وقتی که من دست به کار نوشتن یک مقاله در مورد عکاسی از مردها شدم، اصلا به ذهنم خطور نکرد که این موضوع در واقع چقدر وسیع است. درحالیکه می توان چیزهای زیادی در مورد عکاسی از آقایان نوشت، از نورپردازی گرفته تا ژست ها، پس پردازش و غیره، به نظر می رسد که عدم تعادل شدیدی در میزان مطالب اختصاص داده شده تنها به عکاسی از آقایان، در مقایسه با خانم ها، وجود دارد. در این مطلب لنزک به ۸ نکته جالب توجه در عکاسی از آقایان می پردازیم.عکاسی نوزاد

وقتی بحث زمینه مطرح باشد، از مردها به عنوان مثال در ژانرهای عکاسی خبری، مُد، ورزشی، سفر، مراسم عروسی و خانوادگی، و پرتره های شرکتی عکاسی می شود. ژانر عکاسی اصلی من خانواده است، و پرتره های شرکتی نیز می گیرم. تقاضای رو به رشدی برای پرتره های حرفه ای آرام تر برای مشتریان وجود دارد تا از آن در پروفایل لینکداین، صفحات حرفه ای فیس بوک، و حتی سایت های دوستیابی آنلاین استفاده کنند. مشتریان پرتره ای می خواهند که رنگ و لعاب دار باشد، ویترین شخصیت آنها یا شاید نوع کاری که انجام می دهند باشد، بدون این که بیش از حد شرکتی (رسمی) به نظر برسد. برای هدف این مقاله، من در مورد عکاسی از آقایان بیشتر در این دو زمینه صحبت خواهم کرد.عکاسی کودک
۱
او را در روند مشاوره دخیل کنید (شرکت دهید)

این نکته به دلیل خوبی در جایگاه اول قرار گرفته است. یکی از رایج ترین شکایاتی که من در فروم های عکاسی پرتره می شنوم مربوط به پدر/شوهر بی میل است – کسی که طوری در جلسات عکاسی پرتره خانوادگی حاضر می شود انگار این آخرین جا روی کره زمین است که او می خواهد در آن باشد. ناسازگاری او مسری است، و باعث می شود کار شما برای ثبت تمام آن ارتباطات خانوادگی شاد تقریبا غیرممکن شود.

اعتراف می کنم، این یکی از معضلات من بود تا وقتی که متوجه شدم من اغلب آقایان را در روند مشاوره دخیل نکرده و شرکت نمی دادم. در هر مورد پدر بدخلقی که با آن مواجه شدم، به اشتباه فرض می کردم که زنانی که در طول مشاوره با آنها صحبت می کردم، همه چیز را با همسر خود به اشتراک می گذاشتند، و به نوبه خود، هر گونه نگرانی که شرکای خود داشتند را با من در میان می گذاشتند.

پس از جرقه ای که در ذهنم زده شد، دخیل کردن آقایان در این روند را شروع کردم و این کار یک دنیا تفاوت به وجود آورد. معلوم شد که آنها تنها می خواهند شنیده شوند. هر چه بیشتر قبل از عکاسی یک مرد را در روند کار شریک کنید، وقتی دوربین را به دست می گیرید او بیشتر احساس راحتی خواهد کرد، و عکس های بهتری خواهید گرفت. چه وقتی که در حال عکاسی از یک مشتری، مرد همسایه، یا برادر خود باشید، این امر صادق است.

از او بپرسید آیا هیچ خصوصیتی دارد که نسبت به آن حساس باشد. بینی برجسته، غبغب، جای زخم آکنه و کمی شکم حساسیت های معمول هستند. اجازه دهید او ناامنی های خود را بدون احساس حماقت بیان کند، و به او اطمینان دهید که می توانید با ژست دهی، زاویه دوربین، نورپردازی، و پس پردازش بر این مشکلات غلبه کنید.

از او بپرسید در چه نوع لباس هایی احساس خوبی دارد، و مطمئن شوید که او می فهمد این مسئله چگونه می تواند در عکس ها به نفع یا ضرر او باشد.
[عکاسی از آقایان]

اگر او تلاش کرد تا خوب به نظر برسد، با توجه به جزئیات در عکس ها با او منصفانه رفتار کن.

اگر او تلاش کرد تا برای جلسه عکاسی شما خوب لباس بپوشد، که اغلب مردها این کار را خواهند کرد، با توجه به جزئیات در مرحله ویرایش، شما نیز همان احترام را به او نشان دهید. هنگام ویرایش از نزدیک (بیشتر) زوم کنید و مواردی چون موهای مزاحمی که ممکن است از زیر دست تیغ در رفته باشند، یک نخ آویزان، یا یک لکه به جا مانده از انگشتان یک کودک را تصحیح کنید.
۲
هدف و معنا را پیدا کنید

پس از نکته #۱ سعی کنید بفهمید که چرا او می خواهد این عکس ها گرفته شوند. اگر این یک پرتره تک نفره است، او آن را برای چه کاری استفاده می کند؟ اگر برای استفاده حرفه ای است، او چه جور کاری انجام می دهد؟ او چه نوع ظاهری می خواهد؟ اگر او یک مربی موج سواری با کایت پرشور است، ممکن است از عکس های سیاه و سفید شما تقدیر نکند – او به احتمال زیاد چیزی پر از رنگ و جنب و جوش می خواهد. با این حال، یک نویسنده در حال شکوفا شدن ممکن است عکس های سیاه و سفید را دوست داشته باشد.

اگر در یک جلسه عکاسی خانوادگی هستید، سوالاتی در مورد خانواده او بپرسید. این کار بدیهی به نظر می رسد، اما شگفت زده خواهید شد که چطور این مرحله مهم اغلب فراموش می شود. خانواده دوست دارند چه کاری با هم انجام دهند؟ چه چیز خاصی در مورد شریک زندگی او وجود دارد؟ او چه چیزی را در مورد فرزند یا نوه خود بیشتر از همه دوست دارد؟ عمیق کند و کاو کنید، و به پاسخ های او گوش دهید. از آنچه که آشکار می کند شگفت زده خواهید شد.

عکس زیر از پدرم و دختر بزرگم یکی از عکس های مورد علاقه شخصی من است. پدرم به من گفت که این واقعیت را دوست دارد که با وجود این که دخترم یک نوجوان است، هنوز هم وقتی با هم به پیاده روی در جنگل نزدیک خانه اش می روند، دست یا بازوی او را می گیرد. من عاشق قوس درختانم که آنها را مثل یک قاب در بر گرفته است. برای من، اینطور به نظر می رسد که آنها دارند با هم به سمت آینده راه می روند.
[عکاسی از آقایان]

از ارتباط هایی که معنی دار هستند عکس بگیرید.

مردی که در عکس های زیر است، به من گفت که چقدر از کوچکی دست ها و پاهای دختر تاره متولد شده اش شگفت زده است. مانند بسیاری از پدران جوان، او در مرحله پرمشغله ای از زندگی حرفه ای خود، یعنی تامین آینده برای خانواده اش قرار دارد. اغلب اوقات وقتی او شب به خانه می رسد کودک خواب است، و بنابراین او لحظه های آرامی که با هم سپری می کنند را گرامی می دارد.
[عکاسی از آقایان] [عکاسی از آقایان]

پدران پر مشغله از لحظات آرام با کودکان خود تقدیر می کنند.

عکس زیر از دو عموزاده گرفته شده است. آنها در دوران کودکی با هم بازی می کردند، اما از وقتی که کوچک بودند و خانواده های آنها از کشور خود مهاجرت کردند، در قاره های جدا زندگی کرده اند. نکته قابل توجه برای من این بود که حرکات و زبان بدن آنها چقدر به هم شبیه بود، با وجود این که آنها بیشتر زندگی خود را جدا از هم زندگی کرده بودند، و من می خواستم آن شباهت ها را در یک عکس ثبت کنم. اقیانوس در این عکس نمادین است، که معمولا آنها را از هم جدا می کند. در این لحظه، هر دوی آنها در یک سمت آن بودند.
[عکاسی از آقایان]

من می خواستم شباهت بین این دو عموزاده را که بیشتر زندگی خود را در قاره های جدا زندگی کرده بودند، به تصویر بکشم. اقیانوس در این زمینه پرمعنی است: معمولا آنها را از هم جدا می کند، اما در آن لحظه ای که این عکس گرفته شد، هر دو در یک سمت آن بودند.
۳
به او چیزی بدهید که به آن تکیه دهد یا بر روی آن بنشیند

صرف نظر از این که شما چقدر از قبل آماده شده اید، بسیاری از افراد به شدت در مقابل دوربین ناراحت هستند، به خصوص در شروع عکاسی. اگر سوژه شما از ایستادن در مقابل دوربین احساس بدی دارد، از او بخواهید به یک سطح عمودی مانند یک دیوار، حصار، تیر چراغ برق، یا ماشین تکیه بزند. این کار به او کمک می کند تا احساس محکم بودن و تعادل کند، و به او اجازه خواهد داد تا بدون این که غیرطبیعی به نظر برسد، به بدن خود زاویه بدهد. اگر او نشسته است، شما برای نکته بعدی آماده هستید.
[عکاسی از آقایان]

یک سطح عمودی پیدا کنید تا او به آن تکیه دهد.
۴
غبغب، بینی برجسته، یا گونه (فک) سنگن را به حداقل برسانید

یک راه برای به حداقل رساندن غبغب، عکس گرفتن از بالای سطح چشم است، درحالیکه سوژه کمی به سمت جلو متمایل (خم) شده است. اگر سوژه نشسته است، از او بخواهید بازو هایش را روی ران پا استراحت داده و زانوانش را با زاویه ۴۵ درجه از شما تنظیم کند.

همچنین می توانید از نورپردازی به نفع خود استفاده کنید. نور قوی و مستقیم می تواند از نظر بصری یک چهره، یا نیم تنه را لاغرتر نشان دهد.

در عکس چپ دوربین زیر سطح چشم بود (سوژه بلندتر از من بود و ایستاده بود) و با نوری که بر روی هر دو طرف چهره او می تابید، گرفته شد. عکس سمت راست مطلوب تر است. سوژه نشسته، و رو به جلو و با زاویه دور از دوربین خم شده است. نور قوی بازتاب شده از یک دیوار در اواخر بعد از ظهر، روی گردن و سمت چپ صورت او سایه افکنده است.
[عکاسی از آقایان]

استفاده از سایه و زاویه در عکس سمت راست، پرتره برجسته تری ایجاد کرد.
۵
اگر خم می شود، آن را خم کنید

خم کردن بازوها و پاها باعث می شود سوژه شما طبیعی و آرام تر به نظر برسد، و مزیت دیگر آن جمع و جور (فشرده) تر کردن بدن است که به نفع ترکیب بندی می باشد.
۶
کاری به او بدهید که با دست هایش انجام دهد

«من با دست هایم باید چه کار کنم؟» سوالی است که اغلب در طول یک جلسه عکاسی از من پرسیده می شود. افراد وقتی که در مقابل یک دوربین قرار می گیرند ناگهان در مورد دست های خود آگاه می شوند و دست هایی که مستقیما رو به پایین در دو طرف بدن آویزان می شوند، ناشیانه و ناجور به نظر می رسند.

اگر او ایستاده است، از او بخواهید یک یا دو دستش را در جیب خود قرار دهد، یا انگشت شست خود را در یک طرف کمر دور کمربند حلقه کند. اگر نشسته است، می تواند انگشتان خود را در هم جفت کرده، یا دست هایش را در هم قلاب کند. در صورتی که دارید یک عکس خانوادگی می گیرید، از او بخواهید دست یک کودک یا نوزاد را بگیرد.
[عکاسی از آقایان]
۷
جزئیات و تضاد

جزئیاتی مانند چشم ها، لب ها، و دست ها به گفتن یک داستان (داستان سرایی) کمک می کنند، و ارتباط بین افراد را به تصویر می کشند. از بین تمام این جزئیات، دست ها مورد علاقه من هستند. دست ها بیانگر قوی روابط عاطفی و مهربانی هستند. عکاسی از دست مردها به خاطر اندازه بزرگشان، در تضاد با دست زنان و کودکان، از نظر بصری چشمگیر است.

پرتره زیر یک لحظه لطیف و قدرتمند بین پدر و دختر را نشان می دهد. دست پدر در کنار دست دختر بزرگ و قوی است، و او همانطور که کف شیر روی انگشتان دخترش را می بوسد، لبخند می زند.
[عکاسی از آقایان]

پدری که با لبخند بر کف شیر روی انگشتان دخترش بوسه می زند.

در عکس زیر از یک پدر با نوزادش، اندازه و قدرت دست های او در برابر پوست نرم نوزاد و بدن کوچک او کنتراست (تضاد) ایجاد می کند. آنها نشان می دهند که او چقدر کوچک و آسیب پذیر است، و لطافت و اعتماد را به تصویر می کشند.
[عکاسی از آقایان]

اندازه دست های مرد در مقابل بچه تضاد ایجاد کرده، و محافظت و مراقبت را نشان می دهد.
۸
پس پردازش

اجازه دهید با این مسئله روبرو شویم، دوربین های دیجیتال می توانند بی رحم باشند. آنها در عرض یک دقیقه جزئیات تمام آن عیوب کمی که چشم غیر مسلح نمی بیند را ثبت می کنند، و آن را در تصویر ثابت نگه می دارند تا چشم به آن زل بزند.

در برخی از سبک های پرتره، این امر خوش آیند و مطلوب است. مردهای مسن با چهره های ناصاف سوژه های محبوبی برای عکاسان سفر و عکاسان خبری هستند. با این حال، چین و چروک ها و لکه ها چیزی نیستند که شما بخواهید در عکس های خانوادگی یا عکس های سر و شانه (headshot) حرفه ای توجه بیننده را به سمت آنها جلب کنید، بنابراین مهربان باشید!

مردها در طول مشاوره و عکاسی سرنخ هایی به شما می دهند. اگر آنها شوخی هایی مانند این کردند: «می توانی طوری از من عکس بگیری که ۱۰ سال جوانتر به نظر برسم؟» یا «می توانی کاری کنی که من شبیه جورج کلونی شوم؟»، احتمالا زیاد هم شوخی نمی کنند. تنها به این دلیل که او مرد است، به این معنی نیست که با جوشی که دیروز صبح روی صورتش سر درآورده، یا مویی که از سوراخ بینی اش بیرون زده و ماشین اصلاح آن را جا انداخته، مشکلی نداشته باشد.

وقتی صحبت از ویرایش باشد، تا حد زیادی به سبک شخصی شما بستگی خواهد داشت. اگرچه من طرفدار پرتره های خیلی ویرایش شده نیستم، اما هنوز هم معتقدم که کمی ویرایش لازم است. در مورد آقایان، من کمی از ابزار قلم مو برای نرم کردن پوست استفاده می کنم. این افکت باید ظریف باشد، و پوست او هرگز نباید نرم تر از پوست یک زن یا کودک در همان عکس به نظر برسد.

وقتی نوبت به لکه ها می رسد، قانون کلی من حذف هر گونه لکه ایست که موقتی می باشد. جوش، زخم، موهای پریشان، اگر قرار است تا دو هفته دیگر از روی صورتش محو شود، من در مرحله پس پردازش آن را از صورت او حذف می کنم. خال یا علامت تولد را حذف نمی کنم، مگر این که مشتری به طور خاص از من بخواهد این کار را انجام دهم.
[ عکاسی از آقایان]

من در این پرتره تصادفی از پدرم، برخی از لکه های موقتی را حذف کرده ام، اما پرتره اصالت خود را حفظ کرده است.
اکنون نوبت شماست!


نویسنده: کارن کوئیست (Karen Quist)
منبع

برگرفته از: digital-photography-school

 شناخت ویژگی های هر رنگ، در کنار خاصیت همنشینی رنگ ها، از اصول مهم در عکاسی کودک می باشند. عکس های کودک و نوزاد نیاز به لطافت٬ پاکی و شیطنت دارند. وقتی این ها را بدانیم، راحت تر به سراغ تکنیک ها و رنگ ها می رویم. در این آموزش عکاسی از کودکان، محمدرضا معصومی روی مبحث «رنگ» در عکاسی کودک تمرکز کرده و چند نکته و ترفند کاربردی برای انتخاب رنگ ها به اشتراک گذاشته است.آتلیه بارداری
[چرخه رنگ در عکاسی کودک]

اغلب آموزش های عکاسی از کودکان و نوزادان روی نورپردازی، ژست دهی و تکنیک های عکاسی تمرکز می کنند. درحالیکه در عکاسی از کودک، خواه آتلیه ای و خواه در فضای باز، «رنگ» یکی از اصول مهمی است که نباید دست کم گرفته شود.

ما در این آموزش به دنبال انتخاب تعدادی رنگ برای استفاده در عکس های کودک و نوزاد به ویژه عکس های آتلیه ای هستیم (چراکه در آتلیه، عکاس کنترل بیشتری روی انتخاب رنگ ها دارد).
الف
پیش نیاز

برای اینکه از این آموزش بیشترین استفاده را داشته باشید، ابتدا به تعریف مفاهیم پیش نیاز یعنی «چرخه رنگ»، «روابط رنگ ها» و «پالت رنگ» می پردازیم. اگر با آن ها آشنا هستید، می توانید این قسمت را رد داده و کمی پایین تر به سراغ ترفند ها بروید.
[چرخه رنگ 12 تایی]

تصویر فوق یک چرخه رنگ ۱۲ تایی را نشان می دهد. سه رنگ اولیه: قرمز، آبی و زرد هستند (۱). هر دو رنگ اصلی با هم ترکیب می شوند و بین آن ها یک رنگ جدید به وجود می آید که رنگ های ثانویه نام دارند (۲). و در نهایت به همین ترتیب یک چرخه رنگ (color wheel) دوازده تایی ایجاد می شود (۳).
[روابط رنگ ها در چرخه رنگ ]

بین این رنگ ها در چرخه، روابطی بر قرار است که هنرمندان از آن ها برای انتخاب رنگ ها و تشکیل یک پالت (مجموعه ای از رنگ ها برای خلق آثارشان) بهره می جویند. در تصویر فوق روابط مهم را مشاهده می نمایید. رابطه Analogous یا همسان به رنگ های همجوار در چرخه اشاره دارد، Complementary یا مکمل به دو رنگ مقابل هم در چرخه و… هم اینکه با چرخه و این روابط آشنایی اولیه ای داشته باشید و بدانید به دنبال چه تعداد و چه نوع رنگ هایی هستید کافیست. چراکه ما رنگ اولیه را انتخاب می کنیم، و نرم افزار ها با توجه به رابطه ای که انتخاب می کنیم رنگ های بعدی را به ما معرفی خواهند کرد. در همین مطلب لنزک به یکی دو مورد از این ابزار ها اشاره خواهیم کرد.
[پالت های رنگ]

و اما پالت رنگ. در تصویر فوق شاهد پالت رنگ های به کار برده شده در دو عکس مختلف هستید که از سایت جالب colorpalettet برای شفاف سازی مفهوم پالت رنگ ها انتخاب کرده ایم.
ب
ترفند ها

و اما چند نکته و ترفند کاربردی برای انتخاب رنگ ها در عکاسی کودک و نوزاد:
۱
حذف تمام رنگ ها
[عکاسی از نوزاد]

اولین ترفند، حذف تمام رنگ هاست. نتیجه در عین سادگی چشم گیر است. با این کار شما توجه و تمرکز بسیار بالایی را بر سوژه اصلی، که نوزاد است، قرار خواهید داد.
۲
رنگ ‌های همسان یا هم جوار
[رنگ های هم جوار]

راه حل پیشنهادی دوم استفاده از رنگ های هم جوار یا همسان (Analogous) است. طیف های یکسان را در پس زمینه و پیش زمینه و خود سوژه به کار بگیرید. این روش احساس یکسانی و یکدستی ویژه ای می دهد و برای کسانی که در استفاده از رنگ ها محتاط هستند، انتخاب مناسبی است.
[رنگ در عکاسی کودک]

در عکس نمونه فوق، رنگ اصلی تن پوست نوزاد در نظر گرفته شده و رنگ های دیگر موجود در صحنه به صورت هم جوار (Analogous) از چرخه رنگ ها انتخاب شده اند. برای یافتن رنگ های همسان می توانید از اکستنشن Kuler فتوشاپ یا یک ابزار آنلاین مثل سایت پالتون کمک بگیرید. کافیست آن را بر روی Analogous تنظیم نمایید و رنگ اصلی تان را به آن بدهید.

از همین روش، برای تمام رنگ های تنُد هم می توانید استفاده کنید. معمولا رنگ هایی که با پوست صورت هم خانواده هستند، موثر تر اند. قرمز، صورتی، زرد، نارنجی و…

رنگ های خنثی (سفید – سیاه – خاکستری) مادامی که غالب نباشند را میتوان نادیده گرفت.
۳
استفاده از رنگ های مکمل
[روابط در چرخه رنگ ها - رنگ های مکمل]

راه سوم استفاده از رنگ های مکمل است. به رنگ هایی که در چرخه رنگ ها مقابل هم هستند (۱۸۰ درجه اختلاف دارند) رنگ های مکمل (Complementary) گفته می شود. سبز و قرمز / نارنجی و آبی / بنفش و زرد رنگ های مکمل هستند و در کنار هم تضاد زیبایی را به وجود خواهند آورد.
[رنگ در عکاسی کودک] [دو رنگ مکمل سبز و قرمز]
۴
اضافه کردن رنگ های بیشتر
[روابط در چرخه رنگ ها]

در این مطلب به حذف رنگ ها، رابطه رنگ های هم جوار و رنگ های مکمل اشاره کردیم. اگر مایل هستید به عکس هایتان تنوع رنگی بیشتری ببخشید، روابط دیگر مثل سه تایی یا Triad (برای انتخاب سه رنگ) و چهار تایی یا Tetrad(برای انتخاب چهار رنگ) را امتحان نمایید.
[رنگ در عکاسی کودک] [رنگ در عکاسی کودک]

یک ابزار آنلاین مثل سایت پالتون (تصویر فوق) یا افزونه Kuler فتوشاپ برای ساخت پالت رنگی تحت روابط یاد شده به شما کمک خواهد کرد.
ج
چند پالت رنگ پیشنهادی

از میان پالت های معروفی که میتوان برای عکاسی کودک (عکاسی نوزاد) استفاده کرد، گروه های زیر موفق ترین آن ها هستند:

رنگ های شیطون و بازیگوش
[پالت رنگ برای عکاسی از کودکان]

رنگ های نرم یا ملو (mellow)
[پالت رنگ برای عکاسی از کودکان]

رنگ های لطیف و پاکیزه
[پالت رنگ برای عکاسی از کودکان]

رنگ های خیالی و رمانتیک
[پالت رنگ برای عکاسی از کودکان]

رنگ های سرد
[پالت رنگ برای عکاسی از کودکان]

رنگ های شیرین و خوشمزه
[پالت رنگ برای عکاسی از کودکان]

رنگ های ظریف
[پالت رنگ برای عکاسی از کودکان]

رنگ های معنوی
[پالت رنگ برای عکاسی از کودکان]
د
نتیجه گیری

در نهایت باز هم به این نکته تاکید می کنم که هنر مرز نمی شناسد. ساختارشکن باشید، اما بدانید ساختارشکنی به معنی بی توجهی به اصول و قواعد نیست. به معنای استفاده وسیع تر از پتانسیل های بصری و روانی است. به عنوان مثال اگر تشخیص دادید که استفاده از پالت رنگ های سنتی و باستانی نتیجه چشمگیری به شما می دهد، حتما تجربه کنید. رنگ های تند و ادویه دار را تست کنید. به سراغ رنگ های تنومند بروید. اما این روش ها را درست انجام دهید. چشم و ذهن به صورت ناخودآگاه به زیبایی شناسی اعتنا می کند. بی هدف نباشید و از استادان خود در تجربه کردن پیشی بگیرید.

منبع:

لنزک

 من عکاس منظره نیستم. اما وقتی خودم را در موقعیتی می بینم که با مناظر زیبا احاطه شده ام، دوست دارم بتوانم عکس خوبی بگیرم که آن صحنه را منصفانه نشان دهد. من می خواهم بتوانم چیزی بیش از یک عکس فوری ثبت کنم – من می خواهم عکسی بگیرم که به آویزان کردن آن بر روی دیوارم افتخار کنم. بنابراین در این مقاله ۸ نکته که برای گرفتن آن عکس های دیواری ارزشمند یاد گرفتم را با شما به اشتراک می گذارم.عکاسی نوزاد
[نکات عکاسی منظره]
۱
نور کلید کار است

نور برای هر نوع عکاسی بسیار مهم است، اما به نظر من در عکاسی کودک مورد مناظر بسیار بیشتر اهمیت دارد. در یک جلسه پرتره به راحتی می توانید زیر چند درخت یا پشت یک دیوار بروید تا کمی سایه برای گرفتن عکس پیدا کنید. اما مطمئنا نمی توانید این کار را با یک کوه انجام دهید! شما باید صبر کنید تا یک نور عالی ظاهر شود، و سپس عکس بگیرید. و اگر این کار را نکنید، و تنها یک نور متوسط داشته باشید چه می شود؟ یک عکس متوسط به شما می دهد.

به عنوان مثال عکس زیر را در نظر بگیرید. این عکس در یکی از سفرهای جاده ای ما گرفته شده است، زمانی که در کنار یک دریاچه زیبا در جاسپر، آلبرتا، کانادا توقف کردیم.
[نکات عکاسی منظره]

این عکس در هنگام ظهر گرفته شد – که به شرایط نوری بد شناخته شده است. در این زمان، خورشید مستقیم نور سختی دارد که از بالای سر می تابد. می توانید ببینید که کوه ها بسیار کسل کننده به نظر می رسند، چون نور هیچ کاری به نفع آنها نمی کند. اگر این عکس بیشتر حول ساعت طلایی گرفته می شد، خورشید در آسمان پایین تر بود و نور جانبی داشت. در این صورت عمق و بُعد بسیار بیشتری به کوه ها می بخشید.

یادداشت جانبی: با وجود این که این بهترین نور برای ثبت کوه ها نیست، اما من هنوز هم خوشحالم که ما در هر حال این عکس را گرفتیم! این یک خاطره خوب است، حتی در شرایط نوری بد. اجازه ندهید نور کمتر از ایده آل شما را از ثبت یک خاطره بازدارد!

