک چیز یکسان هستند، احساس می کنم باید چیزی ایجاد کنم که بیشتر بیان هنری دیدگاه من نسبت به آن صحنه باشد.

من اخیرا در حین عکاسی در پارک ملی یوسمیتی، این وضعیت را به طور کامل مشاهده کردم. اما چطور می توانید در این مناطق پر ترافیک به طور خلاقانه عکاسی کنید؟ باور کنید یا نه، در برخی موارد تلاش زیادی برای روح بخشیدن دوباره به یک صحنه تکراری که بیش از حد از آن عکس گرفته شده، لازم نیست. در این مقاله، ما در مورد سه روش صحبت می کنیم که می تواند به شما کمک کند تا یکنواختی را از بین ببرید و شما را به سمت ایجاد عکس های نه چندان معمولی و تکراری از مناطق معروف هدایت می کند.
۱
بالا بروید… پایین بیایید
عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد
تغییر پرسپکتیو معمول به یک پرسپکتیو پایین یا بالاتر می تواند تاثیر بسیار زیادی بر جذابیت نهایی عکس های شما داشته باشد. اکثر عکاسان هر بار از یک سطح دید یکسان عکس می گیرند، که اغلب به «فتوکپی» های واقعی از آن مکان منجر می شود.

این تغییر لازم نیست خیلی پیچیده و زیاد باشد؛ بلکه می تواند به سادگی نگه داشتن دوربین در سطح کمر یا حتی بالای سر شما باشد.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

اگر می توانید ماجراجوتر باشید، به دنبال نقطه دیدهای منحصر به فردتر بگردید. نقاطی که بتوانند یک مکان شناخته شده را از یک زاویه متفاوت با آنچه که مردم همیشه می بینند، به آنها نشان دهند. این کلید متمایز کردن خودتان به عنوان یک عکاس است.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

اینجا بالای جاده از نمای معروف تونل در یوسمیتی است. اگرچه این تقریبا همان منظره است، اما ارتفاع بالاتر یک احساس متفاوت به صحنه می دهد.
 در شب عکس بگیرید

این احتمالا آسان ترین و قوی ترین روش عکاسی خلاقانه از مکان های معروف است. تقریبا همیشه در شب جمعیت کمتری وجود دارد (مگر این که آن نقطه منحصرا در شب محبوب باشد)، که فضای بیشتری به شما می دهد و تجربه آرام تری ایجاد می کند.

با این حال، واضح ترین مزیت عکاسی در شب، تغییر فوری در جذابیت بصری منظره است.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

وجود ستاره ها و مهتاب یا حتی ماشین ها و نورهای شهری روشن می توانند به صحنه ای که در طول روز کاملا فرسوده شده، جذابیت زیادی ببخشند. اگر می توانید این کار را به طور ایمن انجام دهید، توصیه می کنم که در سفر عکاسی بعدی خود، عکاسی از یک مقصد محبوب را در شب امتحان کنید. ممکن است مسحور آن شوید.
سوژه های محبوب را نادیده بگیرید

بله می دانم، این ایده ای است که درک آن در ابتدا برای برخی افراد دشوار است. لطفا اشتباه برداشت نکنید، من در مورد نادیده گرفتن کامل جاذبه های اصلی صحبت نمی کنم. در عوض، سوژه محبوب را طوری در عکس خود قرار دهید که هنوز هم قابل تشخیص باشد، اما کل ترکیب بندی را اشغال نکند.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

فقط به یاد داشته باشید که اگر می خواهید یک چیز واقعا منحصر به فرد ایجاد کنید، باید یاد بگیرید چگونه به طور خلاقانه در مورد چیزی که از آن عکس می گیرید و این که چرا این کار را انجام می دهید، فکر کنید. این بدین معنی است که راه های جدیدی برای نمایش سوژه پیدا کنید، به نحوی که شاید قبلا توسط تعداد زیادی از افراد دیگر در نظر گرفته نشده باشد.
سخن آخر

حتی مکان های باشکوه و زیبا نیز ممکن است از لحاظ زیبایی شناسی تکراری و معمولی شوند. اینجاست که ما به عنوان عکاس باید کمی خلاقیت به خرج دهیم تا تصاویر منحصر به فردتری ایجاد کنیم.
اضافه کردن کمی چاشنی به تصاویری که در چنین مکان های پر ترافیکی گرفته می شوند، بسیار ساده تر از چیزی است که فکر می کنید و می تواند برای عکاسی شما اعجاب آور باشد. کمی تلاش، تفاوت زیادی ایجاد می کند.

نویسنده: آدام ولش (Adam Welch)

منبع:

لنزک

آیا به عکاسی تبلیغاتی علاقه دارید و می خواهید سبک منحصر بفردی را ابداع کنید ؟ برای شروع این سبک از عکاسی سردرگم هستید ؟
شروع این سبک بسیار ساده تر از آن است که تصور می کنید .عکاسی نوزاد
هرگز خود را محدود به رویای یک استودیو عکاسی حرفه ای با تجهیزات بی نقص ننمایید ؛ تبحر در عکاسی در سیطره تجهیزات استودیویی نیست بلکه فعل و انفعالاتی است که در ابتدا ذهن شما رخ می دهد . قبل از اینکه به واسطه یک دوربین حرفه ای صفت عکاس حرفه ای به شما تعلق بگیرد ، به ایده پردازی و ذهنیت عکاسی تان لقب عکاس اعطا می شود . آتلیه بارداری

اگر ایده آل گرا باشید ، متاسفانه تا حد زیادی مسیر پیشرفت خود را مسدود کرده اید پس اگر قرار است هر سبک از عکاسی را شروع کنید ، به ذهن خلاق خود تکیه کنید نه به تجهیزات .

برای شروع عکاسی تبلیغاتی داشتن یک میز، تجهیزات نورپردازی معمولی و اسپیدلایت ، کفایت می کند . اگر فلاش‌های بسیار بزرگ و گرانقیمت استودیویی ندارید دلیلی بر ناتوانی تان در این سبک از عکاسی نیست ، هرچند عکاسی تبلیغاتی نسبتا تجهیزات بیشتری نیاز دارد اما برای شروع این مسیر سه مورد یاد شده کفایت می کند . بهتر است بدانید اسپیدلایت‌های نسبتا ارزانی وجود دارند که تا حد زیادی می‌توانند در گرفتن تصاویر خوب در فضای محدود ، به شما کمک کنند. اگر مزایای فلاش‌های اکسترنال اسپیدلایت را بدانید ، قطعا از خرید آن غفلت نمی کنید .
چرا فلاش‌های اکسترنال اسپیدلایت ؟

    خوش قیمت برای جایگزینی مجدد
    سایز مناسب برای نگهداری در خانه
    سایز مناسب برای حمل و نقل
    سهولت در جایگذاری حتی در جاهای بسیار عجیب
    پشتیبانی ار دیافراگم f/13
    کلکسیون لوازم جانبی خوش قیمت
سوژه های کوچک، عکس های بزرگ
به صورت ناخودآگاه وقتی به عکاسی تبلیغاتی یا تجاری فکر می‌کنیم، تصور دیوار های سفید بلند که مجهز به آخرین تکنولوژی های دنیاست در ذهنمان قوت میگیرد ! اما زمان آن فرا رسیده که ذهنیتتان را اصلاح کنید . فضای به کوچکی و سادگی منزل هم برای شروع عکاسی تجاری کفایت می کند .
تجهیزات مورد نیاز برای عکاسی تجاری-تبلیغاتی چنان ساده است که با مراجعه به یک فروشگاه نوشت افزار ( لوازم التحریر) می توانید آن را تهیه کنید
     کاغذ رسم ( یک رول)
    تعدادی بوم ارزان قیمت در چند سایز
    اسپیدلایت
    تریگر
    سافت باک باریک
    پاسه نگهداری
    مقوای رنگی برای ایجاد پس زمینه رنگی
    فوم سفید به عنوان رفلکتور
    گیره نگهدارنده صفحات
    یک میز
    رفلکتور
    یخ مصنوعی
    نخ ماهیگیری نامریی برای معلق‌ سازی برخی اجسام
میز های تاشو در دو یا ۳ سایز بهترین انتخاب برای شروع عکاسی تبلیغاتی در منزل هستند چرا که فضای منزل شما را اشغال نمی کنند و در صورتی که بخواهید خارج از فضای منزل به عکاسی بپردازید ، حمل آن با اتومبیل بسیار ساده است .
از یک چراغ مطالعه هم برای ایجاد سایه های غلیظ یا افکت های نوری روی این میز می توان استفاده نمود .
بهتر است پشت میز و دیوار فضای کمی خالی بگذارید تا اگر نیاز به اضافه کردن نور دیگری بود ، به سهولت انجام شود . برای شروع ، یک نور کافیست . در صورت لزوم این مقدار را افزایش دهید .
توصیه می کنم قبل از شروع پروسه عکاسی ، یک ایده خوب و همه جانبه را در ذهن داشته باشید تا برای پیاده سازی آن قدم به قدم پیشروی کنید . اگر شروع عکاسی تان بدون هیچ تصوری از ایده نهایی باشد ، علاوه بر اینکه طی مدت زمان نسبتا بیشتری به نتیجه مطلوب می رسید ، نتیجه نهایی چندان دلچسب هم نخواهد بود .
بعد از پر و بال دادن بع ایده ذهنی ، قدم به قدم و بدون عجله کار را آغاز کنید ؛ می توانید با اضافه کردن نور ایده یابی خود را آغاز کنید . پس از هربار اضافه کردن نور ، نتیجه را بررسی کنید تا به نتیجه دلخواهتان برسید .
بعنوان مثال تصویر بالا در نظر بگیرید . برای ایجاد تصویری مشابه نمونه بالا ، از یک صفحه روی اسپیدلایت برای کنترل و هدایت نور استفاده شده است .
زمینه سیاه رنگ هم می تواند میز یا مقوای مشکی باشد . با استفاده از یک اسپیدلایت دوبرابر پخش نور بیشتری داریم . اول به کمک چتر ، سپس از طریق پخش کننده ساخته شده از بوم ها .
برای عکاسی تبلیغاتی از شیشه عطر ، آن را روی میز با زمینه مشکی قرار دادیم و اینبار بر خلاف نمونه قبل ، از دو اسپیدلایت و چند بازتابنده کارت سفید به صورت مجزا استفاده نمودیم . حتما می پرسید چرا چنین تفاوتی برای این شیشه عطر قائل شدیم ؟
از آنجا که با یک جسم شیشه ای مواجهیم که با انعکاس نور جلوه جذاب تر و منحصر بفرد تری را به خود میگیرد و در عین حال انعکاس ها طبیعی تر و عادی تر می باشند .
اگر بخواهید از زمینه سفید استفاده کنید از اسپیدلایت برای روشن کردن آن کمک بگیرید و میز با زمینه مشکی هم نقش تاثیرگذاری برای ایجاد تضاد بین این دو ایفا می کند.
در نهایت ، پس از اضافه کردن رنگ با فرم aftershave عکس شما حاضر و آماده است . نور اصلی را یک اسپیدلایت در سمت راست کادر تشکیل می دهد ، که سطح آن یک صفحه قرار دارد تا نور را به صورت پرسپکس منعکس کرده و نور ضعیفی  را بر روی بطری نمایان کند، این نور همان نور جنجالی  ماست.
در حالیکه دو سافت باکس مشاهده می‌کنید، فقط یکی از آنها برای این عکس کاربرد دارد . سافت باکسی که استفاده شده ، نور فوقانی در سافت باکس ۲۰×۲۰ سانتی‌متر است که یک اسپیدلایت را می تواند نگه دارد. اگر میخواهید به میدان عمق دهید ، از یک لنز ماکرو استفاده کنید  چراکه نور را به خوبی به نمایش می گذارد .
به تصویر بالا می توان لقب یک تصویر خوب را اعطا کرد . عکاسی از بطری شولر، کمی صبر و آزمون و خطا نیاز دارد . زمینه استفاده شده در این تصویر صورتی ملایم اما بسیار براق است .
تصویر تبلیغاتی بالا در نظر بگیرید . یخ های این تصویر یخ های مصنوعی هستند که درون لیوان قرار دارند ؛ قطرات آب روی شیشه نوشابه همه به وسیله افشانه روی سطح بطری پخش شده اند . این نوع عکس احتیاجی به استفاده از گلیسیرین ندارد به شرطی که نورپردازی و جایگذاری ، کمی صبر و خلاقیت به خرج دهید . همانطور که می دانید این ترفند برای خنک جلوه دادن تصویر است .
در نوردهی این تصیویر از ۲ سافت باکس استفاده شده که وسواس بسیار تک به تک در لوکیشن های مختلف تست شده است . هرجا که انعکاس رضایت بخش ایجاد شد ، کار را فیکس می کنیم . انعکاس استفاده شده در این عکس یکی در جهت برجسته سازی و دیگری به بطری نفوذ کرده است .
البته ایجاد چنین انعکاس‌هایی با کمک سافت باکس باریک، بسیار ساده تر از سافت باکس مربعی رایج است. اگر چنین سافت باکس هایی ندارید، برای ساخت سافت باکس باریک به سادگی نقاط قابل مشاهده بر روی سافت باکس خود را با پارچه تیره پوشش دهید
اسپیدلایت دوم ، برای ایجاد هاله های نوری در زمینه استفاده شده است. عملا یک پرسپکس شفاف برای ایجاد انعکاس ایجاد شده است. اگر میخواهید لقب عکاس خوب را داشته باشید ، سعی کنید طوری عکس بگیرید که زمان ویرایش به حداقل برسد .
    کافیست امکانات ابتدایی برای عکاسی را در منزل برای هود تدارک ببینید تا به محضی که ذوق عکاسی تان گل کرد ، یا علی بگویید و کار را شروع کنید.
هرگاه قواعد کلی نوردهی را یاد بگیرید ، نوردهی در تمام زمینه ها برایتان ساده می شود .کشف خواهید کرد که این اصول و قواعد  فقط برای کالا های تبلیغاتی نیست. خیلی ساده می توانید برای عکاسی در عروسی‌ها و عکاسی پرتره نیز، از تکنیک‌های نوردهی استفاده کنید و از زمانی که در خانه برای عکاسی صرف کردید ، پشیمان نباشید .
به این ایمان داشته باشید که برای عکاسی صرفا تجهیزات تخصصی و گران قیمت لازم نیست . یک جفت فلاش اسپید لایت و پایه، نسبت به مبالغ نجومی تجهیزات عکاسی ، تقریبا مبلغ کمی هزینه دارد. کافیست یک سافت باکس باریک و فوم نیز تهیه کنید تا یک استودیو خانگی داشته باشید .
البته تهیه باقی تجهیزات خالی از لطف نیست اما می توانید آنها را همگام با پیشرفت علم عکاسی تان در آینده به مرور خریداری کنید. اما یک راز مهم را به خاطر داشته باشید “تکرار و تمرین”
اگر کمی صبر و حوصله به خرج دهید ، طی مدت کوتاهی استایل به خصوص خود را در این سبک عکاسی کشف می کنید و می توانید عکس های خارق العاده ای ثبت کنید .

منبع:

عکاسی

به نظر شما مگاپیکسل یک دوربین فاکتور جامعی برای خرید یک دوربین عکاسی سطح بالاست یا المان های تاثیرگذار دیگری نیز وجود دارند ؟
آیا برایتان پیش آمده که کیفیت عکس یک دوربین عکاسی با مگاپیکسل پایین تر رضایتبخش تر از تصویر نهایی از یک دوربین با مگاپیکسل بالاتر باشد ؟ آتلیه نوزاد
این سوالات به ظاهر ساده اثبات می کند بجز عدد مگاپیکسل معروف دوربین ها ، فاکتور های بی نام نشان اما موثر دیگری وجود دارند که نقش کلیدی بر کیفیت عکس ها ایفا می کنند .عکاسی بارداری

اگر در فکر خرید یک دوربین حرفه ای همه فن حریف باشید ، پیشنهاد می کنیم یکی از دغدغه هایتان سایز سنسور دوربینتان باشد و گول دستاویز های تبلیغاتی اعداد مگاپیکسل های نجومی را نخورید ! مدل ها و انواع و اقسام دوربین ها چنان گسترده شده که در ابتدای ورود به این دنیای بی در و پیکر ، کمی گیج می شوید . جای نگرانی نیست ؛ هر آنچه که در مورد “سایز سنسور” لازم است ، در این مقاله به ساده ترین زبان می آموزید . حتما میدانید که سایز سنسور از مهمترین و کلیدی ترین فاکتور های تعبیه شده در یک دوربین است که اغلب مرجع یک قیاس جانانه بین مدل های مختلف دوربین های عکاسی قرار میگرد .