عکاسان منظره حرفه ای اغلب عکس های خود را قبل از این که خورشید طلوع کند می گیرند، و منتظر آن نور خورشید طلایی عالی، و یا غروب خورشید می مانند. اغلب عکاسی های آنها در طول این زمان ها اتفاق می افتد، چون نور در طول نیمروز اغلب چندان خوب نیست.

سعی کنید در طول ساعات طلایی زیاد عکس بگیرید، و آن وقت متوجه می شوید که نور عالی واقعا به ایجاد یک عکس منظره بهتر کمک می کند.
۲
از پیش زمینه استفاده کنید

این همیشه بزرگترین اشتباه من در مورد عکس های منظره بوده است. من یک چیز زیبا، مثل یک رشته کوه را می بینم، دوربینم را بالا می برم و عکس می گیرم. سپس با عکس چیزی که خیلی دور است مواجه می شوم.

اشتباه برداشت نکنید. این کار می تواند عکس های خوبی ایجاد کند. اما بدون المان هایی در پیش زمینه تصویر، شما واقعا نمود عمق را در عکس محدود می کنید. چیزهایی که در پیش زمینه قرار دارند، به جلب توجه بیننده کمک می کنند، و این احساس را می دهند که چیزها نزدیک، میانه، و دور هستند.

سعی کنید چیز جالبی برای قرار دادن در پیش زمینه خود پیدا کنید. شاید کمی گل بر روی زمین، اَشکال سنگی جالب، درختان، یا حتی اشخاص. از آن فواصل مختلف برای جذابیت و عمق بخشیدن به عکس استفاده کنید.
[نکات عکاسی منظره]
۳
اشخاص را اضافه کنید

برخی از عکس های منظره مورد علاقه من فقط از منظره نیستند – یک شخص هم در آنها وجود دارد. این کار به چند دلیل مفید است.

اول این که وقتی یک شخص در عکس شما باشد، یک حس مقیاس به آن می دهد، به خصوص اگر از مناظر حماسی عکس می گیرید. آن شخص به بیننده کمک خواهد کرد تا درک کند که صحنه چقدر با شکوه بوده است.

همچنین راهی به بیننده می دهد تا خودش را در همان نقطه تصور کند – خیلی راحت تر است که ببینید یک شخص بر روی صخره ای ایستاده است، و به این فکر کنید که بودن بر روی آن صخره چه حسی دارد. بدون آن شخص، ممکن است تنها به آن منظره نگاه کنید بدون این که خودتان را در آن تصور کنید. این تصویر زیاد سه بُعدی نیست.

اضافه کردن اشخاص به عکس همچنین می تواند جذابیت بیشتری به آن ببخشد. یک نقطه رنگ، یک حس حرکت (البته اگر شخص در حال حرکت است) – اشخاص المان های ترکیبی هستند که چیزی به کادر اضافه می کنند.
[نکات عکاسی منظره]
۴
به جزئیات توجه کنید

در مناظر به راحتی ممکن است غرق در صحنه بزرگ مقابل خود شوید و تمام جزئیات کوچک را نادیده بگیرید. هر زمان که یک مکان زیبا پیدا کردید، کمی وقت بگذارید و به پایین، بالا، و اطراف خود نگاه کنید. آن جزئیات کوچک چیزهایی هستند که اغلب توسط افراد معمولی نادیده گرفته می شوند، و توجه به آنها چیزی است که شما را به یک عکاس ماهر تبدیل می کند!
[نکات عکاسی منظره]
۵
ترکیب بندی، ترکیب بندی، ترکیب بندی

در یک پرتره چیزی که توجه شما را جلب می کند اغلب حالت است. انسان ها با چهره ها مرتبط هستند، و ناخودآگاه اول به آنها نگاه می کنند.

بنابراین در یک منظره، به خصوص منظره ای که هیچ شخصی در آن نیست، شما باید راه های دیگری برای جلب توجه بیننده پیدا کنید. و اینجاست که ترکیب بندی مهم می شود. شما به یک ترکیب بندی بسیار قوی نیاز دارید تا واقعا توجه کسی را جلب کرده و آن را حفظ کنید!

من قبلا به ارزش قرار دادن چیزهایی در پیش زمینه اشاره کردم – تکنیکی به نام لایه بندی (layering). تکنیک های ترکیب بندی دیگری که در ارتباط با مناظر مفید هستند، خطوط هدایتگر برای جلب نگاه، پیدا کردن المان هایی برای ایجاد تعادل، گنجاندن فضای منفی در عکس و استفاده از کادرها برای برجسته کردن سوژه می باشند.

لنزک: همه این تکنیک های ترکیب بندی را می توانید با مطالعه مقالات ترکیب بندی لنزک بیاموزید.
[نکات عکاسی منظره]
۶
آزمایش کنید!

یک سبک عکاسی منظره وجود دارد که کاملا استاندارد است: کوه زیبا، نور زیبا، پیش زمینه زیبا… حتما متوجه ایده شدید. شما این مناظر را همه جا دیده اید، و پس از مدتی کمی سخت می توانید بگویید کدام یک از آنها خیره کننده تر است.

به همین دلیل ارزشش را دارد که تمام آن قوانین منظره را در نظر بگیرید و آنها را کاملا معکوس کنید تا چیز متفاوتی به دست آورید. بله، راحت باشید و هر چیزی را که من به شما گفتم نادیده بگیرید، تا زمانی که به طور عمدی آنها را نادیده بگیرید! عکس های خوبی می توان در نور ظهر، بدون هیچ پیش زمینه ای، و هیچ شخصی در آن گرفت!
[نکات عکاسی منظره]
۷
پرسپکتیو خود را تغییر دهید

یک راه فوق العاده موثر برای گرفتن یک عکس منظره چشمگیر، تغییر پرسپکتیوتان است. اکثر افراد یک عکس را با ایستادن در یک مکان یکسان و قرار دادن دوربین در سطح چشم می گیرند. و این باعث می شود عکس های شما درست مثل عکس های هر کس دیگری به نظر برسند.

پس پرسپکتیو خود را تغییر دهید. صاف روی زمین دراز بکشید. از یک تپه (یا کوه!) بالا بروید. یا عکاسی هوایی با دِرون را امتحان کنید.

تغییر پرسپکتیوتان به شما اجازه می دهد تا یک صحنه یکسان را از یک نقطه دید متفاوت ببینید، و این چیزی است که جلب توجه می کند!
[نکات عکاسی منظره]
۸
وقت بگذارید

علت این که من یک عکاس منظره عالی نیستم این است که وقت کافی برای گرفتن یک عکس عالی نمی گذارم. به همین سادگی. بهترین عکاسان منظره اغلب یک آخر هفته کامل را به پیاده روی به یک محل دور که ماه ها وقت صرف جستجوی آن کرده اند می گذرانند، تنها برای این که یک عکس عالی در سپیده دم بگیرند. سپس آن فایل را به خانه می آورند، و اغلب کار زیادی برای پس پردازش آن انجام می دهند تا آن را کامل و بی نقص کنند. آنها وقت و تلاش زیادی را صرف یک تصویر می کنند، و اینگونه آن را به یک عکس عالی تبدیل می کنند.

من به این زودی قصد ندارم این کار را بکنم. اما می دانم که اگر هر بار که سعی می کنم یک عکس منظره خوب بگیرم کمی بیشتر تلاش کنم، چیزی بهتر از یک عکس فوری به دست خواهم آورد. با انجام تمام کارهای بالا – منتظر ماندن برای نور عالی، تغییر پرسپکتیو، اطمینان از این که یک پس زمینه قوی دارم – و وقت گذاشتن، بهترین شانس را برای گرفتن عکسی خواهم داشت که به گذاشتن آن بر روی دیوارم افتخار می کنم!

امیدوارم از این نکات سریعی که من در طول مسیر یاد گرفته ام لذت برده باشید. عکس های منظره ای که من گرفتم هیچ جایزه ای نبرده اند، اما یادگاری های زیبایی از برخی ماجراهای بزرگ زندگی من هستند – و این دقیقا همان چیزی است که من می خواهم. شما می توانید تنها با کمی تلاش بیشتر عکس های بهتری از سفرهای خود بگیرید، و یک عمر از نتایج کار خود لذت ببرید.
[نکاتعکاسی منظره]

نویسنده: لورن لیم (Lauren Lim)

منبع:

لنزک

 بله در روز های ابری هم می توان عکس های خوبی گرفت. در نگاه اول، رنگ خاکستری یکنواخت و نبودن سایه می تواند ناخوشایند باشد، و حتی در خوشبین ترین عکاسان نیز یک حس افسردگی ایجاد کند. اما نگران نباشید، شما می توانید در هوای ابریعکاسی کنید و تصاویر عالی ایجاد کنید، فقط باید کمی متفاوت فکر کنید. در این مقاله نگاهی به چند گزینه برای https://www.digikala.com/Search/Category-digital-camera در این نوع آب و هوا می اندازیم.

از آسمان اجتناب کنید: گاهی اوقات شما هیچ کاری نمی توانید انجام دهید تا به آن رنگ خاکستری یکنواخت روح ببخشید. اگر در چنین شرایطی بودید، دوربین را کمی به سمت پایین بگیرید و سعی کنید از آن آسمان خاکستری اجتناب کنید. به دنبال عکس هایی باشید که در آن بتوانید از پایین عکس بگیرید و از خطوط هدایتگر و الگوها برای روح بخشیدن به سوژه استفاده کنید. از یک عمق میدان زیاد و کمی جذابیت پیش زمینه استفاده کنید تا یک حس عمق و کنتراست به عکس ببخشید.آتلیه عکاسی بارداری
آسمان را بهبود ببخشید: اگر کمی شفافیت در آسمان وجود دارد، سعی کنید با استفاده از یک فیلتر کاهنده نور (ND) آن را بهبود ببخشید. ممکن است لازم باشد از یک فیلتر قوی برای برجسته کردن جزئیات استفاده کنید، اما می توانید آن آسمان کسل کننده و بی روح را به یک چیز کاملا با احساس تبدیل کنید. این تکنیک به خصوص در حالت سیاه و سفید خوب جواب می دهد، اما به یاد داشته باشید که قبل از فشار دادن دکمه شاتر به صورت سیاه و سفید فکر کنید.
[عکاسی در شرایط ابری]

یک فیلتر ND تدریجی چرخیده برای پوشاندن سمت چپ بالا به آسمان کمی شفافیت بخشید

به خیابان ها بروید: روزهای ابری می تواند زمان واقعا خوبی برای گرفتن تصاویر کاندید و خیابانی باشد. شما مجبور نیستید با طیف وسیعی از کنتراست (اختلاف نوری زیاد بین نواحی تاریک و روشن تصویر) سر و کار داشته باشید، منتظر باشید تا سوژه از سایه به مکانی با نور نه چندان ایده آل اما بهتر بیرون آید. نور یکنواخت و ثابت به این معنی است که شما می توانید بهترین مکان ها و ترکیب بندی ها را برای به دست آوردن تصاویر خیابانی عالی پیدا کنید. باز هم عکس های خیابانی سوژه ای عالی برای تصاویر سیاه و سفید هستند.

رنگ های نرم و ملایم: اگرچه نور آفتاب به تمام رنگ ها وضوح و اشباع می بخشد، اما نور در هوای ابری به شیوه ای دلپذیر رنگ های ملایم و محو را برجسته می کند. به دنبال مکان هایی با رنگ های ظریف بگردید، به خصوص جایی که در آن چند رنگ متضاد در کنار هم وجود داشته باشد. این کار به خصوص اگر محدوده اطراف سوژه اصلی کسل کننده یا خاکستری باشد خوب جواب می دهد.

بیشتر بخوانید: تاثیر رنگ های متضاد در برجسته کردن عکس ها
[عکاسی در شرایط ابری]

رنگ های ملایم و نرم این خیابان در بروژ بلژیک، در نور هوای ابری به خوبی برجسته شده اند.

یک سوژه رنگی خیلی خوب در این نوع نور، گل ها هستند. نور نرم و یکنواخت به گل ها شفافیت و فرم می دهد و همچنین رنگ های طبیعی را ثبت می کند.

حیات وحش: علاوه بر گل ها، یک سوژه عالی دیگر در روزهای ابری خاکستری، حیات وحش است. در روزهای آفتابی، نور شدید می تواند سایه هایی در میان صورت و بدن سوژه شما ایجاد کند، نور نرم یک روز ابری به این معنی است که شما می توانید تمام جزئیات حیوان را به وضوح ببینید. این چیزی شبیه داشتن یک سافت باکس بسیار بزرگ است که سوژه شما را روشن می کند. در اینجا هم مشکلات به دلیل سطح نور کم هستند و ممکن است لازم باشد ایزوی خود را کمی افزایش دهید تا سرعت شاتر مناسب را حفظ کنید.

لنزک: در روز های ابری، ابر ها همچون یک سافت باکس طبیعی بزرگ عمل کرده و به شما نور نرم یکنواختی می دهند.
[عکاسی در شرایط ابری]

نور نرم به خزهای بدن پنگوئن ها و جزئیات قسمت های سیاه رنگ، شفافیت می بخشد.

پرتره: به شیوه ای مشابه با حیات وحش، پرتره های فضای باز نیز سوژه ای عالی برای عکاسی در شرایط ابری هستند. در روزهای به شدت ابری شما می توانید به سراغ سبک پرتره سیاه و سفید مرموز (مبهم) بروید، که اغلب محیط اطراف شما را در برگرفته است. در روزهای کمتر ابری، پرتره های چهره نزدیک خوب از کار در می آیند، شاید با استفاده از یک فلاش خارج از دوربین برای اضافه کردن یک مدلسازی نور و نورهای کلیدی به صورت. این عکس ها در حالت رنگی خوب از کار در می آیند، نور نرم یک اثر نقاشی مانند به پوست مدل می دهد.

HDR: در حالیکه عکاسی در محدوده دینامیکی بالا اغلب برای گسترش محدوه دینامیکی در یک روز آفتابی روشن استفاده می شود، اما می تواند به همان اندازه برای اضافه کردن کنتراست و اشباع به تصاویر گرفته شده در روزهای ابری کسل کننده نیز خوب باشد. رمز کار، همانند تمام تصاویر HDR، ظریف بودن است. ما به دنبال یک تصویر طبیعی هستیم که کنتراست آن توسط HDR افزایش یافته است.
[عکاسی در شرایط ابری]

استفاده ظریف از HDR شفافیت بیشتری به یک تصویر می بخشدآتلیه کودک

دلایل زیادی وجود دارد که در روزهای ابری افسرده نشویم، ما برخی از آنها را در بالا ذکر کردیم اما این لیست منحصر به فرد نیست. گاهی اوقات بهترین راه برای غلبه بر روزهای خاکستری این است که تنها دوربین خود را بردارید و بیرون بروید و ببینید چه اتفاقی می افتد.

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

منبع:

لنزک

 به طور معمول چیزی که در یک عکس خوب توجه ما را به خود جلب می کند، چیزی است که در فوکوس قرار دارد. اما آیا تا به حال شده که به یک عکس نگاه کنید و متوجه شوید که قسمت های خارج از فوکوس چقدر زیبا هستند؟ گاهی اوقات قسمت های خارج از فوکوس ممکن است مانند یک توده نرم زیبا از تاری به نظر برسند. مواقع دیگر ممکن است به صورت ردیف خیره کننده بی پایانی از جرقه های درخشانی به نظر برسند که صحنه را پر می کنند. در این مطلب لنزک به آموزش ۶ نکته برای دست یافتن به بوکه های بهتر خواهیم پرداخت.
[عکاسی بوکه]

ISO 125, 70mm, f/2.8, 1/800s

«بوکه ویژگی زیبایی شناختی ماتی ایجاد شده در بخش های خارج از فوکوس تصویر است» (از ویکی پدیا).

در این مقاله ما نگاهی به چند تکنیک مختلف برای به دست آوردن بوکه های بهتر در عکس ها می اندازیم. یک نکته که باید در ذهن داشته باشید این است که اغلب بهترین بوکه ها از ترکیب تکنیک ها به دست می آیند!
[عکاسی بوکه]

ISO 160, 35mm, f/1.6, 1/800s
1
از فاصله نزدیک تر از سوژه خود عکس بگیرید

هرچه به سوژه خود نزدیک تر باشید، پس زمینه بیشتر خارج از فوکوس خواهد بود.

اکنون مشکل این است که لنز دوربین معمولا دارای حداقل فاصله فوکوس است (نقطه ای که در آن لنز دیگر نمی تواند فوکوس کند، چون شما بیش از حد به سوژه خود نزدیک هستید). شما می توانید با عکاسی از سوژه از نزدیک ترین فاصله ای که می توانید، بدون نزدیک تر رفتن از حداقل فاصله فوکوس، میزان تاری پس زمینه خود را به حداکثر برسانید.
[عکاسی بوکه]

ISO 100, 50mm, f/1.6, 1/500s
2
فاصله سوژه تا پس زمینه را زیاد کنید

اولین غریزه شما هنگام عکاسی از اشخاص ممکن است این باشد که آنها را مستقیما در مقابل یک پس زمینه قرار دهید (مانند ایستادن در مقابل یک دیوار). گرفتن چنین عکس هایی خوب است، اما در این صورت بوکه زیادی به دست نخواهید آورد (اگر اصلا وجود داشته باشد)، و سوژه های شما قطعا زیاد در برابر پس زمینه برجسته نخواهند شد.

شما می توانید میزان تاری پس زمینه را با دورتر کردن سوژه خود از پس زمینه، افزایش دهید. هرچه فاصله بین سوژه و پس زمینه را بیشتر کنید، پس زمینه بیشتر مات می شود.
[عکاسی بوکه]

ISO 800, 200mm, f/5.6, 1/800s
3
با فواصل کانونی طولانی تر عکس بگیرید

لنزهای دارای فواصل کانونی طولانی تر (مانند ۲۰۰mm) نسبت به لنزهای دارای فواصل کانونی کوتاه تر (مانند ۲۴mm)، سوژه را بیشتر از پس زمینه جدا می کنند – با کاهش عمق میدان پس زمینه مات تری به شما می دهند. این می تواند به تاکید بر ظاهر بوکه در یک عکس کمک کند.

بنابراین، اگر از یک لنز زوم مانند ۱۸-۵۵mm استفاده کنید، آن وقت عکاسی در ۵۵mm بوکه را به حداکثر خواهد رساند!
[عکاسی بوکه]

ISO 200, 35mm, f/1.6, 1/2500s
4
با یک دیافراگم سریع عکس بگیرید

عکاسی با دیافراگم های سریع تر (f/1.4، f/1.8، f/2.8) می تواند به ایجاد عمق میدان کمتر کمک کند. هرچه دیافراگم شما بازتر باشد (اعداد f کوچک)، عمق میدان شما کمتر خواهد بود. ایجاد یک عمق میدان کم اجازه خواهد داد تا میزان بیشتری از تصویر شما خارج از فوکوس باشد – که پتانسیل ایجاد بوکه را افزایش می دهد.

این می تواند کمی گمراه کننده باشد، چون تنها عکاسی در f/1.4 تضمین نمی کند که شما در عکس های خود بوکه داشته باشید. به عنوان مثال، اگر از سوژه ای عکس می گیرید که خیلی دور است (مانند یک کوه)، آن وقت حتی اگر با یک دیافراگم سریع هم عکس بگیرید، هیچ بوکه ای به دست نمی آورید. چرا اینطور است؟ چون وقتی سوژه شما دور است، لنز دوربین بر روی بینهایت فوکوس خواهد کرد، و همه چیز در عکس در فوکوس خواهد بود. اگر همه چیز در عکس در فوکوس قرار داشته باشد، هیچ بوکه ای وجود نخواهد داشت.

بعضی از لنزها مانند لنزهای کیت، دیافراگم های بسیار سریع ندارند. به عنوان مثال یک لنز ۱۸-۵۵m ممکن است دیافراگم f/3.5-f/5.6 داشته باشد. این بدین معنی است که وقتی لنز در ۱۸mm است، بزرگترین دیافراگم f/3.5 است، اما وقتی که شما تا ۵۵mm زوم می کنید، بیشترین مقداری که دیافراگم اجازه دارد باز شود f/5.6 است. در این وضعیت، بهترین کاری که باید برای به دست آوردن بهترین بوکه انجام دهید این است که در ۵۵mm در f/5.6 عکس بگیرید. فاصله کانونی طولانی تر ۵۵mm (حتی در f/5.6) نسبت به تنظیم لنز بر روی f/3.5 در ۱۸mm، کار بهتری برای ثبت بوکه خواهد بود.

لنزک: به یک دیافراگم باز مثل f/1.4 سریع گفته می شود چراکه امکان انتخاب یک سرعت شاتر سریع را می دهد.
[عکاسی بوکه]

ISO 50, 55mm, f/1.8, 1/320s
5
یک چیز درخشان در پس زمینه/ پیش زمینه خود قرار دهید

زمانی که شما ترکیبی از هایلایت ها و سایه ها را داشته باشید (به عنوان مثال، فیلتر نور خورشید از میان یک درخت)، بوکه دراماتیک تر به نظر می رسد. هایلایت های (قسمت های روشن) خارج از فوکوس بوکه ای ایجاد می کنند که درخشان به نظر می رسد. داشتن ترکیبی از سایه ها کمک می کند تا آن هایلایت های درخشان برجسته شوند. اگر شما مجموعه ای از چراغ های ال ای دی داشته باشید که در اطراف آویزان شده اند، به راحتی می توانید ایجاد بوکه را تجربه کنید. نور میان درختان و آب اسپری شده نیز سوژه های جالبی هستند.

همچنین اغلب می توانید بافت ها و الگوهای جالبی بر روی زمین پیدا کنید که بوکه های جالبی ایجاد می کنند. این در واقع برای عکاسی پرتره مفید است – که بتوانید به سرعت در هر جایی که ایستاده اید یک پس زمینه جالب ایجاد کنید. نور روی چمن ها، صخره ها، یا شن و ماسه در هنگام غروب آفتاب نیز بوکه های واقعا زیبایی ایجاد می کند!
[عکاسی بوکه]

ISO 1600, 35mm, f/1.6, 1/125s
6
تعادل را پیدا کنید

آیا چیزی تحت عنوان بوکه بسیار زیاد وجود دارد؟ بله!

ببینید، اگر شما تمام تکنیک های بالا را با هم ترکیب کنید، می توانید بوکه ای ایجاد کنید که ذهن مردم را تحت تاثیر قرار خواهد داد! بوم!

اما چیزی که باید در مورد آن فکر کنید این است که بوکه در واقع چطور عکس شما را ارتقاء می دهد. آیا توجه بیننده را از سوژه شما منحرف کرده و کاملا نمایش را می دزدد؟ ثبت بوکه در تصاویرتان خوب است، اما اگر بوکه قرار است یک المان پشتیبان در ترکیب بندی شما باشد، آن وقت این وظیفه شماست که تعادل را پیدا کنید.

هنگامی که آن تعادل را پیدا کنید، بوکه قطعا کمی جادو به عکس شما اضافه می کند!
لنزهای توصیه شده برای بوکه

اگرچه شما می توانید با هر لنزی عکس های دارای بوکه بگیرید، اما داشتن لنزی با حداکثر دیافراگم سریع (بیشینه گشودگی دیافراگم زیاد) قطعا یک مزیت است. لنزهای دارای دیافراگم سریع معمولا لنزهای پرایم هستند (با یک فاصله کانونی ثابت، بدون زوم).

یک توصیه کلی برای به دست آوردن بوکه خوب این است که با یک لنز ۵۰mm f/1.8 عکس بگیرید.

هنگام استفاده از یک لنز ۵۰mm بر روی یک دوربین فول فریم، متوجه خواهید شد که این یک فاصله کانونی کاملا متنوع است که می تواند در بسیاری از شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای دوربین های APS-C یا کراپ سنسور، ۵۰mm هنوز هم یک فاصله کانونی فوق العاده است، به خصوص برای پرتره، اما ممکن است برای

 عکاسی با هدف کلی کمی بیش از حد بلند باشد و خیلی نزدیک به نظر برسد (در این صورت اگر یک دوربین کراپ سنسور دارید، یک لنز ۳۵mm را چک کنید که فاصله کانونی معادل با یک لنز ۵۰mm بر روی یک دوربین فول فریم را به شما خواهد داد).آتلیه نوزاد

امیدوارم این آموزش مورد توجه شما قرار گرفته باشد. حالا بروید بیرون و شروع به آزمایش ایجاد بوکه کنید! موفق باشید!
آتلیه عکاسی بارداری
پ.ن: یک نکته نهایی: شما در واقع می توانید با ایجاد فیلترهایی که به جلوی دوربین خود وصل می کنید، شکل بوکه را تغییر دهید (شکل قلب، شکل ستاره، و غیره).

نویسنده: راب لیم (ROB LIM)

منبع:

لنزک

 ترسناک ترین چیزی که تا به حال در طول یک جلسه عکاسی برای من اتفاق افتاده، در رفتن زانویم نبوده است. شکستن دوربینم بود، درست زمانی که زوج مشتری من داشتند با خوشحالی در لباس عروسی خود وارد آب اقیانوس می شدند. من بلافاصله احساس معده درد کردم، قلبم درون قفسه سینه ام افتاد، و عرقی که از صورتم روانه شد، هیچ ارتباطی با خورشید داغ مکزیک نداشت. اما به جای متوقف کردن جلسه، من به سمت کیف دوربینم رفتم، دوربین پشتیبانم را بیرون آوردم، و به عکاسی ادامه دادم، بدون این که آنها حتی متوجه این موضوع شوند.آتلیه نوزاد

(خب، اگر بخواهم کاملا صادقانه بگویم، فکر می کنم که رفتم دوربین همسرم را گرفتم و او را مجبور کردم به سمت کیف دوربین برود، چون من گاهی اوقات تنبل می شوم. اما اگر فقط خودم آنجا بودم، این کاری بود که انجام می دادم!)

با این حال، درسی که از این اتفاق می توان گرفت ساده است: اگر داریدعکاسی  حرفه ای انجام می دهید (از جمله عکس هایی که فقط برای کسب درآمد نیستند، بلکه برای مجموعه نمونه کار یا تجارت خدمات شما نیز هستند)، به پشتیبان نیاز دارید.

اینها سه چیزی هستند که شما قبل از انجام عکاسی حرفه ای نیاز دارید:
۱
تجهیزات پشتیبان
[عکاسی حرفه ای]

تصور کنید که دارید عکس می گیرید، و دوربینتان می شکند یا خراب می شود. به هر حال ممکن است اتفاق بیفتد، همیشه. اگر تجهیزات پشتیبان نداشته باشید، باید به مشتریان خود بگویید که عکاسی کنسل است. اکنون این سناریو را از دید مشتریان خود تصور کنید. آنها وقت و انرژی زیادی را صرف آماده شدن برای آن جلسه کرده اند. عصبی هستند و امیدوارند که تصاویر خوب از کار دربیایند. آنها پولی را که به سختی به دست آورده اند روی این کار سرمایه گذاری کرده اند. و آن وقت دوربین عکاس می شکند و آنها مجبورند همه این کارها را دوباره انجام دهند؟ قطعا اعتماد به نفسشان تقویت نمی شود!

تجهیزات پشتیبان ضروری است. اینها چیزهایی هستند که شما نیاز دارید:
دوربین پشتیبان:

این مورد خیلی مهم است. برای هر جلسه عکاسی حرفه ای شما به یک دوربین پشتیبان نیاز دارید. اگر دو عکاس هستید، باید یک دوربین پشتیبان برای هر عکاس داشته باشید (به خصوص در یک مراسم عروسی که وجود دو عکاس بسیار ضروری است). برای یک جلسه پرتره، احتمالا فقط یک دوربین پشتیبان کافی است.

دوربین پشتیبان لازم نیست درست همانند دوربین اصلی شما باشد. در مراسم های عروسی ما با دوربین های فول فریم عکس می گرفتیم و پشتیبان ها دوربین های کراپ سنسور قدیمی تر ما بودند. آنها هنوز کار می کنند و تصاویری با کیفیت خوب به ما می دهند، و این همان چیزی بود که اهمیت داشت.

وقتی شما تازه کار را شروع می کنید، به سختی می توانید از عهده خرید یک دوربین حرفه ای بربیایید، چه برسد به دو تا. بنابراین برای چند جلسه عکاسی اول خود می توانید یک دوربین از یک دوست قرض کنید، یا یکی کرایه کنید. در هر صورت، کاملا مطمئن شوید که آن دوربین را محض احتیاط به همراه داشته باشید. ما فقط همان یک بار که به خاطر می آوریم مجبور شدیم از دوربین پشتیبان استفاده کنیم، اما مطمئن باشید از این که آنها را به خاطر آن یک لحظه، در تمام جلسات عکاسی به دنبال خود کشیده بودیم خوشحال بودیم.

آخرین نکته در این مورد: اگر از یک مراسم عروسی عکاسی می کنید، نمی توانید آن دوربین پشتیبان را در ماشین خود بگذارید. اگر در وسط مراسم دوربین اصلی شما شکست یا دچار مشکل شد، قطعا وقت ندارید که بروید آن را بردارید. آن دوربین باید دقیقا کنار شما باشد تا بتوانید آن را راحت عوض کنید و اولین بوسه را از دست ندهید.
کارت ها و باتری های پشتیبان:

شکستن دوربین شما اتفاق بدی است، اما احتمالا تقصیر شما نیست. اما اگر کارت های حافظه و باتری شما در طول یک جلسه عکاسی تمام شوند چطور؟ این باعث می شود شما کاملا غیر حرفه ای به نظر برسید، اینطور فکر نمی کنید؟ (البته من خیلی مودبانه گفتم). کارت های حافظه بیشتری از آنچه که احتمالا می توانید پر کنید، و باتری های اضافه کاملا شارژ شده برای هر دوربین، و فلاش هایتان اگر از آنها استفاده می کنید، به همراه داشته باشید. اینجا جای مضایقه و صرفه جویی نیست. شارژ باتری ها ممکن است به راحتی درست در زمانی که به آنها نیاز دارید خالی شوند، و کارت های حافظه می توانند خیلی سریع پر شوند.

ما برای باتری های پشتیبان خود باتری های مارک Watson را از B&H می خریم. آنها به اندازه مارک Canon شارژ نگه نمی دارند، اما بسیار ارزان ترند و به مرور زمان من فکر می کنم که معامله بهتری هستند.

اما برای کارت های حافظه کارت غیر مارک نخرید. باتری ای که خیلی زود خراب می شود اعصاب خردکن است. اما کارت حافظه ای که خراب می شود می تواند به این معنی باشد که شما عکس های مشتری ها را از دست می دهید. برای کارت های حافظه از مارک Sandisk یا Lexar استفاده کنید.
لنزهای پشتیبان:

در مورد لنزها وضعیت کمی متفاوت است. شما نمی توانید از هر لنزی دو تا با خود به این طرف و آن طرف بکشانید، اما باید مطمئن شوید که بیش از یک لنز با خود به همراه داشته باشید که بتوانید جلسه عکاسی را با آن انجام دهید. بنابراین فقط با یک لنز ۵۰mm و یک لنز فیش آی به آنجا نروید. یک لنز رده متوسط را برای وقتی که کسی لنز ۵۰mm عزیز شما را روی آسفالت انداخت در ماشین خود داشته باشید.
۲
برنامه پشتیبان
[عکاسی حرفه ای]

برای تمام مراسم های عروسی ما یک برنامه پشتیبان برای احتمال بارش باران داریم. من فکر می کنم ما شاید فقط دو یا سه بار از آن برنامه ها استفاده کردیم. و همین کافی بود تا بفهمیم باید برای هر مراسم عروسی یک برنامه پشتیبان داشته باشیم. اما شما قطعا نمی خواهید در بزرگترین روز زندگی کسی به این موضوع پی ببرید.

برای مراسم های عروسی، برنامه پشتیبان باید خیلی قوی باشد. شما به برنامه ای نیاز دارید که اگر بیرون باران می بارید بتوانید کار گرفتن پرتره ها را انجام دهید. چتر یک برنامه پشتیبان به حساب نمی آید.

برای پرتره ها، کارهای تجاری، و امثال آن، انعطاف بیشتری دارید. اگر باران می بارد، معمولا می توانید دوباره برنامه ریزی کنید. اما در طول عکاسی خود به مکان های پشتیبان و ایده های پشتیبان نیاز دارید، در صورتی که بعضی از آنها آنطور که شما انتظار داشتید پیش نرفتند. در حین انجام برنامه ریزی و پیدا کردن محل، مطمئن شوید که نقاط و ایده های بیشتری از آنچه که واقعا استفاده خواهید کرد، داشته باشید!
۳
سیستم پشتیبان
[عکاسی حرفه ای]

و مهم ترین پشتیبان، و موردی که اغلب نادیده گرفته می شود: وقتی که آن عکس ها را به خانه آوردید، مطمئن شوید که یک سیستم پشتیبان آماده داشته باشید تا بلافاصله آنها را در یک جای امن قرار دهید. شما به سه کپی از فایل ها، بر روی سه درایو مختلف نیاز دارید که یکی از آن ها باید در اسرع وقت به جای دیگری منتقل شود.

بله، این کار هزینه بیشتری از لحاظ خرید هارد درایوهای بیشتر برای شما خواهد داشت. و هر چند سال یک بار هم باید آنها را عوض کنید. اما اگر می خواهید یک عکاس حرفه ای باشید، در اینجا نمی توانید مضایقه کنید. نمی توانید از میانبر بروید. مشتریان شما برای این کار به شما اعتماد کرده اند، بنابراین باید این کار را انجام دهید، و درست هم انجام دهید.

همانطور که می بینید، یک عکاس حرفه ای مسئولیت پذیر بودن به معنی داشتن پشتیبان است: تجهیزات، برنامه ها و سیستم ها. علت آن این است که یک عکاس حرفه ای کسی است که برای هر نتیجه ای برنامه ریزی می کند تا مطمئن شود که عکاسی تا حد امکان بدون هیچ مشکلی پیش می رود. در یک دنیای کامل و بی نقص شما هیچ وقت مجبور نیستید از تجهیزات پشتیبان خود استفاده کنید، برنامه های شما بدون مشکل پیش می روند و هوا عالی خواهد بود، و هارد درایوهای شما هیچ وقت مشکلی پیدا نمی کنند.عکاسی کودک
اما ما در چنین دنیایی زندگی نمی کنیم: عکاسان حرفه ای این را می دانند، و برای آن برنامه ریزی می کنند. سپس وقتی چیزی خوب پیش نرفت، می توانند آن را با لبخند بر روی صورتشان کنترل کنند، و باز هم کار را انجام دهند.

نویسنده: لورن لیم (LAUREN LIM)

منبع:

لنزک

 فرق بین یک عکس خوب و یک عکاس خوب چیست؟ تفاوت در ثبات و پایداری است. برای همه ما پیش آمده که به طور شانسی یک عکس خوب گرفته باشیم. شما کاملا مطمئن نیستید که چطور موفق به گرفتن آن شدید، اما همه چیز به طرز جادویی در جای خود قرار گرفت و شما تصویری را ثبت کردید که باعث می شود احساس کنید یک ستاره به تمام معنا هستید. اما مهم این است که بتوانید آن هیبت و شکوه را دوباره تکرار کنید… بارها و بارها. این کاری است که عکاسان عالی می توانند انجام دهند.

پس عامل موفقیت چیست؟ خوش شانسی؟ گرفتن یک تریلیون عکس به طوری که چند تا از آن عکس های خوب اتفاقی در بین آنها باشد؟

نه. همه چیز به لیست کوتاهی از اصول و قواعد برمی گردد. اینها چیزهایی هستند که عکاسان می دانند، به طوری که وقتی زمان آن فرا رسد، می توانند این اطلاعات را وارد عمل کنند تا به آنها کمک کند آن تصاویر برنده را بگیرند.

پس می خواهید عکس های عالی بگیرید؟ می خواهید به عنوان یک عکاس پیشرفت کنید؟ این جایی است که باید از آن شروع کنید.
۱
دوربین خود را بشناسید
[نکات ضروری عکاسی]

آیا فکر می کنید برخی عکاسان حرفه ای وجود دارند که به طور کامل نمی دانند چطور دوربین خود را کنترل کنند؟ درست است. من از کجا می دانم؟

قبلا خودم یکی از آنها بودم.

بله، این یک اعتراف زشت بزرگ است، اما حقیقت دارد. ما با عکاسی در مُد اولویت دیافراگم شروع کردیم، و اجازه دادیم دوربین به جای ما فکر کند.

ما فکر می کردیم این کار آسان تر و سریع تر از یادگیری تمام آن مسائل تکنیکی ترسناک است.

و شما می توانید برای مدتی به این شیوه ادامه دهید. دوربین ها از همیشه هوشمندتر شده اند، و می توانند برای شما خیلی دقیق عمل کنند. اما ندانستن این مسائل تکنیکی شما را عقب نگه می دارد، و در رده «عکاسی شانسی» قرار می دهد.

چیزی که من اینجا دارم در مورد آن صحبت می کنم، نیاز به درک ویژگی های ضروری دوربین و لنزتان است، و دانستن این که چطور این امر بر روی ظاهر تصاویر شما تاثیر می گذارد.

شما باید بدانید چطور تغییر دیافراگم بر ظاهر عکس شما تاثیر می گذارد.

شما باید بدانید چطور سرعت شاتر خود را تنظیم کنید تا نتایجی که می خواهید را به دست آورید.

شما باید بتوانید ایزویی را انتخاب کنید که مناسب شرایط شما باشد.

و آن وقت، بر اساس ویژگی های دوربین خود، باید در مورد مُدهای درایو، تراز سفیدی، فوکوس، مُدهای تثبیت کننده و غیره بدانید.

خوشبختانه این مسائل آنقدر که به نظر می رسد دشوار نیستند. در واقع شما می توانید تمام آنها را تنها در چند ساعت یاد بگیرید. وقتی این کار را انجام دادید، آماده اید تا به مرحله بعدی بروید.
۲
درک نوردهی
[نکات ضروری عکاسی]

زمانی که شما درک دقیقی در مورد دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو، و این که چطور بر ظاهر عکس های شما تاثیر می گذارند پیدا کردید، باید همه آنها را در کنار هم قرار دهید و یاد بگیرید که آنها چطور با هم تعادل پیدا می کنند تا بتوانید یک نوردهی خوب ایجاد کنید.

یکی از سخت ترین چیزها این است که بفهمید منظور افراد از یک «نوردهی خوب» چیست. برخی از افراد فکر می کنند که تنها یک نوردهی درست و یک نوردهی اشتباه وجود دارد و اگر آن را اشتباه به دست آورید یک احمق هستید.

این طرز فکر احمقانه است.

و اگر به اینترنت مراجعه کنید و سعی کنید تعریف روشنی به دست آورید؟ ها، موفق باشید! همه آن تعریف ها فوق العاده گیج کننده هستند، و واقعا به اصل نحوه ایجاد یک نوردهی خوب نمی پردازند.

(نوردهی مورد علاقه من «شدت نوری که بر روی یک فیلم عکاسی می افتد ضرب در زمانی که نوردهی می شود است»… اوه… پس من به یک ماشین حساب نیاز دارم؟)

بنابراین ما تعریف خودمان را از نوردهی ارائه دادیم:

یک نوردهی خوب، میزان روشنایی است که می خواهید تصویر داشته باشد.

اگر از چیزی که شما می خواهید روشن تر باشد، زیاد نوردهی شده است. اگر تاریک تر از چیزی که شما می خواهید باشد، ناکافی نوردهی شده است.

ساده است.

در نهایت، همه چیز به تصمیم خلاقانه شما بستگی دارد. شما عکاس هستید. اما باید بدانید چطور همه چیز را تنظیم کنید تا به نوردهی مورد نظر خود دست یابید، و چطور از دوربین خود برای کمک به فهمیدن آن استفاده کنید.
۳
تسلط بر نور
[نکات ضروری عکاسی]

اجازه دهید با گفتن این جمله شروع کنم که من فکر نمی کنم هیچ کس واقعا بتواند کاملا بر نور مسلط شود (شاید به استثنای خدای یونانی آپولو). ما عکاسان برده های خوشحال و مشتاق نور هستیم. بدون آن ما نمی توانیم کارمان را انجام دهیم. و نور می تواند یک ارباب بی ثبات و بی دوام باشد (به خصوص اگر از نور طبیعی استفاده کنید).

اما یادگیری در مورد نور، درک جنبه ها و ظرافت های مختلف آن، دانستن نحوه کار با آن در هر شرایطی، ایجاد آن، دنبال کردن آن… خب، اینها واقعا پیگیری های مادام العمر عکاس هستند. ما هیچ وقت واقعا تسلط کامل پیدا نمی کنیم، اما ممکن است با سالها تمرین، به آن نزدیک شویم.

از کجا شروع کنیم؟ ساده است. از بیرون. زمانی که قدم به بیرون می گذارید، فرصت های نورپردازی بی شماری در انتظار شما هستند. آیا می توانید در نور شدید هنگام ظهر عکس بگیرید؟ در نور ساعت طلایی؟ پس از غروب خورشید؟ زمانی که ستاره ها ظاهر می شوند؟

سپس به داخل خانه برگردید. از نور پنجره ها استفاده کنید. تنوع نامحدودی آنجا وجود دارد، و در چنین سناریوی ساده (اما پیچیده) ای شما کم کم می توانید نکات ظریف تری را یاد بگیرید.

برای ادامه یادگیری آماده اید؟ ایجاد نور مورد نظر خودتان را امتحان کنید (مثل یک جادوگر!) یاد بگیرید که چطور از یک فلاش اکسترنال استفاده کنید. چند لامپ استودیویی کرایه کنید، قرض بگیرید یا بخرید، و شروع به ایجاد تنظیمات نورپردازی خودتان بکنید.

به جستجوی نور ادامه دهید، به یادگیری در مورد آن ادامه دهید، و به قرار گرفتن در شرایط نوری جدید ادامه دهید. این کار یک عمر ماجراهای عکاسی، و بیش از چند تصویر عالی برای شما به ارمغان خواهد آورد.
۴
کاوش عمق میدان
[نکات ضروری عکاسی]

خیلی خب، خیال بافی در مورد نور کافی است. بیایید وارد عمل شویم.

عمق میدان بخش بزرگی از عکاسی شماست که احتمالا تا حد زیادی آن را دست کم می گیرید.

من می دانم، چون خودم آن را دست کم گرفته ام. و می دانم که هنوز هم این کار را می کنم. شما چطور؟

عمق میدان یکی از آن چیزهایی است که در ابتدا ساده به نظر می رسد، و هرچه بیشتر یاد می گیرید پیچیده تر می شود. اما یادگیری در مورد آن، حتی در سطح پایه، تغییر زیادی در کار شما ایجاد خواهد کرد.

به عنوان مثال، شما بدون این که اول در مورد عمق میدان یاد بگیرید، ممکن است فکر کنید که برای به دست آوردن کمی تاری در پس زمینه تصویرتان، فقط باید مقدار دیافراگم خود را کم کنید.

اما فاصله کانونی، فاصله سوژه تا پس زمینه، و فاصله دوربین تا سوژه را در نظر نگرفتید. و با ترکیب عوامل خاص، دیافراگم شما ممکن است در واقع تاثیر بسیار کمی بر عمق میدان داشته باشد یا اصلا تاثیری نداشته باشد. این کاملا درست است. گاهی اوقات هیچ تفاوت عمق میدان قابل توجهی بین f/1.4 و f/11 وجود ندارد.

هنگامی که شما کم کم می فهمید که همه اینها چطور با هم ارتباط دارند، می توانید تاری پس زمینه چشمگیری به دست آورید، حتی با یک دوربین کامپکت در یک دیافراگم زیاد، تنها با دانستن این که دقیقا چطور باید تمام متغیرها را کنترل کنید.

یک تصور غلط دیگر در مورد عمق میدان این ایده است که «عمق میدان کم همیشه بهتر است». هنگامی که تازه شروع به کار می کنید، عمق میدان کم یک تکنیک جدید و هیجان انگیز است. اما در استفاده از آن زیاده روی نکنید. تا به حال دیده اید که یک عکس سر و شانه (هدشات) گرفته شده در ۸۵mm و f/1.2 چطور به نظر می رسد؟ یک بوکه زیبا به راحتی می تواند حواسمان را پرت کند، و فراموش کنیم که حتی یکی از آن گردی های چشم هم در فوکوس نیست. امم، خب این کاملا درست نیست.

از دیافراگم های زیاد نترسید. یا دیافراگم های کم. در واقع، اصلا از دیافراگم نترسید. یاد بگیرید که عمق میدان چطور کار می کند، و سپس از آن به عنوان یک تصمیم خلاقانه برای درست از کار درآوردن تمام تصاویر استفاده کنید. این کاری است که یک عکاس عالی انجام می دهد. آنها گزینه های خود را می دانند، و از تمام آنها استفاده می کنند. مطلب پیشنهاد شده در پایین شما را با تمام عوامل تاثیرگذار بر عمق میدان آشنا می کند.

بیشتر بخوانید: عمق میدان را عمقی یاد بگیرید
۵
شناخت پرسپکتیو

این شاید یکی از تحسین شده ترین موضوعات در عکاسی است. به بیان ساده، پرسکتیو مربوط به روابط فضایی بین اجسام در کادر شماست – اندازه های آنها، قرارگیری آنها، و فضای بین آنها. تمام این تعیین موقعیت ها شیوه ای که بیننده شما صحنه را تفسیر می کند را تغییر می دهند. این ممکن است باعث شود همه چیز سه بُعدی تر به نظر برسد، و یک حس عمق به عکس بدهد، یا ممکن است همه چیز را تخت و مسطح کند.

بنابراین چرا این موضوع به وضوح مهم به طور گسترده مورد بحث قرار نگرفته است؟ چون پیچیده است! یا حداقل در نگاه اول می تواند پیچیده باشد.

بیایید ساده شروع کنیم. زمانی که شما عکس می گیرید، جایی که در آن قرار می گیرید یک تصمیم بسیار مهم است. این چیزی است که پرسکتیو شما را تعیین می کند. و تغییر پرسپکتیو می تواند عکس شما را از یک تصویر معمولی به یک تصویر کاملا جذاب تبدیل کند.

شناخت پرسکتیو به تمرین و آزمایش زیادی نیاز دارد. و کمی تکان دادن پاهایتان، اینکه دولا شوید، دراز بکشید، روی یک نردبان بایستید، روی یک ساختمان بایستید، یک قدم به جلو بردارید، یک قدم به چپ بردارید. این چیزها پرسپکتیو شما را تغییر می دهند و تاثیرات عمده ای بر ظاهر و احساس عکس های شما ایجاد می کنند. آزمایش کنید. هر بار که پرسپکتیو خود را تغییر می دهید عکس بگیرید، و بعدا آنها را با هم مقایسه کنید. این کار چطور تصویر را تغییر می دهد؟

حالا فاصله کانونی چطور؟ آیا پرسپکتیو را تغییر می دهد؟ به لحاظ تکنیکی نه. این زاویه دید را تغییر می دهد (به عبارت دیگر، زاویه صحنه ای که دوربین شما ثبت می کند). لنزهای واید مقدار وسیع تری از یک صحنه را ثبت می کنند. تنها تغییر لنز پرسپکتیو را تغییر نمی دهد (هرچند ممکن است اینطور به نظر برسد). زمانی که شما تغییر لنز را با تغییر موقعیت ترکیب می کنید، پرسپکتیو تغییر می کند.
۶
غلبه بر ترکیب بندی

اکنون کمی فراتر می رویم، و وارد بحث ترکیب بندی می شویم. این یک موضوع مهم است که مربوط به نحوه سازماندهی المان های بصری کوچک مختلف در صحنه می باشد. این بحث گسترده تر از پرسپکتیو است، و شامل چیزهایی مانند نور، خطوط، اَشکال، فرم ها، رنگ ها، کادرها، بافت ها، الگوها، حرکت، بازتاب ها و غیره می باشد.

شما ممکن است «قوانین» ترکیب بندی را شنیده باشید: قانون یک سوم، فضای منفی، تعادل بصری. قوانین ترسناک، و کسل کننده به نظر می رسند، و این ایده که شما قبل از این که مجاز به عکاس بودن باشید باید بنشینید و آنها را حفظ کنید، احتمالا بسیاری از عکاسان را از غوطه ور شدن در دنیای شگفت انگیز ترکیب بندی باز می دارد.

اما من اینجا هستم تا به شما بگویم که «قوانین» در واقع قانون نیستند. آنها بیشتر شبیه دستورالعمل هستند. اینها راه هایی برای سازماندهی المان ها در کادر شما هستند که به گفتن یک داستان، انتقال یک احساس، یا جلب توجه بینندگان کمک می کنند. همه آنها چیزهای جالب و سرگرم کننده ای هستند، و چیزهای بسیار ضروری اگر بخواهید یک عکاس عالی باشید.

به عنوان مثال، آن «قانون یک سوم» که همیشه در مورد آن می شنوید. خب، این نشان می دهد که با قرار دادن سوژه در امتداد یکی از این خطوط یک سوم جادویی، یا در تقاطع خطوط (چیزی که من دوست دارم آن را یک نقطه عالی بنامم)، ناخودآگاه اهمیت آن المان را در کادر خود افزایش می دهید. و دانستن این موضوع مهم است، چون می تواند به شما کمک کند تا نگاه بیننده خود را به جایی که می خواهید هدایت کنید!

اما اگر احساس می کنید این قانون را دوست ندارید، می توانید آن را عمدا بشکنید، و سوژه خود را کاملا در مرکز کادر قرار دهید. شاید بخواهید تقارن سوژه خود را برجسته کنید. شاید یک سوژه بسیار جدی است، و قرار دادن آن در مرکز آن احساس را تقویت می کند.

این به شما، استاد عکاسی بستگی دارد. زمانی که شما در مورد ترکیب بندی بدانید، برای هر عکسی که می گیرید، انواع گزینه های جالب و سرگرم کننده مانند این را در نظر می گیرید.

۷
پس پردازش خود را عالی و بی نقص کنید

بیایید این مطلب را با موضوعی که کمی بحث برانگیز است به پایان برسانیم.

ببینید، در دنیای عکاسی دو دسته از افراد وجود دارند. کسانی که معتقدند پس پردازش (استفاده از نرم افزار برای ویرایش تصاویرتان پس از این که گرفته شدند) در بهترین حالت اتلاف وقت، و در بدترین حالت انحراف واقعیت است.

دسته دیگر معتقدند که پس پردازش ابزاری است که یک عکاس می تواند از آن استفاده کند تا با کمک آن تصاویرش بیشتر شبیه به آنچه که چشم آنها در هنگام گرفتن عکس شاهد آن بود شود، یا حالت عکس را بهبود بخشد یا یک داستان بگوید. این یک تکنیک خلاقانه است که قدمت آن به اندازه خود عکاسی است.

پس پردازش یک مهارت ضروری برای یک عکاس دیجیتال است. (حتی عکاسان فیلم هم پس پردازش انجام می دهند!)

این یک واقعیت ساده است که تصاویری که مستقیما از دوربین بیرون می آیند، چیزی جز صحنه اصلی که از آن عکس گرفته شده به نظر نمی رسند. آنها کسل کننده، تخت و بی روح هستند.

پس پردازش با تنظیم چیزهایی مانند کنتراست، روشنایی، وضوح، و اشباع، به بازگرداندن آن زیبایی کمک می کند.

سپس شما می توانید حتی از این هم فراتر بروید.

با برنامه هایی مانند لایت روم می توانید کارهایی مانند dodging و burning انجام دهید، که به معنی روشن یا تاریک کردن انتخابی بخش هایی از یک تصویر به منظور هدایت توجه بینندگان شما به جایی است که می خواهید.

اینها تکنیک های جدیدی نیستند. dodging و burning به آغاز عکاسی برمی گردند، اما در ابتدا به سختی با نوردهی بخش های مختلف چاپ برای مدت زمان های مختلف انجام می شدند.

خیلی دشوار بود، و اگر اشتباهی می کردید مجبور بودید دوباره از اول شروع کنید. dodge و burn این تصویر از اوگن اسمیت (W. Eugene Smith) ظاهرا ۵ روز طول کشیده است!