اگر ذهنیت درستی از اهمیت سنسور ها در دوربین ها ندارید ، بهتر است بدانید قلب هر دوربین دیجیتال سنسور تصویر آن است. وظیفه سنسور تصویر، رساندن نور به سیگنال‌های الکترونیکی است . به کمک  این سنسور است که دوربین تصویر را به‌صورت دیجیتالی ذخیره می نماید. البته به‌جز دوربین های عکاسی دیجیتال، ردپای این قطعه در دیگر ابزارهای تصویربرداری نیز دیده می شود . الگوهای نوری بازتاب شده یا ساطع‌شده از برخی اشیا بر روی سطح سنسور تأثیر می‌گذارد و سبب ثبت تصاویر می‌گردد.
عکاسان قدیمی اطلاعات چندانی در این باره نداشتند اما نکته جالب اینجاست که ابعاد سنسور، کماکان نکته‌ی بسیار موثری در کیفیت عکاسی و خرید دوربین محسوب می شود.
از آنجا که این قطعه ، یک قطعه کلیدی در یک دوربین است ، گران‌قیمت‌ترین بخش یک دوربین به حساب می آید و طبیعتا هرچه این سنسور بزرگ‌تر باشد قیمت دوربین نیز گران‌تر خواهد بود. در همین راستا دوربین‌‌های ۲٫۳/۱ اینچی عموما گران‌قیمت نیستند و در مقابل نمیتوانید دوربین های کامپکت فول فریم، ولی ارزان قیمت پیدا کنید.
خوشبختانه امروزه دوربین های کامپکت نیز مجهز به سنسور های بزرگی هستند  و قابلیت تعویض لنز نیز دارا می باشند .
شاید در ظاهر خبر خوبی باشد ولی در واقع این مسئله اوضاع را خیلی پیچیده‌تر از گذشته کرده است. امروزه، شاهد خودنمایی دوربین هایی هستیم  که با سنسورهای کوچک عکس‌هایی حیرت انگیزی ثبت می‌کنند. با آنکه دوربین های مجهز به سنسور بزرگ تصاویر خیره کننده ای ثبت می کنند اما در مقابل دوربین هایی با سنسور های کوچک ، بسیار سنگین وزن بوده و رقابت تند و تیزی در این زمینه با یکدیگر دارند .
سایز سنسور و فاصله‌ی کانونی
اگر قرار است یک دوربین کامپکت بخرید، لنز روی خود دوربین سوار است که به آن لنز یکپارچه میگوییم . در این نوع دوربین نیازی نیست خیلی  نگران سایز سنسور و نوع لنز باشید.
اما موضوع نوع لنز و سایز سنسور زمانی حائز اهمیت می باشد که دوربینی با قابلیت تعویض لنز خریداری کنید .اینجاست که مسئله‌ی نوع لنز و سایز سنسور بسیار مهم می شود. چون در این گروه دوربین ها، هر لنز دارای یک قالب دایره‌ای است که به واسطه آن سنسور را پوشش می دهد (منظور قطر دایره ای نوری است که در لنز موجود است ) که این مسئله مستقیماً بر ابعاد سنسور تأثیر می‌گذارد. البته در این میان یک استثنا هم وجود دارد که در آینده آن را تشریح می کنیم
فرقی نمی کند دوربین کامپکت باشد یا دیجیتالی (دارای قابلیت تعویض لنز) ، بهر حال عدد حک شده روی لنز نرخ حقیقی فاصله‌ی کانونی است. این عدد در صورتی درست است که سنسور  از نوع ۳۵ میلی‌متری یا همان فول‌فریم باشند.
عموما لنزها برای کار با سنسورهای مختلف طراحی می‌شوند و فاصله‌ی کانونی مؤثر آن ها بر روی سنسورهای مختلف متمایز است. بدین سان سازندگان نرخی به نام فاکتور برش یا Crop Factor را ارائه کرده اند تا درک مفاهیم مربوط به ابعاد سنسور ساده تر شود .
به عنوان مثال دوربینی کوچکتر از فول فریم ممکن است از لنزی استفاده کند که فاصله‌ی کانونی آن ۵۵-۱۸ میلی‌متری دارد . اما عملا فاصله کانونی حقیقی از ۸۲-۲۷ میلی‌متر کمتر می‌باشد. به این دلیل که سایز سنسور به اندازه‌ی کافی بزرگ نیست که بتواند از کل وسعت تصویر لنز استفاده کند. با برش بخشی از تصویر که توسط سنسور انجام می شود ، به نظر می‌رسد که فاصله‌ی کانونی افزایش یافته و گستره‌ی دید بسته‌تر شده است. برای این‌که تشخیص دهید هر لنز بر روی هر سنسوری روی چه فواصل کانونی پوشش ایجاد می کند باید به حاصل ضرب فاکتور برش در فاصله‌ی کانونی واقعی لنز مراجعه کنید.
زیر و بم سایز سنسور ها
برای اطلاع دقیق تر از سایز سنسور ها ، این بخش را به دقت مطالعه کنید اما قبل از آن این نکته را به خاطر بسپارید که همه سنسور های یک دسته باهم برابر نیستند.
۱-سنسور ۲٫۳/۱ اینچی
ابعاد سنسور: ۶٫۳ در ۴٫۷ میلی‌متر
این سنسور ، کوچک‌ترین سنسوری است که امروزه در دوربین ها دیده می شود . این سنسور ها در بدنه‌ی کوچک دوربین های کامپکت قابل جایگذاری است . اغل دوربین هایی که از این سنسور استفاده می‌کنند رزولوشن ۱۶ تا ۲۰ مگا پیکسلی دارند .
البته از این سنسور در مدل های مختلف دوربین ها استفاده می شود اما از آنجایی که سازندگان روزبه‌روز به سمت طراحی سنسورهای بزرگ سایز متمایل می شوند ،‌ کاربرد این سنسور نیز رو به کاهش است . تا جایی که امروزه در دوربین های جدید، ردپای این سنسور دیده نمی شود .
کارکرد این سنسورها ، در ساخت دوربین های کامپکت بسیار جمع‌وجوری دیده می شود که از لنز‌های زوم نیز بهره می برند . از آنجا که زوم‌ کردن با این سنسور ها بسیار ساده است.
مثل دوربین های کامپکت superzoom. برای طراحی و پیاده سازی این گروه از دوربین ها سنسور ۲٫۳/۱ اینچی بهترین گزینه است  چرا‌که در صورت استفاده از سنسور های با سایز بزرگ، وزن دوربین سنگین‌تر، و اندازه آن حجیم‌تر و البته قیمت آن گران‌تر می شود.
اگر شرایط نوری مناسب باشد ، با استفاده از این سنسور، می‌توان عکس‌های منحصر بفرد و باکیفیتی ثبت کرد. اما در شرایط نوری نامناسب هیچ امیدی به ثبت عکس های راضی کننده نیست .
از معروف ترین دوربین هایی که از این نوع سنسور استفاده می‌کنند نیکون P900، کانن SX60، نیکون B700 و کانن SX720 را مثال زد .
۲-سنسور ۱٫۷/۱ اینچی
سایز سنسور: ۷٫۶ در ۵٫۷ میلی‌متر
این سنسور کمی از سنسور پاراگراف قبل ( ۲٫۳/۱ اینچی) بزرگ‌تر است. این سنسور ها عملکرد های فوکوس و شارپ‌ نمودن تصویر را به سادگی پیاده می‌کنند چرا که به راحتی می تواند بک‌گراند را تار نمایند . این سنسور ها در نمایش جزئیات سایه‌ و روشن عملکرد بهتری را ارائه داده اند . در شرایط نوری نامساعد هم کم و بیش خوب ع
طی کوتاه مدت این سنسور ها بسیار محبوب و پرفروش شدند اما از زمانی که سنسور های ۱ اینچی راه را به بازار باز کردند ، از اهمیتشان کم  شد. از سنسور های ۱٫۷/۱ اینچی هم در دوربین های مدل کامپکت Pentax در سری Q استفاده می شود.
در این دوربین ها فاکتور برش  ۴٫۵ برابر است.
۳-سنسور ۱ اینچی
سایز سنسور: ۱۳٫۲ در ۸٫۸ میلی‌متر
این نوع سنسورها محبوب تریت لنز های در حال حاضر هستند . کاربرد این سنسورها بیشتر در دوربین های کامپکت پیشرفته دیده می شود و عموما با لنزهایی سازگارند که فاصله‌ی کانونی بین ۷۰-۲۴ میلی‌متر یا ۱۰۰-۲۴ میلی‌متر دارند .حضور این سنسور در دوربین های سوپر زوم مثل پاناسونیک FZ2000 و سونی RX10 III دیده میشود.
حضور سنسور های یک اینچی در دوربین های سری ۱ نیکون (سری دوربین های کامپکت نیکون) و موبایل Panasonic CM1 مشاهده می شود .
کیفیت عکس های این سنسور ها عالیست خصوصا اگر از دیافراگم باز بهره مند باشند . شاید فکر کنید کیفیت تصویر تمام و کمال وابسته به سایز سنسور است اما بخش افاکتور کراپ هم برای سنسورهای یک اینچی نرخ قابل قبولی دارد و ۲٫۷ برابر است، اما چون این نوع سنسورها اغلب در دوربین های کامپکت استفاده می‌شوند نیاز چندانی به کراپ نخواهید داشت.
دوربین هایی که از این سایز سنسور استفاده می کنند دوربین های شناخته‌شده‌ی سونی مانند RX100 IV، RX100 V و دوربین های برند کانن سری G همچون G7 X Mark II، G9 X و G5 X می باشند
۴-سنسور Micro Four Thirds
سایز سنسور: ۱۷٫۳ در ۱۳ میلی‌متر
این سنسور در سیستم دوربین های کامپکت و Olympusدیده می شود . این سنسورها تفاوت قابل توجهی با سنسور ۱ اینچی دارند و تا حد زیادی بزرگ‌تر می‌باشند، اما به‌هرحال از سنسور های APS-C که در بخش های بعدی توضیح خواهیم داد، کوچک‌تر هستند.
سایز این سنسورها یک‌ چهارم سایز سنسور های فول فریم می‌باشد. محاسبه‌ی مقدار حقیقی فاصله‌ی کانونی در این سنسور ها بسیار ساده می‌باشد. آن قدر ساده که کافی است آن را دو برابر کنید. از آنجا که ضریب برش این سنسور ۲ برابر است ، آن را در ۲ ضرب کردیم .
این سنسور  در ورژن ۱۲٫۸ مگاپیکسلی دوربین‌ کامپکت Lumix LX100 محصول شرکت پاناسونیک، به‌کار گرفته شده است .
۵-سنسور APS-C
سایز سنسور : ۲۳٫۵ در ۱۵٫۶ میلی‌متر
این سنسور در دوربین های DSLR  سطح متوسط( میان رده) و سطح مبتدی بسیار دیده می شود . البته امروزه در دوربین های کامپکت نیز این سنسور به کار گرفته می شود . این سنسور عملکرد خیره کننده ای در کیفیت عکس و حجم فایل‌ ها ایجاد می کند و علاوه بر این ، این سنسور ها با انواع لنز‌ها سازگار می‌باشد. (برای آشنایی مفصل تر با دوربین های DSLR ، اینجا را کلیک کنید)

بهتر است بدانید همه‌ی سنسورهای APS-C سایز های یکسانی ندارند  و هم‌اندازه نیستند. تجربه نشان میدهد سنسورهای  APS-C در دوربین های کانن تا حدودی کوچک‌تر از سنسور های مورد استفاده در دوربین های عکاسی نیکون و سونی می‌باشند. فاکتور کراپ سنسور های APS-C در دوربین های کانن ۱٫۶ برابر است، درحالی‌که فاکتور کراپ آن ها در دوربین های برند نیکون و سونی ۱٫۵ برابر است.

به طور کلی این نوع سنسورها محبوبیت  بالایی دارند و شما را دعوت به لذت عکاسی ورزشی، حیات‌وحش و طبیعت می‌کنند و به همین دلیل بسیار پرفروش می‌باشند.
۶-سنسور فول فریم
ایز سنسور: ۳۶ در ۲۴ میلی‌متر
این سنسورهای فول‌فریم در دوربین های سطح بالا و همه فن حریف استفاده می شود و بیشتر سازندگان محبوب و اسم و رسم دار در دوربین های پرچم‌دار خود این نوع سنسور ها را به کار میگیرند . دوربین های برند سونی a7R III، برند کانن مدل ۵D Mark IV و نیکون مدل D850 مجهز به این سنسور هستند .

سایز بزرگ این سنسورها سبب می شود که نور بیشتری به سنسور برسد تا عکس های تولید شده از کیفیت مطلوب تری برخوردار باشند . علاوه بر این به کمک این قابلیت سازندگان دوربین های عکاسی می‌توانند از رزولوشن‌ها و تعداد پیکسل‌های متنوعی در دیوایس های خود استفاده کنند. در حال حاضر مدل‌های ۱۲ ، ۲۴ و ۳۶ مگاپیکسلی از این سنسور وجود دارند.

این سنسور ها فاکتور برشی ندارند که بخواهیم ابعاد مختلفش را وصف کنیم چراکه ابعاد سنسورهای فول‌فریم تا حدودی شبیه به فیلم‌های نگاتیو ۳۵ میلی‌متری است . اصطلاحا فاکتور برش در این مورد را معادل یک در نظر میگیریم .

منبع:

عکاسی

آیا برنامه یک عکاسی جانانه از زرد و نارنجی های دلربای این فصل در ذهنتان بالا و پایین میپرد ؟ چقدر دغدغه ثبت این همه زیبایی در یک قاب کوچک و محدود دوربین ذهنتان را مشغول کرده ؟ عکاسی کودک آتلیه کودک
بازار زرد و قرمز و نارنجی عکاسی پاییزی این روزها داغِ داغ است . کافیست سری به شبکه های اجتماعی بزنید تا متوجه شوید پاییز علاوه بر طبیعت ، به عکس ها نیز رسوخ کرده و برای عکاسان علاقمند به این تلفیق رنگی گرم ، شدیدا وسوسه کننده است .

پاییز از زیباترین تیره روشن های رنگی در طبیعت را دارد . اما اگر به دنبال ثبت غنی ترین و بهترین کادر از این زرد و نارنجی ها هستید ، نکات زیر را به کار بگیرید :

پاییز مرز بین طبیعت زنده و شاداب با طبیعت مرده و خواب آلود است . یک مرز رنگی و در اوج درخشش که همین روز هاست به منظره ای پوشیده از برف سفید مبدل شود  .
طبیعت سبز در اوج شکوه خاموش می شود و با کلی رنگ های گرم و شاد خواب زمستانی را آغاز میکند.
فرصت چندانی برای ثبت این زیبایی ها در یک قاب عکاسی باقی نمانده ؛ بعد از مطالعه ی این متن شما پتانسیل ثبت بهترین ها از پاییز را خواهید داشت .
تکنیک های زیر به شما کمک می کند شکوه و جلال تصاویر را هرچه تمام تر به تصویر بکشید و در فصل سرد و سفید زمستان ، عکس های گرمی از جلوه نمایی هنرمندانه طبیعت در کنار خود داشته باشید .

در زیبایی و بی نقصی این فصل زیبا شکی نیست اما گنجاندن بیشترین میزان از زیبایی پاییز در یک کادر عکاسی ، هنری است که باید یاد بگیرید .
آموزش عکاسی پاییزی
قدم اول : تکرار و تمرین

وقتی به یک منظره طبیعی رسیدید ، چشمانتان را به جای لنز عکاسی جایگزین کنید .
به تمام مناظر و اجزای ریز و درشت طبیعت نارنجی ، به چشم یک سوژه ناب نگاه کنید تا ابعاد پنهانش را کشف کنید .
از راه رفتن خسته نشوید . جلوتر بروید تا شاید منظره جذاب تری شکارتان شود. به ضرب المثل «هرچه سخت تر کار کنی، خوشبخت تر خواهی شد» اعتقاد داشته باشید و عزمتان را جزم کنید تا عکاس های جادویی از رنگ زرد و نارنجی داشته باشید

هرگز هول و حوش اولین منظره ی زیبا مستقر نشوید و به یک زاویه و جلوه نمایی طبیعت بسنده نکنید . قطعا هرچه جلوتر بروید ، زیبایی های منحصر بفردتری خواهید دید . سوژه هرچه بکر تر ، عکس هم ناب تر.

اصول عکاسی پاییزی
قدم دوم : به عکس هایتان کمی آب اضافه کنید :
فصل پاییز یک فصل پر آب و بارانی است ؛ پس درخواست کمی آب برای طراوت بخشی به عکس هایتان درخواست نابجایی نیست . رنگ های گرم زرد ، نارنجی و قرمز در ترکیب با طراوت و حس سرزندگی یک دریاچه ، نهر یا جوی آب معجزه می کند .
اگر حوضچه یا دریاچه ای در دسترس است از هنرنمایی انعکاس درختان در آب نیز غافل نباشید .
راستش را بخواهید ترکیب آب با طبیعت پاییزی چنان پر سوژه و عجیب و غریب است که هر چه در این مقاله مقاله توضیح دهیم و آب و تابش دهیم ، همه ابعاد شگفت انگیزش پوشش داده نمی شود .

اگر عکاسی پاییزی تان علاوه بر رنگ های گرم پاییز و آب کمی چاشنی آفتاب هم به همراه داشت ، استفاده از یک فیلتر پلاریزه برای افزایش اشباع رنگ ها انتخاب هوشمندانه ای است به شرطی که بازتاب ها را خراب نکنید .

قواعد عکاسی پاییزی
اگر به دنبال ایجاد تعادل بین منظره و بازتاب آن هستید، فیلترهای کاهنده نور ND تدریجی کاربردی و مفید خواهند بود . اگر سر رشته ای در قوانین فیزیکی داشته باشید می دانید که بازتاب ها در عکس همیشه تاریک تر ثبت می شوند. با این حال می توانید با افزایش نوردهی تصویر نهایی با کمک یک فیلتر در نیمه بالایی تصویر ، آن را متعادل نمایید .
آیا میدانستید رنگ های زنده و پر انرژی پاییز بازتاب های انتزاعی چشم نوازی ایجاد می کنند؟ شاخ و برگ روشن درختان پاییزی با زیباترین جلوه در آب منعکس می شوند، به خصوص آب هایی که جریان دارند و کمی رقصان هستند مثل رودخانه ها .
لنزهای زوم تله فوتو نیز برای بهبود این الگوهای رنگ برجسته توصیه می شوند
قدم سوم : از کثیف شدن نهراسید

نکات موثر در عکاسی پاییزی
وقتی برای عکاسی منظره راهی سفر می شوید ، از هیچ چیز روی گردان نباشید . از کثیفی ، گرما ، سرما و خستگی فرار نکنید . گاهی روی زمین دراز بکشید و از زمین و زمان عکاسی کنید . از گلی شدن کفش ها و لباس هایتان معذب نشوید و اجازه دهید لباس هایتان کمی خیس و گلی شوند . پاییز همین است . فصل باران و هوای نیمچه سرد اش .
مطمئن باشید نتیجه این خاک و گل آلود شدنتان را خواهید دید . تمام تمرکزتان را روی معجزه رنگارنگ خدا در طبیعت باشد . به چشمتان بیاموزید که به جای دیدن ، سوژه یابی کند .
وقتی روی زمین دراز بکشید ، سایبان زیبای زرد و نارنجی حیرت انگیزی را خواهید دید که از هر زاویه جذاب های خاص خود را دارد. یک عکاس ریسک پذیر باشید تا تصاویری ثبت کنید که هر بار آن ها را دیدید ، انگشت بر دهان شوید

فوت و فن عکاسی پاییزی
قدم چهارم : بدون ابر ممکن نیست
زیبایی های این طبیعت یکی دو تا نیست ؛ درست همان لحظه که فکر میکنید تمام آپشن های چشم نواز را در عکس هایتان پوشش داده اید ، باز هم خواهید یافت که چند گزینه ی اساسی جا مانده است .
ابر ها در عکاسی مظلوم واقع شده اند . شاید به این دلیل که تنها راه دسترسی به آنها این است که به گردن مبارک زحمت دهید و سرتان را بالا بگیرید .
البته در این که آسمان آبی روشن خالی از ابر برای عکاسی کسل کننده است حرفی نیست ، کافیست چند تکه ابر به این اقیانوس آبی اضافه کنید تا ببینید همه چیز چقد متفاوت به نظر می آید . حالا همین فرمول در کنار یک منظره پاییزی با جریان لطیف آب تصور کنید تا بفهمید ابرها آنچنان که تصور می کنید پیش پا افتاده نیستند.

اگر کمی صبور و با اراده باشید ، ابرهای طلوع و غروب خورشید هم سوژه نابی خواهند بود به خصوص که در ابتدا و انتهای روز میانه خوبی با رنگ های قرمز و نارنجی و بنفش دارند و برای شما یک صحنه ی جالب از ست کردن ابر ها با منظره پاییزی را پدید می آورند .
قدم پنجم : از لنز تله خود استفاده کنید
اغلب عکاسان برای عکاسی از طبیعت به سراغ لنز های واید می روند . اما با توجه به نوع سوژه ، استفاده از لنز تله زوم نیز خالی از لطف نخواهد بود .
در ابتدا ، سوژه شما توسط این لنز بزرگنمایی می شود ؛ یعنی در کادر بزرگتر به نظر می آید – این ترفند شما را قادر می سازد تا بخش های جذاب یک صحنه را برجسته کنید یا منظره را با جزئیات ریزتر مانند برگ های پاییزی روشن یا بازتاب های انتزاعی در آب به تصویر بکشید
دو نکته وجود دارد که هر عکاسی باید هنگام استفاده از لنزهای تله زوم به آن توجه کند . اول این وزن این لنز ها بالاست بنابراین اگر قرار است آنها را با دست نگه دارید، مطمئن شوید که سرعت شاتر به اندازه کافی بالا است تا دچار تاری ناشی از لرزش نشوید – در حالت عادی سرعت شاتر نباید کمتر از ۱/۲۵۰ ثانیه باشد مگر اینکه لنز تان تثبیت کننده تصویر یا همان (IS) را داشته باشد، که در این صورت باید بتوانید آن را به راحتی روی سرعت ۱/۶۰ ثانیه برای یک زوم معمولی ۷۰-۲۰۰ میلیمتر یا ۷۰-۳۰۰ میلیمتر مدیریت کنید.