امروزه، با لایت روم، می توانید این کار را در عرض چند ثانیه انجام دهید، و هر چقدر می خواهید آن را تنظیم کنید تا وقتی که همه چیز عالی و بی نقص شود. احساس نمی کنید خوش شانس هستید؟ می دانم که چنین احساسی دارید!
ن
نتیجه گیری

پس اینها ۷ جنبه اصلی عکاسی هستند که هر عکاس باید آنها را مطالعه کند و انجام دهد. بعضی از آنها را می توان در یک دوره زمانی کوتاه فهمید، و برخی دیگر به یک عمر نیاز دارند تا بر آنها تسلط پیدا کنید. اما این خبر خوبی است. شما چیزهای هیجان انگیز زیادی برای یادگیری پیش رو دارید!

اما آیا چیزهای دیگری هم برای یادگیری هست؟ موضوعات دیگری وجود دارند که به عکاسی شما کمک کنند؟ البته که وجود دارد! اینها فقط یک نقطه شروع هستند.

شاید بخواهید پرتره بگیرید، و آن وقت چیزهای زیادی در مورد تعامل با سوژه و روانشناسی وجود دارد که می توانید یاد بگیرید. یا شاید بخواهید به عکاسی سفر بپردازید. در این صورت انواع مختلف ژانرها، از عکاسی خبری گرفته تاعکاسی  منظره دارید، و آن وقت کنجکاوی انسان شناسان برای فرهنگ و علاقه مورخان به گذشته، در گفتن داستان هایی از مکان هایی که بازدید می کنید به شما کمک خواهد کرد.عکاسی کودک

هیچ پایانی برای چیزهایی که می توانید به عنوان یک عکاس یاد بگیرید وجود ندارد، اما این ۷ موضوع برای شروع خیلی خوب هستند. پس منتظر چه هستید؟ یکی از آنها را انتخاب کنید و به سراغ آن بروید.آتلیه عکاسی بارداری
نوبت شماست
نویسنده: لورن لیم (LAUREN LIM)

منبع:

لنزک

 نظریه های گشتالت (Gestalt) توسط روانشناسان آلمانی در دهه ۱۹۲۰ به رهبری ماکس ورتایمر با این باور که ذهن از گرایش های خودسازماندهی برای شکل دادن به یک «دید کلی جهانی» استفاده می کند، ایجاد شدند. این نظریه ها تلاش می کنند توضیح دهند که ما هر چیزی را که می بینیم چطور درک می کنیم و برای ایجاد یک «درک تصویری» چگونه آنها را در ذهن خود سازماندهی می کنیم. ایده اصلی این است که وقتی ما با یک صحنه آشفته از لحاظ بصری مواجه می شویم، ذهن ما آن را به الگوها و اَشکال قابل تشخیص تر ساده می کند. این نظریه ها تحت عنوان اصول گشتالت شناخته شده اند. منشأ خود کلمه گشتالت به معنی شکل دادن/ به تصویر کشیدن/ سازماندهی کردن است که به عنوان یک کل یکپارچه شده است. بنابراین، این نظریه ها اغلب به صورت «کل بزرگتر از مجموع بخش هاست» بیان می شوند، چون ذهن ما یک تصویر را در شکل کلی آن، و نه تک تک بخش های آن درک می کند. این مکانیزمی برای ذهن است که وقتی یک تصویر را می بیند دیوانه نشود. عکاسی کودک

EOS 1000D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 15mm; f/4; 1/180 sec; ISO 400

(هوا برای کار کردن سرد است)

از آنجا که عکاسی ارائه تصویر به بیننده است، ما می توانیم زمانی که عکس می گیریم از اصول گشتالت استفاده کنیم تا تاثیر درستی در ذهن بیننده ایجاد کنیم. به این ترتیب می توانیم ایده تصویر را به شیوه ای بهتر ارائه دهیم. اصول (قوانین) گشتالت می توانند برای فهمیدن این که ادراک بصری چگونه کار می کند و چرا برخی از تصاویر بهتر از بقیه از کار درمی آیند، مفید باشد. در زیر اصول گشتالت برای عکاسی خیابانی ارائه شده است:عکاسی نوزاد

سادگی

ذهن ما یک تصویر را در ساده ترین شکل آن می بیند. قانون سادگی توضیح می دهد که ساده سازی یک تصویر برای کمک به چشم و ذهن مهم است، تا در تفسیر آنچه که ما سعی داریم نشان دهیم احساس راحتی کنند. بنابراین زمانی که ما از یک صحنه عکس می گیریم، سعی داریم ساده ترین شکل آن را پیدا کنیم تا آن را برای ذهن جالب و «هضم» آن را آسان کنیم. و بعد از مدتی، ذهن عمیق تر می شود و معنای واقعی تصویر را درک می کند.

EOS 100D; EF-S55-250mm f/4-5.6 IS STM; 194mm; f/5.6; 1/2000 sec; ISO 400

(ربات بیگانه)

تقارن

المان های متقارن در یک تصویر به عنوان بخش هایی از یک گروه دیده می شوند. رابطه هر دو طرف به ما کمک می کند تا المان ها را به صورت یک شکل واحد درک کنیم. وقتی ما یک عکس می گیریم، می توانیم از این قانون برای ایجاد یک تصور کلی از یک تصویر کامل استفاده کنیم که در واقع شامل دو یا چند المان است. تقارن را می توان با برقراری تعادل در المان ها یا قرینه سازی آنها ایجاد کرد. با این حال، گاهی اوقات ترکیب بندی متقارن می تواند بسیار کسل کننده باشد، و این بستگی به خلاقیت ما در گرفتن تصاویر جالب و سرگرم کننده دارد.

EOS 60D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 22mm; f/8; 1/100 sec; ISO 800

(بادکنک فروش)

EOS 60D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 10mm; f/8; 1/1000 sec; ISO 400

(مسیر یخ زده)

شکل روی زمین

در یک تصویر، گاهی اوقات ما باید یک شیء را نشان دهیم (نقطه توجه اصلی تصویر)، اما چشمان بیننده نمی توانند به وضوح آن را ببینند چون آن شیء با پس زمینه خود ادغام می شود. قانون شکل روی زمین (Figure to Ground) به ما کمک می کند تا توضیح دهیم کدام المان به عنوان شکل دیده شده و کدام المان زمین خواهد بود. شکل، شیء یا نقطه توجه اصلی و زمین، پس زمینه پشت یا اطراف شکل می باشد. گاهی اوقات شکل همیشه یک شیء نیست، می تواند یک ناحیه باشد. ذهن ما کوچکترین یا پرکنتراست ترین (تاریک ترین یا روشن ترین) ناحیه را به عنوان شکل و ناحیه بزرگتر را به عنوان زمین خواهد دید.

EOS 60D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 22mm; f/4.5; 1/800 sec; ISO 400

(پس از باران)

EOS 1000D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 10mm; f/11; 1/500 sec; ISO 200

(کار صبح زود)

سرنوشت مشترک

قانون سرنوشت مشترک (Common Fate) توضیح می دهد که المان های بصری که با هم در یک جهت حرکت می کنند، به صورت بخشی از یک گروه واحد دیده می شوند. بنابراین، زمانی که ما یک صحنه را با گروهی از المان های در حال حرکت با یکدیگر می بینیم، ذهن ما آن را به صورت یک گروه خواهد دید، و المان های دیگری که ثابت می مانند یا در جهت دیگری حرکت می کنند، خارج از گروه در نظر گرفته خواهند شد. با درک این قانون، می توانیم تصویری از یک گروه ایجاد کنیم که در واقع شامل المان های مختلف است یا می توانیم المان هایی را از گروه حذف کنیم.

EOS 60D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 10mm; f/11; 1/1600 sec; ISO 800

(عجله)

نزدیکی

گروهی از المان ها که به یکدیگر نزدیک هستند، احتمال بیشتری وجود دارد که متعلق به یکدیگر دیده شوند، نسبت به وقتی که از هم دور باشند. بنابراین، اگر ما بخواهیم ارتباطی بین المان ها در یک تصویر ایجاد کنیم، باید آنها را نزدیک یکدیگر قرار دهیم.

EOS 1000D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 12mm; f/8; 1/60 sec; ISO 400

(دوستان)

EOS 1000D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 116mm; f/11; 1/60 sec; ISO 400

(او کیست)

شباهت

اگر المان ها شبیه یکدیگر باشند، ذهن ما آنها را متعلق به یک گروه می بیند. قانون شباهت را می توان با استفاده از رنگ، شکل، اندازه، بافت یا هر ویژگی دیگر ایجاد کرد. المان های غیر مرتبط که ویژگی های مشابهی دارند، به صورت یک گروه دیده خواهند شد. با درک قانون شباهت، می توانیم با استفاده از رنگ، شکل، اندازه یا بافت المان های غیر مرتبط، بین آنها ارتباط ایجاد کنیم. تکرار، زیر مجموعه این قانون است.

EOS 100D; EF-S55-250mm f/4-5.6 IS STM; 65mm; f/4; 1/50 sec; ISO 100

(دوستان در سکوت)

EOS 60D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 22mm; f/11; 1/200 sec; ISO 100

(بدون عرق ریزی)

تداوم

قانون تداوم توضیح می دهد که ذهن ما تمایل دارد اَشکال یا خطوط را فراتر از نقطه پایانشان ادامه دهد. اشیاء به عنوان یک کل گروه بندی می شوند اگر هم خط باشند یا یک خط جهت را دنبال کنند. تا زمانی که اَشکال یا خطوط ادامه دار باشند، حتی اگر بخش بخش و مجزا باشند، به صورت یک المان واحد دیده می شوند. و هرچه بخش های آنها نرمتر باشد، بیشتر آنها را به صورت یک شکل یا خطوط یکپارچه می بینیم. از تداوم مانند خطوط هدایتگر نیز می توان برای هدایت نگاه بینندگان به سمت سوژه اصلی که می خواهیم آنها ببینند استفاده کرد.

EOS 1000D; EF-S55-250mm f/4-5.6 IS STM; 250mm; f/5.6; 1/320 sec; ISO 400

(خارج از دسترس)

EOS 60D; EF-S10-22mm f/3.5-4.5 USM; 13mm; f/13; 1/8 sec; ISO 400

(سفر)

خاتمه

یکی از کارهای خوبی که ذهن ما می تواند انجام دهد، توانایی کامل کردن اَشکالی است که وجود ندارند. ذهن ما تمایل به تکمیل کردن اشیاء ناتمام دارد. این قانون خاتمه است که برای توضیح این که ذهن ما چگونه می تواند فاصله بین اشیاء یا خطوطی که کامل نیستند را پر کند، مورد استفاده قرار می گیرد. ذهن ما توانایی تشخیص المان های یک تصویر را دارد، حتی اگر آن المان تنها بخشی از شیء بزرگتر باشد. در یک تصویر، اَشکال کامل می توانند کسل کننده باشند. از این رو ما می توانیم اطلاعات کافی به ذهن بدهیم تا بتواند اَشکال را شکل دهد، اما هنوز هم کمی جا برای تخیل باقی بگذاریم. با درک نظریه های گشتالت در هنگام عکاسی خیابانی، ما می توانیم تصویری با قدرت هدایت ذهن بینندگان آنطور که می خواهیم آنها ببینند، با ترکیب بندی المان های آن به شیوه ای موثر ایجاد کنیم.

یک بار دیگر تکرار می کنیم، نظریه های گشتالت در مورد ادراک و واقعیت هستند.

نویسنده: آگوس نونوت سوپریانتو (Agus Nonot Supriyanto)

منبع:

لنزک

من مطمئنم که هر عکاسی تلاش می کند تا از ایجاد عکس های کسل کننده اجتناب کند. اما منظور از کسل کننده چیست؟ روش های متعددی برای تعریف این کلمه وجود دارد، اما متاسفانه، بعضی اوقات به اشتباه مفهوم مینیمالیسم به عنوان مترادفی برای کلمه کسل کننده تفسیر می شود.

مطمئنا عکسی که در آن از مینیمالیسم استفاده می شود می تواند کسل کننده باشد، اما اگر عکس فاقد جذابیت است این حاصل انتخاب عکاس است، نه به دلیل نقص سبک ذاتی. مینیمالیسم تاثیرگذار است چون یک تجربه بصری آرامش بخش برای بیننده فراهم می کند.

اینطور نیست که مینیمالیسم بهتر از سبک های دیگر باشد، فقط متفاوت است – به راحتی بیننده را جذب می کند، و عمدا غیر پیچیده است. با این حال، شما باید کمی تلاش کنید تا بتوانید عکس های مینیمالیستی خوب بگیرید.آتلیه بارداری

اینها ۵ نکته برای کمک به شماست.آتلیه نوزاد

به دنبال صحنه های ساده بگردید

بدیهی به نظر می رسد، اینطور نیست؟ با تلاش برای استخراج مینیمالیسم از مناظر به وضوح شلوغ، کارها را برای خودتان سخت تر نکنید (هرچند با کمی ترکیب بندی هوشمندانه می توان این کار را کرد). تپه های کوچک و درختان تنها. دشت های باز و آسمان آبی. یک پس زمینه یکنواخت و یک سوژه تنها. این ها تنها چند مورد از سناریوهایی هستند که برای عکاسی مینیمالیسم مناسب می باشند.

عکس از مجله Rucksack در Unsplash

یک نقطه کانونی قوی پیدا کنید

عکس های مینیمالیستی از لحاظ بصری ناپایدار نیستند – آنها چشم را رها نمی کنند تا بی هدف در کادر حرکت کند. هر تصویر مینیمالیستی خوب شامل یک نقطه کانونی است تا نگاه بیننده را به داخل بکشد و بقیه صحنه را در زمینه مناسب قرار دهد. این نقطه کانونی می تواند یک شخص یا یک حیوان، یک ساختمان یا یک شکل سنگی باشد. یک عکس مینیمالیستی زمانی بیشترین تاثیر را دارد که شامل یک سوژه اصلی باشد.

فضای منفی در عکس بگنجانید

فضای خالی در یک عکس لزوما برابر با فضای هدر رفته نیست. این فضای خالی در اطراف یک سوژه – یا–  فضای منفی  اگر به درستی استفاده شود، به تعریف و تاکید بیشتر بر سوژه کمک می کند. این فضای تنفس بصری است. دیوارها، زمین و آسمان سه نمونه اصلی از چیزهایی هستند که ممکن است برای ایجاد فضای منفی مورد استفاده قرار گیرند. منبع فضای منفی شما به اندازه نحوه کادربندی سوژه شما در آن فضا اهمیت ندارد.

عکس از Joanna Kosinska در Unsplash

رنگ اضافه کنید

مینیمالیسم به شدت وابسته به یکنواختی است. شما اغلب متوجه می شوید که یک رنگ تنها در کادر غالب می شود – یک آسمان آبی روشن، یک تپه سبز، یک دشت پوشیده از برف. این در واقع مطابق با فلسفه مینیمالیسم است، اما به این معنی نیست که نمی توانید برای زنده تر کردن عکس رنگ بیشتری به آن اضافه کنید.

ساده ترین راه برای انجام این کار احتمالا استفاده از یک سوژه رنگی یا یک سوژه انسانی که لباس رنگی پوشیده خواهد بود، به طوری که آن را در هر جایی که می خواهید در صحنه قرار می دهید.

عکس از Ashim D’Silva در Unsplash

طوری ترکیب بندی کنید که حداکثر تاثیرگذاری را داشته باشد

سادگی ممکن است هدف نهایی باشد، اما شما نمی توانید ترکیب بندی را نادیده بگیرید طوری که انگار اهمیتی ندارد. در واقع، یک ترکیب بندی همراه با دقت و تفکر، کار مینیمالیستی شما را قوی تر خواهد کرد.

شما می توانید هر گونه  را سبک ترکیب بندی در عکس خود به کار ببرید، اما ممکن است متوجه شوید که دو تا از ساده ترین سبک ها از همه موثرتر هستند: استفاده از قانون یک سوم می تواند اثربخشی فضای منفی را به حداکثر برساند، در حالیکه خطوط هدایتگر می توانند به افزودن عمق و تقارن کمک کنند.

نکات نهایی در مورد شروع کار با مینیمالیسم در عکاسی

ایجاد تاثیر بصری بیشتر با المان های کمتر آنقدر که به نظر می رسد آسان نیست، بنابراین تمام ایده های بالا را مد نظر قرار داده و آنها را امتحان کنید. پیام اصلی این است، با وجود این که هدف شما این است که همه چیز را به حداقل ممکن برسانید، اما نمی توانید خلاقیت را در این روند قربانی کنید. با این حال، این یک روند سرگرم کننده است که در نهایت ضمیمه ارزشمندی برای کار شما خواهد بود.

نویسنده: جیسون دی لیتل (Jason D. Little)

منبع:

لنزک

عکاسی مفهومی دقیقا چیست؟ عکاسی مفهومی را می توان به عنوان یک ژانر از عکاسی فاین آرت در نظر گرفت که یک ایده را نشان می دهد، و قبل از هر چیز دیگری بر روی مفهوم عکس تمرکز می کند. هر تصویری می خواهد پیامی را به بیننده منتقل کند، چه یک تفسیر اجتماعی باشد، چه یک اعتراض عاطفی، و چه یک بیانیه سیاسی، که این یا از طریق عکس های خوب گرفته شده در صحنه یا تکنیک های پس پردازش به دست می آید.عکاسی کودک

«آزادی» EOS 5D Mark III, EF50mm f/1.4 USM lens, f/5, 50mm, 1/640sec, ISO250، اثر فلورنتینا امون (Florentina Amon)

یکی از اولین معرفی های جهان در زمینه عکاسی مفهومی، سلف پرتره ایپولیت بایارد (Hippolyte Bayard) به صورت عکسی با عنوان «مرد غرق شده» در سال ۱۸۴۰ بود. این عکس نمادین پاسخی به عدم به رسمیت شناختن او به عنوان یکی از مخترعان اصلی عکاسی بود، و داستان این که او چطور به دلیل بی عدالتی دولت فرانسه «خودش را غرق کرد» را بیان می کند. امروزه، عکاسی مفهومی دو استفاده اصلی دارد، به عنوان یک روش یا به عنوان یک شکل هنر. این نوع عکاسی بسیار خیال پردازانه است، بنابراین اغلب به ایجاد تصاویری می انجامد که واقعیت های تحریف شده را به تصویر می کشند.عکاسی بارداری

مهم است توجه داشته باشید که هدف عکاسی مفهومی، مانند عکاسی منظره یا انتزاعی، ایجاد تصاویر عالی و بی نقص نیست. اگرچه مسلما اثر نهایی باید سطح مشخصی از زیبایی شناسی داشته باشد، اما هدف نهایی آن ترسیم یک تصویر در ذهن بیننده است، تا آنها را به تفکر وادارد و تفسیرهای شخصی آنها را پرورش دهد.

«بازگشت» EOS 5D Mark III, EF50mm f/1.4 USM lens, f/1.4, 50mm, 1/200sec, ISO200، اثر فلورنتینا امون

عکاسی مفهومی به عنوان یک روش

به عنوان یک روش، عکاسی مفهومی در مورد ایجاد تصاویری است که متناسب با یک مفهوم هستند، مانند عکاسی تبلیغاتی یا آرشیوی، که در آن تصویر نهایی با یک مفهوم از پیش تصور شده ارتباط برقرار می کند و به عنوان یک «صحنه نمایش» برای ایده ها مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، یک تصویر از یک مرد در زیر یک کوه قند برای هشدار در مورد خطر مصرف قند، یا شخصی که زیر یک آبشار ایستاده تا آن حس تازگی را نشان دهد که با یک مارک خاص دستمال مرطوب می توان تجربه کرد.

«ابرها در آسمان» EOS 5D Mark III, EF50mm f/1.4 USM lens, f/2.2, 50mm, 1/40sec, ISO400، اثر فلورنتینا امون

عکاسی مفهومی به عنوان یک شکل هنر

به عنوان یک شکل هنر، این ژانر عکاسی هیچ وقت به خوبی تعریف نشده است. این ژانر نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ به عنوان راهی برای هنرمندان جهت ثبت روند سایر هنرهای غیر عکاسی مانند هنرهای نمایشی یا مجسمه سازی شروع به ظاهر شدن در هنر کرد، و آنها هنرمندان مفهومی در نظر گرفته می شدند. در آن زمان، عکاسی مفهومی به عنوان نمایش ضعیفی از استعدادهای هنری دیده می شد، چون تولید هنر عکاسی با کیفیت بر اساس توانایی های تکنیکی قضاوت میشد، و نه داستان پشت تصویر. با این حال زمانه تغییر کرده است، و عکاسی مفهومی به عنوان یک شکل هنر به شدت مورد تحسین واقع شده است.

«پناهگاه» EOS 5D Mark III, EF50mm f/1.4 USM lens, f/1.4, 50mm, 1/250sec, ISO100 by، اثر فلورنتینا امون

نحوه کار

اکثر عکس های مفهومی از ترکیبی از تکنیک ها برای انتقال پیام خود استفاده می کنند، از استفاده از یک گرفته تا حالت عکس. هنر و عکاسی مفهومی بر روی ناخودآگاه انسان تاثیر می گذارد، و هنرمندان از تصاویری استفاده می کنند که می دانند باعث ایجاد واکنش ها و ارتباطات احساسی از جانب بیننده می شوند. بعضی از عکاسان از نمادهای شناخته شده جهانی در کار خود استفاده می کنند، مانند استفاده از رنگ سفید برای نشان دادن پاکی و خلوص، یا تحت تاثیر قرار دادن عمدی ابهام و ذهنیت تفاسیر افراد برای پیشبرد گفتگو و بحث در مورد کار آنها. پس خوب است که عکاسانی که این ژانر را انتخاب می کنند، واقعا درک کنند که انسان ها چگونه اطلاعات و تصاویر را پردازش می کنند، چون تنها در این صورت است که می توانند اثری ایجاد کنند که آنها را به سطح عمیق تری می رساند.

اما این بدان معنا نیست که مهارت های تکنیکی مهم نیستند. اگرچه ماهیت عکاسی مفهومی در ایده نهفته است، اما درک عکاسی پایه در ارائه مهم است. استفاده ماهرانه از نور، سایه ها، و تکنیک های تصویربرداری و پس پردازش می تواند تا حد زیادی پیامی را که یک عکاس سعی دارد انتقال دهد تقویت کرده، و به ایجاد یک پاسخ مورد نظر از جانب مخاطب کمک خواهد کرد.

نویسنده: مونا تئو (Mona Teo)

منبع:

لنزک

من مطمئنم که هر عکاسی تلاش می کند تا از ایجاد عکس های کسل کننده اجتناب کند. اما منظور از کسل کننده چیست؟ روش های متعددی برای تعریف این کلمه وجود دارد، اما متاسفانه، بعضی اوقات به اشتباه مفهوم مینیمالیسم به عنوان مترادفی برای کلمه کسل کننده تفسیر می شود.

مطمئنا عکسی که در آن از مینیمالیسم استفاده می شود می تواند کسل کننده باشد، اما اگر عکس فاقد جذابیت است این حاصل انتخاب عکاس است، نه به دلیل نقص سبک ذاتی. مینیمالیسم تاثیرگذار است چون یک تجربه بصری آرامش بخش برای بیننده فراهم می کند.

اینطور نیست که مینیمالیسم بهتر از سبک های دیگر باشد، فقط متفاوت است – به راحتی بیننده را جذب می کند، و عمدا غیر پیچیده است. با این حال، شما باید کمی تلاش کنید تا بتوانید عکس های مینیمالیستی خوب بگیرید.آتلیه بارداری

اینها ۵ نکته برای کمک به شماست.آتلیه نوزاد

به دنبال صحنه های ساده بگردید

بدیهی به نظر می رسد، اینطور نیست؟ با تلاش برای استخراج مینیمالیسم از مناظر به وضوح شلوغ، کارها را برای خودتان سخت تر نکنید (هرچند با کمی ترکیب بندی هوشمندانه می توان این کار را کرد). تپه های کوچک و درختان تنها. دشت های باز و آسمان آبی. یک پس زمینه یکنواخت و یک سوژه تنها. این ها تنها چند مورد از سناریوهایی هستند که برای عکاسی مینیمالیسم مناسب می باشند.

عکس از مجله Rucksack در Unsplash

یک نقطه کانونی قوی پیدا کنید

عکس های مینیمالیستی از لحاظ بصری ناپایدار نیستند – آنها چشم را رها نمی کنند تا بی هدف در کادر حرکت کند. هر تصویر مینیمالیستی خوب شامل یک نقطه کانونی است تا نگاه بیننده را به داخل بکشد و بقیه صحنه را در زمینه مناسب قرار دهد. این نقطه کانونی می تواند یک شخص یا یک حیوان، یک ساختمان یا یک شکل سنگی باشد. یک عکس مینیمالیستی زمانی بیشترین تاثیر را دارد که شامل یک سوژه اصلی باشد.

فضای منفی در عکس بگنجانید

فضای خالی در یک عکس لزوما برابر با فضای هدر رفته نیست. این فضای خالی در اطراف یک سوژه – یا–  فضای منفی  اگر به درستی استفاده شود، به تعریف و تاکید بیشتر بر سوژه کمک می کند. این فضای تنفس بصری است. دیوارها، زمین و آسمان سه نمونه اصلی از چیزهایی هستند که ممکن است برای ایجاد فضای منفی مورد استفاده قرار گیرند. منبع فضای منفی شما به اندازه نحوه کادربندی سوژه شما در آن فضا اهمیت ندارد.

عکس از Joanna Kosinska در Unsplash

رنگ اضافه کنید

مینیمالیسم به شدت وابسته به یکنواختی است. شما اغلب متوجه می شوید که یک رنگ تنها در کادر غالب می شود – یک آسمان آبی روشن، یک تپه سبز، یک دشت پوشیده از برف. این در واقع مطابق با فلسفه مینیمالیسم است، اما به این معنی نیست که نمی توانید برای زنده تر کردن عکس رنگ بیشتری به آن اضافه کنید.

ساده ترین راه برای انجام این کار احتمالا استفاده از یک سوژه رنگی یا یک سوژه انسانی که لباس رنگی پوشیده خواهد بود، به طوری که آن را در هر جایی که می خواهید در صحنه قرار می دهید.

عکس از Ashim D’Silva در Unsplash

طوری ترکیب بندی کنید که حداکثر تاثیرگذاری را داشته باشد

سادگی ممکن است هدف نهایی باشد، اما شما نمی توانید ترکیب بندی را نادیده بگیرید طوری که انگار اهمیتی ندارد. در واقع، یک ترکیب بندی همراه با دقت و تفکر، کار مینیمالیستی شما را قوی تر خواهد کرد.

شما می توانید هر گونه  را سبک ترکیب بندی در عکس خود به کار ببرید، اما ممکن است متوجه شوید که دو تا از ساده ترین سبک ها از همه موثرتر هستند: استفاده از قانون یک سوم می تواند اثربخشی فضای منفی را به حداکثر برساند، در حالیکه خطوط هدایتگر می توانند به افزودن عمق و تقارن کمک کنند.

نکات نهایی در مورد شروع کار با مینیمالیسم در عکاسی

ایجاد تاثیر بصری بیشتر با المان های کمتر آنقدر که به نظر می رسد آسان نیست، بنابراین تمام ایده های بالا را مد نظر قرار داده و آنها را امتحان کنید. پیام اصلی این است، با وجود این که هدف شما این است که همه چیز را به حداقل ممکن برسانید، اما نمی توانید خلاقیت را در این روند قربانی کنید. با این حال، این یک روند سرگرم کننده است که در نهایت ضمیمه ارزشمندی برای کار شما خواهد بود.

نویسنده: جیسون دی لیتل (Jason D. Little)

منبع:

لنزک

این روزها افراد به خصوص کسانی که به عکاسی نوزاد و کودک علاقه دارند در پی خرید گوشی هایی هستند که از دوربین نسبتا حرفه ای برخوردار باشد. شما اگر هر ماه هم به یک آتلیه نوزاد یا کودک مراجعه کنید  بااین حال بازبا لحظاتی مواجه خواهید شد که نیاز به ثبت دارد، چه چیزی بهتر از یک گوشی موبایل آیفون که هر لحظه امکان عکاسی را برایتان فراهم کند.

عکس های زیادی ثبت کنید

یکی از مزیت‌های دوربین موبایل نسبت به دوربین‌های دیجیتال، این است که همه جا همراه شماست پس دوربین eiphonخود را آماده نگه دارید تا از لحظه لحظه حرکت کودک یا منظره ای که لذت می برید عکاسی کنید. تعداد بیشتر عکس مطمئنا شانس شما را در گرفتن سایه‌های اجسام یا طیف‌های نوری مختلف و زیبا بیشتر می‌کند. سعی کنید عکس های زیادی بگیرید و در پایان روز هم می‌توانید عکس‌های هنری خود را ذخیره و دیگر تصاویر را که با سلیقه‌ تان مطابق نیست، حذف کنید.

زاویه مناسب را پیدا کنید

انتخاب زاویه مناسب بهترین کاری است که شما برای حرفه ای نشان دادن عکس ها می توانید انجام دهید.

به دنبال نور باشید

عکاسی به نور احتیاج دارد به خصوص نور طبیعی تاثیر بسیار خوبی خواهد داشت و هیچ دوربینی در تاریکی عکس‌های زیبایی نخواهد گرفت. درباره نورهای مصنوعی باید توجه داشته باشید که چطور می‌توانید از نور به نفع خود در عکاسی استفاده کنید.

کنترل کامل دوربین را به دست بگیرید

مطمئنا حالت اتوماتیک عکاسی در گوشی‌های آی‌فون، کار را برای گرفتن یک عکس ساده راحت کرده است. اما برای عکاسی حرفه‌ای بهتر است خودتان کنترل همه چیز را در دست داشته باشید. پس جسارت به خرج داده و برای یک بار هم که شده به حالت تنظیم دستی دوربین بروید. در این زمینه برنامه‌هایی مانند VSCO یا MuseCam گزینه‌های خوبی از قبیل تنظیم سرعت شاتر دوربین و حتی گرفتن عکس به صورت Raw در اختیار شما می‌گذارند

عکس را ویرایش کنید

ویرایش تصاویر می تواند یک عکس معمولی را به یک عکس هنری و زیبا تبدیل ‌کند. اجازه ندهید کسی به شما بگوید کار ویرایش تصاویرتان بد است. همه چیز به سلیقه شما بستگی دارد. استفاده از برنامه‌های جانبی، علاوه بر امکانات بسیار خوبی که آیفون به شما ارایه می‌دهد، می‌تواند کمک بزرگی در این راه باشد.

دوربین گوشی خود را کاملا بشناسید

آیا می‌دانستید گوشی iphon خود می‌توانید به راحتی از اجسام در حال حرکت عکس بگیرید، این تنها یکی از مواردی است که شاید بسیاری از دارندگان گوشی‌های آی‌فون از آن اطلاعی نداشته باشند. مطمئن باشید دوربین آی‌فون امکانات زیادی دارد که از آن بی‌خبرید. پس دست از عکاسی در مقابل آینه بردارید و به شناخت دوربین گوشی خود بپردازید

مهمترین تغییر در دوربین گوشی iphon 7 plus، اضافه کردن لنز دوم در گوشی بود که اپل آن را تله‌فوتو نامید. این قابلیت به شما امکان دو برابر زوم اپتیکال و ده برابر زوم دیجیتال می‌دهد.

استفاده از حالت پرتره (Portrait mode)

یکی دیگر از ویژگی‌های جدید گوشی آیفون 7 پلاس، استفاده از حالت پرتره در عکاسی است. با فعال کردن این حالت، گوشی آی‌فون با کمک دو لنز پشتی خود به صورت خودکار اختلاف فاصله ای را که بین سوژه عکاسی و پس زمینه عکس وجود دارد، تشخیص داده و این اختلاف را با نه درجه عمق مشخص می‌کند. در این حالت، پس‌زمینه عکس به صورت تار دیده می‌‌شود.

استفاده از سخت‌افزارها و نرم‌افزارها

استفاده از لنزهای اضافه، فلاش، پک باتری و وسایلی از این دست می‌تواند در مراحل بعد کمک حال شما باشد. در کشور ما که دسترسی به این وسایل به راحتی و برای همه امکان‌پذیر نیست، نرم‌افزارهای متفاوت در این زمینه تا حدودی می‌توانند این جای خالی را پر کنند.

منبع:

گوگل

یکی از زیبایی های  هنر عکاسی ثبت لحظه های ناب خانوادگی است. با گرفتن عکس های دسته جمعی وخانوادگی می توانید به کودکتان اعتماد به نفس ببخشید. روانشناسان و متخصصان در دهه های اخیر تلاش کرده اند تا با بررسی  حالت های مختلف عکاسی کودک اعتماد به نفس او را مورد ارزیابی قراردهند. با تحقیقات مختلف به این نتیجه رسیده اند که خلق عکس های خانوادگی به کودکان  اعتماد به نفس می بخشد . درسال 1975 یک عکاس از کودکان کلاس 4 در طی 5 هفته عکاسی کرد وبادرنظر گرفتن حالت روحی ، احساسات ومیزان خوشحالی آن ها به این نتیجه رسید که اکثر کودکانی که در کنار خانواده از آن ها عکاسی شده است  بسیار خوشحال تر وبا انرژی تر هستند . دیوید کراووس روانشناسی از اوهایو می گوید خانواده یک واحد مهم زندگی وکودکان باید بخشی ارزشمند از این واحد در نظر گرفته شود. کراووس یکی از اولین پیشگامان عکاسی شخصی وآلبوم های خانوادگی به شمار می رود . کراووس متعقد است گرفتن عکس خانوادگی وتهیه آلبوم ویا قراردان عکس در قاب عکس باعث می شود کودک هر روز آن راببیند، حس بهتری داشته باشد و بادانستن این که همواره مورد حمایت خانواده قرار دارد با اعتماد به نفس بیشتری رفتارکند. میتوانید عکس های گرفته شده از کودکتان را قاب کنید ودر اتاق اوبگذارید تا هرروز صبح به آن نگاه کند وحس اعتماد به نفس او را تقویت کنید. کودک شما میفهمد که شما عاشق او هستید و به او احترام میگزارید.عکاسی از کودکتان می تواند در منزل، فضای باز ویا حتی  آتلیه کودک باشد ، ولی مهم اینست که درکنارکودکتان باشید تا به اوحس آرامش واعتماد به نفس ببخشید

منبع:

گوگل

عکاسی از کودک و عکاسی نوزاد در حین بازی کردن و هنگام شاد بودن آن خالی از لطف نیست .شاید برای شما پیش امده با شد که از دیدن بازی های کودکان سر ذوق آمده باشید و خواسته باشید درآن لحظه از او عکاسی کنید ، ولی ثبت عکس های حرفه ای آن هم درحین بازی کودکان به همین راحتی هم نیست .اولین نکته ای که باید به آن دقت کنید نوع لنز دوربین عکاسی است .پس بسیار مهم است که با چه دوربینی قصد عکاسی را دارید .دوربین های عکاسی در انواع متدوال  compact  و DSLR در بازار یافت می شوند که هرکدام از آن ها در برندهای گوناگون و امکاناتی مختلف ارائه می شود .پیشرفت تکنولوژی به قدری سریع است که هر روز محصولی جدید در دنیای دیجیتال رونمایی می شود ،دنیای عکاسی و دوربین های عکاسی نیز از گذشته تا کنون پیشرفت های چشمگیری داشته است .دوربین های عکاسی لمسی ، دوربین های عکاسی با زوم اپتیکال چندین مگاپیکسلی و بسیاری دیگر بخشی از این پیشرفت های دنیای عکاسی به شمار می رود .عکاسی از کودک به خصوص درحین بازی نیاز به دوربین های حرفه ای دارد اما اگر خودتان  اطلاعات کافی از چگونگی عکاسی از کودک را داشته باشید می توانید با اندکی تنظیمات با دوربین های متوسط هم عکس های زیبا وخلاقانه از بازی کودکان ثبت نمایید. فراموش نکنید که قبل از عکاسی کادربندی مناسب خود را انتخاب کنید ،دوربین را در بهینه ترین حالت تنظیم کنید ، به کودک نزدیک شوید و سپس از او درحین بازی عکاسی کنید .عکاسی با دوربین هایی که قابلیت عکاسی در حالت دویدن یا ورزش را دارند می تواند بهترین انتخاب خرید دوربین برای شما باشد .اگر حوصله یا وقت کافی برای عکاسی در حین بازی کودکتان را ندارید می توانید با مراجعه به آتلیه عکاسی کودک و نوزاد از متخصصان این امر کمک بگیرید.در بسیاری از آتلیه ها از کودک در فضای باز و امکانات فوق تخصصی عکسبرداری می شود ،با اینکار می توانید علاه بر داشتن ایده های بی نظیر برای عکاسی کودک درحین بازی از کیفیت بالای عکس ها نیز مطمعن شوید

منبع:

گوگل

قابلیت های عکاسی در حالت های گوناگون یکی از امکاناتی است که امروزه در دوربین های عکاسی به دفعات به چشم می خورد ،قابلیت هایی که در هر یک از دوربین های عکاسی اعم از برند و نوع آن بسیار متفاوت است. قابلیت های بی نظیری مانند امکان آتلیه عکاسی کودک درحین دویدن یا ورزش کردن ، عکاسی در حالت شب یا روز ،عکاسی در حالت نور زیاد و ...که دراین بین عکاسی در حالت دستی یا اتوماتیک تقریبا درتمامی دوربین های عکاسی بارداری دیده می شود .امکانی که برای حالت دستی  (manual)    M    و برای حالت اتوماتیک   A  (automatic) بر روی دوربین عکاسی درج شده است ،بدنیست که بدانید در حالت دستی شما تنظیمات بی شماری را می توانید انجام دهید و لی در حالت اتوماتیک دسترسی شما به تنظیمات دوربین بسیار محدود تر است ،پس بسته به اینکه عکاسی حرفه ای هستید و یا یک عکاس تازه کار انتخابتان ازبین این دوحالت می تواند متفاوت باشد . حتی ممکن است عکاسان آماتور نیز با تنظیم های اولیه دوربین عکاسی در حالت دستی آشنایی داشته باشند ، ولی باتنظمیات پیچیده تری مانند تنظیم نور،افکت ، سرعت شاتر و... آشنا نباشند .اینجاست که استفاده از حالت اتوماتیک برای این کاربران بیشتر لمس می شود .استفاده از مدهای خودکار عکاسی مانند مد نوردهی خودکار در اکثر اوغات باعث ثبت بهترین عکس ها از سوژه مورد نظر می شود .پس چرا مد دستی نیز در کنار حالت اتوماتیک در دوربین های عکاسی به چشم می خورد؟ در واقع استفاده از حالت دستی علاوه بر راحتی کار عکاسان آماتور وقتی نمایان می گردد ،که درجاهایی قصد عکس برداری داشته باشید که نور غیر معمول داشته باشد .مانند عکاسی در برف و یا عکاسی در حین تابش بیش از اندازه نور خورشید .پس شک نکنید که درهمچین موقعیت هایی حتی فوق حرفه ای ترین عکاسان هم به سختی می توانند باحالت اتوماتیک دوربین عکاسی ،عکسی با کیفیت  ثبت کنند. تفاوت این دو حالت هم کاملا بستگی به میزان توانایی شما در هنر عکاسی و شرایط گرفتن عکس دارد .برای همین هست که هردوی این قابلیت در کنارهم در دوربین های عکاسی امروزی دیده می شود .تا با توجه به نیاز شما و موقعیت عکاسی از مد اتوماتیک به دستی یا بالعکس سوئیچ نمایید .این مد فقط مختص دوربین های عکاسی معمولی وخانگی نیست .حتی در استدیو تخصصی کودک  و  نوزاد سویل استودیو که از دوربین های حرفه ای و گران قیمت استفاده می شود این مد قابل دسترسی است

منبع:

گوگل

ه قدری تنوع در برندهای تولید کننده دوربین عکاسی زیاد است که شاید انتخاب یک دوربین عکاسی مناسب برای متخصصان عکاسی کاری دشوار به نظر برسد،تنوعی از انواع برندهای نام آشنا مانند کنون ،فوجی  و حتی برندهایی تازه وارد به دنیای دیجیتال با امکاناتی رقابتی که انتخاب را سخت تر می کند .قبل از انتخاب دوربین عکاسی باید بدانید که به دنبال چه چیزی هستید آن را فقط برای عکاسی کودکمی خواهید یا گرفتن عکس های خانوادگی ،به عنوان  مثال برای گرفتن عکس های بی نظیر از کودک باید دوربینی انتخاب شود که قابلیت عکاسی کودک را داشته باشد ، هرچند دوربین های پیشرفته امروزی که قابلیت ثبت اکثر سوژه ها را دارند امکان عکاسی از کودک را درحالت مد عکاسی کودک دارند.شاید باگوشی موبایل و یا یک دوربین عکاسی خیلی کوچک هم بتوانید عکاسی کنید ولی بی شک کیفیت یک دوربین عکاسی در آتلیه بارداری حرفه ای را نخواهند داشت ،کندی درحین عکاسی ،پایین بودن کیفیت ازجمله مواردی است که باعث می شود تا شما را تشویق به خریدن دوربین عکاسی حرفه ای تر کند .تاهمین چند سال پیش تنها انتخاب پیش روی شما برای خرید دوربین عکاسی ، انتخاب دوربین های DSLR با ابعادی بزرگ  بود .که تنظیمات پیچیده تری نسبت به دوربین های عکاسی امروزه داشت .دوربین های امروزی ابعادی کوچک تر  از دوربین عکاسی باتنظیماتی راحت تر وکیفیتی مطلوب تر را درعکاسی به شما ارائه می دهد.بسته به بودجه ای که برای خرید دوربین عکاسی مد نظر دارید وامکانات مختلف می توانید انتخاب های متفاوتی داشته باشید  .دوربین عکاسی Sony Cyber-Shot DSC-W380 یکی از پیشنهاد های ما به شماست ،خودتان نیز می توانید با کمی صرف وقت در دنیای وب به جستجوی این مدل دوربین های عکاسی درسایت های نظیر دیجیکالا  و سایت هایی که به صورت تخصصی محصولات الکترونیکی را معرفی می کند بپردازید و با کسب اطلاعات راحت تر خرید نمایید

منبع:

گوگل

اگر علاقه مند به هنر عکاسی هستید ،ولی آشنایی کافی با عکاسی را ندارید ،انتخاب یک دوربین حرفه ای عکاسی می تواند پیشنهادی لذت بخش برای شما باشد ،چرا که با داشتن حالت  اتوماتیک  خیال شما را از دست تنظیمات سخت و پیچیده عکاسی راحت خواهد کرد.هر روز یک محصول جدید با امکاناتی منحصر به فرد در دنیای دیجیتال معرفی می شود ،تنوع تکنولوژی در دنیای دیجیتال فقط شامل لپ تاپ ، گجت های پوشیدنی و ماشین های هیبریدی نیست ،بلکه دوربین های عکاسی را نیز در بر می گیرد .دوربین های حرفه ای با امکان تعویض لنز که سال ها قبل  به خاطر گران قیمت بودن آن فقط مخاطبین خاصی چون عکاسان حرفه ای در آتلیه نوزاد داشت .ولی امروزه با ارزان تر شدن این محصول  عکاسان مبتدی نیز خواهان این مدل از دوربین های عکاسی می باشند .دوربین های با امکاناتی نظیر فوکوس خودکار، مد عکاسی خودکار، عکاسی کودک ،عکاسی در حین حرکت یا دویدن و بسیاری دیگر که همه و همه بسته به سلیقه شما و بودجه اختصاص یافته برای خریدتان می تواند متفاوت باشد.هرچه دوربین عکاسی حرفه ای تر باشد استفاده آن برای مبتدیان نیز راحت می شود، چرا که تنظیمات اتوماتیک بهینه شده بیشتری نسبت به سایر برندها ومدل های موجود در بازار را به مخاطب خود ارائه می دهد.دوربین نیکون  D3300  با توجه به امکانات بی نظیرش می تواند یکی از انتخاب های شما برای تهیه دوربین عکاسی با قیمت زیر 2 میلیون تومان باشد .که گرفتن عکس در حالت نوری ضعیف ،منظره یاب چشمی از جمله این امکانات است

منبع:

گوگل

حالت دستی که به طور مختصر به صورت M  در اکثر دوربین عکاسی به چشم می خورد.یکی از متداول ترین مدهای عکاسی به شمار می رود .اکثر عکاسان آماتور در آتلیه بارداری با این مد نا آشنا هستند .پس درهر دوربینی برای عکاسی بارداری که برروی تنظیمات آن حرف M   را مشاهده کردید بدانید منظور حالت دستی  ((Manual  می باشد.معمولا مد دستی درکنار مد اتوماتیک (A )  همزمان برای راحتی شما  در تنظیمات دوربین عکاسی وجود دارد تابسته به شرایط مختلف  بین این دوحالت سوئیچ  نمایید و بهترین عکس را ثبت نمایید .درمکان های که بازتاب نور و همچنین سفیدی نور بیش تر از حد معمول باشد استفاده از مد دستی بیشتر لمس می شود، عکاسی از سوژه مد نظرتان ممکن است به دلیل عدم توازن رنگ، سرعت شاتر ،و حتی میزان کنتراست آن نظرتان راجلب نکند ،تنها راه چاره برای جبران استفاده از مد دستی ، ترکیب رنگ و تنظیمات دستی است .جدا از همه این موارد بدنیست بدانید که قراردادن دوربین در حالت دستی تنظیمات بی شماری را در پیش روی شما قرار می دهد ،تنظیماتی نظیر سرعت شاتر و دیافراگم،تنظیمات نوردهی ، تنظیمات کیفیت عکس و بسیاری دیگر ،پس استفاده از مد دستی حتی برای مبتدیان عکاسی می تواند لذت بخش باشد .دوربین های حرفه ای تر حتی در مد عکاسی دستی نیز امکاناتی متفاوت از سایر برندها ارائه می دهند،امکاناتی نظیر تنظیمات عکاسی پاناروما ،تنظیمات عکاسی در حین دویدن ، بازی کردن و ورزش کردن که همه این ها فقط در مد دستی قابل انتخاب است .

منبع:

گوگل

یکی  از جذاب ترین سوژه های عکاسی ، عکاسی کودک در آتلیه کودک است .ثبت لحظات شادی ، زمانی که کودک در حال بازی کردن است ، و حالت های روحی مختلف او می تواند بهترین و هنری ترین عکس ها راخلق نماید.  عکاسی کودک همان قدر که کاری لذت بخش و جذاب برای عکاسان به شمار می رود ، نیاز به توانایی و دقت بالا برای ثبت هرچه زیباتر عکس دارد ، عده ای از پدر و مادر ها دوست دارند خودشان از کودک دلبندشان عکاسی کنند ، ولی عکس های گرفته شده به علت کیفیت پایین دوربین عکاسی و یا رعایت نکردن تنظیمات نور ، مکان مناسب عکاسی و ... کیفیت مناسبی ندارند .حتی بعضا دیده شده افراد با دوربین های حرفه ای تر هم پس از عکاسی موفق نشده اند عکس با کیفیتی از کودکشان ثبت کنند .حال این سئوال مطرح می شود که عکاسی در فضای باز بهتر است یا منزل ؟ قطعا عکاسی در فضای باز و درهنگام تابش نورخورشید بسیار بهتر از عکاسی  در منزل مخصوصا در نورکم است ،چرا که عکاسی در منزل با دوربین عکاسی به صورت مصنوعی و دستکاری شده است ،ولی عکاسی در فضای باز با نور طبیعی و یکنواخت .  علاوه براین در حین عکاسی از کودک ،شاهد چشمک زدن و بسته شدن چشم کودک نخواهید بود .البته فراموش نکنید که به همان مقدار که عکاسی در فضای باز و زیر نور خورشید لذت بخش است می تواند ،تابش مسقیم نور خورشید عکس هایتان را خراب کند ،پس فضایی را انتخاب کنید که بهترین کادربندی و نور را برای عکاسی داشته باشید ،یکی دیگر از حسن عکاسی کودک در فضای باز این است که می توانید از کودکتان در حال ورزش کردن ، یا بازی کردن عکاسی کنید ، با توجه به وسعت فضای بیشتر نسبت به منزل ، قطعا ایده های بیشتری برای ثبت عکس های هنری از فرزند دلبندتان خواهید داشت ، اگر به دلایل مختلف وقت عکاسی ندارید و یا نیاز به فضای متفاوت و گرفتن ایده های بیشتر دارید می توانید با مراجعه به یکی از بهترین آتلیه های کودک، عکاسی کودک در فضای باز را انتخاب نموده و عکس های بینظیر از کودکتان ثبت نمایید.

منبع:

گوگل

استفاده از عکاسی ترکیبی  دریک کادر عکس ، ترکیب سوژه های مختلف در کادر عکاسی و بسیاری دیگر از جمله افکت های بیشمار عکاسی است ,عکاسی که در شاخه های مختلفی از جمله ، عکاسی کودک ،عکاسی نوزاد ، عکاسی بارداری و.... توسط آتلیه های متخلف عکاسی و یا عکاسان مختلف سرتاسر دنیا ارائه می شود ، با پیشرفت تکنولوژی در صنعت هنر عکاسی هر روزه شاهد خلق عکسی هنری و زیبا از عکاسان هستیم . دراین مقاله قصد داریم تا شمارا با برخی از افکت های هنری آشنا نماییم . باخواندن این مطلب با همراه باشید .یکی از افکت هایی که در عکاسی از گذشته تا کنون به کار می رود ، استفاده از تابش دوگانه است .عکاس با استفاده از این افکت پس از عکاسی می تواند با استفاده از ابزارهایی نظیر فوتوشاپ عکس های هنری و خاص ایجاد نماید ،جلوه هایی خاص مانند ایجاد شبح، تصویر آینه ای و عکس درخشان همگی با استفاده از این افکت امکان پذیر خواهد شد .

افکت های بی شماری تا به امروز برای استفاده از عکاسان خوش ذوق ارائه شده است . هرچند برخی بر این باورند که  استفاده از افکت در عکس از روح آن کاسته و موجب مصنوعی شدن آن می شود .البته این کاملا یک نظر شخصی است ، ولی با توجه به امکاناتی که استفاده از افکت ها در عکاسی به شما می دهد ، هرکسی را می تواند به آن علاقه مند سازد.یکی از همین افکت های بی نظیر افکت عکاسی ترکیبی است ، که در مقاله های پیشین به آن اشاره شد .حذف قرمزی چشم  از عکس با استفاده از افکت ، شدت و یا کاهش نور پس زمینه عکس ، ترکیب چند عکس کنارهم و بسیاری دیگر که همه و همه درکنارهم باعث خواهد شد تا استفاده از افکت بعد از عکاسی بیشتر لمس شود . از اینکه مار را با خواندن این مطلب همراهی کردید سپاسگزاریم . درآینده در مورد افکت های عکاسی بیشتر خواهیم گفت .

منبع:

گوگل

عکاسی این هنر زیبا و دوست داشتنی ، در دل خود راز و رمزهای بسیاری دارد .هرکسی می تواند با تهیه یک دوربین عکاسی از سوژه مورد نظر خود عکاسی کند ، ولی خلق آثار هنری  و عکاسی خلاقانه  مختص عکاسان حرفه ای است ، عکاسی کودک هم یکی از شاخه های هنر عکاسی است ، که با توجه به دقت ، ظرافت و صبر و تحمل با لایی که نیاز دارد ، باید برای کسب نتیجه مطلوب به دست عکاسان حرفه ای گرفته شود.چه خود عکاسی حرفه ای باشید و یا شخصی دارای دانش کمتر از هنر عکاسی ، مراجعه به آتلیه نوزاد  می تواند بهترین ایده برای گرفتن عکس از کودک دلبندتان باشد . هرچند جنسیت کودکتان در حین عکاسی هیچ فرقی نمی کند ،و با مراجعه به بهترین آتلیه کودک می توانید بهترین عکس ها را توسط تیم مجرب عکاسی آتلیه از کودک خود بگیرید .ولی بدنیست اگر کودک پسر دارید به نکاتی که در این مقاله به آن اشاره می کنیم توجه نمایید .تا عکسی بهتر و هنری تر از کودتان داشته باشید. حتما خودتان نیز هنگام مراجعه به آتلیه صبور باشید ،با آرامش با کودکتان برخورد کنید ، و بیش از حد از او انتقاد نکنید ، تا اگر او کمی خجالتی است حین عکاسی ، با اعتماد به نفس بیشتری جلوی دوربین عکاسی حاضر شود.