دوم، حواستان باشد عمق میدان با لنزهای تله فوتو کوتاه می شود یعنی هر چه فاصله کانونی طولانی تر و دیافراگم باز تر شود ، عمق میدان کاهش می یابد.
قدم ششم : عمق میدان را به حداکثر برسانید
این مثال را در نظر بگیرید ، اگر یک لنز ۲۸ میلیمتری داشته باشید که روی دیافراگم f/16 تنظیم شده باشد و روی فاصله تقریبی ۱٫۴m فوکوس کند، عمق میدان از مقدار  ۰٫۷m تا مقدار نامعلومی بسط داده خواهد شد. البته در این میان حواستان به  کراپ فکتور نیز باشد .
اگر ترجیح می دهید در فوکوس همه چیز واضح و شارپ ثبت شود، باید حواستان به عمق میدان باشد . ساده ترین راه حل ، به کارگیری یک تکنیک مشهور  تحت عنوان فوکوس ابر کانونی (hyperfocal) می باشد .
در ابتدا ، صحنه را ترکیب بندی کرده و لنز خود را بر روی مقدار فوکوس بی نهایت تنظیم کنید. سپس، مقیاس عمق میدان را روی لنز تست کنید تا نزدیک ترین نقطه فوکوس شارپ را کشف کنید .

در نهایت، مجددا لنز را بر روی فاصله ابر کانونی فوکوس تنظیم کنید که در این صورت عمق میدان از نصف فاصله hyperfocal تا بی نهایت گسترش پیدا خواهد کرد.
برای بکارگیری این ترفند لنز شما باید مقیاس فاصله (distance scale) و مقیاس عمق میدان (depth of field scale) را پشتیبانی کند . اگر لنز شما مقیاس های قید شده را ندارند ، از جدول بالا راهنمایی بگیرید .
قدم هفتم : تا تنور داغ است نان را بچسبان
هرچند نور طلایی خورشید در عکس ها پایه گذار یک انقلاب هنری است اما از شگفتی های آب هوای طوفانی هم نمی توان غافل شد .
هرچند منظور از نگارش این پاراگراف فوت و فن کنار آمدن با آب و هوای آفتابی است اما تجربه عکاسی در هوای ابری و طوفانی را به خودتان محول میکنیم تا بگردید و زیبایی پاییز طوفانی را کشف کنید .
نور آفتاب باعث می شود همه سوژه ها رنگی و پر انرژی به نظر بیایند ،اصلا خورشید یکی از نماد های حیات است و طبیعی است که چنین حسی را القا کند . وقتی سطح نور متعادل باشد ، ثبت تصاویر کاملا نوردهی شده آسان و سطح الهامات هم بالاتر می رود .

پس اگر زمانتان آزاد است و خورشید را بالای سرتان میبینید و یک جفت پای سالم و یک دوربین عکاسی دارید وقت را از دست ندهید و به عکاسی بروید .
حواستان باشد که یک فیلتر پلاریزه همراه خود ببرید ، چون به واسطه آن می توانید به سوژه ها عمق ببخشید و تابش های زننده را حذف کرده و اشباع رنگی دلپذیری داشته باشید .
از سوژه هایی که عکس العمل هنرمندانه به تابش خورشید نشان می دهند غافل نشوید – منظورمان صحنه هایی است که با بازتاب های خوب جلوه نمایی می کنند  ، مثلا آب آرام و ساکن، مانند تک درخت پوشیده از شاخ و برگ پاییزی در مقابل اقیانوس آبی آسمان، و…
این راز عکاسی را بدانید که از مناظر بزرگ در عکاسی بپرهیزید . در نور آفتاب صحنه های ریز و مختصر نتایج جذابتری به همراه خواهند داشت .

منبع:

عکاسی

احتمالا با اصطلاح HDR درعکاسی زیاده برخورده اید اما در این مقاله با بعد متفاوتی از این قابلیت آشنا می شوید . HDR نیز از آن راز های به ظاهر ساده ی عکاسان ماهر است که کمتر مورد توجه عکاسان آماتور قرار میگیرد .آتلیه بارداری شرق تهران
کارکرد کلیدی داینامیک رنج یا همان HDR ، در تصاویر با سایه روشن حرفه ای و ماهرانه است عکاسی نوزاد
به صورت تخصصی تر «داینامیک رنج» در علم عکاسی از تفاوت بین تیره‌ترین و روشن‌ترین سایه‌روشن‌ها سخن گفته می شود ولیکن در اکثر اوقات برای جلوه نمایی توانایی دوربین، حداکثر داینامیک رنج دوربین مورد بحث است .

«استاپ» واحد اندازه‌گیری HDR است پس قبل از هرچیز درک مفهوم یک استاپ تقدم دارد. یک استاپ افزایش دو برابر شدن سطح روشنایی در تصویر را نتیجه می دهد . حتما برایتان جالب خواهد بود اگر بدانید چشم انسان در شرایط عادی قادر به دریافت حدودا ۲۰ استاپ از HDR است.
به طور کلی می توان گفت تاریک‌ ترین سایه‌روشن‌های قابل دریافت در هر زمان، حدودا یک میلیون بار از روشن‌ترین سایه‌روشن‌ها ، تاریک‌ تر  هستند. از این مفهوم استفاده کردم که بگویم با HDR می‌توانید جزئیات بخش های سایه در یک تصویر آفتابی را دقیق تر و شفاف تر ببینید.

البته HDR دوربین ها کمتر از چشک انسان است و  تلاش طراحان و مهندسان این فناوری در حال کاهش این شکاف چشم و لنز دوربین هستند .بالاترین رتبه عملکردی اچ دی آر تعلق می گیرد به مدرن ترین دوربین های نیکون همچون D810، که توانایی دستیابی به کمتر از ۱۵ استاپ از HDR در یک عکس را دارند .
اغلب دوربین‌های دیجیتال می توانند به رقم ۱۳ دست پیدا کنند . به همین خاطر است که عکاسی در یک روز آفتابی با دستکاری تنظیمات دوربین می توانید به سفیدی یا سیاهی دست پیدا کنید !

به این تصویر نگاه کنید ؛ آسمان آبی و واضح است در حالیکه سایه ی بوته آنقدر تیره ثبت شده اند که هیچ شباهتی به سایه ندارند !

در تصویر زیر سبک نور پردازی را تغییر دادیم . با آنکه سایه بوته ها کمی واضح تر ثبت شده اند اما رنگ آسمان هیچ شباهتی به رنگ قبلی ندارد .

یکی دیگر از شکاف ها، مربوط به شکاف بین داینامیک رنج دوربین ها و قدرت نمایش صفحه نمایش هاست .
دوربین‌ها توانایی ثبت ۱۴ استاپ را دارند اما بهترین نمایشگر ها حداکثر ۱۰ استاپ را نمایش می دهند . به طوری که این قانون روی تصاویر چاپ شده با همین قاعده اجرا می شود . به زبان ساده دوربین شما اطلاعات بیشتری را ذخیره کرده در حالی که نمی تواند راهی برای نمایش صحیح آنها پیدا کند .

عکس زیر همان تصویر بالاست با این تفاوت که ویرایش آن را به سبک و سیاقی انجام دادیم که تطبیق داینامیک رنج  با نمایشگر به بهترین نحو انجام بگیرد ،در این مسیر سایه ها را روشن تر و هایلایت ها را کمی تیره تر کردیم.
تصویر زیر را در نظر بگیرید و به  سایه‌ها دقت کنید که تا چه حد نزدیک به واقعیت به نظر می رسند  و آسمان نیز یک آسمان آبی واقعی است ؛ اما چند لکه‌ی اضافه دورتادور ابرها وجود دارد. این لکه‌ها کاملا سفید هستند و با کمی ویرایش در فتوشاپ می‌توان آن‌ها را تغییر داد.
یک راه حل اساسی برای غلبه بر ایرادات داینامیک رنج، استفاده از قابلیت HDR  در عکاسی است آن هم عکاسی با داینامیک رنج بالا یا عکاسی HDR است.
در HDR ، چند تصویر با سایه روشن ها متمایز از یک صحنه ثبت می شود و آنها در نهایت به طوری با هم ترکیب می شوند که تصویر حاصله ، بهترین سایه روشن ها را خواهد داشت
حتما قبول دارید که رنگ ها در این تصویر کمی عجیب و غریبند و همین مسئله یکی از چالش های عکاسی به وسیله HDR است ولی از حق نگذریم نور پردازی بوته ها و سایه به بهترین نحو انجام شده اند .

منبع:

عکاسی

اگر به طور آماتور عکاسی می کنید ، احتمالا بار ها و بارها به کسب لقب “عکاس حرفه ای” فکر کرده اید و در موردش رویاپردازی کردید . آیا برای عکاسی حرفه ای مسیر پر پیچ و خمی تصور میکنید ؟ نمیدانید اولین قدم برای آغاز عکاسی به صورت حرفه ای چیست ؟ این مقاله شما را از گمراهی های دنیای بی نهایت عکاسی حرفه ای نجات می دهد .  آتلیه کودک

خیالتان راحت باشد ، عکاسی حرفه چنان سخت نیست که نیاز باشد در رویا به دنبالش بگردید  . هفت تمرین لذت بخش دارد تا در “سرازیری” این مسیر قرار بگیرید ! لطفا به کلمه سرازیری دقت کنید . همانطور که از مفهوم لغت مشخص است ، بعد از این هفت قدم با سرعتی پیشرفت خواهید کرد که حتی باورش سخت است .
 مرین اول : از دوربین فیلمی استفاده کنیدبهترین آتلیه کودک
یک لحظه به عکاسی های دهه ۶۰ و ۷۰ فکر کنید ؛ آن اتاق های تاریک و ظاهر کردن عکس ها از روی فیلم های عکاسی …
بیایید اعتراف کنیم عکاسی با دوربین های فیلم دار هنوز هم جذاب و هیجان انگیز است اما متاسفانه یا خوشبختانه دوربین های دیجیتال با ارائه راحت ترین و سریع ترین امکانات روبروی دوربین های فیلم دار قد علم کرده اند . اما  تمام عکاسان دنیای عکاسی ، هیچوقت تاریکخانه و رشته فیلم ها را از یاد نخواهد برد .
با این حال چقدر با این ایده موافقید که دوربین های دیجیتال باعث کاهش دقت و تفکر عکاس روی سوژه شده است ؟ اگر به زبان ساده بگوییم ، ظرفیت نامحدود حافظه و سهولت چاپ در دوربین های دیجیتال چنان خیال عکاسان را راحت کرده که آنها بدون مرز تنها با یک جلب توجه کوچک شاتر دوربین را میفشارند . در حالی که دقت عکاسی با دوربین های فیلمی ، بسیار بالاتر و سوژه یابی و ترکیب بندی آنها تخصصی تر و با صرف زمان صورت می گرفت .

آموزش عکاسی حرفه ای

 
تمرین دوم :  برای خود یک محدودیت ۶ عکسی تعریف کنید

احتمالا پس از مطالعه پاراگراف قبل پیش خودتان می گویید این تمرین کلیشه ای است و تهیه و کار با دوربین های نوستالژی فیلمی دستاوردی بجز اتلاف وقت ندارد ، هرچند هنوز هم روی تمرین شماره یک تاکید دارم ولی می توان آن را با اندکی تغییر  ، کمی ساده تر پیاده کرد .
یکی از ویژگی های دوربین های فیلمی ، محدودیت در تعداد عکس برداری است . اگر این محدودیت را روی دوربین دیجیتال خود به نوعی پیاده سازی کنید ، یک قدم به تمرین شماره یک نزدیک شده اید .
اگر قصد مهاجرت به دوربین های فیلمی را ندارید ، یک محدوده شش تایی برای عکاسی از یک سوژه برای خود تعیین کنید تا با تفکر و تامل بیشتری روی سوژه ، تصویر برداری کنید .
در واقع هدف از این تمرین ، تقویت ریزبینی و دقت در عکاسی شماست . شاید بار های اول جمع و جور کردن یک سوژه در یک پکیج ۶ تایی سخت و غیر ممکن باشد اما برای اینکه خشت اول را صاف و محکم جایگذاری کنید ، به ازای هر عکس اضافه ، یکی از شش تصویر را پاک کنید تا یاد بگیرید با دقت نظر و نکته سنجی به عکاسی بپردازید و تمام زوایای تصویر را در نظر بگیرید .

اگر بخواهید از یک فروشگاه عکاسی کنید ، شش سوژه زیر می تواند مناسب باشند :

    پرتره‌ ای از فروشنده
    پرتره‌ای از خریدار محصول مدنظر هنگام خرید
    کلوزآپ از محصول مد نظر
    عکسی از محیط با زاویه‌ی گسترده
    عکس کلی از خریداران فروشگاه
    نکته‌ای جذاب در مورد فروشگاه

 

راز عکاسی حرفه ای

پس از آن سعی می‌کنید بهترین عکستان را برای هر مورد ثبت کنید و آن‌ها را با تصاویر بهتری جایگزین کنید. این تمرین را به میزان کافی تکرار کنید، آن‌گاه خواهید دید که عکس‌های شما به شکل چشم‌گیری بهبود خواهند یافت.
تمرین سوم : روی سوژه های سخت تر متمرکز شوید

با انتخاب سوژه های دست اول و نسبتا دشوار ، توانایی ذهنی خود را در زاویه یابی و ترکیب بندی محک بزنید . وقتی ذهن هنرمند شما در مواجهه با چالش جدید به تجزیه و تحلیل بپردازد ، هرچند کمی زمانبر است ولی در نهایت از شما یک عکاس حرفه ای و همه فن حریف می سازد .
حتی اگر عکاسی در زمینه خاصی را به طور تخصصی پیگیری میکنید بازهم از رویارویی با سوژه های بی ربط و دشوار هراس نداشته باشید ، مطمئن باشید در انتها اتفاقی رخ می دهد که به نفع شما و موفقیتتان تمام خواهد شد .

هر تغییری را به فال نیک بگیرید ، شاید سرک کشیدن در زمینه های متمایز ، دریچه های جدیدی از علاقه مندی هایتان را به سویتان بگشاید .
تمرین چهارم : با مراکز عکاسی همکاری کنید

در هر علم و مهارتی ، فاز  تئوری و تجربی زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند . وقتی از فاز تئوری وارد عملی (تجربی) می شوید ، حس می کنید تازه اول راه هستید . اصل عکاسی در تکرار و تمرین است . هرچه زودتر با یک مرکز عکاسی همکاری کنید ، زودتر زیر و بم عکاسی را کشف می کنید ؛ این گونه مراکز ، بهترین همراه برای شما هستند تا سریع تر وارد سرازیری پیشرفت در عکاسی قرار بگیرید .

قواعد عکاسی حرفه ای
تمرین پنجم : در شرایط سخت عکاسی کنید
نمی دانم چقدر در عکاسی سر رشته دارید ، اما یک قانون نانوشته در عکاسی وجود دارد که میگوید ساعات طلایی و روزهای ابری را دریاب !
ساعات طلایی (طلوع و غروب خورشید) برای عکاسی از مناظر و طبیعت ، و روز های ابری برای خلق پرتره های بی همتا . اما عکاسی علم خلق نوآوری و خلاقیت است و یکی از شیوه های خلاقیت قانون شکنی است.
برای شروع ، از عکاسی در نور کم و شب شروع کنید . قطعا پس از اتمام عکاسی اعتراف می کنید هیجان انگیزترین تجربه عکاسیتان را پشت سر گذاشته اید خصوصا اگر مقاله باید ها و نباید برای عکاسی در شب را خوانده باشید .
تمرین ششم : با در نظر داشتن سوژه عکاسی کنید
به انتخاب خودتان یا پیشنهاد دوستانتان یک سوژه انتخاب کنید و روی آن تمرکز کنید و یک عکاسی حساب شده را آغاز کنید .
اگر دیدگاه ویژه ای روی جزییات سوژه  داشته باشید ، قطعا فوت و فن عکاس های حرفه ای را آموخته اید .
تمرین هفتم :  عکس‌هایتان را ویرایش نکنید
برخی عکاس های حرفه ای چندان میانه ی خوبی با ادیتور ها و ویرایشگر های تصاویر ندارند ؛ آنها معتقدند زیبایی یک تصویر نباید در انحصار افکت ها و ادیت های مصنوعی باشد . این دیدگاه تا جایی درست است که شما قصد کوبیدن و ساختن عکستان را نداشته باشید .
راز های عکاسی حرفه ای
کارکرد ویرایشگر ها تنها در اصلاح برخی ایرادات جزیی تصویر است . لطفا پایه و مبنای تصاویر را به واسطه ابزار های قدرتمند ادیتور های حرفه ای متزلزل و دستکاری نکنید .

منبع:

عکاسی

اگر به طور آماتور عکاسی می کنید ، احتمالا بار ها و بارها به کسب لقب “عکاس حرفه ای” فکر کرده اید و در موردش رویاپردازی کردید . آیا برای عکاسی حرفه ای مسیر پر پیچ و خمی تصور میکنید ؟ نمیدانید اولین قدم برای آغاز عکاسی به صورت حرفه ای چیست ؟ این مقاله شما را از گمراهی های دنیای بی نهایت عکاسی حرفه ای نجات می دهد .  آتلیه کودک

خیالتان راحت باشد ، عکاسی حرفه چنان سخت نیست که نیاز باشد در رویا به دنبالش بگردید  . هفت تمرین لذت بخش دارد تا در “سرازیری” این مسیر قرار بگیرید ! لطفا به کلمه سرازیری دقت کنید . همانطور که از مفهوم لغت مشخص است ، بعد از این هفت قدم با سرعتی پیشرفت خواهید کرد که حتی باورش سخت است .
 مرین اول : از دوربین فیلمی استفاده کنیدبهترین آتلیه کودک
یک لحظه به عکاسی های دهه ۶۰ و ۷۰ فکر کنید ؛ آن اتاق های تاریک و ظاهر کردن عکس ها از روی فیلم های عکاسی …
بیایید اعتراف کنیم عکاسی با دوربین های فیلم دار هنوز هم جذاب و هیجان انگیز است اما متاسفانه یا خوشبختانه دوربین های دیجیتال با ارائه راحت ترین و سریع ترین امکانات روبروی دوربین های فیلم دار قد علم کرده اند . اما  تمام عکاسان دنیای عکاسی ، هیچوقت تاریکخانه و رشته فیلم ها را از یاد نخواهد برد .
با این حال چقدر با این ایده موافقید که دوربین های دیجیتال باعث کاهش دقت و تفکر عکاس روی سوژه شده است ؟ اگر به زبان ساده بگوییم ، ظرفیت نامحدود حافظه و سهولت چاپ در دوربین های دیجیتال چنان خیال عکاسان را راحت کرده که آنها بدون مرز تنها با یک جلب توجه کوچک شاتر دوربین را میفشارند . در حالی که دقت عکاسی با دوربین های فیلمی ، بسیار بالاتر و سوژه یابی و ترکیب بندی آنها تخصصی تر و با صرف زمان صورت می گرفت .