به کودک پسر خود کمک کنید تا احساسات خود رانشان دهد .احساسات طبیعی مانند شادی و شیطنت کودکتان می تواند باعث خلق عکس های هنری از او شود . همه کارهای او را انجام ندهید ، بگذارید خودش لباسی را که می خواهد بپوشد ، به همراه آوردن اسباب بازی علاوه بر ایجاد ،شادی در کودک می تواند باعث ایجاد عکس هایی طبیعی و خلاقانه شود . اگر قصد دارید ایده های بیشتری برای ثبت  عکس های خلاقانه از کودک خود داشته باشید .می توانید با مراجعه به آتلیه عکاسی کودک با دیدن نمونه کارها ، عکس های هنری و جذاب از کودکتان خلق نمایید . عکاسان حرفه ای مختص عکاسی کودکان پسر ، عکاسی با تم تولد ، تم  مناسبتی  پسرانه ، و ... تنها برخی از خدمات قابل ارائه آتلیه عکاسی کودک می باشد

منبع:

گوگل

جشن تولد یکی از شیرین ترین خاطرات کودکان است که تنها با تصویربرداری می توان خاطره این روزهای به یادماندنی را برای آنها زنده نگه داشت. بعدها که فرزندان بزرگ می شوند با نگاه کردن به تصویرهای جشن تولد می توانند خاطرات خوب گذشته را مرور کنند. اما والدین هر نوع عکسی را نمی پسندند و تمایل دارند تا عکس ها هنری باشد. برخی عکس های جشن تولد کودک را قاب و در گوشه ای از اتاق آنها نگهداری می کنند. معمولا عکس هایی که در خانه گرفته می شود نمیتواند مانند عکس هایی باشد که در  آتلیه کودک گرفته می شود.

گرفتن عکس هنری در جشن تولد کودک که سرشار از هیجان و شوق است، کمی دشوار می شود و اغلب والدین نمی توانند بخوبی از کودک خود تصویربرداری کنند. در اینجا تکنیک هایی ذکر می شود که والدین با آنها می توانند به طور حرفه ای عکاسی کودک کنند.

داشتن برنامه قبل از جشن

اینکه بخواهید جشن تولد کودک خود را به یکباره برگزار کنید، همه چیز با عجله انجام می شود و عکاس نمی تواند به خوبی عکسبرداری کند. اینکه چه زمانی از جشن باید به عکاسی اختصاص داده شود، اهمیت زیادی دارد. برای مثال باید قبل از اینکه لباس و سر و صورت کودک کثیف یا کیکی شود، برای عکاسی اقدام کرد.

ثبت جزئیات

باید تمامی جزئیات مراسم را عکسبرداری کرد. برای مثال قسمتی که مادر سرگرم تزئین میز و کیک است. دکوراسیون هم جزئی از مراسم است که باید در تصاویر کودک ثبت شوند. بهتر است عکاسی از دکوراسیون جشن قبل از ورود مهمانان انجام شود.

عکاسی در فضای باز

اگر چه اغلب مراسم جشن تولد در فضای خانه انجام می شود، اما نباید تمامی تصاویر در فضای بسته باشد. بهتر است چند عکس را در فضای باز ثبت کنید.

انتخاب عکاس حرفه ای

اگر نمی توانید به طور حرفه ای از جشن تولد کودک عکاسی کنید، بهتر است این کار را به عکاس های حرفه ای واگذار کنید. پیدا کردن یک عکاس حرفه ای باید چند روز قبل از برگزاری جشن تولد صورت بگیرد. عکاس باید به تنظیمات و عملکرد دوربین عکاسی مسلط باشد.

مدیریت صحنه

اگر مهمان های زیادی را برای جشن تولد کودک دعوت کرده اید، مدیریت صحنه کمی دشوار است. در این صورت عکاسی هم بخوبی انجام نمی شود. باید صحنه عکاسی سازماندهی شود. اشیا اضافه را از کادر عکس دور کنید. هر چه فضای عکاسی خلوت تر باشد، عکس های زیباتری ثبت می شود.

تنظیم زاویه و ارتفاع دوربین

حالت قرار گرفتن دوربین برای عکاسی اهمیت زیادی دارد. باید دوربین در ارتفاع همسطح با چشم کودک باشد. زمانی که دوربین پایین تر از چشم سوژه باشد، او را تنومندتر از حالت طبیعی نشان می دهد که چندان جالب نیست.

توجه به ترکیب بندی عکس ها

توجه به سوژه و کادر اهمیت زیادی دارد. نباید سوژه عکاسی به صورت نصفه در تصویر باشد. بهتر است سوژه اصلی که کودک است در وسط تصویر قرار بگیرد که به آن نقطه طلایی گفته می شود.

توجه به نور

نور یکی از پارامترهای مهم در تصویربرداری است. اغلب جشن تولد در زمان شب برگزار می شود و نور طبیعی وجود ندارد. به همین دلیل باید از دوربین های با فلاش داخلی استفاده شود. البته باید توجه داشت که اگر از سوژه فاصله بگیرید، نور فلاش چندان کیفیتی ندارد. فاصله مناسب بین دوربین و سوژه باعث می شود تا نور فلاش دوربین با کیفیت و قدرت مطلوب صحنه را روشن کند.

عکاسی از نقطه دید کودک

نگاه های کودک به اطراف هم یک سوژه هنری برای عکاسی است. برای این کار باید زانو بزنید و هم سطح کودک قرار بگیرید تا بتوانید تصاویر حرفه ای را ثبت کنید. در تنظیمات دوربین هم می توان بر روی صورت و چشمان کودک زوم کرد. در این صورت سایر قسمت های کادر تصویر، کدر می شود و چهره کودک واضح تر می شود.

 منبع:

گوگل

با رد شدن از کنار آتلیه های عکاسی  و دیدن نمونه کارهای آن ها از پشت ویترین ،  احتمالا عکس هایی با ایده های خلاقانه ، و افکت های هنری دیده اید ، عکس های نظیر ، عکس کودک با پس زمینه فوتیال ، تم تولد ، عکس های کودک در حالت های مختلف دریک کادر عکس و... دراین بین عکاسی ترکیبی دربین پدر و مادر ها محبوبیت دوچندان دارد ، به همین دلیل توجه ویژه ای در آتلیه عکاسی کودک به آن می شود ،  در واقع عکاسی ترکیبی با گرفتن عکس از سوژه در حالت های مختلف و در کنار هم قرار گرفتن آن ها در یک کادر ایجاد می شود ،که با توجه به ذوق و سلیقه عکاس و ایجاد افکت های گوناگون می تواند متفاوت باشد .عکس ترکیبی وقتی جذاب میشود که با پیش زمینه مناسب و عمق تصویر بیشتری ارائه شود ، انتخاب پدر و مادرها و حتی خود کودک می تواند متفاوت باشد ، ولی بدنیست از نمونه کارهای آتلیه کودک هم دیدن فرمایید ، و با دیدن نمونه کارهای مختلف عکسی زیبا و هنری از فرزندتان ثبت نمایید .علایق کودکتان بسیار مهم هست ،تیم مجرب آتلیه عکاسی کودک با در نظر گرفتن علایق کودکتان ، سلیقه ، و خواست شما بهترین ها را به شما ارائه می دهد . پس خلاق باشید ، خوب انتخاب کنید و بهترین عکس را از کودکتان ثبت نمایید .

 منبع:

گوگل

چه عکاسی حرفه ای و یا عکاسی مبتدی باشید انتخاب یک دوربین عکاسی حرفه ای  می تواند کمک شایانی به ثبت عکس های باکیفیت کند.درسالیانی دورتر برای خرید دوربین عکاسی انتخاب های محدود تری از انواع برندهای دوربین عکاسی مانند کونیکا و فوجی وجود داشت ، ولی امروزه با آمدن برندهای دیگر و امکانات بی نظیر رقابتی آن ها انتخاب از بین آن ها بسیار سخت و دشوار خواهد بود .برندهای نام آشنایی هم چون کنون،نیکون، فوجی ،اپسون و بی نهایت برند دیگر با امکاناتی منحصر به فرد ، که می توانید با توجه به امکانات مورد نظرتان یکی را انتخاب کنید .دراین مقاله قصد داریم تا شما را با مدهای مختلف عکاسی آشنا کنیم .درمقاله های پیشین با مدهای A  و   M  یا همان مد دستی و اتوماتیک آشنا شدید .مدهای دیگری نیز وجود دارند که در برخی دوربین ها به صورت معمول استفاده می شود و برخی از این مدها مخصوص به مدلی خاص از دوربین عکاسی می شود .درذیل تعدادی از مدهای عکاسی به اختصار شرح داده شده است

1.مد TV :مد شاتر که با قراردادن دوربین دراین حالت می توانید سرعت شاتر را تنظیم کنید

2.مد AV  یا مد دیافراگم که با قراردادن دوربین در این مد می توانید سرعت شاتر رابر اساس اطلاعات نورسنج تغییر دهید

3.مد B   برای عکسبرداری درحالت شب

4.مد Portraits یا مد عکسبرداری پرتره

5.مد Landscapes برای عکسبرداری از منظره

6.مد Sports  برای عکاسی در حالت دویدن یا ورزش کردن

این 6 مورد برخی از متدوال ترین مدهای عکاسی در دوربین های امروزی به شمار می روند .فراموش نکنید که تعداد این مد ها بسته به نوع برند دوربین می توانید متفاوت باشد .واستفاده از هر کدام ازآن ها می تواند به بالابردن کیفیت عکس هایتان در شرایط مختلف کمک کند.مد تنظیمات آب وهوایی و روشنایی  :مانند آب وهوای ابری ،آب وهوای معمولی ، نورچراغ ، نور غروب و ...در دوربین های عکاسی حرفه ای  تر مانند برند های دوربین عکاسی کنون در تنظیمات مد اتوماتیک قراردارد تا با توجه به شرایط غیر معمول توسط کاربرادن مبتدی نیز عکاسی راحت تر انجام شود .هنر عکاسی دارای شاخه های بسیاری است .اعم از عکاسی خانوادگی ، عکاسی کودک ، و عکاسی کودک و نوزاد بسیاری دیگر که می تواند برای همه جدا ازجنسیت وسن لذت بخش باشد ،ولی این لذت وقتی تکمیل می شود که عکس های خود را با دوربین های حرفه ای و باتنظیمات تمام اتوماتیک آن ثبت نمایید.

 منبع:

گوگل

عکاسی این هنر زیبا و دوست داشتنی ، در دل خود راز و رمزهای بسیاری دارد .هرکسی می تواند با تهیه یک دوربین عکاسی از سوژه مورد نظر خود عکاسی کند ، ولی خلق آثار هنری  و عکاسی خلاقانه  مختص عکاسان حرفه ای است ، عکاسی کودک هم یکی از شاخه های هنر عکاسی است ، که با توجه به دقت ، ظرافت و صبر و تحمل با لایی که نیاز دارد ، باید برای کسب نتیجه مطلوب به دست عکاسان حرفه ای گرفته شود.چه خود عکاسی حرفه ای باشید و یا شخصی دارای دانش کمتر از هنر عکاسی ، مراجعه به آتلیه کودک و نوزاد  می تواند بهترین ایده برای گرفتن عکس از کودک دلبندتان باشد . هرچند جنسیت کودکتان در حین عکاسی هیچ فرقی نمی کند ،و با مراجعه به بهترین آتلیه کودک می توانید بهترین عکس ها را توسط تیم مجرب عکاسی آتلیه از کودک خود بگیرید .ولی بدنیست اگر کودک پسر دارید به نکاتی که در این مقاله به آن اشاره می کنیم توجه نمایید .تا عکسی بهتر و هنری تر از کودتان داشته باشید. حتما خودتان نیز هنگام مراجعه به آتلیه کودک صبور باشید ،با آرامش با کودکتان برخورد کنید ، و بیش از حد از او انتقاد نکنید ، تا اگر او کمی خجالتی است حین عکاسی ، با اعتماد به نفس بیشتری جلوی دوربین عکاسی حاضر شود.به کودک پسر خود کمک کنید تا احساسات خود رانشان دهد .احساسات طبیعی مانند شادی و شیطنت کودکتان می تواند باعث خلق عکس های هنری از او شود . همه کارهای او را انجام ندهید ، بگذارید خودش لباسی را که می خواهد بپوشد ، به همراه آوردن اسباب بازی علاوه بر ایجاد ،شادی در کودک می تواند باعث ایجاد عکس هایی طبیعی و خلاقانه شود . اگر قصد دارید ایده های بیشتری برای ثبت  عکس های خلاقانه از کودک خود داشته باشید .می توانید با مراجعه به آتلیه عکاسی  با دیدن نمونه کارها عکس های هنری و جذاب از کودکتان خلق نمایید . عکاسان حرفه ای مختص عکاسی کودکان پسر ، عکاسی با تم تولد ، تم  مناسبتی  پسرانه ، و ... تنها برخی از خدمات قابل ارائه آتلیه عکاسی کودک می باشد

 منبع:

گوگل

بسیاری از پدر و مادر ها با دیدن نمونه کار های خلاقانه  آتلیه کودک و نوزاد ، ذوق زده شده ، و سعی کرده تا با مراجعه به  بهترین آتلیه عکاسی کودک و نوزاد و یا حتی با دوربین خودشان در منزل عکس های هنری و خلاق از کودکشان بگیرند.ولی آیا می توان بدون مراجعه به آتلیه عکاسی عکس هایی خلاقانه و ز یبا از کودک خود گرفت ؟ باید بگوییم که پاسخ  به این سئوال مثبت است . در واقع شما در این مقاله یاد خواهید گرفت تا چگونه از وسایل ساده ای که در منزلتان دارید ،برای ایجاد عکس های خلاقانه و هنری  کودکتان استفاده نمایید .آویز لباس یکی از همین وسایل ساده ای است که می تواند ایده خوبی برای عکاسی از کودک یا نوزادتان  باشد .استفاده از آویز لباس با رنگ های شاد و آرامش بخش ، مانند رنگ آبی لاجوردی و یا هر رنگی ، که با پس زمینه عکستان ست شود ، قراردادن   لباس های کودک یا نوزادتان روی آن عکسی هنری را به همراه خواهد داشت .آویز لباس می تواند بنا به سلیقه شما به شکل طناب و یا از جنس چوب و.. باشد .به هرحال پیشنهاد می گردد برای کسب نتیجه مطلوب انواع مختلف آن را امتحان کنید ،استفاده از پارچه های رنگی برای چیدمان دکور یکی از ایده هایی است که  می توانید با داشتن کمی سلیقه به خوبی از آن استفاده کنید . به عنوان مثال  می توانید با در کنار هم قراردادن آن ها در کادر تصویر کنار نوزاد یا کودکتان عکسی هنری و متفاوت داشته باشید .استفاده از لباس های مختلف بسته به نوع جنسیت و سن کودک .مانند تل ، کلاه ، شال ، عینک  و... می تواند عکس هایتان را زیباترکند. درمورد نوزادتان قراردادن آن در فضایی مانند سبد ، جعبه بزرگ و درمورد کودک استفاده از اسباب بازی در کادر تصویر ، لباس های متفاوت و ... می تواند یکی از ایده های خلق عکسهای هنری باشد .عکاسی در محیط های مختلف  نیز می تواند جلوه ای خاص و بی نظیر به عکس هایتان دهد ،پس اگر عکاسی در همه جای منزل ، مانند حمام ، اتاق کودک یا نوزاد و ... را امتحان کرده اید و از کیفیت عکس راضی نبوده اید .می توانید عکاسی در محیط های باز ، مانند حیاط ، دل طبیعت و ... را هم امتحان کنید ، باکمی سلیقه و استفاده از وسایل دم دستی می توانید عکس هایی زیبا داشته باشید ، فقط کافی است کمی خلاق باشید .

 منبع:

گوگل

عکس کودک در آتلیه کودک یکی از محبوب ترین سوژه ها برای عکاسی است. علاوه بر علاقه ی والدین به ثبت مراحل رشد کودکانشان عکاسی از کودکان همواره مورد توجه عکاسان بوده است. برای عکاسی از کودکان علاوه بر الزامات بدیهی عکاسی صبر و حوصله فراوان لازم است . کودکان حذاب و شیرین هستند اما مواقعی هم وجود دارد که کار با آنها بسیار سخت است.

در بسیاری مواقع عکاسی و حضور در آتلیه برای کودکان به منزله یک بازی جدید است . یک عکاس با تجربه خود وارد این بازی می شود و از شرایط موجود بهترین بهره را می برد. باید تا جایی که ممکن است به کودک نزدیک شد تا ترس کودک کاملا از بین برود و در محیط احساس راحتی و امنیت کند. برای ثبت بهترین عکس ها از کودکان باید بهترین شرایط برای عکاسی و کودکان فراهم شود. می توان از هر ابزاری که برای کودک جذاب است به آن علاقه نشان می دهد استفاده کرد . آن ابزار می تواند یک عروسک یا یک اسباب بازی مورد علاقه باشد ، یا یک شخصیت کارتونی یا یک لباس ، در بعضی مواقع هم کودک با یک فرد خاص احساس راحتی بیشتری می کند و حضور آن فرد می تواند جلسه عکاسی را پربار تر کند.
حتما برای هماهنگی وقت عکاسی به زمان توجه بیشتری کنید. ببینید کودکتان در چه زمانهایی از روز حال و حوصله بیشتری دارد و شادتر است. حتما کودک قبل از جلسه ی عکاسی خواب کافی داشته باشد تا در زمان عکاسی برای خواب بهانه گیزی نکند. خواب آلودگی و خستگی کودک می تواند جلسه ی عکاسی را کاملا خراب کند.
برای وقت عکاسی لباس ها و اسباب بازی های زیبای کودک را فراموش نکنید. المانی مانند لباس ، اسباب بازی یا عروسک زیبا می تواند به زیباتر شدن عکس های کودک کمک شایانی کند. بدیهی است که ظاهر صورت کودک نیز مهم است . با توجه به آنچیزی که از عکس کودک خود می خواهید سعی کنید موی کودک را آراسته کنید یا او را به آرایشگاه ببرید.

منبع:

گوگل

کودک نوپا به کودکی گفته می شود که در حال یادگیری راه رفتن است .عموما از۱تا ۳ سالگی . کودکان در دوره نوپایی در مورد نقش‌های اجتماعی، مهارت‌های حرکتی، و آغاز استفاده از قدرت زبان چیزهای زیادی می‌آموزند.  تلاش برای راه رفتن ، حرف زدن و بیان احساسات مشخصه کودکان نوپاست. کودک در این دوره از رشد معمولا بسیار شیرین است . رفتار کودکان در این سنین هم برای والدین بسیار جذاب است هم برای اطرافیان کودک.  عکس نوپا با وجود شباهت هایش با عکاسی نوزاد و عکاسی کودک ، تفاوت هایی هم دارد. این کودکان از نوزادان کنجکاوترند و از طرف دیگر کنترلشان از کودکان بزرگتر سخت است . در واقع این همان سنی است که یک لحظه هم نباید از کودک قافل شد . حال جلسه عکاسی از کودکان نوپا نیز مستلزم کنترل و هوشیاری تمام وقت به جهت جلوگیری از آسیب های احتمالی که کودک ممکن است به خود برساند می باشد. البته باید به این نکته توجه داشت که موجبات  ناراحتی و عصبانیت کودک فراهم نشود  تا بتوان از  شادی و هیجانی که عموما در چهره این کودکان است برای ثبت تصویر های زیبا استفاده کرد. در این میان شاید یاد آوری این نکته خالی از لطف نباشد که بازی با کودکان را فراموش نکنید . کودکان عاشق بازی کردن هستند و در حین بازی می توان عکس های خوبی از آنان ثبت کرد.

به طور کلی کودکان کم طاقت تر از بزرگسالان هستند و تایم استراحتشان بیشتر است . عدم توجه به این نکته شاید در جلسه عکاسی دردسر ساز شود و تمام تایم عکاسی را تحت الشعاع قرار دهد . میتوان با وقفه های کوتاه بین کار و رها کردن کودک از پرخاشگری و کج خلقی وی جلوگیری کرد تا حداکثر استفاده از تایم جلسه عکاسی صورت گیرد.

آتلیه عکاسی سویل استودیو با بهره گیری از دکور های متنوع و مناسب عکاسی نوپا ، نوزاد و کودک ، تجهیزات به روز عکاسی و تجربه و مهارت آتلیه نوزاد خود آمادگی ثبت لحظه های زیبای رشد کودکان شما را دارد.

منبع:

گوگل

آتلیه عکاسی کودک ( photographic studio) محیطی برای عکاسی می باشد که با براورده ساختن نیازهای ابتدایی عکاس ، کار عکاسی را ساده تمرکز یافته تر می نماید.

اما در اصل Atelier   لغتی فرانسوی است . فرانسوی ها جهت کارگاه این کلمه را به کار می بردن که یک معنای کلی داشت ٬‌ هم معنی این واژه در زیان انگلیسی طراحی صحنه است (Fine Decorative) نظیر آتلیه کودک

در واقع آتلیه مکانی بوده که هنرجویان و استادها با هم جهت اجرای امور هنری گرد هم  می آمدند و نقاشی می کردند.

بد نیست بدونید که  مبخث مدل و مدلینگ که امروزی  در صنعت عکاسی مدلینگ و  عکاسی ها ازش نام می برن اونموقع یعنی حدود قرنهای ۱۸ و ۱۹ با ترسیم نقاشی از مدل ها ومانکن ها به وجود اومد.

در آن زمان در آتلیه ها اشخاص عریان و بدون پوشش، در معرض دید دانشجویان و هنرمندان قرار می گرفتند و تصویرشان نقاشی می شد.

شاید همین موضوع در ادامه باعث شده باشه که این نام روی استدیوهای عکاسی گذاشته بشه.

منبع:

گوگل

قلب هر دوربین دیجیتال سنسور تصویر آن است. سنسور تصویر، قطعه‌ای است که نور را به سیگنال‌های الکترونیکی تبدیل می‌کند. از طریق این سنسور است که دوربین شما تصویر را به صورت دیجیتالی ذخیره می‌کند. به جز دوربین های عکاسی دیجیتال در آتلیه بارداری، از این قطعه در دیگر ابزارهای تصویربرداری هم استفاده می‌شود. الگوهای نوری بازتابیده شده یا ساطع شده از اشیا بر روی سطح سنسور تأثیر می‌گذارد و باعث ثبت تصاویر می‌گردد.

انواع سنسور دوربین برای عکاسی بارداری

در حال حاضر سه نوع تکنولوژی بخش عمده سنسورهای تولید شده برای دوربین‌های دیجیتال را در بر می‌گیرد.

• سنسورهای سیماس یا نیم‌رسانای اکسید فلزی مکمل (CMOS)
• سنسورهای سی‌سی‌دی یا دستگاه جفت‌کننده بار (CCD)
• سنسورهای Foveon

سنسورهای تصویر یا از نوع CCD(مخفف Charged Couple Device) است و یا CMOS (مخفف Complementary Metal Oxide Semiconductor) و یا تکنولوژی جدید  سنسور تصویر مستقیم Foveon X3 .
هردوی  سنسورها CCD  و  CMOS در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ و اوایل دهۀ ۱۹۷۰ میلادی وارد بازار شد. سنسور CCD به طور مشخص برای استفاده در دوربین ساخته شده است، درحالیکه فن‌آوری ساخت سنسورهای CMOS ابتدا در موارد دیگر مثل ساخت تراشه‌ها در کامپیوتر هم به کار می‌رفت.

تفاوتهاي سنسورهاي CCD و CMOS
تفاوت اصلی این سنسورها این است که در سنسورهای CCD، همۀ پیکسل‌های روی سنسور دوربین، نور دریافتی را به لبۀ تراشه می‌رساند تا از آنجا منتقل شود. اما در سنسورهای CMOS، تک تک پیکسل‌ها خودشان کار انتقال را انجام می‌دهند.
سنسور CMOS نسبت به سنسورهای CCD در خواندن تصویر سریعتر است. ساخت این سنسورها راحت‌ تر و هزینه ساخت آن هم کمتر است. یکی از دلایلی که باعث کاهش قیمت دوربین‌های دیجیتال شده، استفاده از سنسورهای CMOS است. این سنسورها ابتدا در دوربین‌های دیجیتالی ارزان‌قیمت استفاده می‌شد اما با پیشرفت تکنولوژی و افزایش دقت آنها، اکنون از این سنسور در دوربین‌های پیشرفته و گران‌قیمت هم استفاده می‌شود. این نوع سنسور دوربین نیاز به قطعات کمتری در کنار خود دارد و برق/شارژ کمتری هم مصرف‌ می‌کند.
سنسور CCD دارای حساسیت بیشتری در نور کم است و باعث می‌شود تصاویر بهتری در نور کم تولید کند. هنگام استفاده از این سنسورها اگر منبع نور یا جسمی نورانی، مثل چراغ یا نور خورشید داخل کادر باشد، احتمال دارد که در بالا و پایین سوژه خط‌های عمودی ایجاد شود. البته در نوع خاصی از سنسورهای CCD این ایراد برطرف شده است.
با اینکه هزینه ساخت سنسور CMOS از CCD کمتر است اما این اختلاف هزینه تأثیر زیادی در قیمت دوربین ندارد، اما از نوع سنسور مهمتر، اندازه سنسور دوربین است.
به طور کلی هرچه سطح سنسور بزرگ¬تر باشد، کیفیت تصویر هم بهترخواهد شد. اندازه سنسور در بیشتر دوربین‌¬های کامپکت موجود در بازار، مستطیلی با ابعاد حدود ۴ در ۴ میلی¬متراست و در بعضی دوربین¬‌ها به ۶ در ۴ میلی¬متر و یا بزرگ¬ترهم می¬‌رسد.
اندازۀ سنسور گاهی نیز به¬ صورت عددی کسری با صورت ۱ و مخرج بین ۲ تا حدود ۴ اینچ نشان داده می‌شود. واضح است که هر چه مخرج این کسر کوچک¬تر باشد، سطح سنسور بزرگ¬تر و در نتیجه کیفیت تصویر بهتر خواهد بود.
این که کدام یک از این سنسورها از دیگری بهتر است، موضوع بحث همیشگی کارشناسان عکاسی است، اما واقعیت این است که پاسخ قطعی برای این سوال وجود ندارد، بنابراین همچنان اندازۀ سنسور مهم¬تر از  نوع آن است

منبع:

گوگل

شناخت ساختار دوربین عکاسی وابسته به شناخت اجزای اصلی آنست. بطور کلی دوربین عکاسی کودک از دو قسمت اصلی تشکیل شده است : لنز و بدنه

لنز مسئول تشکیل تصویر است و بدنه هم مانند یک اطاق تاریک عمل میکند که تصویر در داخل آن تشکیل میشود. بدنه در خود صفحه ی حساس عکاسی را جای داده که مسئول ثبت تصویر تشکیل شده است. صفحه ی حساس در دوربینهای عکاسی دیجیتال حسگر یا سنسور نامیده میشود و در ساختار دوربین عکاسی فیلمی، همان فیلم عکاسی است.

 از آنجا که دوربین هایSLR معمولترین و کاملترین دوربین های عکاسی هستند، آشنایی بیشتر با آنها برای آشنایی با سایر دوربینهای عکاسی نوزاد ضروری بنظر میرسد و در ابتدا به معرفی این نوع دوربین خواهیم پرداخت.

اصطلاح Single Lens Reflex )  SLR ) که به معنای دوربین تک لنز بازتابی است ، در مقابل دوربینهای دو لنزی بازتابی که نسلی قدیمیتر از دوربینهای عکاسی میباشند وضع شده . دوربین های دولنزی، همانطور که از نامشان پیداست، دارای دو لنز هستند که یکی از این دو لنز، بالاتر قرار دارد و تصویر را بوسیله آیینه ای  بازاویه 45 درجه ، برروی منظره یابی که دربالای دوربین قرار دارد، منعکس میکند تا عکاس بتواند کادر بندی و فوکوس را انجام دهد و لنزی دیگر نیز تصویر را روی فیلم عکاسی می اندازد.

دوربین های دو لنزی

 یکی ازعیوب این سیستم آن است که تصویری که عکاس از طریق منظره یاب می بیند کمی با تصویری که روی فیلم می افتد، از لحاظ کادربندی تفاوت دارد و هرچه سوژه به دوربین نزدیکتر شود، این اختلاف بیشتر محسوس میگردد . بعلاوه تصویر روی منظره یاب معکوس است، یعنی وقتی سوژه به سمت چپ حرکت میکند، تصویر درون منظره یاب بسمت راست حرکت میکند و یا مثلا اگر دوربین به بالا حرکت داده شود، تصویر به سمت پایین حرکت میکند و این مسئله کادربندی سریع را بامشکل مواجه میکند.برای حل این مشکات دوربین SLR طراحی شد و همانور که از نامش پیداست، این نوع دوربین تنها یک لنز دارد که هم تصویر را روی فیلم می اندازد و هم به منظره یاب انتقال میدهد. این عملکرد دوگانه از طریق حرکت سریع آینه ای که در پشت لنز قرار داده شده میسر میشود. بدین معنا که بطور معمول، آینه بازاویه 45 درجه در پشت لنز قرار گرفته و تصویر حاصل از لنز را به سمت بالا منعکس میکند تا به منظره یاب برسد. ولی در لحظه عکاسی و با فشردن دکمه شاتر، آینه برای کسری از ثانیه ( برحسب سرعت عکاسی) بالا رفته و از سر راه نور کنار میرود تا تصویر روی فیلم بیفتد و عمل ثبت عکس انجام شود و سپس آینه بجای خود باز میگردد. اینکار توسط فنر و در مدلهای پیشرفته تر توسط موتوری کوچک انجام میشود.

اما برای اصلاح معکوس بودن تصویر منظره یاب، در دوربین هایSLR از نوعی منشور پنج وجهی ( Pentaprism ) استفاده شده است( در مدلهای ارزانقیمت از Pentamirror  استفاده میشود ) . این منشور،  تصویر را در دوجهت افقی و عمودی میچرخاند بطوریکه تصویری که در منظره یاب دیده میشود هم جهت با سوژه واقعی است بعلاوه به کمک این منشور، تصویر به سمت عقب دوربین منعکس میشود و بهمین خاطر دیگر نیازی نیست که عکاس دوربین را پایین نکاه داشته و از بالا در منظره یاب نگاه کند بلکه ازپشت دوربین و درحالیکه منظره یاب را به چشم نزدیک کرده تصویر را بوضوح می بیند.

لنز

لنز مچموعه ای از عدسی هاست و وظیفه آن ایجاد تصویری دقیق برروی فیلم ( یا حسگر در دوربینهای دیجیتال ) است

 دیافراگم

در داخل لنز دریچه ای بنام دیافراگم قرار دارد که عملکردی همانند مردمک چشم دارد و با کم و زیاد شدن قطر آن، میزان نور ورودی به دوربین تنظیم میشود

از دیگر اجزایی که شناخت آنها برای فهم عکاسی لازم است ، سنسور یا حسگر میباشد. حسگر در واقع جانشین فیلم در دوربینهای آنالوگ است و همانند فیلم وظیفه نهایی دوربین را که ثبت عکس محسوب میشود برعهده دارد. با برخورد پرتوهای نور به حسگر، سیگنالهای الکتریکی ایجاد و به پردازشگر ( Image Processor ) فرستاده میشوند تا در آنجا تبدیل به دیتاهای دیجیتال شوند و در نهایت در کارت حافظه دوربین ذخیره شوند. همانطور که ذکر شد در دوربینهای فیلمی، این مراحل در فیلم عکاسی انجام میشود و دوربینهای فیلمی فاقد پردازشگر و کارت حافظه هستند. ( ابعاد حسگر از پارامترهای مهمی است که در کیفیت عکس، زاویه دید لنز و عمق میدان موثر است .

شاتر

 شاتر نیز یکی دیگر از اجزاء مهم دوربین است. شاتر عبارت است از پرده ای فلزی ( و یا پارچه ای ) که جلوی فیلم یا حسگر قرار گرفته و مانع رسیدن نور به فیلم یا حسگر میشود مگر زمانیکه عکاس دکمه شاتر را میفشارد تا عکاسی کند. در این زمان، آینه بالا میرود، شاتر باز میشود و نور به فیلم یا حسگر میرسد . مدت زمانیکه شاتر از جلوی حسگر کنار میرود تا نور به حسگر برسد بیانگر سرعت عکاسی است. مثلا اگر سرعت را روی 1000 ( 1000/1 ثانیه ) قرار دهیم ، شاتر برای 1000/1 ثانیه از جلوی حسگر کنار میرود تا نور به حسگر برسد. هرچه نور محیط کمتر باشد بایستی این زمان طولانیتر شود و بالعکس. در واقع مدت زمانیکه نور به حسگر میرسد توسط شاتر  و میزان نوری که به حسگر میرسد توسط دیافراگم تعیین میشود.

منبع:

گوگل

فارنت: سرعت شاتر از نگاه عکاسان تازه‌کار، مشکلی است که باید حل کرد. اما در واقع این‌طور نیست و باید گفت که سرعت شاتر ابزاری است که با استفاده از آن می‌توان به عکس‌هایی بهتر و خلاق‌تر دست یافت.

در این مقاله ما قصد داریم مسائل پایه‌ای که باید در مورد سرعت شاتر بدانید را مطرح کرده و با معرفی چند تکنیک به شما آموزش دهیم که چگونه از آن استفاده خلاقانه بکنید.

سرعت شاتر چیست؟

سرعت شاتر، به صورت ساده شده مدت زمانی است که شاتر باز می‌ماند تا نور به سنسور دوربین برخورد کرده و تصویر شکل بگیرد. هر قدر شاتر را بیشتر باز نگه دارید، اجازه ورود نور بیشتری به دوربین را داده و تصویر شما پر نور‌تر خواهد شد.

اما باز ماندن شاتر بیش از کسر کوچکی از ثانیه، پیامدهایی را در پی خواهد داشت. در مدت زمانی که شاتر باز است دوربین باید کاملاً در جای خود ثابت باشد، در غیر این‌صورت تصویر محو خواهد شد. در صورت عدم استفاده از سه پایه و یا دیگر تجهیزات ثابت کننده دوربین، حداقل سرعت شاتر باید ۱/۶۰ ثانیه باشد. هر قدر این سرعت رو به آهسته‌تر شدن برود، تصویر و سوژه‌های شما به محوی می‌گرایند.

سرعت شاتر بر مبنای کسری از ثانیه بیان می‌شود. اگر سرعت شاتر روی ۱/۶۰ باشد (ممکن است با ۶۰ هم بیان شود) به معنی آن است که هنگام گرفتن عکس، شاتر به مدت ۱/۶۰ ثانیه اجازه برخورد نور به سنسور را می‌دهد. اکثر دوربین‌ها سرعت شاتری بین ۱/۴۰۰۰ ثانیه (در سریع‌ترین حالت آن) تا ۳۰ ثانیه (در آهسته‌ترین حالت آن) دارند. علاوه بر این اغلب دوربین‌ها حالتی هم با عنوان bulb دارند که به کاربر اجازه می‌دهد تا با فشردن دکمه شاتر به مدت زمان دلخواه شاتر را باز نگه دارد.

سرعت شاتر باید به میزان لازم سریع باشد

یکی از مسائلی که شما به عنوان یک عکاس با آن طرف هستید این است که مطمئن شوید که سرعت شاتر شما به میزان کافی سریع است. اگر از سه پایه استفاده کنید، سریع بودن شاتر چندان مطرح (عکاسی بارداری) نیست و می‌توانید آن را به مدتی طولانی (گاهاً چند دقیقه) باز بگذارید. اما اگر دوربین را در دست بگیرید و عکاسی کنید، در سرعت شاتر‌های کند، لرزش دست شما به تصویر منتقل می‌شود و باعث محو شدگی کلی در عکس می‌شود. آتلیه بارداری

اما بحث اینجاست که وقتی می‌گوییم سریع، یعنی چقدر سریع؟ برای کمک به رسیدن به پاسخ این سوال، چیزی با عنوان «قانون متقابل» وجود دارد. این قانون می‌گوید که سرعت شاتر در تقابل با فاصله کانونی است. شاید به نظر پیچیده بیاید، اما نگران نباشید مسئله ساده‌تر از این حرف‌ها است. کافیست عدد یک را بر روی عدد فاصله کانونی لنز خود بگذارید، این عدد حداقل سرعت شاتر شما می‌‌باشد. به عنوان مثال لنز شما بر روی فاصله کانونی ۶۰ میلی‌متر است؛ کافیست سرعت شاتر شما ۱/۶۰ یا سریع‌تر باشد. حالا اگر زوم کنید و فاصله کانونی شما بر روی ۲۰۰ میلی‌متر قرار بگیرد، باید سرعت شاتر شما ۱/۲۰۰ یا بیشتر از آن باشد (در نظر داشته باشید که این اعداد برای سنسورهای اندازه APS-C بیان شده‌است) . در صورت آهسته‌تر بودن سرعت شاتر شما از این عدد، باید از سه پایه استفاده کنید و یا اینکه با باز کردن دیافراگم و بالا بردن حساسیت دوربین، سرعت شاتر را به میزان لازم برسانید.

مسئله بعدی‌ای که احتمالاً با آن روبرو می‌شوید این است که چگونه سرعت شاتر خود را تغییر دهید. روش فیزیکی تغییر سرعت شاتر بسیار ساده است و آن هم با چرخاندن گرداننده مخصوص سرعت شاتر در بالای دوربین انجام می‌شود. اما مسئله بسیار مهم این است که در حالت دستی (Manual) چگونه سرعت شاتر را به میزان مناسب آن برسانیم.

اگر از سرعت شاتر بالا و سریع استفاده کنید، شاتر شما به مدت زمان بسیار کمی باز خواهد بود، در نتیجه عکس شما نور کمتری برای ثبت خواهد داشت. بنابراین در صورت عدم تغییر سرعت شاتر، عکس شما اصطلاحاً «کم نور» یا «Under expose » خواهد شد. در صورتی که از سرعت شاتر مناسب‌تر استفاده کنید، نور کافی برای تشکیل تصویر فراهم می‌شود. اما اگر به سرعت شاتر خود نیاز دارید، از دو راه دیگر می‌توانید این کمبود نور را جبران کنید:

۱ – باز کردن دیافراگم: دیافراگم دریچه‌ای است که اجازه عبور نور را به دوربین می‌دهد. دیافراگم‌های بازتر، اجازه ورود نور بیشتری را به دوربین می‌دهند. با بازکردن دیافراگم به میزان یک پله، نور وارده به دوربین را دو برابر می‌کنیم، در حالی که همچنان سرعت شاتر ما ثابت است. البته درنظر داشته باشید که دیافراگم‌های بازتر، عمق میدان کم‌تری ایجاد می‌کنند و این ممکن است خلاف خواسته شما باشد.

۲ – بالا بردن حساسیت (ISO) : حساسیت یا همان ISO استانداردی است برای تعیین میزان حساسیت سنسور دوربین به نور. میزان حساسیت قابل تغییر بوده و اعداد حساسیت بالا، باعث حساس‌تر شدن سنسور به نور می‌شوند. بنابراین، می‌توان با بالا بردن حساسیت، کمبود نور را جبران کرد. البته بالا بردن حساسیت به بهای بالا رفتن نویز در عکس‌های شما تمام خواهد شد. هرچه حساسیت بالاتر رود، نویز بیش‌تری در عکس خواهید داشت.

روش‌های مختلفی برای افزایش نوردهی دوربین جود دارد. می‌توانید با انتخاب یکی از این متدها، ضمن حفظ سرعت شاتر مورد نظر خود، نور مورد نیاز دوربین را نیز تامین کنید.
9Xh);استفاده خلاقانه از سرعت شاتر

حالا که به درک مختصری از سرعت شاتر دست پیدا کرده‌اید، می‌‌خواهیم شما را با روش‌های استفاده خلاقانه از آن آشنا کنیم. انوع مختلفی از روش‌ها برای این‌کار وجود دارد و ما تعدادی از آنها را از سرعت شاتر بسیار بالا تا سرعت شاتر پایین به شما می‌گوییم.

متوقف کردن زمان

هنگام وجود حرکت‌های بسیار سریع، با استفاده از سرعت شاتر‌های بالا، قادر به متوقف کردن و ثبت کردن آن حرکت خواهید بود.

برای انجام این کار باید سرعت شاتر شما از ۱/۲۵۰ بالاتر باشد. استافده از این کار زمانی بیش‌تر به کار می‌آید که قصد متوقف کردن حرکت

منبع:

برترین ها

لنزک: اگر قصد تدریس یا آموزش عکاسی و مفاهیم اولیه آن را دارید این مطلب برای شماست. همه ما به فرزندان خود و عکاسی عشق می ورزیم. پس به نظر منطقی می رسد که اگر بتوانیم برای گذراندن وقت با کودکانمان از عکاسی کودک در آتلیه کودک استفاده کنیم، در این صورت با یک تیر دو نشان زده ایم.

اگر بچه های شما نیز شبیه بچه های من باشند در یک چشم به هم زدن به محض شنیدن صدای باز شدن زیپ دوربین ناگهان غیب می شوند. پس چطور از این سرگرمی لذت ببریم بدون این که تا ساعت ها و یا حتی تا پایان روز از فرزندانمان دور باشیم؟ اگر آن ها تا این حد از قرار گرفتن در مقابل دوربین شما خسته شده اند پس نوبت آن است که دوربین دیجیتال را به آنها داده و ببینید که قادر به خلق چه چیزهای جادویی هستند.

شروع با مد اتوماتیک و ترکیب بندی

با این که می دانم مد عکسبرداری اتوماتیک از آن اصطلاحات مزخرفی است که در عکاسی حرفه ای جایی ندارد، اما بیایید برای یک لحظه احساسات را کنار بگذاریم. من پنج سال است که در یک کلاس عکاسی تدریس می کنم و تقریباً از این مسئله مطمئنم که اگر روش تدریس خود در کلاس را در مورد فرزند خودم اعمال کنم دیگر هرگز دوربین به دست نخواهد گرفت.

من همیشه هنگام شروع درس برای دانش آموزان تازه وارد یک نمایش انجام می دهم که در آن در حالی که در مورد سه عامل ایزو، دیافراگم و سرعت شاتر که مثلث نوردهی یک عکس را می سازند بحث می کنم، یک دوربین از سری Pentax Spotmatic ساخت ۱۹۷۲ را برداشته و کاری با آن می کنم که در دوربین های دیجیتال تک عدسی انعکاسی (DSLR) امروزی غیر ممکن است. ابتدا دوربین را باز کرده و سپس لنز آن را جدا می کنم و بعد پشت آن را باز می کنم طوری که دانش آموزان بتوانند از داخل آن ببینند که چطور شاتر در سرعت های پایین مدت طولانی تری باز می ماند.

همچنین به آن ها طرز کار حلقه دیافراگم در لنز های قدیمی را نشان می دهم و ارتباط این مفاهیم با یکدیگر را در تشکیل عکس توضیح می دهم. ما با هم از مرحله نوردهی عکس به مسائل مربوط به نورپردازی و ترکیب بندی عکس می رسیم و این یک پیشرفت منطقی است که معمولاً به خوبی جواب می دهد. اما در هر صورت روش درست در تدریس دلیلی بر جواب دادن آن روش روی فرزند خود نیست.

فرزندان ما فقط می خواهند زمان خود را با ما سپری کرده و عکس های خوبی بگیرند. در واقع آن ها در مدرسه به حد کافی روی مسائل آموزشی کار می کنند.

پس اگر شما می خواهید که آن ها به عکاسی همچنان علاقمند بمانند در این صورت باید روش خود را طوری اجرا کنید که حتی الامکان ساده و به دور از استرس باشد. هجوم مفاهیم فنی به آن ها ابدا راه خوبی نیست.

بنابراین با اینکه در کلاس روش من با توضیح مسائل فنی آغاز می شود اما در مورد فرزند خودم ابتدا شروع به توضیح ترکیب بندی کرده و مفاهیم فنی را به بعد موکول می کنم. همه ما می دانیم که ترکیب بندی یا کامپوزیشن (Composition)، شامل نحوه قرار گرفتن اشیاء در فریم تصویر است. اما با این حال در نظر داشته باشید که فرزند شما جهان اطراف را در سطح پایین تری از جزئیات می بیند.

بنابراین اولین مرحله این است که دید خود را با آن ها هم سطح کرده و محیط اطراف را از چشم آن ها ببینید. حتی برای شروع کار بهتر است که دوربین های حرفه ای SLR خود را کنار گذاشته و کار خور را با یک دوربین دیجیتال معمولی و یا حتی گوشی و تبلت آغاز کنید. دوربین گوشی یک وسیله عالی برای ترکیب بندی عکس است.

یک دید زنده از محیط اطراف که هر دو با هم بتوانید آن را ببینید خیلی در مسائلی از قبیل تنظیمات دقیق عکس، زوایای مختلف از یک تصویر و حرکت دادن محدوده فریم دوربین به سمت آن چه چشمشان می بیند کمک می کند. ترکیب بندی جایی است که خلاقیت آغاز می شود. دیدن این که آن ها چطور یک فریم را ترکیب بندی می کنند می تواند به شما دیدی از ذهن آن ها داده و حتی باعث شود که از خلاقیت آن ها چند نکته یاد بگیرید.

موضوع و موقعیت

ابتدا با مسائلی شروع کنید که بیشتر از همه ذهن شما را در عکاسی خراب کرده و یا می کنند. سپس آن ها را تا جایی که می توانید از ذهن خود پاک کنید تا بهتر و با دید بازتر به مسائل نگاه کنید. هر چه بتوانید محیط بهتری برای عکاسی آن ها فراهم کنید، شانس بیشتری برای ایجاد عشق به عکاسی در وجود آن ها به وجود می آورید.

یکی از موقعیت های عالی برای شروع، عکاسی از مناظر (Landscape) و یا هر چیز دیگری که در تصویر زیاد حرکت نکند می باشد. این چیزها شامل حیوانات خانگی، اسباب بازی ها، گل ها و گیاهان و حتی شکاف پیاده رو می شود! کمک برای انتخاب مسائل نسبتا بدون استرس از دید آن ها احتمال موفقیتشان را افزایش می دهد. همچنین در نظر داشته باشید که اگر شما خلاقیت دارید پس فرزندانتان نیز معمولا به خود شما شبیه هستند. مثل بحثی که در ترکیب بندی مطرح کردم، اگر دید خود از خلاقیت را کنار بگذارید آن ها می توانند دید خلاقانه بسیار جالبی در حد خود داشته باشند.

پس این دید ها را با آغوش باز پذیرفته و اجازه دهید در این سفر آن ها شما را همراه خود ببرند. زمانی که عکس هایی با دید خود از جهان اطراف گرفته و احساس راحتی بیشتری کردند، نوبت به معرفی بازی ها، چالش ها و تجارب جدید است. حالا که شما توانسته اید توجه و علاقمندی آن ها را به خود جلب کنید پس از این موقعیت به نحو احسن جهت سوق این بحث به سمت جذابیت و هیجان استفاده کنید. عکاسی از المان های خاص مانند خطوط، درها، فاصله ها، آسمان و … یک راه عالی جهت به کار گرفتن تصوراتشان و همچنین گسترش دید آن ها نسبت به محیط اطراف می باشد.

پس تکلیف نوردهی چه می شود؟

پس از این که بچه ها با بحث ترکیب بندی و انتخاب موضوع بیشتر آشنا شدند، نه تنها شروع به پرسیدن سوالاتی مانند چرا عکس هایشان خیلی تاریک و یا روشن است می کنند بلکه حتی خودشان برای این سوالات جواب هایی نیز دارند.

البته شما می توانید در اینجا بحث را فنی کرده و وارد بحث مثلث نوردهی عکس شوید اما زمانی که اصطلاحاتی مانند «عمق میدان»، «تغییر اندازه دیافراگم» و «عکسبرداری کاملاً باز» را بیان کنید خواهید دید که کودک ۸ ساله شما با نگاهی خسته کننده بزرگترین خمیازه دنیا را خواهد کشید! پس چطور باید این مباحث فنی را به شکلی غیر فنی برای کودک مطرح کرد؟ در ادامه خواهیم دید.

اتاقی را با یک پنجره ی بزرگ که با پرده ای پوشیده شده در نظر بگیرید. شما دقیقاً داخل یک دوربین شده اید! ترکیب پنجره و پرده درست مثل شاتر و دیافراگم است. حالا اگر فرزندتان با توضیح شما مسئله را فهمید که چه بهتر، ولی اگر در درک مسئله با مشکل مواجه شد او را به این اتاق وارد کرده و به صورت عملی نشان دهید.

اگر پرده را کمی باز کنم یک دیافراگم کوچک دارم. اگر پرده را خیلی باز کنم یک دیافراگم بزرگ تر دارم. اگر به صورت خیلی سریع پرده را باز و بسته کنم در این صورت سرعت شاتر من بالاست و در صورتی که آن را آرام باز و بسته کنم سرعت شاتر من پایین است. این مسائل را در حالت های زیادی مطرح کنید و به او نشان دهید که چطور انتخاب های مختلف باعث تغییر مقدار نور داخل اتاق می شود.

همچنین شما میتوانید مفهوم حساسیت سنسور به نور (ISO) را نیز با عینک آفتابی به او نشان دهید. از لحاظ فنی، ایزو مقدار نوری نیست که وارد دوربین شما می شود بلکه مقدار حساسیت دوربین شما به آن نور را نشان می دهد. پس عینک آفتابی را بگذارید و سپس بردارید که این به منزله افزایش ایزو است. شما نور اتاق را تغییر نداده اید اما مسلما زمانی که عینک را بر میدارید اتاق روشن تر می شود.

با فیلم عکاسی شروع کنید

در این بخش من تقریباً به هر دو نوع دوربین علاقه دارم. درست است که دوربین های دیجیتال با ذخیره کردن عکس در همان لحظه لذت زیادی را برایم به همراه دارند اما من همچنین طرفدار پر و پا قرص فیلم های عکاسی هستم چون چیزهای زیادی از نظم و محدودیت آن ها می توان یاد گرفت. وقتی دانش آموزان بدانند که محدودیت ۲۴ فریمی دارند دیگر عکاسی پی در پی و رگبارگونه انتخابشان نخواهد بود. در این صورت ترکیب بندی را با دقت بیشتری انجام می دهند. صبر را یاد می گیرند چون هر عکسی از تعدادشان کم می کند.

من نمی گویم که شما حتماً باید با فیلم عکاسی شروع کنید اما صادقانه معتقدم یک پایه ریزی قوی بر اساس فیلم عکاسی باعث ساخته شدن یک عکاس خوب می شود. همان طور که قبلاً گفتم کار با دوربین هایی که از فیلم عکاسی استفاده می کنند چیزهایی به انسان می آموزد که در دوربین های دیجیتال وجود ندارد. شاید عبارت «از فیلم عکاسی نیز استفاده کنید» برای سر خط این مطلب مناسب تر باشد. یک مزیت دیگر در استفاده از فیلم عکاسی این است که شما به این مسئله اهمیت می دهید که عکس مهم است نه دوربین. اگر می خواهید به دانش آموزانتان عکاسی با فیلم را یاد بدهید یک راه خیلی خوب ساخت یک دوربین عکاسی است.

دو کیت آموزشی ساخت دوربین Konstruktor و Recesky TLR دو انتخاب عالی هستند. دیدن این که چطور قطعات در کنار یکدیگر قرار می گیرند فهم بهتری به دانش آموز داده و در گرفتن عکس های بهتر به او کمک می کند.

از این کار لذت ببرید

من معمولاً به عبارت «لذت ببرید» در هر مطلبی اعتقاد ندارم اما در اینجا خودم از آن استفاده می کنم. اگر من بخواهم یک نکته برای آموزش عکاسی به کودکان را به شما بگویم آن نکته این است که لذت ببرید ولی همه چیز را تحت نظر داشته باشید. عبارت «تو داری اشتباه می کنی» را کاملاً از فرهنگ لغات خود حذف کنید.