آموزش عکاسی حرفه ای

 
تمرین دوم :  برای خود یک محدودیت ۶ عکسی تعریف کنید

احتمالا پس از مطالعه پاراگراف قبل پیش خودتان می گویید این تمرین کلیشه ای است و تهیه و کار با دوربین های نوستالژی فیلمی دستاوردی بجز اتلاف وقت ندارد ، هرچند هنوز هم روی تمرین شماره یک تاکید دارم ولی می توان آن را با اندکی تغییر  ، کمی ساده تر پیاده کرد .
یکی از ویژگی های دوربین های فیلمی ، محدودیت در تعداد عکس برداری است . اگر این محدودیت را روی دوربین دیجیتال خود به نوعی پیاده سازی کنید ، یک قدم به تمرین شماره یک نزدیک شده اید .
اگر قصد مهاجرت به دوربین های فیلمی را ندارید ، یک محدوده شش تایی برای عکاسی از یک سوژه برای خود تعیین کنید تا با تفکر و تامل بیشتری روی سوژه ، تصویر برداری کنید .
در واقع هدف از این تمرین ، تقویت ریزبینی و دقت در عکاسی شماست . شاید بار های اول جمع و جور کردن یک سوژه در یک پکیج ۶ تایی سخت و غیر ممکن باشد اما برای اینکه خشت اول را صاف و محکم جایگذاری کنید ، به ازای هر عکس اضافه ، یکی از شش تصویر را پاک کنید تا یاد بگیرید با دقت نظر و نکته سنجی به عکاسی بپردازید و تمام زوایای تصویر را در نظر بگیرید .

اگر بخواهید از یک فروشگاه عکاسی کنید ، شش سوژه زیر می تواند مناسب باشند :

    پرتره‌ ای از فروشنده
    پرتره‌ای از خریدار محصول مدنظر هنگام خرید
    کلوزآپ از محصول مد نظر
    عکسی از محیط با زاویه‌ی گسترده
    عکس کلی از خریداران فروشگاه
    نکته‌ای جذاب در مورد فروشگاه

 

راز عکاسی حرفه ای

پس از آن سعی می‌کنید بهترین عکستان را برای هر مورد ثبت کنید و آن‌ها را با تصاویر بهتری جایگزین کنید. این تمرین را به میزان کافی تکرار کنید، آن‌گاه خواهید دید که عکس‌های شما به شکل چشم‌گیری بهبود خواهند یافت.
تمرین سوم : روی سوژه های سخت تر متمرکز شوید

با انتخاب سوژه های دست اول و نسبتا دشوار ، توانایی ذهنی خود را در زاویه یابی و ترکیب بندی محک بزنید . وقتی ذهن هنرمند شما در مواجهه با چالش جدید به تجزیه و تحلیل بپردازد ، هرچند کمی زمانبر است ولی در نهایت از شما یک عکاس حرفه ای و همه فن حریف می سازد .
حتی اگر عکاسی در زمینه خاصی را به طور تخصصی پیگیری میکنید بازهم از رویارویی با سوژه های بی ربط و دشوار هراس نداشته باشید ، مطمئن باشید در انتها اتفاقی رخ می دهد که به نفع شما و موفقیتتان تمام خواهد شد .

هر تغییری را به فال نیک بگیرید ، شاید سرک کشیدن در زمینه های متمایز ، دریچه های جدیدی از علاقه مندی هایتان را به سویتان بگشاید .
تمرین چهارم : با مراکز عکاسی همکاری کنید

در هر علم و مهارتی ، فاز  تئوری و تجربی زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند . وقتی از فاز تئوری وارد عملی (تجربی) می شوید ، حس می کنید تازه اول راه هستید . اصل عکاسی در تکرار و تمرین است . هرچه زودتر با یک مرکز عکاسی همکاری کنید ، زودتر زیر و بم عکاسی را کشف می کنید ؛ این گونه مراکز ، بهترین همراه برای شما هستند تا سریع تر وارد سرازیری پیشرفت در عکاسی قرار بگیرید .

قواعد عکاسی حرفه ای
تمرین پنجم : در شرایط سخت عکاسی کنید
نمی دانم چقدر در عکاسی سر رشته دارید ، اما یک قانون نانوشته در عکاسی وجود دارد که میگوید ساعات طلایی و روزهای ابری را دریاب !
ساعات طلایی (طلوع و غروب خورشید) برای عکاسی از مناظر و طبیعت ، و روز های ابری برای خلق پرتره های بی همتا . اما عکاسی علم خلق نوآوری و خلاقیت است و یکی از شیوه های خلاقیت قانون شکنی است.
برای شروع ، از عکاسی در نور کم و شب شروع کنید . قطعا پس از اتمام عکاسی اعتراف می کنید هیجان انگیزترین تجربه عکاسیتان را پشت سر گذاشته اید خصوصا اگر مقاله باید ها و نباید برای عکاسی در شب را خوانده باشید .
تمرین ششم : با در نظر داشتن سوژه عکاسی کنید
به انتخاب خودتان یا پیشنهاد دوستانتان یک سوژه انتخاب کنید و روی آن تمرکز کنید و یک عکاسی حساب شده را آغاز کنید .
اگر دیدگاه ویژه ای روی جزییات سوژه  داشته باشید ، قطعا فوت و فن عکاس های حرفه ای را آموخته اید .
تمرین هفتم :  عکس‌هایتان را ویرایش نکنید
برخی عکاس های حرفه ای چندان میانه ی خوبی با ادیتور ها و ویرایشگر های تصاویر ندارند ؛ آنها معتقدند زیبایی یک تصویر نباید در انحصار افکت ها و ادیت های مصنوعی باشد . این دیدگاه تا جایی درست است که شما قصد کوبیدن و ساختن عکستان را نداشته باشید .
راز های عکاسی حرفه ای
کارکرد ویرایشگر ها تنها در اصلاح برخی ایرادات جزیی تصویر است . لطفا پایه و مبنای تصاویر را به واسطه ابزار های قدرتمند ادیتور های حرفه ای متزلزل و دستکاری نکنید .

منبع:

عکاسی

 تجربه فشار و شلوغی ناشی از عکاسی در مناطق پر ازدحام شلوغ و جاهایی پر جمعیت که زیاد در آن عکس گرفته می شود، دردی است که اکثر عکاسان به خوبی آن را می شناسند. مردم به طور فشرده در چشم اندازها و کناره های جاده ایستاده اند و حتی جا برای ایستادن هم به سختی وجود دارد، چه برسد به برپا کردن یک سه پایه.

به نظر می رسد که همه سعی دارند یک عکس مشابه بگیرند. اینطور نیست که گرفتن عکس های کاملا مشابه با شخصی که در کنار شما ایستاده، کار اشتباهی باشد. اگر شما به دنبال گرفتن یک عکس فوری هستید تا جایی که در آن بوده اید را ثبت کنید، و سپس گرفتن یکی دو تا عکس سریع از جمعیت نیز اشکالی ندارد.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

با این حال، اگر شما هم مثل من هستید، احتمالا چیزی بیش از یک عکس کلیشه ای از یک مکان می خواهید. زمانی که من از یک نقطه معروف برای عکاسی بازدید می کنم که پر از جمعیتی است که همه دقیقا در حال عکاسی از یک چیز یکسان هستند، احساس می کنم باید چیزی ایجاد کنم که بیشتر بیان هنری دیدگاه من نسبت به آن صحنه باشد.

من اخیرا در حین عکاسی در پارک ملی یوسمیتی، این وضعیت را به طور کامل مشاهده کردم. اما چطور می توانید در این مناطق پر ترافیک به طور خلاقانه عکاسی کنید؟ باور کنید یا نه، در برخی موارد تلاش زیادی برای روح بخشیدن دوباره به یک صحنه تکراری که بیش از حد از آن عکس گرفته شده، لازم نیست. در این مقاله، ما در مورد سه روش صحبت می کنیم که می تواند به شما کمک کند تا یکنواختی را از بین ببرید و شما را به سمت ایجاد عکس های نه چندان معمولی و تکراری از مناطق معروف هدایت می کند.
۱
بالا بروید… پایین بیایید

تغییر پرسپکتیو معمول به یک پرسپکتیو پایین یا بالاتر می تواند تاثیر بسیار زیادی بر جذابیت نهایی عکس های شما داشته باشد. اکثر عکاسان هر بار از یک سطح دید یکسان عکس می گیرند، که اغلب به «فتوکپی» های واقعی از آن مکان منجر می شود.
عکاسی کودک آتلیه کودک
این تغییر لازم نیست خیلی پیچیده و زیاد باشد؛ بلکه می تواند به سادگی نگه داشتن دوربین در سطح کمر یا حتی بالای سر شما باشد.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

اگر می توانید ماجراجوتر باشید، به دنبال نقطه دیدهای منحصر به فردتر بگردید. نقاطی که بتوانند یک مکان شناخته شده را از یک زاویه متفاوت با آنچه که مردم همیشه می بینند، به آنها نشان دهند. این کلید متمایز کردن خودتان به عنوان یک عکاسی است.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

اینجا بالای جاده از نمای معروف تونل در یوسمیتی است. اگرچه این تقریبا همان منظره است، اما ارتفاع بالاتر یک احساس متفاوت به صحنه می دهد.

بیشتر بخوانید: انواع پرسپکتیو در عکاسی
۲
در شب عکس بگیرید

این احتمالا آسان ترین و قوی ترین روش عکاسی خلاقانه از مکان های معروف است. تقریبا همیشه در شب جمعیت کمتری وجود دارد (مگر این که آن نقطه منحصرا در شب محبوب باشد)، که فضای بیشتری به شما می دهد و تجربه آرام تری ایجاد می کند.

با این حال، واضح ترین مزیت عکاسی در شب، تغییر فوری در جذابیت بصری منظره است.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

وجود ستاره ها و مهتاب یا حتی ماشین ها و نورهای شهری روشن می توانند به صحنه ای که در طول روز کاملا فرسوده شده، جذابیت زیادی ببخشند. اگر می توانید این کار را به طور ایمن انجام دهید، توصیه می کنم که در سفر عکاسی بعدی خود، عکاسی از یک مقصد محبوب را در شب امتحان کنید. ممکن است مسحور آن شوید.
۳
سوژه های محبوب را نادیده بگیرید

بله می دانم، این ایده ای است که درک آن در ابتدا برای برخی افراد دشوار است. لطفا اشتباه برداشت نکنید، من در مورد نادیده گرفتن کامل جاذبه های اصلی صحبت نمی کنم. در عوض، سوژه محبوب را طوری در عکس خود قرار دهید که هنوز هم قابل تشخیص باشد، اما کل ترکیب بندی را اشغال نکند.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

فقط به یاد داشته باشید که اگر می خواهید یک چیز واقعا منحصر به فرد ایجاد کنید، باید یاد بگیرید چگونه به طور خلاقانه در مورد چیزی که از آن عکس می گیرید و این که چرا این کار را انجام می دهید، فکر کنید. این بدین معنی است که راه های جدیدی برای نمایش سوژه پیدا کنید، به نحوی که شاید قبلا توسط تعداد زیادی از افراد دیگر در نظر گرفته نشده باشد.

[عکاسی از مکان های شلوغ]

این عکس را در حالی که شانه به شانه حدود ۲۵ نفر دیگر ایستاده بودم، گرفتم. من متوجه بازتاب نیم گنبد در آب شدم و تصمیم گرفتم به شیوه ای سورئال و انتزاعی تر از این صحنه عکس بگیرم.


سخن آخر

حتی مکان های باشکوه و زیبا نیز ممکن است از لحاظ زیبایی شناسی تکراری و معمولی شوند. اینجاست که ما به عنوان عکاس باید کمی خلاقیت به خرج دهیم تا تصاویر منحصر به فردتری ایجاد کنیم.

اگرچه عکاسی در کنار توده جمعیت هیچ اشکالی ندارد، اما اگر عکس های گرفته شده از یک مکان دقیقا مانند تصاویر ۵۰ نفر کناری باشند، قدرت کلی یک تصویر می تواند کاهش یابد. اینها خلاصه ای از روش هایی هستند که می توانید کمی خلاقانه تر عکس بگیرید:

· پرسپکتیو خود را تغییر دهید. عکاسی از یک نقطه دید بالاتر یا پایین تر از آنچه که به طور معمول مشاهده می شود را امتحان کنید. پرسپکتیو های مختلف عکاسی را امتحان کنید.

· عکاسی در شب را امتحان کنید. مکان های محبوب اغلب در شب خالی از جمعیت هستند. عکاسی شبانه همچنین به شما فرصت می دهد تا صحنه را به گونه ای به تصویر بکشید که ممکن است معمول و رایج نباشد (مانند عکاسی با نوردهی طولانی).

· سوژه اصلی را به قسمت عقب (به جایی کم اهمیت تر، خارج از مرکز توجه) انتقال دهید. سعی کنید سوژه ای که عکاسی از آن رایج و متداول است را به عنوان سوژه ثانویه در کادر جای دهید. از این رو مطالعه آموزش های ترکیب بندی خوب، به شما کمک می کند.

اضافه کردن کمی چاشنی به تصاویری که در چنین مکان های پر ترافیکی گرفته می شوند، بسیار ساده تر از چیزی است که فکر می کنید و می تواند برای عکاسی شما اعجاب آور باشد. کمی تلاش، تفاوت زیادی ایجاد می کند.
نویسنده: آدام ولش (Adam Welch)

منبع:

لنزک

 اگر به عکاسی ماکرو و کلوزآپ علاقه مند هستید، اما دقیقا نمی دانید که چطور باید شروع کنید، این مقاله نحوه کار را به شما نشان خواهد داد، بدون این که کل بودجه خود را به باد دهید. عکاسی ماکرو، به طور خاص، اغلب با لنزها و تجهیزات تخصصی گران قیمت انجام می شود، اما راه هایی برای گرفتن عکس های کلوزآپ و ماکروی چشمگیر با تجهیزات عکاسی ارزان تر مثل اکستنشن تیوب ها و حلقه های معکوس کننده لنز نیز وجود دارند که در این آموزش عکاسی ماکرو به آن ها خواهیم پرداخت. اگر برای عکاسی ماکرو بودجه کمی دارید، روش های ارزان قیمت و مقرون به صرفه این آموزش به شما کمک خواهند کرد.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

عکاسی ماکرو و کلوزآپ همچنان در میان انواع مختلف عکاسان محبوب است. کاربردهای عملی آن شامل تصاویر دقیق و با جزئیات از محصولات، عکاسی از غذا، و عکاسی تکنیکی است (عکس زیر را ببینید). اما انگیزه های جالب و هنری نیز غیر قابل انکار هستند؛ گل ها، حشرات، تصاویر انتزاعی خلاقانه، و هیجان کشف دنیای پنهانی که در اشیاء روزمره وجود دارد.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]
سالن تولد کودک
اینها سه مورد از تکنیک های کم هزینه مورد علاقه من برای عکاسی ماکرو هستند:
لنز خود را برعکس کنیدعکاسی نوزاد

اگر می خواهید همین حالا شروع به کار کنید، این تکنیک عالی است و نیاز به هیچ گونه سرمایه گذاری اضافی ندارد. تمام چیزی که نیاز دارید یک دوربین است که از لنزهای قابل تعویض استفاده می کند (اکثر دوربین های DSLR این قابلیت را دارند). تنها کافی است لنز را از دوربین جدا کرده و دوباره آن را به پشت، در مقابل محل نصب لنز بگیرید تا میزان بالایی از بزرگنمایی به دست آورید. با هر لنزی می توانید این کار را انجام دهید، اما یک لنز معمولی، یا لنزی که همراه دوربینتان است، احتمالا مناسب تر خواهد بود (به عنوان مثال، لنز کیت ۵۰mm یا ۱۸-۵۵mm.

اگرچه این یک راه حل موثر است، اما باید بدانید که هنگام استفاده از این تکنیک دوربین و لنز شما قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر نیستند. این بدین معنی است که از هیچ گونه تنظیمات f-stop یا فوکوس خودکاری نمی توانید استفاده کنید. خوشبختانه، فوکوس کردن هنگام استفاده از این تکنیک مشکلی نخواهد داشت، و شما می توانید با استفاده از ترفند قفل دیافراگم که در ادامه مطلب به تفصیل توضیح خواهم داد، لنز خود را از قبل بر روی یک ضریب اف یا f-stop خاص تنظیم کنید.

مراحل استفاده از این تکنیک به شرح زیر است:

۱- دکمه جداسازی لنز دوربین خود را فشار دهید تا لنز از محل نصب لنز جدا شود.

۲- دوربین را در دست خود برگردانید، به طوری که جلوی لنز رو به سمت محل نصب لنز قرار گیرد.

۳- با دقت جلوی لنز را بر روی حلقه نصب لنز دوربین منطبق کرده و هنگام گرفتن عکس های خود، آن را در آنجا نگه دارید، همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است.

۴- مانند بسیاری از راه حل های عکاسی ماکرو، نحوه فوکوس شما بر روی سوژه با حرکت دوربین و لنز به سمت سوژه، یا در جهت مخالف آن است، نه با چرخاندن حلقه فوکوس. زمانی که فوکوس را به دست می آورید، باید در فاصله دو یا سه اینچی (یا کمتر) از سوژه قرار داشته باشید.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

یک لنز ۱۸-۵۵mm که وارونه بر روی محل نصب لنز دوربین نگه داشته شده است.
حلقه های معکوس کننده

همچنین می توانید از یک آداپتور به نام حلقه معکوس کننده (reversing ring) استفاده کنید که به شما اجازه می دهد تا لنز را در موقعیت وارونه بر روی دوربین خود نصب کنید. این ابزار ارزان قیمت (عکس زیر را ببینید)، مانند یک فیلتر لنز، برای پیچاندن در جلوی لنز شما ساخته شده است. از طرف دیگر حلقه معکوس در محل نصب لنز دوربین شما قرار می گیرد. مطمئن شوید حلقه معکوسی بگیرید که نه تنها با اندازه فیلتر (قطر شیار) لنز شما مطابقت داشته باشد، بلکه با محل نصب لنز دوربینی که از آن استفاده می کنید نیز منطبق باشد.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

حلقه معکوس کننده از طریق شیار فیلتر لنز، به جلوی این لنز ۱۸-۵۵mm وصل می شود.
ترفند قفل کردن دیافراگم

شما چه از تکنیک نگه داشتن لنز معکوس در دست استفاده کنید، و چه از آداپتور حلقه معکوس، می توانید یک f-stop خاص تنظیم کنید، با وجود این که لنز شما از لحاظ الکترونیکی به دوربینتان وصل نمی شود. این تکنیک ممکن است با ترکیب خاص دوربین و لنز شما جواب ندهد، اما با تمام DSLR هایی که من تا به حال استفاده کرده ام، کار می کند:

۱- بعد از روشن کردن دوربین، و نصب لنز بر روی دوربین به شیوه معمول، دیافراگم (f-stop) را تنظیم کنید.

۲- دکمه پیش نمایش عمق میدان را فشار داده و نگه دارید.

۳- در حالی که هنوز دکمه پیش نمایش عمق میدان را پایین نگه داشته اید، دکمه جداسازی لنز را فشار دهید و لنز را جدا کنید. دیافراگم ثابت باقی خواهد ماند، همانطور که در زیر نشان داده شده است.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

دیافراگم قفل شده در f/16 بر روی این لنز ۸۵mm.
راه های مقرون به صرفه دیگر برای دستیابی به تصاویر ماکرو

راه های مقرون به صرفه دیگر برای گرفتن عکس های کلوزآپ و ماکروی خوب شامل استفاده از حلقه های جفت کننده لنزها، دیوپترها، و اکستنشن تیوب هاست. در اینجا یک مرور کلی بر این روش ها خواهیم داشت:
حلقه های جفت کننده:

نوع دیگری از تکنیک لنز معکوس، استفاده از دو لنز است، که با استفاده از نوع دیگری آداپتور به نام حلقه جفت کننده (coupling ring – عکس زیر)، از جلو به هم متصل می شوند. در این مورد، یکی از لنزها به طور عادی به دوربین شما وصل می شود، در حالی که دیگری در جهت معکوس قرار دارد. حلقه جفت کننده در هر دو طرف دارای شیارهایی است و از طریق شیارهای فیلتر به طور همزمان به جلوی هر دو لنز وصل می شود. از آنجا که حلقه های جفت کننده به طور معمول در هر دو طرف قطر شیار یکسانی دارند، لنزهایی که با آن استفاده می کنید نیز باید قطر فیلتر یکسانی داشته باشند، یا باید به یکی از لنزها یا هر دوی آنها آداپتور باز کننده یا بسته کننده متصل کنید.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

حلقه جفت کننده: (A) حلقه جفت کننده با قطر ۵۸mm. (B) دو لنز متصل از طریق حلقه جفت کننده. هر دو لنز را می توان بر روی دوربین سوار کرد.

توجه داشته باشید که یک لنز سنگین جفت شده با یک لنز سبک تر نصب شده بر روی دوربین (یا لنزی که کمتر محکم است)، به دلیل وزن و فشاری که بر روی انتهای جلویی لنزها قرار دارد، می تواند باعث آسیب به یکی از آنها یا هر دو شود. همچنین، لنز متصل به دوربین با دوربین شما اتصال الکترونیکی خواهد داشت، اما لنز معکوس جفت شده نه، بنابراین تقریبا همان محدودیت هایی که برای یک لنز معکوس تنها داشتید را در اینجا نیز خواهید داشت.
دیوپترها:

یکی از ساده ترین راه ها برای بزرگنمایی سوژه، یک اتصال فیلتر مانند ساده به نام دیوپتر (diopter) است (عکس زیر). شما می توانید به دیوپتر به عنوان یک ذره بین برای لنز خود فکر کنید. استفاده از آنها بسیار ساده است؛ تنها یک یا چند دیوپتر را درست مانند فیلترهای لنز، بر روی لنز خود بپیچانید. یک سِت (مجموعه) دیوپتر ارزان قیمت (که اغلب زیر ۱۵ دلار موجود است)، چندین سطح بزرگنمایی به شما می دهد. برای دستیابی به فوکوس، شما باید خیلی به سوژه خود نزدیک شوید، و کیفیت نوری همیشه به اندازه برخی گزینه های دیگر ارائه شده در اینجا خوب نخواهد بود، اما ممکن است از نتایج بسیار خوشنود شوید. از آنجا که دیوپترها قیمت بالایی ندارند، استفاده از آنها آسان است، و جای بسیار کمی در کیف دوربین شما اشغال می کنند، می توانید خرید یک سِت را در نظر بگیرید. مطمئن شوید دیوپترهایی بخرید که مطابق با قطر شیار فیلتر لنزی باشند که می خواهید با آنها استفاده کنید.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

دیوپترها: (A) این سِت دیوپتر Vivitar کمتر از ۱۵ دلار خریداری شده است. دیوپتر «۱۰X Macro» درست مانند یک فیلتر لنز بر روی این لنز کیت ۱۸-۵۵mm نصب می شود.
اکستنشن تیوب ها:

در آخر، راه حل مقرون به صرفه مورد علاقه من برای عکاسی ماکرو؛ اکستنشن تیوب ها (extension tubes) هستند – به معنی لوله های گسترش. لنز شما به یک انتهای یک اکستنشن تیوب وصل می شود، در حالی که انتهای دیگر تیوب به طور مستقیم به محل نصب لنز دوربین شما متصل می شود. اکستنشن تیوب ها به طور موثر فاصله کانونی لنز شما را افزایش می دهند، بدون این که هیچ گونه المان شیشه ای (لنزی) که ممکن است کیفیت نوری را کاهش دهد، اضافه کنند. با این کار، لنز شما می تواند بر اشیاء کوچک، در فاصله بسیار نزدیک فوکوس کند.

اگرچه قیمت یک سِت اکستنشن تیوب خوب به میزان قابل توجهی بیشتر از یک سِت دیوپتر ارزان قیمت است، اما باز هم نسبت به یک لنز ماکروی واقعی مقرون به صرفه است. برخی از سِت ها دارای متصل کننده های الکترونیکی مخصوص تولید کننده می باشند که به دوربین و لنز اجازه می دهد تا به طور عادی با هم ارتباط برقرار کنند؛ این امر امکان کنترل دیافراگم و فوکوس را میسر می کند. به علاوه، سِت اکستنشن تیوب های شما با تمام لنزهایتان کار خواهد کرد؛ هیچ نیازی به حلقه یا آداپتورهایی با اندازه های مختلف برای هر قطر لنز نیست. اکستنشن تیوب ها را می توان به صورت یک سِت با طول های مختلف برای مقادیر مختلف بزرگنمایی خریداری کرد. همچنین لوله ها یا تیوب ها را می توان برای افزایش بزرگنمایی به صورت زیر با هم ترکیب (انباشته) کرد.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

اکستنشن تیوب ها: (A) سه اکستنشن تیوب (۱۳mm، ۲۱mm، و ۳۱mm) انباشته شده بر روی یک لنز ۱۸-۵۵mm. (B) سِت اکستنشن تیوب ها. (C) لنز ۵۰mm نصب شده بر روی هر سه اکستنشن تیوبی که بر روی یک DSLR نصب شده اند.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

ترکیب رنگ، جزئیات و عمق میدان این عکس را، که گرده دان یک گل را نشان می دهد، تنها از طریق عکاسی ماکرو می توان ثبت کرد. عکاسی کلوزآپ و ماکرو به شما امکان می دهد تا در هر مکان زیبایی های شگفت انگیزی را پیدا کنید که چشم هایتان ممکن است آنها را نادیده بگیرند.

در این مقاله آموزشی عکاسی ماکرو، من تنها نمونه کوچکی از روش های مختلف برای دستیابی به تصاویر کلوزآپ و ماکروی باکیفیت را ارائه کردم. توصیه می کنم با استفاده از یک یا چند مورد از این تکنیک ها فرصت ها را دریابید، و یادگیری در مورد انواع دیگر تجهیزات و لنزهای ماکرو را در نظر بگیرید. دنیای کلوزآپ و ماکرو ممکن است علاقه و اشتیاق بعدی شما در عکاسی باشد!

نویسنده: اِد وروسکی (Ed Verosky)

منبع:

لنزک

نورپردازی بلوک سازنده اصلی عکاسی است. یادگیری نحوه استفاده از نور به نفع خودتان می تواند یک عکس معمولی را به یک عکس فوق العاده تبدیل کند. بسیاری از عکاسان کار خود را با نور طبیعی شروع می کنند و من به شدت معتقدم که این جای خوبی برای شروع است. اما بسته به شرایط، ممکن است نور مصنوعی نیز مورد نیاز باشد. در این آموزش عکاسی با تفاوت بین اسپیدلایت ها، استروب ها و نورهای ثابت آشنا می شوید و در مورد نورپردازی ثابت (Continuous lights) پنج نکته مطرح خواهیم کرد.

در زمینه نور مصنوعی، گزینه های زیادی برای انتخاب وجود دارد. اسپیدلایت ها، چراغ های استروب و نورهای ثابت، به علاوه تعدیل کننده های نور مختلف (light modifiers)، همه در اختیار شما هستند. اما اگرچه داشتن این تنوع خوب است، تلاش برای فهمیدن این که کدام منبع نور برای عکاسی شما بهتر است، می تواند خسته کننده باشد.برگزاری مراسم جشن تولد
تفاوت بین اسپیدلایت ها، استروب ها و نورهای ثابت
[عکاسی با نور ثابت]  آتلیه نوزاد

اسپیدلایت ها (Speedlights) چراغ های قابل حمل و باتری خوری هستند که می توانند از طریق کفشک (hot shoe) به اکثر دوربین ها متصل شوند. همچنین با اتصال به یک پایه نور و سپس فعال کردن آنها از طریق تریگرهای بی سیم، می توانند در خارج از دوربین نیز مورد استفاده قرار گیرند.

استروب ها (Strobes) چراغ هایی بزرگتر (و معمولا قوی تر) هستند که به پایه های نور متصل شده و از طریق تریگرهای بی سیم فعال می شوند. هم اسپیدلایت ها و هم استروب ها، زمانی که فایر یا زده می شوند، نور قوی ای را بیرون می دهند.

نورهای ثابت (Continuous lights) در تمام مدتی که روشن هستند، نور را منتشر می کنند. سالها پیش این چراغ ها معمولا در تولید ویدئو مورد استفاده قرار می گرفتند. آنها بعد از استفاده به لحاظ فیزیکی داغ می شدند، و شما مجبور بودید دستکش های مخصوص بپوشید. (من آن روزها را به یاد می آورم).

خوشبختانه، نورهای ثابت امروزه قوی تر، قابل حمل تر، و خنک تر هستند.
چه موقع از نورهای ثابت استفاده کنیم
[عکاسی با نور ثابت]

نورهای ثابت اغلب در دنیای عکاسی نادیده گرفته می شوند. اما گاهی اوقات بهترین انتخاب هستند. اگر شما یک عکاس رویداد هستید، ممکن است در محلی عکاسی کنید که اجازه استفاده از فلاش را نداشته باشید. در این موارد، نورهای ثابت ممکن است مجاز باشند. حتی اگر عکاسی با فلاش مجاز هم باشد، باز هم ممکن است بخواهید نورهای ثابت را انتخاب کنید تا از ایجاد حواس پرتی جلوگیری کنید. اگر یک رویداد حساس باشد، تنظیم نورهای ثابت و روشن گذاشتن آنها ممکن است انتخاب بهتری باشد.

نورهای ثابت همچنین گزینه مناسبی برای عکاسی پرتره، به خصوص برای مبتدیان، می باشند. هنگام استفاده از چراغ های استروب، نمی توانید تا وقتی که آن ها زده شوند نتایج نورپردازی را مشاهده و ارزیابی کنید. به همین دلیل، برپایی و تنظیم آنها اغلب زمان بیشتری می برد. (شما باید آنقدر از سوژه خود عکس بگیرید و نورها را تنظیم کنید تا همه چیز درست شود).

با نورهای ثابت، می توانید شرایط روشنایی را بلافاصله ببینید، که به شما کمک می کند تا دیدن بهترین شرایط روشنایی و دستیابی به اهداف زیبایی شناسی خود را یاد بگیرید. آنها معمولا جریان یکنواختی از نور را بر روی سوژه شما پخش می کنند، و به شما اجازه می دهند تا یک بار آنها را تنظیم کنید و سپس فراموششان کنید.

و بسیاری از چراغ های استروب به یک ثانیه زمان برای شارژ شدن (قدرت گرفتن) در بین دو عکس نیاز دارند. آن چند ثانیه می تواند تفاوت بین یک عکس عالی و یک عکس متوسط باشد. اگر از سوژه ای عکس می گیرید که ممکن است زیاد حرکت کند، مانند کودکان یا حیوانات خانگی، نورهای ثابت ممکن است چاره کار باشند.
۱
نور قوی تری به دست آورید

نورهای ثابت، به دلیل طراحی خود، به طور کلی به اندازه چراغ های استروب قوی نیستند. برای اطمینان از داشتن یک منبع نور خوب، چراغ های قوی تر را انتخاب کنید. من یک LED با حداقل ۱۰۰۰ لامپ را توصیه می کنم. اگر بیش از حد قوی است، همیشه می توانید میزان قدرت آن را کم کنید. بهتر است قدرت بیشتری از آنچه که در این شرایط نیاز دارید، داشته باشید.
۲
نور را نرم کنید
[عکاسی با نور ثابت]

ما یک نور نرم بر روی سوژه خود می خواهیم تا از سایه های خشن ناخواسته جلوگیری کنیم. نورپردازی ثابت هم فرقی ندارد. تا حد امکان از تعدیل کننده های نور برای نرم کردن نور خود استفاده کنید، به خصوص اگر عکاسی پرتره انجام می دهید. به خودتان بستگی دارد که از سافت باکس استفاده کنید یا از چتر.

لنزک: مقاله «مقایسه تعدیل کننده های نور عکاسی پرتره استودیویی» و «تاثیر اصلاح کننده های نوری مختلف روی عکس های پرتره استودیویی» شما را با انواع تعدیل کننده ها آشنا می کنند.
۳
دمای رنگ را بررسی کنید

برخلاف اکثر چراغ های عکاسی، برخی از نورهای ثابت به شما اجازه می دهند دمای رنگ را تغییر دهید. در اکثر موارد، باید مطمئن شوید که آنها بر روی نور روز (حدود ۵۶۰۰k) تنظیم شده اند، که طبیعی ترین ظاهر ممکن را به شما خواهد داد. چراغ های خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که بر روی دمای رنگ مناسب تنظیم شده اند.
۴
تمام نورهای موجود دیگر را خاموش کنید

از آنجا که دمای رنگ بسیار مهم است، این احتمال وجود دارد که روشنایی فعلی در فضا با دمای رنگ تداخل پیدا کرده و با آن ترکیب شود. تمام منابع نور دیگر در فضا را خاموش کنید تا مطمئن شوید تنها نوری که دوربین با آن کار می کند، نوری است که شما فراهم کرده اید.
۵
از سیستم نورپردازی سه نقطه ای استفاده کنید

اگر در حال گرفتن پرتره هستید، پیشنهاد می کنم از یک سیستم نورپردازی سه نقطه ای استفاده کنید، به خصوص با نورهای ثابت، چون آنها زیاد قوی نیستند. دو نور جلو نورهای کلیدی (Key light) و پُرکننده یا تکمیلی (Fill light) خواهند بود، در حالی که نور پشت (Back light) می تواند به عنوان نور موها عمل کند یا برای جدا کردن سوژه از پس زمینه مورد استفاده قرار گیرد.

نویسنده: اولیویا جانسون (Olivia Johnson)

منبع:

لنزک

آینده دوربین موبایل ها را چگونه پیش بینی می کنید ؟ شما هم جزو افرادی هستید که از فکر خرید یک دوربین حرفه ای بیرون آمده اید و وسوسه خرید موبایل های هوشمند بر شما چیره شده ؟
امروزه پس از برخورد با تکنولوژی های برتر و حیرت انگیز تعبیه شده در دوربین تلفن های همراه از جمله دوربین های چندگانه ، دیافراگم های آنچنانی ، سایز بالای سنسور ها و عدد مگاپیکسل، چه سوالی ذهنتان را مشغول می کند ؟ عکاسی
آیا شما هم فکر می کنید موبایل های هوشمند در مسیر تصاحب جایگاه دوربین های دیجیتال حرفه ای هستند ؟  آتلیه کودک
در حقیقت از این تکنولوژی هیچ چیز بعید نیست ! اگر تصور یک موبایل ۲۰۰ گرمی که کار دوربین ۲ کیلویی را انجام می دهد روزبه روز در ذهنتان پررنگ تر می شود عجیب نیست . عکاسی بارداری

پیشبینی این رخداد هیجان انگیز چندان ساده نیست اما تنها بخشی که قابل پیشبینی است این است که هرچه که هست زیر سر “مگاپیکسل” هاست .

بعید نیست مگاپیکسل ها دست به کار شوند و این کارزار رقابتی موبایل و دوربین را با اختلاف چشمگیر به نفع موبایل های هوشمند به پایان برسانند.
داستان مگاپیکسل ها چیست ؟
شاید بهتر بود نام مگاپیکسل را به “بازی با اعداد” یا “فریب تبلیغاتی” تغییر می دادیم . اگر دلیلش را نمیدانید ، سری به مقاله “پرده برداری از راز مگاپیکسل ها” بزنید .
هرچند برای یک خریدار آماتور نسبت دادن مگاپیکسل بیشتر به یک دوربین هیجان انگیز و وسوسه کننده باشید ، اما شما بعنوان یک عکاس حرفه ای هیچوقت گول این دستاویز تبلیغاتی را نخورید  . این قانون را به خاطر بسپارید : “مگاپیکسل بالاتر ، ضمانتی برای کیفیت بالاتر نخواهد بود”
بگذارید با یک مثال کمی بیشتر در این سیاه چاله تکنولوژی غرق شویم .
موبایل های هوشمند ۴۱ مگاپیکسلی نوکیا را به یاد دارید ؟ این موبایل هوشمند هم دوره ی دوربین حرفه ای Canon 5D Mk III با ۲۲ مگاپیکسل یا Nikon D810 با ۳۶ مگاپیکسل بود که از قضا به شدت مورد تایید عکاسان حرفه ای قرار می گرفت.
اگر قرار بود ملاک سنجش دوربین ها به مگاپیکسل محدود میشد ، قطعا عکاسان آن دوره باید دوربین های خود را میبوسیدند و میگذاشتند کنار و اسمارت فون مجهز به سنسور ۴۱ مگاپیکسلی نوکیا را به دست میگرفتند . اما اساسا چنین کاری نکردند ، در عوض با اطمینان خاطر اعلام کردند پای دوربین حرفه ای خود میمانند چون کیفیتش با کیفیت دوربین نوکیا قابل قیاس هم نبود .
اشتباه نکنید ، دوربین با میزان مگاپیکسل بالا در دنیای بی در و پیکر دوربین ها اصلا غیرممکن نیست اما قطعا دوربین ۵۰ مگاپیکسلی موبایل های هوشمند به گرد پای دوربین حرفه ای ۵۰ مگاپیکسلی Hasselblad H5D –۵۰c هم نمی رسد !
عکس های بیلبوردی
اصلا ثبت تصاویر باکیفیت توسط دوربین های ۴۰ و ۵۰ مگاپیکسلی چه کاربردی دارد ؟ چه اصراری بر خرید دوربین آنچنانی است ؟ اگر قرار باشد هنرنمایی های چنین دوربین هایی چاپ شوند و وسط آلبوم شما خاک بخورند بهتر است به سراغ همان تلفن های هوشمند ۱۰ ۲۰ مگاپیکسلی بروید و خودتان درگیر قیمت های چند ده میلیونی نکنید !
اما اگر هدفتان از عکاسی ثبت تصاویر روی بیلبورد های شهر و مجلات می باشد باید دست بجنبانید و هرچه زودتر یک دوربین حرفه ای با مگاپیکسل بالا تهیه کنید چرا که عکاسی برای بیلبورد شوخی بردار نیست .
حتما فهمیده اید که نوع استفاده شما تعیین میکند که بهترین انتخاب شما موبایل هوشمند است یا دوربین حرفه ای.
با این اوصاف موبایل های هوشمند هیچ سو نیتی به جایگاه والای دوربین های حرفه ای ندارند چراکه اصلا قابل قیاس نیستند . نوع استفاده شماست که تعیین میکند مرید مگاپیکسل دوربین های حرفه ای شوید یا به همین موبایل های هوشمند خود اکتفا کنید .
از عملکرد دوربین های DSLR در ثبت تصاویر واضح و شفاف برای بیلبورد های تبلیغاتی غافل نشوید ! اصلا انگار این دوربین ساخته شده برای ثبت چنین عکس هایی!
راز مگاپیکسل دوربین ها
اندازه‌ی سنسور
آیا برایتان سوال مطرح شده که چه فاکتوری باعث ایجاد تفاوت بین مگاپیکسل دوربین های حرفه ای و دوربین موبایل های هوشمند می شود ؟
جواب ساده است ؛ سایز سنسور.
که البته تفاوت کیفیتی در این دو دستگاه عکاسی کاملا منطقی است . دوربین موبایل های هوشمند فضای محدودی را برای افزودن سنسور در اختیار دارند پس به الاجبار از سنسور های کوچکتر استفاده میکنند . هر چه سایز سنسور کوچکتر ، در نتیجه هر پیکسل از سنسور هم نیاز به کاهش سایز دارد که همه این ها نتیجه ای جز کاهش کیفیت دوربین ب همراه نخواهد داشت .
برخلاف دوربین های تلفن های هوشمند ، دوربین های DSLR تا دلتان بخواهد سایز سنسورشان بزرگ است و تصاویر واضح و عمیق ثبت می کنند. دلیلش هم واضح است ، هرچه سایز سنسور وسیع تر ، دریافت نور توسط این دریچه بیشتر می شود و جزییات عکس واضح تر ذخیره می شود .
حتما منتظر هستید پاراگراف بعدی به توضیح و توصیف گشودگی دیافراگم و کیفیت لنز و … اختصاص پیدا کند اما جالب این است که بدانید این دو فاکتور هیچ تاثیری روی مگاپیکسل دوربین ها ندارد !
وظیفه دیافراگم در سه مورد خلاصه می شود :
    کنترل میزان نوری که دوربین می رسد
    کنترل عمق تصاویر
    کنترل مرز فوکوس
اما در این بین تفاوتی که بین موبایل های هوشمند و دوربین های حرفه ای ایجاد در همین خصوصیات خلاصه می شود . مشخصه های دوربین عکاسی موبایل های هوشمند به همان صورتی است در کارخانه تنظیم شده و قابل تغییر نیست .
تاثیر مگاپیکسل دوربین ها در کیفیت عکس
از این متن چه نتیجه ای میگیرید ؟ آیا امکان جایگزینی دوربین موبایل های هوشمند با دوربین های حرفه ای وجود دارد ؟!
قطعا خیر . هر چه قدر عدد مگاپیکسل بالا رود ، باز این خصوصیات فرعی از جمله سایز سنسور است که تعیین می کند یک دوربین چند مرده حلاج است .

منبع:

عکاسی

آیا شما هم جزو افرادی هستید که بجای لذت بردن از سفر ، تمام تمرکزتان جلب عکاسی و ثبت لحظات خوش سفرتان می شود ؟
عکاسی از مناظر و جاذبه های سفر چقدر برای شما اولویت دارد ؟عکاسی کودک
اگر دوست دارید تمام ثانیه های سفرتان تبدیل به خاطره ای مصور شود ، نیاز نیست ثانیه به ثانیه شاتر دوربینتان را لمس کنید و عکس بگیرید ، در عوض بهتر این است دیدگاهتان را از عکاسی در سفر تغییر دهید . به زبان خودمانی ، کمیت را فدای کیفیت کنید !عکاسی نوزاد

اگر خواندن این مقاله برایتان مهیج است و برای خواندن آرام و قرار ندارید ، احتمالا جزو افرادی هستید که قبل از سفر خودتان را برای یک پروسه عکاسی آنچنانی آماده می کنید ، در این اثنا کشف ۱۱ نکته برای بهبود عکاسی در سفر خالی از لطف نیست .
البته حواستان باشد در این مسیر زیادروی نکنید که لذت مسافرتتان فدای ثبت لحظات شود .
زندگی ماشینی این روزها گویا هیجان سفر به طبیعت و مناظر مطبوع را برای اشخاص چند صد برابر کرده است . سطح این هیجان و جذابیت چنان بالاست که افراد را بین دو راهی عکاسی و لذت بردن از سفر قرار می دهد به طوری که یک چشمشان به مناظر و چشم دیگر از دریچه لنز به مناظر نگاه می کند .
به صدقه سر دوربین موبایل های هوشمند هیچ مانعی بر سر راه ذوق عکاسی شما وجود نخواهد داشت .
قواعد عکاسی در سفر به طور تخصصی
خوشبختانه دوربین های ۸ الی ۱۳ مگاپیکسلی موبایل ها ، تبدیل به یک عامل عادی در مشخصات فنی موبایل ها شده است . اکثر پرچم دار ها و حتی میان رده های برند های معتبر موبایل ، دوربین های همه فن حریفی در دستگاه های خود تعبیه کرده اند و با این حال شور و اشتیاق عکاسی را هم در مخاطبان خود تا حد چشمگیری ارتقا داده اند .
کیفیت میانگین ۱۳ مگاپیکسلی دوربین ها ، برای ثبت تصاویری که طعم و مزه ی خاطرات شیرین شمارا همیشه زنده نگه دارند ، موثر و کاربردی است .
سرعت برق آسای پیشرفت تکنولوژی موبایل ها ، هم اکنون روی تصرف جایگاه عکاسی در شب متمرکز شده است و پیشتازان این عرصه هم لومیا ۹۲۵ و HTC وان می باشند .
زمان آن فرا رسیده که به تصاویر واضح و شفاف در روز روشن عادت کنیم و با سیاهی و تاری تصاویر در شب خدافظی کنیم .
فاصله شما با عکاسی حرفه ای موبایل ، تنها ۱۱ قدم است :
قدم اول :
کاری که اغلب افراد در سفر انجام میدهند این است : “چشم هارا میبندد و مدام عکس میگیرند”
کاری که یک عکاس موبایل حرفه ای انجام می دهد این است : “حساب شده و با برنامه ریزی عکس میگیرد ”
عکاسی در سفر به صورت حرفه ای
هدفتان از عکاسی چیست ؟ چه سوژه یا صحنه ای نظر شما را جلب کرده ؟
فرضا یک کوه مملو از درخت چشم شما را گرفته ، کاری که انجام میدهید این است که اول به دنبال بهترین زاویه و بهترین کادر و ترکیب بندی میگردید که زیباترین نما از سوژه شما را به نمایش بگذارد . سپس کمی از چاشنی نور و زاویه دید را به تصویرتان اضافه می کنید تا طعم خاطراتتان را لذت بخش تر کند . هیچ ایرادی ندارد چندین عکس با ایده های متمایز از یک سوژه را ثبت کنید اما همانطور که متذکر شدیم حساب شده و برنامه ریزی شده !
قدم دوم :
چه اشکالی دارد به جای ثبت تصاویر ساکن و بی جان به سراغ فیلم برداری بروید ؟
فیلم برداری هم چندان سخت نیست فقط حواستان باشد دوربین را به حالت افقی (Landscape) نگه دارید و برای یافتن بهترین کادر و بهترین نما از یک سوژه کمی وسواس به خرج دهید .
اگر میخواهید فیلمتان تار و ناواضح نباشد ، برای سرعت حرکت دستتان کمی تجدید نظر کنید . آرام و بدون لرزش به ثبت زنده ی زیبایی ها بپردازید .
قدم سوم :
اگر هنگام استفاده فوکوس ، این قابلیت کمی بد قلقی کرد ، به جای استفاده از بزرگنمایی ، به پاهایتان زحمت دهید و خودتان جلو یا عقب بروید .
گاهی فوکوس ها بد عنق اند و در مرز بندی خود عملکرد جالبی ندارند . این طبیعی است و با کمک تغییر فاصله فیزیکی لنز از سوژه مشکل حل می شود .
آموزش عکاسی در سفر
قدم چهارم :
اگر سوژه عکاسی شما چهره شخصی است که در کنار مناظر قرار گرفته ، بدترین انتخاب این است که چهره را به طور مستقیم در وسط کادر عکاسی خود جای دهید و بهترین کار انتخاب خلاقانه زاویه ای منحصر بفرد است .
اگر بخواهید پیرو بدترین انتخاب باشید ، بینی پهن و چشم های برجسته و صورت نامزون اجتناب ناپذیر است . اندکی تغییر زاویه نتیجه لذت بخش تری را در نمایشگر موبایلتان به نمایش خواهد گذاشت .
قدم پنجم :
این نکته را باید با طلا بنویسند ، در اصل با یک راز عکاسی طرف هستید که اگر به سادگی از کنار آن گذر کنید ، ضرر کرده اید .
تا به حال با خطوط راهنما (Gridlines) در منوی تنظیمات دوربین خود مواجه شده اید ؟ اگر کنجکاو باشید ، حتما این قابلیت را دیده اید اما به خاطر عدم اطلاع از کارکردش از کنارش به سادگی عبور کرده اید .
اگر Gridlines را فعال کنید ، نمایشگری خواهید داشت که صحنه عکاسی شما را به ۹ مربع هم اندازه تقسیم می کند. اصل ماجرا از این جا شروع می شود که کدام بخش از سوژه عکاسی را در کدام مربع قرار دهید .
اگر سوژه در مرز علامت گذاری شده قرار بگیرد نور علی نور است .
قدم ششم :
از سبک عکاسی کلوز آپ یا همان نمای نزدیک بی بهره نمانید . این سبک عکاسی شدیدا مناسب آثار باستانی و بقاع سازه ای است .
البته در ثبت مناظر طبیعی هم دستی دارند و شما را روسفید خواهند کرد خصوصا اگر سوژه شما گل و گیاهان باشد .
نکات عکاسی در سفر
قدم هفتم :
حین عکاسی از مناظر افق و بخش های اصلی صحنه طبیعی را در نیمه پایینی کادر خود جای دهید تا در نهایت تصویری داشته باشید که بخش اعظم آن ، با زیبایی طبیعی پر شده باشد . در این راستا توصیه می کنیم مقاله “روش های خلاقانه استفاده از خطوط ترکیب بندی در عکاسی” را مطالعه کنید .
قدم هشتم :
البته همیشه هم عکاسی پی در پی بد نیست .
گاهی نتایج هنری و منحصر بفردی ایجاد می کند خصوصا در شرایطی که از قابلیت عکس برداری پی در پی خود موبایل استفاده کنید . کافیست نرم افزار های iMovie یا Movie Maker پادرمیانی کنند تا با چاشنی یک موزیک ملایم به هنرمندانه ترین شکل تصاویرتان به نمایش گذاشته شود.
قدم نهم :
آیا عکاسی چیزی بجز ثبت خلاقانه و هنرمندانه همان چیزهایی است که که به سادگی از کنارشان رد می شویم ؟
اپ هایی همچون Vine یا Cinemagram با ساخت با ساخت ویدئو های ۶ ثانیه معروف به گیف ، خلاقانه ترین حالت ممکن از صحنه و منظره مورد نظرتان را جاودانه کنید .
قدم دهم :
احتمالا برای سفرتان کیلومتر ها مسافت را طی میکنید و ساعت هایی زیادی از زمانتان را صرف رسیدن به مقصد مورد نظرتان می نمایید . با این اوصاف واقعا ناراحت کننده است اگر کام عکس هایتان با نویز و تاری تلخ شود ! برای پیشگیری از این تلخی ناخواسته ، از سه پایه ها و تثبیت کننده های دوربین استفاده کنید
قدم یازدهم :
یک عکس خوب ، هیچ بعد زیبایی به جز جلوه ی خوب ندارد ، اما داستان برای فیلم ها کمی متفاوت است . فیلم ها که تلفیقی از صدا و تصویر هستند ، برای اینکه صفت زیبا را به خود اختصاص دهند باید صدا را هم مورد توجه قرار دهند . فراموش نکنید که حداقل ۵۰درصد از یک قطعه ویدیویی ، صدای آن است . خودتان را برای خرید یک میکروفون جانبی برای ثبت دقیق تر آوا ها آماده کنید .

منبع:

عکاسی

اگر بخواهیم مواد لازم برای تهیه یک عکس جنجالی را برایتان لیست کنیم ؛ لیست نهایی یک عضو بیشتر نخواهد داشت .
طبیعی است اگر فکر کنید این یک عضو در اختیار یک دوربین همه فن حریف است اما حقیقت این است که برای ثبت یک عکس هنری ، داشتن یک عکاس کاربلد شرط لازم است (هرچند کافی نیست ) آتلیه عکاسی
با یک عکاسی خوب و دوربین بد می توان یک عکس خوب گرفت ولی آیا با یک عکاس بد و دوربین خوب می توان عکس های زیبا به ثبت رساند ؟ قطعا جوابتان منفی است .
پس اگر از داشتن یک دوربین درست و حسابی محرومید ، می توانید خود را به یک عکاس خوب نزدیک کنید تا چالشی برای ثبت تصاویر خوب سر راهتان نباشد .
حتی یک دوربین بد هم نیاز به شارژ دارد : آتلیه نوزاد

برای ثبت تصاویر چشم نواز ، قبل از اینکه به یک عکاس خوب و دوربین بد نیاز داشته باشد ، به شارژ این دوربین بد نیاز است.

اساسا دوربین بد زمانی معنا پیدا می کند که دوربین شارژ لازم برای نمایش عملکرد  بد خود را داشته باشد .
متاسفانه یا خوشبختانه دوربین های بد اغلب باتری های کم ظرفیتی دارند و سریعا شارژشان خالی می شود . پس قبل از آغاز کار با این دوربین ها از میزان شارژ اطمینان حاصل نمایید .
اگر میخواهید بازده باتری دوربینتان بیشتر شود از فلش و نور نمایشگر کمتر استفاده کنید و پس از هربار استفاده از دوربین ، آن را خاموش کنید .
به خورشید پشت کنید :
اگر ثبت دقیق جزییات سوژه عکاسی تان برایتان اولویت دارد ، به خورشید پشت کنید . اگر پشتتان به خورشید گرم باشد وضوح و ثبت جزییات عکستان رد خور ندارد .
بیشتر عکس بگیرید :
یک کارت حافظه با ظرفیت نسبتا بالا تهیه کنید تا بتوانید عکس های بیشتری بگیرید و دستتان برای انتخاب بازتر باشد .
هر سوژه ای که نظرتان را جلب کرد ، از آن در زاویه های متفاوت عکس بگیرید و در این مسیر از قابلیت عکاسی پی در پی (Burst Mode) هم غافل نشوید .
وقتی نور محیط زیاد است از فلش استفاده کنید!
هرچن ذهینت شما راجع به کارکرد های فلش فقط برای صحنه های کم نور است ولی این راز را با شما در میان می گذارم که در روز های آفتابی و پر نور هم از معجزه ی فلش فافل نشوید . سایه های ناشی از تابش مستقیم خورشید روی صورتتان به کمک نور فلش کاملا رفع و رجوع می شوند .
عکاس حرفه ای با دوربین بد
در استفاده از فلش محتاط باشید :
از فلش دوربین های ضعیف ، نباید انتظار یک عملکرد قابل قبول را داشت . این فلش ها بیشتر از آنکه به جلوه های زیبایی تصویرتان کمک کند ، به تخریب آن کمک می کند .
توصیه می کنیم تنها زمانی از فلش ها استفاده کنید که نور بسیار ضعیف یا بسیار قوی است ، همچنین بلافاصله پس از عکاسی با فلش ، یک عکس هم با فلش خاموش ثبت کنید شاید فرجی شد و عکستان بدون فلش هم از زیبایی قابل قبولی برخوردار بود .
اگر دوربینتان از ISO پشتیبانی می کند ، از معجزه ی این قابلیت هم غافل نشوید و آن را روی بالاترین مقدارش تنظیم نمایید .
یک عکاس مجهز به لرزشگیر اپتیکال باشید :
وقتی از دوربین های ضعیف و بد صحبت می کنیم ، عملا از دوربینی میگوییم که به لرزشگیر اپتیکال مجهز نیست . پس طبعا وظیفه لرزش گیری نیز به عهده عکاس خواهد بود تا از ثبت تصاویر با چاشنی نویز و تاری جلوگیری نماید .
بهترین راه برای ثابت نگه داشتن دوربین استفاده از سه پایه های عکاسی است ، البته که با دست بدون لرزش هم امکان پذیر است .
فوت و فن عکاسی با دوربین بد
یک سناریوی مصور بی نقص را به نمایش بگذارید :
برای ثبت یک عکس جنجالی ، صرفا نیازی به دانستن قوانین ترکیب بندی کادر و زاویه یابی و اصول نورپردازی ندارید . همین که بدانید قرار است عکس شما به توضیح چه سناریویی بپردازد کفایت می کند .
وقتی داستان و سناریو عکس خود را بدانید به صورت ناخودآگاه سعی میکنید عکستان را به صورتی ثبت کنید که حاوی جزیی ترین اطلاعات در باب این سناریو باشد .
عکس جزیی تر = سناریوی قوی تر
تنها یک لحظه به این فکر کنید که عکس شما بر خلاف ظاهر ساده اش ، گویای یک سناریوی پیچیده است تا ناخودآگاه سعی بر ثبت جزیی ترین ویژگی ها داشته باشید .
دریچه نگاهتان را تغییر دهید :
بسیاری از صحنه هایی که به سادگی از کنارش می گذرید ، به یک نگاه متفاوت نیاز دارند تا به ناب ترین سوژه عکاسی تبدیل شوند .
مثلا یک ساختمان بلند را در نظر بگیرید . قطعا اگر نصف این ساختمان در کادر قرار بگیرد چندان دلچسب نیست چراکه یک سناریوی ناقص از سوژه خود را به نمایش گذاشته اید . اما با کمی خلاقیت و تغییر دیدگاه به سوژه می توانید یک سناریوی کامل و بی نقص از این سوژه به ظاهر ساده به نمایش بگذارید .
عکاسی چیزی به جز دیدگاه خلاقانه به سوژه های به ظاهر ساده نیست .

منبع:

عکاسی

اگر به تازگی وارد وادی عکاسی شده باشید ، بین دریای پر تلاطم ترفند ها و اصول ظریف متعددی سرگردانید . برخی اصول را نمی دانید و برخی دیگر را اشتباه پیاده سازی میکنید. احتمالا علیرغم تلاش هایی که می کنید ، هنوز بین عملکرد خود و جایگاه یک عکاس حرفه ای یک شکاف عمیق میبینید.
شکاف بین یک عکاس آماتور و یک عکاس حرفه ای اجتناب ناپذیر است اما هر دو گروه در ۸ اشتباه رایج با هم اشتراک دارند .آتلیه عکاسی بارداری
عکاسی ، این مهارت هنرمندانه را در اغلب کشور های جهان با عنوان “فتوگرافی” می شناسند که از دو بخش فتو ( به معنی نور) و گرافی ( به معنی نگارش) تشکیل شده  که در ترکیب با هم ، مفهوم ظریفی از نگارش با نور را نتیجه می دهد .عکاسی بارداری

همه ی ما افراد زیادی را در اطرافمان دیده ایم که دوربین دارند و عکاسی می کنند اما عکاس نیستند . فرقی نمی کند در مسیر یادگیری هنر عکاسی هستید یا برای خودتان استادی شده اید ، در هر حال شما در معرض ۸ خطای رایج دنیای عکاسان قرار دارید که اگر آنها را بشناسید ، به مرور در صدد رفعشان برخواهید آمد و ۹ گام به مقام عکاسی حرفه ای نزدیک شده اید .

اشتباهات عکاسی ، به همان اندازه که ساده به نظر می آیند ، زمینه ساز مشکلات اساسی می شوند که حتی فکرش را هم نمیکنید .
 افق نا‌میزان
یکی از چالش های همیشگی عکاسان این است که صحنه حیرت انگیزی را میبینند و دوربین را به دست میگیرند که عکس بگیرند ، همه چیز خوب است اما به محضی که عکس ثبت می شود ، تصویری که روی نمایشگر دوربین میبینند هیچ اشتراکی با صحنه ای که با چشم میبینند ندارد !
دلیلش چیست ؟
شاید اولین راه حلی که به ذهنتان برسد دستکاری تنظیمات دوربین و کم و زیاد کردن مقادیر مختلف آن باشد اما دست نگه دارید ؛ شاید مشکل عکستان به سادگی افق نامیزان باشد !
برای رهایی از شر این مشکل سه راه حل وجود دارد :
    چرخش دستی تصویر
    استفاده از نرم افزار های ویرایش که این کار را به صورت خودکار انجام مید هند
    فعال کردن تراز الکترونیکی دوربین یا همان افق مجازی
متعادل نبودن سفیدی تصویر یا وایت بالانس
گاهی هم پیش می آید که سوژه ، زاویه عکاسی ، خط افق و… به درستی انتخاب می شوند اما حس می کنیم بازهم یک جای کار میلنگد.
وقتی به تصویر نگاه می کنیم گرما یا سرمای غیرطبیعی در تصویر موج میزند.
حتما اولین راه حلی که به ذهنتان می رسد دستکاری وایت بالانس یا همان تراز سفیدی است . این نکته را همیشه به خاطر داشته باشید ؛
هرجا حس کردید رنگ تصاویرتان کمی بد قلقی می کند ، سراغ هیچ تنظیماتی به جز تراز سفیدی نروید .
بهترین نتیجه برای تنظیم تراز سفیدی ، تنظیم دستی آن است .
تجربه ثابت کرده است که از تنظیم خودکار وایت بالانس ، نباید توقع زیادی داشته باشید . اگر میخواهید منحصر بفرد و متمایز از دیگر عکاسان عمل کنید ، میزان گرما یا سرمای تصاویرتان را به صورت اختصاصی تنظیم نمایید .
برای تحقق این هدف یک راز عکاسی مهم را با شما در میان میگذارم ؛ برای تنظیم استاندارد ترین حالت وایت بالانس ، داشتن یک تکه کاغد سفید کافیست .
از این کاغذ سفید عکس بگیرید و برای تنظیم تراز سفیدی این عکس را مرجع قرار دهید. تنظیمات رنگی را طوری سازماندهی کنید که کاغذ سفید در سفیدترین و طبیعی ترین حال خود قرار بگیرد . البته برای ثبت نهایی ، کاغذ سفید را در کنار دیگر سوژه های تصویر بسنجید .
البته استفاده از فرمت راو در عکاسی هم راه حل بدی نیست ؛ با پادرمیانی این فرمت خام ، ویرایش های این چنینی مثل آب خوردن است .
اختلال در تنظیمات لنز :
انتخاب لنز مناسب از جمله مهارت های نسبتا دشوار است که عکاسان حرفه ای به صورت تجربی کسب کرده اند .
عملکرد برخی لنز ها در شرایط مختلف کمی اختلال دارد .
مثلا لنز های واید در عکاسی پرسپکتیو باعث ایجاد تابش تصویر می شوند و بهترین راه برای حل این مشکل انتخاب لنز مناسب و فاصله کانونی استاندارد است .
البته می توانید روی کمک نرم‌ افزارهایی مثل ادوبی لایت‌ روم هم حساب کنید .
استفاده از فوکوس خودکار :
یک عکاس حرفه ای هیچوقت به فوکوس خودکار دوربینش اعتماد نمی کند . اگر میخواهید از دنیای آماتور ها فاصله بگیرید ، باید کنترل تمام اعمال دوربین صد در صد دست خودتان باشد که فوکوس هم یکی از آن هاست .
فوکوس خودکار همیشه عملکرد قابل قبولی ندارد و کار عکاس هم سر و کله زدن با احتمالات نیست . تنظیم فوکوس روی تک نقطه‌ای بهترین انتخاب است چراکه دوربین را وادار می کند دقیقا روی نقطه ای متمرکز شود که مد نظر شماست .
واضح نبودن تصاویر :
برای همه عکاسان به کررات پیش آمده که یک تصویر عالی را ثبت کرده اند و پس از بازبینی در نمایشگر دوربین ، با اطمینان خاطر از آن میگذرند و به سراغ سوژه های بعدی می روند .
اما اصل ماجرا از جایی شروعی شود که تصویر مورد نظر را داخل لپتاپ میبینید و کمی آن را زوم میکنید و متوجه می شوید عکس زیبایتان تار و ناواضح است .
طبق همان جمله کلیشه ای ، پیشگیری بهتر از درمان است پس برای جلوگیری از بروز جنین اتفاق غیرقابل پیشبینی یکی از راه های زیر را در پیش بگیرید :
    افزایش حساسیت ایزو  : افزایش سرعت شاتر از نتایج افزایس حساسیت ایزو می باشد . عموما سرعت مناسب شاتر پیرو فرمول طول کانونی/۱ بدست می‌آید. یعنی عکاسی با فاصله کانونی ۸۰ میلی‌ متر با سنسور فول‌فریم ، نیاز به تنظیم سرعت شاتر روی حداقل ۸۰/۱ است .
    لرزش‌ گیر دوربین را فعال کنید
    استفاده از سه پایه عکاسی
    پرهیز از عکاسی با دیافراگم باز مثل f/1.8 (چراکه می‌تواند وضوح عکس را از بین ببرد)
عکس‌های بی‌روح و مرده :
این مشکل بسیار رایج است و عموما زمانی رخ می دهد که نور کمی به لنز می رسد . ولی خوشبختانه حل و فصل آن بسیار ساده است و جای هیچ نگرانی نیست .
یک قابلیت با نام جبران نوردهی در دوربین ها وجود دارد که به صورت -/+ در تنظیمات قابل دسترسی است . با تغییر نشانگر به سمت مثبت ، عکستان را روشن کنید .
ترکیب بندی و کادر بندی صحنه :
بدترین انتخاب برای موقعیت سوژه عکاسی این است که آن را در مرکز کادر جای دهیم . با آنکه مرکزیت سوژه در عکس بسیار وسوسه کننده است اما متاسفانه هرچه از هنر رشته باشید پنبه می کند .
راه حل ساده برای حل این مشک استفاده از قانون یک سوم است .
در این روش ، کادر خود را به ۹ قسمت مساوی تقسیم میکنید و سوژه اصلی را در تقاطع یا امتداد خطوط عمودی متمرکز می کنید تا زیباترین هنر مصور خود را خلق کنید .
هرچند این خطوط راهنما به طور پیشفرض روی تمام دوربین ها وجود دارد ولی به طور ذهنی هم قابل استفاده است .
ویرایش خارج از عرف :
تجربه ثابت کرده است که برخی عکاسان حتی مفهوم لغوی ویرایش را هم نمی دانند . ویرایش به معنای اصلاح است نه تغییر !
متاسفانه برخی عکاسان به اشتباه ، به جای توجه به کارکرد واقعی ویرایش ، ان را وسیله ای برای تغییرات سراسری تلقی می کنند به طوری که پس از اعمال ویرایش ، با تصوصری روبرو هستیم که هیچ اشتراکی با تصویر اولیه ندارد .
از ویژگی های یک ویرایش خوب لطافت و ظرافت است به طوری که مبنای تصویر بدون هیچ تغییری باقی بماند.

منبع:

عکاسی

عکس های سیاه و سفید چه حسی به شما القا می کنند ؟ چقدر طرفدار این سبک عکاسی پیشکسوت دنیای عکاسی هستید ؟
عکاسی سیاه و سفید از آن سبک های اصیلی است که هیچوقت دمده نمی شود و همیشه تب و تاب خاصی در دنیای تصویر دارد .
اصلا یک آلبوم عکس بدون رد و نشانی از عکس های سیاه و سفید ، مثل غذایی است که ادویه ندارد . آتلیه تخصصی کودک
مهارت در عکاسی سیاه و سفید ، یک قدم از گام های به سوی عکاسی حرفه ای است که همزمان حس نوستالژی وجودی تان را نیز قلقلک می دهد .
اینکه چه سوژه ای برای عکاسی در ذهنتان نور بالا می دهد فرقی ندارد ، تفاوت اصلی در توانایی پیاده سازی فوت و فن های عکاسی سیاه و سفید است که به عکس تک رنگ به ظاهر بی جان شما گرد سرزندگی می پاشد .آتلیه کودک

این سبک عکس ها پر از حس سادگی و نمایش دهنده یک دریچه بی رنگ و لعاب از سوژه های پر زرق و برق اطراف است .

اگر ابتدای مسیر یادگیری این سبک از عکاسی هستید ، هیچ نگرانی نداشته باشید چراکه قدم های کوتاهی شما را به عکاسی از یک دریچه متمایز نزدیک می کند :
چرا عکاسی سیاه و سفید ؟
این سبک عکاسیِ به دور از پیچیدگی ها ، در جلب توجه بیننده به یک سوژه خاص استاد است . وقتی عکس سیاه و سفید میگیرید ، بیننده در یک دنیای بی کران از رنگ ها و سایه روشن ها غرق نمیشود بلکه آنچه در این سبک عکاسی مورد توجه است ، عموما نیاز به جست و جو ندارد ، با یک نگاه سطحی قابل دستیابی است . این همان سادگی است که طرفداران این عکس های تیره روشن را پر و پا قرص نگه داشته است .
این عکس های تک رنگ ، هرچند در نمایش ظرافت بافت ها و تضاد ها کمی ضعیف عمل می کنند اما در برقراری ارتباط با بیننده استادند.
به سبک مینیمال یا ساده‌گرایی ناخونک بزنید
عکسی که در نمایش ریزه کاری و بافت های ظریف ضعف دارد ، چه نیازی است که پر از سوژه های ریز و درشت و مفاهیم پیچیده باشد ؟
هرچه تیره روشن این عکس ها کمتر ، درک مفهوم اساسی این عکس ها ساده تر !
در سبک مینیمالیسم ، سادگی پایه و اساس کار است .
تصویر بالا را ببینید ؛ این عکس هوش و حواس شما را تکه تکه و نامنسجم نمی کند . ترکیب این عکس یک ترکیب عالی برای ثبت در یک قاب بی زرق و پرق و سیاه و سفید است .
می توانید به دنیای بی جان اشکال هم سری بزنید
با آنکه اشکال و طرح ها، سوژه های عکاسی ساده ای هستند اما اغلب عکاسان در یافتن این پیچ و تاب های منظم و ساده دچار مشکل می شوند .
برای اینکه یک سوژه با اشکال هندسی پیدا کنید به هیچ ابزاری به جز خوب دیدن نیازی ندارید .
برای بهبود جذابیت و گیرایی این عکس ها استفاده نمودار هیستوگرام برای تنظیم میزان نوردهی یک راهکار محشر است .
سایه روشن ها را دستکاری کنید
ابزار های Dodge and Burn یک ابزار معجزه گر در فتوشاپ است که با ایجاد سایه روشن ها جسورانه ، بیننده را به شدت تحت تاثیر خود قرار مید هد.
استفاده از این تکنیک با برجسته کردن نقاط پر نور و روشن ، بیننده را مجبور به کندوکاو در بخش های متمایز عکس می نماید .
عکاسی از مناظر طبیعی با چاشنی آسمان
آسمان در هر سبک عکاسی ، جایگاه ویژه ای دارد. این جایگاه در عکاسی سیاه و سفید ویژه تر است. از جادوی بیننده توسط آسمان در عکس هایتان غافل نشوید . آسمان یکی از المان های مهم در عکاسی تک رنگ از طبیعت است .
البته یک آسمان صاف و آبی هرگز سوژه خوبی برای عکاسی سیاه و سفید نخواهد بود . ابرهای انبوه و متراکم است که با ایجاد سایه روشن های متمایز یک منظره عالی ایجاد می کند .
حتما متوجه شده اید که در عکس بالا ، کاهش سرعت شاتر هم حین عکاسی چاشنی کار شده و ساختار ابرها را کمی لطیف تر و دلنشین تر کرده است .
توجه به بافت و ساختار تصاویر
یکی از عوامل تاثیر گذار در عکاسی سیاه و سفید تن عکس است .معنی تن در واقع در میزان روشنایی و تفاوت سایه روشن ها و بخش های تاریک‌ یک عکس است. مثلا یک عکس با کنتراست بالا طیف وسیعی از تن‌ها را در بر خواهد داشت که در کیفیت و زیبایی عکس تاثیر چشمگیری دارد. البته بافت هم در عکاسی سیاه و سفید یک فاکتور تاثیرگذار به شمار می‌رود. بافت خوب تاثیر قابل توجهی بر لمس و درک عمیق سوژه عکاسی دارد.  به بافن عکس در تصویر بالا دقت کنید ، بافت درختان و پوست آن‌ها یک جلوه ی محشر و تناریته‌ی عالی به تصویر اضافه کرده و گیرایی عکس را دو چندان کرده است .
منبع:

عکاسی

عکاسی در تاریکی شب جذاب و منحصر بفرد ؛ حالا تصور کنید این تمایز با چاشنی نور پردازی های خاصی مثل آتش بازی ها همراه شود .
قطعا با رعایت کمی ریزه کاری محشر به پا خواهد کرد . قطعا جلوه آتش بازی ها به خودی خود جالب باشد ، اما بی شک قسمت جالبتر اینجاست که از یک آتش بازی به ظاهر ساده می توان تصاویر و جلوه های متفاوتی و عجیب و غریبی ثبت کرد . تصاویر زیر را ببینید ؛ چنین جلوه های متفاوتی از آتش بازی چقدر در مخیلات شما میگنجید ؟
بیایید اعتراف کنیم هرگز چنین تصور عجیب و غریبی از عکاسی از آتش بازی ها نداشتید .
هرچند ثبت تصاویر منحصر بفرد از سوژه نابی مثل آتش بازی جذاب است اما عکاسی از چنین تصاویری در گرو جالش بزرگی به نام “عکاسی در نوردهی بالا” ست که ممکن در
کلیدی ترین چالشی که عکاسی با نوردهی بالا برایتان ایجاد خواهد کرد  ، عملکرد ناقص فوکوس است که در این مقاله آموزشی به طور کلی راه های خلاصی از این مزاحم کوچک را خواهید یافت .
در ثبت عکس‌های آموزشی در این مقاله از وسایل زیر استفاده شده است:
دوربین: Canon EOS 5D Mark II
لنز: Canon EF 50mm f/1.8
فیلتر: Neutral density filter ND2, 0.3
یک سه‌ پایه (tripod) ‌ساده و ارزان قیمت
آماده سازی ابزار و تجهیزات :
اگر میخواهید عکاسی از آتش بازی را به جادویی ترین شکل ممکن ثبت کنید ، حتما در اولین فرصت با عملکرد جزیی و دقیق لنز خود آشنا شوید و بقول معروف زیر و بمش را بیرون بکشید . باید چنان با کارکرد لنز هماهنگ شوید که تا کشف کنید بهترین زمان برای فوکوس چه زمانی است تا درست همان لحظه را شکار کنید و بهترین عکس آتش بازی خود را ثبت کنید .
شاید برای سبک های دیگر عکاسی ، بود و نبود سه پایه چندان مهم نباشد اما در این مورد به خصوص لطفا از معجزه ی سه پایه غافل نشوید .
محل نصب سه پایه را محکم کنید و اگر برای ثبت یک تصویر حیرت انگیز وسواس دارید استفاده از ریموت های حالت BULB‌ بسیار مفید خواهد بود. این ریموت ها احتمال لغزش و تخریب ناشی از عدم ثبات دوربین را با افتخار به صفر رسانده اند. از دیگر مزایای این ریموت عکاسی با سرعت شاتر بالاتر از ۳۰ ثانیه است که در سبک عکاسی مورد نظر ما بسیار مفید است .
دستکاری تنظیمات دوربین :
دامنه‌ ی ISO : بین  ۱۰۰ تا ۴۰۰
دامنه‌ ی دیافراگم دوربین : بین f/2.8  تا f/7.1
دامنه‌ی سرعت شاتر : ۱ تا ۲ ثانیه با ریموت BULB
قدم به قدم تا ثبت تصویر :
با استفاده از این ۴ گام ، زیبایی را به تصاویر آتش بازی تزریق کنید :
گام اول :  آماده و به گوش باشید ؛ به محض شلیک شدن نورافشان ، نور دایره ای و ریز را با چشم دنبال کرده و همزمان دوربین خود را آماده به رزم کنسد تا به محض ترکیدن ، شاتر را در یک کادر بندی درست و حسابی بفشارید .
گام دوم :چون قرار است در حالت BULB عکاسی کنید ، چند ثانیه قبل از انفجار دستتان روی دکمه شاتر آماده باشد و حواستان باشد که این کار را بدون هیچ تغییری در تنظیمات انجام دهید.
گام سوم : گوش به زنگ باشید تا به‌محض انفجار ترقه در آسمان ، فوکوس دروبین خود را در تند و تیزترین حالت ممکن و در روشن ترین قسمت آسمان تنظیم کنید تا بهترین فوکوس را شکار کنید .
گام چهارم : حواستان باشد به‌محض دستیابی به فوکوس دلخواه ، دکمه‌ ی شاتر را رها کرده تا عکاسی متوقف شود.
اگر این ۴ گام به ظاهر ساده با دقت بیشتری پیاده کنید ، به دنیایی از رنگ های زیبا برخورد خواهید کرد که با هندسه ای منحصر بفرد در اقیانوسی از سیاهی مطلق به نمایش در آمده اند.
اگر میخواهید عرض هر شاخه را تغییر دهید ، با تغییر در تنظیمات دیافراگم (f-stop)، به هدفتان خواهید رسید . مثلا اگر از تنظیمات دیافراگم را روی f/7.1 تنظیم کنید ، هاله های نوری که خارج از حیطه فوکوس به ثبت می‌رسند،‌ باریک و در عین حال روشن‌تر خواهند بود و مخلوط شدن این نور با شاخه‌های رنگی سبب می‌شود این شاخه‌ها، طولانی‌تر و ظریف تر به‌نظر برسند. در مقابل وقتی تنظیمات دیافراگم را روی f/2.8 ست کنید ، با شاخه های نوری ضخیم و بسیار بزرگ‌ تر مواجه خواهید شد که حس و حال کاملا منحصر بفردی به تصویر می بخشد .
حواستان باشد که از فیلتر های کاهنده‌ ی نور (neutral density filter) برای ثبت تصویر از صحنه‌ هایی که به‌ پر نوری آتش‌ بازی هستند ، غافل نشوید؛ خصوصا اگر تنظیمات دیافراگم را روی f/2.8 ثبت کرده اید . عکاسی با این تنظیمات شما را با تصویری تقریبا فرانوردهی (Overexposure) شده مواجه خواهد کرد .اما ایراد بکارگیری این تنظیمات ، تزریق جلوه های رنگی به دور از واقعیت به تصویر است که تمایل شدیدی به سفیدی دارد .
تصاویر ثبت شده با تنظیمات مختلف را در زیر میبینید :
احتمالا به محض دیدن این تصویر متوجه شباهت بی چون و چرایش به گل می شوید. عکاس برای شروع عکاسی از این انفجار ، نوردهی را زمانی را آغاز کرده رنگ ساقه گل را به چشم دیده است . منظورمان دقیقا زمانی است که ترقه در آسمان شب منفجر شده است. در این تصویر فوکوس به سمت مرکز گل تمایل دارد که پس از آن نوردهی متوقف شده است .
تصویر زیر چندان تفاوتی با عکس قبلی ندارد بجز اینکه نوردهی این عکس، چند ثانیه قبل از انفجار شروع شده و در نتیجه ساقه‌ی گل در این عکس مشخص نمی باشد و گلبرگ‌ها طبق توضیح ارائه شده در پاراگراف های پیشین به دلیل تنظیم دیافراگم روی تنظیمات f/8 ، ضخیم‌تر به نظر می رسند .
صویر زیر هم با کمک تنظیمات دیافراگم f/2.8 گرفته شده . در این تصویر خبری از شاخه و برگ گل نیست و به یک تصویر میکروسکوپی از تعدادی ویروس شباهت بیشتری دارد . چرا ؟ چون تنظیمات مجدد فوکوس دقیق تر و با سرعت بالاتری انجام گرفته است. در نتیجه چنین تنظیماتی ثبت جزیی تر جرقه‌های قبل از انفجار است . جالب اینجاست که تفاوت این سه عکس تنها در تفاوت زمانی بوده است و هدف از ارائه این تصاویر، روشن سازی عملکرد زمان‌بندی در عکاسی است
البته برای عکاسی آتش‌ بازی می‌توان با جابجایی مراحل فوکوس و خارج از فوکوس تصاویر منحصر بفردی را ثبت کرد . منظور این است که باید قبل از فشردن دکمه‌ ی شاتر، در حالت فوکوس عکاسی را آغاز کرده و به‌ محض انفجار و چند ثانیه قبل از جدا کردن انگشت از روی دکمه‌ ی شاتر، فوکوس را غیر متمرکز نمایید . اگر این ترفند را به کار بگیرید با تصاویری این چنینی روبرو خواهید شد :
همانطور که در توضیح تصویر ثبت‌ شده‌ ی بالا گفتیم ، شروع عکاسی با حالت فوکوس آغاز شد و انتهای آن با حالت خارج از فوکوس پایان یافت . با تنظیمات دیافراگم که در حالت بسته قرار دارد، عکس های ثبت‌ شده به این صورت است که ابتدای لحظه‌ ی انفجار با فوکوس و دقت قابل توجهی انجام می‌شود؛ ولی هرچه به‌ سمت پایان شاخه‌ های نور پیشروی کنیم، تصویر به سمت تاری و ضخامت پیش می رود . یادتان باشد گاهی ممکن است لحظه‌ ی پرتاب ترقه تا لحظه‌ ی منفجر شدن بیش از حد انتظار زمان ببرد ؛ آمادگی چنین شرایطی را داشته باشید و عکاسی خود را متوقف نکنید. انگشتتان را هنگامی از دکمه‌ی شاتر جدا کنید که انفجار تمام شده باشد . شک نکنید که تصاویرتان حیرت انگیز و خارق العاده خواهد بود .
عکس بالا ، نتیجه مهیج بکارگیری تکنیک فوکوس برعکس می باشد . در لحظه‌ی ثبت این عکس ، چند ترقه به صورت همزمان منفجر شده‌اند. این رویداد سبب می‌شود که در لحظه‌ی ثبت عکس ،‌ اثر هر انفجار بر انفجار دیگر هم ثبت شود؛ به همین دلیل این عکس ها طرفداران بسیاری دارند و جذاب و منحصر بفردند .
همانطور که قبلا هم تذکر داده شد ، حالت دوربین در لحظه‌ی شروع عکاسی برای این عکس در شرایط فوکوس بوده و در انتهای کار به حالت خارج از فوکوس مبدل شده است. احتمالا شما هم در اینکه این تصویر زیباترین عکس این مقاله است اشتراک نظر دارید .
استفاده از یک ادیت جزیی نیز به نظر مفید خواهد بود . همانطور که در دیگر مقالات بارها تذکر داده شده ، استفاده از ادیتور های برای ایجاد تغییرات مبنایی نیست و تنها در پاره ای اوقات برای اصلاحات ظریف و یک دست کردن سیاهی آسمان در این مورد خاص به کار گرفته می شود .
اگر میخواهید سیاهی شب در عکس هایتان یک دست تر و متناسب تر به نظر بیایند تغییرات زیر را توسط ادیتور ها اعمال کنید :
۱- کنتراست +۱۵ بسیار عالیست  نحوه عکاسی از نوزاد
۲- اسلایدر مربوط به رنگ سیاه تا جایی که ممکن است و البته در صورتی که به وضوح و ثبت جزییات تصویر صدمه نزند کاهش داده شود .
۳- Mild saturation +5  پیشنهاد می شود .  آتلیه نوزاد
(اولین اولویت برای اعمال هر تغییراتی این است که وضوح و جزییات را فدا نکنید ، اگر در پیاده سازی این مورد سهل انگاری کنید تصویر نهایی تان غیر واقعی و مصنوعی به نظر خواهد رسید که مورد پسند هیچ بیننده ای نیست )

به عنوان نکته آخر فراموش نکنید که زمان‌بندی و دقت فوکوس ، دو فاکتور تاثیر گذار در مقوله عکاسی به‌ خصوص عکاسی در حالت نوردهی بالا می باشد . با استفاده ی بهینه از این دو ابزار ، می‌توانید در تاریکی شب و شرایط نوری خاص تصاویری خلق کنید که نظر هر بیننده ای را تمام و کمال جلب می کند .

منبع:

عکاسی

 اگر دارید این مطلب را می خوانید، احتمالا عکاسی از نظر شما هیجان انگیز است، شاید حتی آنقدر هیجان انگیز که هر از گاهی فراموش می کنید تنظیمات دوربین خود را مطابق با سوژه ای که در حال عکاسی از آن هستید، تغییر دهید. احتمالا تا به حال حداقل یک عکس شگفت انگیز را از دست داده اید، فقط به خاطر این که فراموش کردید ایزو یا سرعت شاتر را تغییر دهید.
[چک لیست عکاسی] آتلیه کودک
شما تنها نیستید. این اتفاق هم برای عکاسان آماتور و هم حرفه ای می افتد، با این حال چند ترفند ساده وجود دارد که باعث می شود دیگر هیچ وقت یک عکس را به دلیل عدم آمادگی از دست ندهید. در این مقاله، قصد دارم مراحل ساده ای که قبل از بیرون رفتن برای عکاسی دنبال می کنم را با شما به اشتراک بگذارم، مراحلی که خودم از راه سختی یاد گرفته ام. یک چک لیست مفید که می توانید قبل از عکاسی از هر چیزی از آن استفاده کنید.
چرا به یک چک لیست نیاز دارید؟آتلیه نوزاد در غرب تهران

بسیار خب، قبل از این که مراحل را به اشتراک بگذارم، اجازه دهید صحبت مختصری در مورد این که چرا به یک چک لیست نیاز دارید، داشته باشیم. علت این که من به یک چک لیست نیاز دارم ممکن است با دلایل شما فرق داشته باشد. همه چیز به نیازهای شما بستگی دارد. در حال عکاسی از چه چیزی هستید؟ آیا عکاسی می کنید تا تصاویر خود را در سایز بزرگ چاپ کنید؟ آیا لحظه ای را ثبت می کنید که تنها چند ثانیه طول می کشد؟ عکاسی
زمینه اصلی عکاسی من منظره و طبیعت است. به ندرت پیش می آید که دریچه فرصت من تنها چند ثانیه طول بکشد، به این معنی که من اغلب برای پیدا کردن بهترین تنظیمات وقت دارم. با این حال، اگر زمینه کار شما عکاسی حیات وحش، سفر، یا شاید عکاسی خیابانی باشد، دریچه فرصت شما بسیار کوتاهتر است، بنابراین باید بتوانید سریع دوربین خود را بالا برده، و بدون صرف وقت زیاد برای ور رفتن با تنظیمات دوربین خود، چند عکس بگیرید.
[چک لیست عکاسی]

حس بازگشت به خانه بعد از یک عصر شگفت انگیز، انتقال عکس ها به کامپیوتر، و فهمیدن این که تمام عکس ها خراب شده اند چون فراموش کرده اید تنظیمات را تغییر دهید، احساسی است که آن را برای هیچ کس آرزو نمی کنم. مهم نیست چه نوع عکاسی انجام می دهید، کیفیت مهم ترین چیز است.
۱
مرحله اول – قبل از ترک خانه

مرحله اول را حتی قبل از این که از خانه بیرون بروید، باید انجام دهید. این ممکن است مهم ترین مرحله باشد، و من به دلایلی می دانم مرحله ای است که بسیاری از افراد اغلب آن را فراموش می کنند.

بخش اول این چک لیست شامل چهار مورد ابتدایی و ساده، اما بسیار مهم است که باید بررسی کنید:

    آیا باتری های شما شارژ شده اند؟
    آیا کارت حافظه شما پر است؟
    آیا تجهیزات خود را تمیز کرده اید؟
    آیا تمام تجهیزات لازم را برداشته اید؟

آیا باتری های شما شارژ شده اند؟

ممکن است بخندید و فکر کنید، «هه، معلوم است که من با باتری خالی بیرون نمی روم». خب، من هم دقیقا همین فکر را می کردم، تا وقتی که یک بار هفت ساعت به سمت غرب نروژ رانندگی کردم تا آخر هفته را آنجا در یک چادر مسافرتی بگذارنم و از مناظر حماسی عکاسی کنم. بعد از یک ساعت عکاسی، شارژ اولین باتری ام تمام شد، و فهمیدم که تمام باتری های اضافی هم خالی هستند. و از آنجا که قصد داشتم چادر بزنم، با خودم شارژر نیاورده بودم.

به ناچار در اوج ناامیدی آن مسیر هفت ساعته را به سمت خانه برگشتم، چون نمی خواستم آخر هفته را در یکی از بهترین مناظر طبیعی نروژ بدون دوربینم بگذارنم (بله، باید می ماندم و از طبیعت لذت می بردم – اما در آن لحظه افکارم منظقی نبودند). خوشبختانه، آن روز موفق شدم یک عکس خوب بگیرم، که البته قبل از نوشتن این مقاله متوجه آن نشده بودم!)
[چک لیست عکاسی]

از آن روز، برایم به یک عادت تبدیل شد که همیشه به محض این که بعد از عکاسی به خانه می آیم، باتری هایم را شارژ کنم، با این حال وقتی می خواهم به سفر بروم، دوباره چک می کنم که همه باتری ها شارژ شده باشند.
آیا کارت حافظه شما پر است؟

ترک کردن خانه با یک کارت حافظه پر به اندازه نداشتن شارژ باتری مهم نیست. با این حال، آزاردهنده است که بعد از گرفتن ۱۰ عکس با پیام «کارت حافظه پر است» روبرو شوید. در این صورت باید وقت خود را هدر دهید تا تصاویر را یکی یکی حذف کنید. زمانی که راهیِ ماجراجویی های خود می شوید، مطمئن شوید که فضای خالی کافی بر روی کارت حافظه وجود دارد!
آیا تجهیزات شما تمیز هستند؟

اکثر ما گاهی اوقات تجهیزات خود را تمیز نمی کنیم. وقتی به خانه برمی گردید، پردازش تصاویرتان هیجان انگیزتر از تمیز کردن تجهیزات است، نه؟

صرف نظر از این که چه کاری جالب و سرگرم کننده است و چه کاری نیست، تمیز کردن تجهیزاتتان باید انجام شود، به خصوص بعد از عکاسی در شرایط سخت یا در کنار دریا. من توصیه می کنم وقتی بیرون از خانه هستید، همیشه یک دستمال میکروفایبر، دستگاه دمنده هوا، و یک اسپری تمیزکننده به همراه داشته باشید، اما هرچه بیشتر تجهیزات خود را در خانه تمیز کنید، وقتی بیرون هستید زمان بیشتری برای عکاسی دارید.

شخصا، در گذشته به دلیل این که فراموش می کردم بعد از عکاسی در کنار اقیانوس فیلترهایم را تمیز کنم، چند تا از عکس هایم خراب شدند.

تصویر زیر یک نمونه معمول است از آنچه که فایل های شما ممکن است به نظر برسند، اگر فراموش کنید قبل از عکاسی لنز خود را تمیز کنید. خوشبختانه این عکس خراب نشد، اما حذف تمام نقاط گرد و غبار کمی زمان برد.
[چک لیست عکاسی]
آیا تمام تجهیزات لازم را برداشته اید؟

این مورد چیزی است که من خودم هنوز هم آن را تجربه می کنم. اما بیش از یک بار اتفاق افتاده که من با کسی بیرون بوده ام که فراموش کرده کارت حافظه، ریموت کنترل شاتر، یا حتی دوربینش را با خود بیاورد. بنابراین مطمئن شوید که وقتی از در خارج می شوید، تمام تجهیزاتی که نیاز دارید در کوله پشتی شماست!
۲
مرحله دوم – در محل عکاسی

اکنون که باتری هایتان شارژ شده اند، کارت حافظه فضای خالی دارد، تجهیزاتتان تمیز هستند، و لوازمی که نیاز دارید را برداشته اید، بیایید برویم چند عکس زیبا بگیریم!

اما زیاد هیجان زده نشوید، به یاد داشته باشید که اول این مراحل ساده را انجام دهید:
سوژه ای که می خواهید از آن عکس بگیرید را تعیین کنید

قبل از این که به تنظیمات نگاهی بیاندازید، با مشخص کردن سوژه ای که می خواهید از آن عکس بگیرید شروع کنید. آیا یک منظره، حیوان، شخص، یا چیزی دیگری است؟ با صرف چند ثانیه وقت تعیین کنید از چه می خواهید عکس بگیرید، اینکار به خاطر سپردن اعمال تنظیمات مناسب را ساده تر می کند. در این صورت با یک دیافراگم باریک از یک پرنده عکس نمی گیرید، وقتی که می خواهید پس زمینه را مات کنید.

در این مرحله، همچنین توصیه می کنم در مورد لنزی که بیش از همه نیاز خواهید داشت نیز فکر کنید. اگر از پرنده ها عکس می گیرید، معمولا به یک لنز زوم بیشتر از لنز واید نیاز دارید. تجهیزات درست را فورا آماده کنید، تا از نیاز به تعویض لنزها در حین تماشای پرنده در دوردست اجتناب کنید.
[چک لیست عکاسی]
ایزوی خود را بررسی کنید

اگر مثل من یک عکاس منظره هستید، در اکثر مواقع می خواهید ایزو تا حد امکان پایین باشد. با این حال، شما در طلوع آفتاب، در طول روز، در غروب آفتاب و در شب نیز عکاسی می کنید. این ساعات اغلب به تنظیمات متفاوتی نیاز دارند.
آزاردهنده است که از یک طلوع آفتاب زیبا عکس بگیرید و بعد به خانه بیایید و بفهمید فراموش کرده اید بعد از عکاسی از ستارگان در شب گذشته، ایزو را از ۱۶۰۰ تغییر دهید.

من به طور پیش فرض همیشه وقتی دوربینم را روشن می کنم، بررسی می کنم که ایزو بر روی ۱۰۰ تنظیم شده باشد، چون این تنظیماتی است که برای اکثر عکس هایم از آن استفاده می کنم. اگر از حیات وحش عکس می گیرید، ممکن است به طور پیش فرض از ایزو ۴۰۰ استفاده کنید تا مطمئن شوید که حرکت را متوقف می کنید (می توانید سرعت شاتر سریع تری انتخاب کنید). تصویر زیر یک نمونه بدشانسی است از یک بار که من فراموش کردم تنظیماتم را از شب قبل تغییر دهم. این باعث شد من آن لحظه زودگذری را که پرنده بالهایش را گشود، از دست بدهم.
[چک لیست عکاسی]
تراز سفیدی خود را بررسی کنید

اکثر ما بعد از گرفتن چند عکس به پیش نمایش تصویر نگاه می کنیم، بنابراین خیلی زود از هر گونه اشتباه قابل مشاهده مانند تنظیم نکردن تراز سفیدی مطلع می شویم. مطمئنا، اصلاح تراز سفیدی در پس پردازش آسان است، اما من ترجیح می دهم تا حد امکان در داخل دوربین عکس کاملی بگیرم. سریع بررسی کنید که تراز سفیدی بر روی چیزی که به طور معمول استفاده می کنید تنظیم شده باشد (حتی اگر خودکار، ابری یا هر تنظیمات از پیش ایجاد شده دیگری باشد).
[چک لیست عکاسی]
فوکوس را فراموش نکنید!

آیا تا به حال پیش آمده که دوربین خود را سریع بردارید تا از پرنده ای که همان لحظه از مقابل شما می گذرد عکس بگیرید، و بعد متوجه شده باشید که تصویر خارج از فوکوس است، چون فراموش کرده بودید فوکوس را به حالت خودکار تغییر دهید؟ به راحتی می توان مرتکب چنین اشتباهی شد، بنابراین قبل از شروع عکاسی، آگاه باشید که فوکوس را چطور تنظیم کرده اید.

عکس این مسئله نیز صدق می کند. فرض کنید که می خواهید با نوردهی طولانی عکس بگیرید، فوکوس را به درستی تنظیم می کنید و فیلترها را در جای خود قرار می دهید. سپس، درست همان لحظه که می خواهید شروع به عکس گرفتن کنید، فوکوس خودکار شروع به کار می کند. نه، این فاجعه نیست، فقط آزاردهنده است.
[چک لیست عکاسی]
۳
مرحله سوم – پس از بازگشت به خانه

در این مرحله اگر خوش شانس باشید، کارت حافظه شما پر از تصاویر فوق العاده است. این مرحله آخر است، و دوباره به مرحله اول برمی گردد. اکنون وقت آن است که باتری های خود را به شارژ بزنید، عکس های خود را به کامپیوتر منتقل کنید، و تجهیزات خود را تمیز کنید. اگر بعد از هر جلسه عکاسی، انجام این کار را به یک روال عادی تبدیل کنید، مرتکب این اشتباه نمی شوید که بدون آمادگی راهی عکاسی شوید.

امیدوارم دفعه بعد که برای عکاسی بیرون می روید، این چک لیست به شما کمک کند. دنبال کردن این مراحل وقت زیادی نمی گیرد، و دیگر مجبور نمی شوید چندین ساعت وقت صرف پس پردازش کنید تا یک تصویر را نجات دهید.

شما قبل از بیرون رفتن برای عکاسی «روال کار» خاصی دارید؟ لطفا آنها در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.
نویسنده: کریستین هویبرگ (Christian Hoiberg)

منبع:

لنزک