اجازه ندهید که اشتباهات و نواقص رخ دهند اما آن ها را با آغوش باز بپذیرید. به خاطر داشته باشید فرزندتان می تواند شما را مانند یک کتاب بخواند. درست لحظه ای که حس کند شما از این کار لذت نمی برید و می خواهید به او تحمیل کنید دیگر کارتان تمام است. به یاد بیاورید که خود شما در همان ۵۰ بار اولی که دوربین به دست گرفته اید یک عکاس کامل و حرفه ای نبودید. خیلی تلاش کردید. پس فرزندتان را نیز راهنمایی کنید تا تلاش کند.

نوبت شماست

آیا علاوه بر مطالبی که در اینجا خواندید، توانسته اید عکاسی را به نسل بعد از خود با روش خاص خودتان آموزش دهید؟ این روش را در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید تا همه از این بحث لذت ببریم.

منبع:

برترین ها

 مجله شهرزاد:  بچه‌ها خیلی زود بزرگ می‌شوند و تنها راه ثبت روزهای شیرین کودکی‌شان گرفتن عکس و فیلم است. اگر از پدر و مادرهای‌تان بپرسید به شما می‌گویند اهمیت ثبت این لحظات چقدر زیاد است و نگاه کردن به این عکس‌ها چقدر لذت‌بخش و شادی‌آفرین است. خیلی از خانواده‌ها کودک‌شان را برای عکاسی به آتلیه کودک می‌برند اما اگر عکاسی از فرزندتان را به آتلیه محدود کنید خیلی از لحظه‌های زیبای او را از دست می‌دهید. بنابراین بهتر است اصول عکاسی از کودک را بلد باشید تا بتوانید هر جا لازم شد دوربین‌تان را آماده کنید و لحظه‌ای جاودانه از فرزندتان خلق کنید. یادتان باشد، در زندگی کوچولوی شما لحظاتی پیش می‌آید که شاید هیچ‌وقت دیگر تکرار نشود. عکاسی نوزاد

اولین‌ها را ثبت کنید

ثبت اولین‌های فرزندتان یکی از مهم‌ترین و لذت‌بخش‌ترین کارهایی است که می‌توانید انجام دهید. برای انجام این کار باید حوصله داشته باشید و دوربین‌تان همیشه آماده باشد. چیزهایی مثل اولین خنده، اولین حمام، اولین دندان، اولین قدم و اولین‌های دیگر فرزندتان بهترین سوژه برای عکاسی هستند. سعی کنید آن‌ها را از دست ندهید. می‌توانید این اولین‌ها را برای دوستان و بستگان‌تان بفرستید و بعدها از آن‌ها یک آلبوم جداگانه درست کنید و اسمش را بگذارید اولین‌ها.

صورت فرشته را ثبت کنید

کودک شما در هر سنی نیاز به یک سری عکس پرتره دارد. پرتره به عکسی گفته می‌شود که بخش زیاد آن با صورت پوشانده می‌شود و معمولا در کادر آن از بالای سر تا زیر گردن کودک مشخص است. اگر می‌خواهید از کودک‌تان عکس پرتره بگیرید، بهتر است پس زمینه ساده باشد. رنگ‌های گرم مثل قرمز عکس را شلوغ می‌کند. بهتر است به جای آنها از رنگ‌های سرد، مثل آبی استفاده کنید. رنگ‌های مختلف را امتحان کنید، شاید یک رنگ خاص بیشتر به کودک شما بیاید و با استفاده از آن رنگ در پس‌زمینه بتوانید عکس‌های زیباتری بگیرید.

کمی فکر کنید

دکورهای معمولی، عکس‌های معمولی به وجود می‌آورند. به جای اینکه بچه کنار مبل بایستد و پایه‌های بی‌ریخت مبل پس زمینه عکس او باشند، بهتر است او را روی مبل بگذارید. می‌توانید ابتکار به خرج دهید و او را کنار عروسک‌هایش، کنار قابلمه‌های آشپزخانه، توی کمد، یا جاهای خنده‌دار دیگر بگذارید و از او عکس بگیرید. چتر، کلاه، موبایل یا تلفن در کنار بچه‌ها فرم‌های زیبایی درست می‌کند. از بچه‌ها با خوراکی‌های‌شان عکس بگیرید. لباس‌های آن‌ها را درآورید و بگذارید تا می‌خواهند با خوراکی‌های‌شان خرابکاری کنند. همچنین می‌توانید از آینه استفاده کنید. رفتار بچه‌ها با آینه خیلی بامزه است. آن‌ها با دیدن آینه ذوق‌زده می‌شوند و حرکات بامزه‌ای نشان می‌دهند. به‌علاوه داشتن بچه و تصویرش در آینه خیلی زیباست. می‌توانید از همسرتان کمک بگیرید. از او بخواهید بچه را بخنداند یا با او بازی کند تا بتوانید عکس‌های متفاوتی از او بگیرید. اگر امکان‌پذیر نیست، می‌توانید جغجغه یا هرچیز دیگر مورد علاقه کودک را کنار دست‌تان داشته باشید و با تکان دادن کودک توجه او را به خودتان جلب کنید. مثلا بازی دالی، عکس‌های زیبایی می‌دهد. می‌توانید موقع عکاسی این بازی را با کودک تکرار کنید. معمولا بچه‌ها از عکاسی زود خسته می‌شوند. پس همه چیز را آماده کنید تا بهترین عکس را در دقایق اول عکاسی که بچه حوصله دارد و سرحال است بگیرید.

این نوزادهای بدقلق

همیشه در روزهای اول که فرزند شما نوزاد است شوق و ذوق بیشتری برای عکاسی از او دارید. اما چون نوزاد خواب است و حالت‌های متفاوتی به خود نمی‌گیرد، بعد از گرفتن چند عکس از او، از گرفتن عکس‌های تکراری خسته می‌شوید. اما با کمی ابتکار می‌توانید عکس‌های متفاوت و زیبایی از نوزادتان بگیرید. مثلا می‌توانید با لباس‌های مختلف یا حتی در حالت برهنه از او عکس بگیرید. مثلا می‌توانید یک کلاه خنده‌دار سرش بگذارید. غیر از حالت درازکشیده، می‌توانید آن‌ها را روی شانه کسی بگذارید و از آن‌ها عکس بگیرید. می‌توانید او را روی دست‌تان نگه دارید و کوچکی او را با بزرگی دست‌تان مقایسه کنید و از او عکس بگیرید. می‌توانید او را در سبد بگذارید، یک روبان رویش پاپیون کنید و ... این نوزاد مال شماست و ساعت‌ها وقت دارید برای عکاسی از او خلاقیت به خرج دهید. یادتان باشد موقعی که نوزاد تازه از خواب بیدار شده و در حال کش‌وقوس و خمیازه کشیدن است بهترین وقت برای گرفتن عکس‌های جالب و خنده‌دار از اوست. می‌توانید از اعضای بدن کوچکش عکس بگیرید. اندازه پای فرزندتان در مقایسه با دست شما یا وقتی با دست کوچولویش انگشت‌تان را می‌گیرد سوژه خوبی برای عکاسی به شما می‌دهد. البته فراموش نکنید که چشم نوزادان به فلاش دوربین حساس است. حتما برای عکاسی از آن‌ها فلاش را خاموش کنید و به نور طبیعی قناعت کنید.

بچه‌های قد و نیم‌قد

وقتی بچه‌ها بزرگتر می‌شوند، می‌توانید از سوژه‌های دیگری برای عکاسی از آنها استفاده کنید. مثلا از بچه به همراه شکلات، بستنی یا بادکنک عکس بگیرید. می‌توانید عینک یا کلاه بزرگترها را به آن‌ها بپوشانید و عکس بگیرید. کشتی گرفتن با پدر یا کمک کردن به مادر در کارهای خانه، سوژه‌های خوبی برای عکاسی هستند. بعضی وقت‌ها مجبور هستید از بچه‌ها به طور دسته جمعی عکس بگیرید. هماهنگ کردن چندتا بچه با هم کار سختی است. باید با حوصله آن‌را انجام دهید. می‌توانید با قول دادن جایزه یا خوراکی، بچه‌ها را به عکس گرفتن تشویق کنید. با چند دکور یا مدل ابتکاری می‌توانید عکس‌های زیادی از جمع بچه‌ها بگیرید. می‌توانید از آن‌ها بخواهید به ترتیب قد بایستند یا با هم بازی کنند. بد سلیقه‌ترین مدل برای عکاسی از بچه‌ها در این حالت این است  که از آن‌ها بخواهید مستقیم بایستند. فراموش نکنید، شما به عنوان یک عکاس بیش از همه چیز باید جرات و خلاقیت داشته باشید.

قد و بالای زیبا

اگر می‌خواهید تمام اندام کودک را در عکس داشته باشید، سعی کنید او را جاهای بامزه بنشانید. کنار وسایل خانه مثل ماشین لباسشویی، کنار در اتاق، کمد، روی کاناپه یا هر جای دیگری که اندازه کودک در مقایسه با اشیا دیگر نشان داده شود. لازم نیست همیشه بچه وسط کادر باشد. کادربندی‌های مختلف را امتحان کنید. سعی کنید فرزندتان را در موقعیت کشمکش و فعالیت قرار دهید و از او عکس بگیرید. بچه‌ها در حال بازی یا شیطانی خیلی زیبا هستند. یادتان باشد هم عکس‌های عمودی را امتحان کنید هم افقی‌ها را. این را هم بدانید که لازم نیست تمام عکس‌های کودک شما تمام رخ باشد. نیم‌رخ یا سه‌رخ کودک شما هم به اندازه تمام رخ او زیباست. اگر از قد کودک عکس می‌گیرید زحمت بکشید و روی زمین بنشینید یا دراز بکشید. اینطوری کودک را کاملا از روبه‌رو نشان می‌دهید. اگر ایستاده از فرزندتان عکس بگیرید به خاطر اختلاف قد اندام او به اصطلاح دفرمه خواهد شد. خوشبختانه الان مثل سال‌های گذشته دوربین‌ها آنالوگ نیستند و نیاز نیست در فیلم عکاسی صرفه‌جویی کنید. پس از هر حالت کودکان چند عکس پشت سر هم بگیرید، بعد در کامپیوتر بهترین را انتخاب کنید و اضافه‌ها را بدون نگرانی پاک کنید.

آتلیه 20 هزار تومانی

اگر به عکس گرفتن خیلی علاقه دارید می‌توانید در خانه یک آتلیه کوچک درست کنید و از کودکتان عکس آتلیه‌ای بگیرید. نگران نباشید. این کار اصلا سخت نیست. برای داشتن یک آتلیه کافی است یک پرده سفید یا کاغذ رولی تهیه کنید. کاغذ راحت‌تر و کم‌خرج‌تر است. می‌توانید موقع عکاسی آن را با چسب به دیوار بچسبانید و بعد از عکاسی آن را جمع کنید و جایی نگهدارید. برای این‌جور عکس‌ها بهتر است کاغذ را از دیوار آویزان کنید و تا روی زمین و جایی که بچه می‌ایستد هم ادامه‌اش دهید. این‌طوری یک زمینه فوق‌العاده خواهید داشت که می‌توانید بعدها در فتوشاپ هر کاری روی آن انجام دهید. نگران نور آتلیه نباشید. شما می‌توانید با دو چراغ مطالعه نور مورد نیازتان را تامین کنید. فقط کافی است نورهای دیگر را خاموش کنید، پرده‌ها را بکشید، چراغ مطالعه‌ها را روی یک پایه بگذارید و جلوی آن‌ها را با یک کاغذ بپوشانید. به این صورت نور غیر مستقیم و یکنواختی خواهید داشت که برای عکاسی از بچه‌ها حسابی مناسب است.

نور اضافه خاموش

یادتان باشد، بهترین نور برای عکاسی از بچه، هوای ابری است. در این نور بچه اخم نمی‌کند و زیبایی نور طبیعی روی صورتش می‌افتد. فلاش ضعیف با نور نرم یا غیر مستقیم، صورت کودک را به‌اندازه کافی روشن خواهد کرد. استفاده از یک دستمال کاغذی روی فلاش به تولید چنین‌نوری کمک خواهد کرد. علاه بر زیبایی نور، نور مستقیم فلاش هم چشم بچه را اذیت نخواهد کرد. هرچه فرزند شما کوچکتر باشد باید برای عکاسی از او از نور مصنوعی کمتری استفاده کنید. حتی بهتر است در مواقعی که لازم نیست فلاش دوربین را خاموش کنید. اگر زمینه پشت اهمیت دارد و اگر به زیباتر شدن عکس می‌کند می‌توان آن ‌را کمی روشن کرد وگرنه محو یا تیره شدن آن بهتر است. بچه‌ها موقع عکاسی خیلی تکان می‌خورند. پس باید نور کافی همراه داشته باشید به خاطر این‌که بتوانید دوربین را روی سرعت بالا بگذارید تا اگر بچه زیاد تکان خورد، عکسش تار نشود.

منبع:

برترین ها

چه روزی بهتر از تولد برای عکاسی و گرفتن عکس یادگاری.
ما چند نکته رو برای شما گرد اوری کردیم تا با استفاده از اونها بتونید عکس های قشنگتری در آلبومتون داشته باشید.
عکاسی تولد خود رو با کادرو موندگار کنید.

از لباس و زیور آلات استفاده کنید. 

نکته اول رو اختصاص میدیم به پوشش، سعی کنید از لوازم ساده و زیبا استفاده کنید و از تجمل دوری کنید.
یک کلاه زیبا یا یک شال خوشرنگ میتونه به عکستون جلوه بسیار زیبایی بده،این نکته رو در نظر داشته باشید که پوشیدن لباس بیش از حد یا استفاده از زیور آلات زیاد باعث میشه شما شبیه یک جا لباسی پر از لباس و و آویز جلوه کنید. پس لطفا نکته ساده و زیبا بودن رو در نظر داشته باشید.
سعی کنید رنگ لباس هاتون مکمل هم باشن و از رنگ مکمل در عکاسی بارداری استفاده کنید.

از نور روز استفاده کنید.

اگر در فضای باز عکاسی میکنید نور طلایی غروب رو از دست ندین تا عکس هاتون شگفت انگیز بشه، از فرصت کوتاه گلدن تایم استفاده کنید.
پس زمینه بوکه جلوه بسیار حرفه ایی رو به عکستون میده.

آب و هوا را در نظر بگیرید.

اگر برای جشن تولد در آتلیه بارداری  یا برای عکاسی بیرون رفتید، توجه داشته باشید، که لباس مناسب از اولین نکات ضروری ای هستش که باید رعایت بشه. چون با لباس زیبا ولی نامتناسب خیلی زود از عکاسی خسته میشید، و اشتیاقتون رو از دست میدین.

وسایل زیبا رو یادتون نره.

 از وسایل ساده و جالب مثل حباب ساز، بالن های کوچک حرارتی، بادکنک های رنگی، بادبادک یا ریسه های کوچک برای خاص کردن عکستون استفاده کنید.

ریلکس باشید.

 خشک و مصنوعی بودن در عکس ها یکی از نکاتی هست که اگر رعایت نشه میتونه بهترین عکساتون رو هم خراب کنه، نفس عمیق بکشید و به چیز های خوب فکر کنید. از خنده های مصنوعی پرهیز کنید، سعی کنید با ایجاد حس خوب از درون و شادی درونی لبخندتون رو ایجاد کنید.

سعی کنید سرحال باشید.

حواستون باشه خودتون و بچه ها گرسنه نباشین و از پرخوری قبل از عکاسی پرهیز کنید تا سرحال و با نشاط در عکس حضور داشته باشید.

هوای مرد خونه رو داشته باشید.

پدرها معمولا کم حوصله هستن، یا از شلوغی خوششون نمیاد. در خلوت به آنها خاطر نشان کنید که چقدر دوستدارید که تو این مهمونی سرحال باشن و در عکس ها بدرخشند.

منبع:

گوگل

شبکه های اجتماعی و تب عکس انداختن باعث شده امروز همه بخواهیم ظاهر خیلی بهتری تو عکس ها داشته باشیم.تو این پست ما بهتون ۶ روش برای خوش عکس شدن را یاد میدهیم. عکاسی بارداری

۱) مشخص کردن دلیل اینکه چرا شما توعکس ها خوب (یا بد) هستید.

عکس های خودتان را بررسی کنید.کی شما در عکس هایتان خوب به نظر میایید و کی بد؟میتوانید تفاوت آن را مشخص کنید؟عکس های بقیه را بررسی کنید و بفهمید چرا خوب به نظر میرسند.
بعضی از مشکلات ممکن است این ها باشند:
-نور عکس هایتان
-چشم های نیمه بسته یا بسته
-زاویه اشتباه صورتتان
-بهترین لبخندتان را نزدن
-مسائل آرایشی مثل پرمویی،سرسیاه یا مدل مو و لباسی که برای شما مناسب نیست.

۲) تمرین کردن جلوی دوربین یا آینه

این یکی از راه های پیدا کردن بهترین زاویه یا لبخندتان است.تصمیم بگیرید سمت چپ شما بهترین است یا خیر.چهره های ما کاملا متقارن نیستند بنابراین یک طرف از طرف دیگر بهتر به نظر میرسد.سعی کنید ژست های مختلف بگیرید این باعث میشه جلوی دوربین به اینکه چطور ژست بگیرید آشنا باشید.شما باید زاویه ۴۵ درجه بگیرید تا ظاهر زیبایی داشته باشید.معمولا مدل موی شما تعیین میکند که کدام زاویه شما بهتره مخصوصا اگر مدل موی شما نامتقارن باشد. آتلیه بارداری

۳) لباس مناسب بپوشید.

لباس مناسبی که میدانید به شما می آید بپوشید.لباس هایی که برش مناسبی برای بدن شما دارد،انتخاب کنید.موقع پوشیدن لباس های طرح دار آن ها با دقت انتخاب کنید.لباس های طرح دار بسته به شکل بدن شما، ممکنه باعث بشن،بد به نظر بیایید.

طرح های کوچک باعث میشوند،عکس به هم ریخته و شلوغ به نظر بیاد.به جای پوشیدن لباس های طرح دار از سرتا پا یک تکه لباس طرح دار از کمدتان انتخاب کنید.

اگر میخواهید لاغرتر به نظربیایید از لباس های تیره  و اگر لاغر هستید از لباس های روشن و سبک استفاده کنید.

مهم تر از همه پوشیدن لباسی است که در آن اعتماد به نفس دارید.

۴) طبیعی لبخند بزنید.

یک لبخند مصنوعی باعث میشود در عکس بد بنظربیایید چون انگار مجبورید و چشم هاتون لبخند نمیزند.

برای داشتن بهترین لبخندتون شما نیاز به احساسات دارید. اگر احساس کردید خوشحال نیستید به یک خاطره شادتون یا غذای مورد علاقتون فکر کنید.

با لب پایینتون بخندید این کمک میکنه لبخندتون طبیعی تر به نظربیاد.نوک زبانتان را پشت دندان هایتان قرار دهید این کمک میکنه طبیعی تر لبخند بزنید و انگار یکی از خارج از قاب سعی در خنداندن شما دارد.

در اینه تمرین کنید تا فرق بین لبخند طبیعی و مصنوعی را بفهمید.

۵) ارایش مناسب داشته باشید.

ارایش به خانوم ها کمک میکند عالی یا وحشتناک شوند.یادگیری چگونگی برجسته کردن جاهای درست صورت به شما کمک میکنه در عکس ها خوب به نظر برسید.از کانسیلر برای پوشاندن نقطه های قرمز روی صورت یا حلقه سیاه دور چشم یا قرمزی کناره های بینی استفاده کنید.به آینه نگاه کنید و چانه خود را پایین بیاورید و قسمت هایی که سایه میشود را کانتور کنید و بعد از ان روی پیشانی،بینی و چانه پودر بزنید این قسمت ها به خاطر چربیشون ممکنه براق شوند.

از خط چشم برای بهتر به نظر اومدن چشم هاتون کمک بگیرید.یکم از موهاتون رو روی گونه هاتون بریزید این باعث میشه صورتتون تخت به نظر نرسه و در اخر برای گونه هاتون یک رنگ هلویی یا مرجانی انتخاب کنید.اگر رژگونه ندارید میتونید قبل از عکس از صورتتون بشگون بگیرید!

۶) یکم موهاتون رو زنده کنید.

قبل از عکس گرفتن یکم توی موهاتون دست بکشید این باعث میشه موهاتون حجم بگیره.از محصولات حالت دهنده مو استفاده کنید.موهای خیلی مرطوب ظاهر خوبی به شما در عکس ها نمیدهند.

در مورد مدل موهایتان فکر کنید و آن هارو روی شانه هایتان نریزید در عوض موهایتان را روی یک شانه یا پشتتان بریزید.

جلوی اینه بیاستید و ببنید چه مدل مویی به شما ظاهر بهتری میدهد.

منبع:

گوگل

عکس تولد و عکاسی تولد چرا اهمیت دارند؟

اولین‌ها همیشه مهم هستند:

• اولین جشن تولد
• اولین هدیه‌ای که دریافت می‌کنیم
• اولین عکس تولد

تصور کنید کوچولوی زیبای شما، بالاخره دوازده ماهِ شده و شما درحال برنامه‌ریزی برای جشنی به یاد ماندنی هستید.

مهمان‌های زیادی را دعوت کرده‌اید. فضای خانه را برای حضور آنها مهیا می‌کنید. غذا و پذیرایی با بالاترین کیفیت تهیه شده‌اند. به رسم تولدهای این روزها، جشن شما نیز تم خاصی دارد. مثلا تِم میکی‌ماوس. خاله، دایی، مادر و پدر بزرگ، عمو، عمه و باقی فامیل همه دعوت شده‌اند.

پس از این همه زحمت و تلاش، ثبت لحظه‌ها را چکار می‌کنید؟

از آنجایی که همه هیجان‌زده هستند و معمولا در این مراسم‌ها، تمرکز کافی روی ثبت لحظه‌ها نیست، شما به یک عکاس و آتلیه کودک نیاز دارید تا فقط روی ثبت خاطره‌ها تمرکز کند.

وظیفه‌ی او این است که هیچ صحنه‌ای از جشن تولد شما، ثبت نشده باقی نماند.

هم‌اکنون کادرو بیش از ۳۰۰ عکاس حرفه‌ای در دسته‌بندی‌های عکاسی نوزاد مختلف، به خدمت دارد و این عدد رو به افزایش است.

ایده‌هایی برای آماتور‌های عکاسی تولد

اگر امکان هزینه‌کردن برای عکاس اختصاصی یا خرید دوربین دیجیتال را امسال نداشتید، می‌توانید خود دست به‌کار شده و با استفاده از ایده‌های زیر، سعی کنید لحظه‌های ماندگاری را ثبت کنید.

۱. از زاویه دید پایین عکس بگیرید

پایین آوردن زاویه دید در عکاسی تولد، بسیار تأثیر گذار است. بویژه اگر عکاسی تولد کودک باشد. از آنجایی که قد کودکان کوتاه است، شما باید برای اجرای این ایده، به صورت خمیده عکاسی کنید.

۲. از بالا میز وسایل را عکاسی کنید

روی یک صندلی رفته و سعی کنید از بالا عکس بگیرید.

۳. جزئیات را شکار کنید

کاپ کیک‌های خوشمزه، پرچم‌های روی آنها و دیگر تزئینات صحنه‌های جذابی را رقم می‌زنند.

۴. عکس قبل و بعد از جشن بگیرید

یک‌بار قبل از حضور مهمان‌ها از فضای جشن عکس بگیرید. یک‌بار زمانی که در شلوغ‌ترین حالتِ ممکن قرار دارد.

۵. بزرگ‌تر ها را فراموش نکنید

ترکیب کودکان و بزرگ‌ترها را از دست ندهید. گاهی لبخندها و اشک‌های شادی، جذاب‌ترین عکس‌ها را شامل می‌شوند.

منبع

اگر دوست دارید با یک عکاس رابطه خوبی برقرار کنید، چند نکته ی زیر شما رو با طرز فکر یک عکاس حرفه ای آشنا می کنه.

کسی که پیشه‌اش عکاسی هست، یک سری جملات تکراری را کم و بیش در حین کارش می شنود، که معمولا درست نیستند و نباید به او گفته شود. شنیدن این جملات برای یک عکاس سخت هست و او رو ناراحت می کنه، اما نگران نباشید، ما چند تا از کلیشه ای ترین جملات رو برای شما آوردیم. آتلیه نوزاد

۱) “شما حق نداری در این مکان عکاسی کنی”

در ۹۰% مواقع در آتلیه کودک وقتی این حرف زده می‌شه، گوینده تصور درستی از حرفی که داره می‌زنه نداره. همیشه یادمون باشه، عکاسی کردن در مکان‌هایی که اجازه عکاسی در اون وجود نداره، آخرین کاریه که یک عکاس می خواد انجام بده. وقتی عکاسی دوربین خودش رو در آورده و شروع به عکاسی کرده، اطمینان داره که می تونه به صورت قانونی عکاسی کنه که در این مواقع شنیدن جمله‌هایی مثل “مسائل امنیتی” و “مالکیت خصوصی” دقیقن حرف‌هایی هستند که عکاس‌ها نمی‌خوان بشنون.

۲) “سلام، از من هم عکس می‌گیری؟”

عکاس‌ها بعد از مدتی بعد از شنیدن این حرف مسیر خود را به سمت دیگری منحرف می‌کنند و خیلی ساده خودشون رو به نشنیدن می‌زنند. چون یا باید عکس رو در نهایت پاک کنند یا باید با شخصی که توی عکس هست رو در شبکه های اجتماعی پیدا کنند و براش بفرستند که خب… معمولن شدنی نیست.

و این حرف یعنی کاری رو که داری انجام می‌دی متوقف کن و بیا روی عکس گرفتن از من تمرکز کن! هیچ وقت نباید فراموش کنیم، مثل هر شغل دیگری عکاس هم یک شغل هست و عکاس مشغول انجام کارش هست، همون‌طور که شما دوست ندارید بین کارتون کسی حواستون رو پرت کنه یا مزاحمتون بشه، عکاس هم همین احساس رو داره.

۳) “عکس ها رو برام می‌فرستی؟”

هیچ ایده ای دارید که این جمله چرا عکاس رو عصبانی می‌کنه؟

خوب این‌طوری بهش فکر کنید که دوربین عکاس به صورت طبیعی یا خدادادی بهش داده نشده! بلکه زحمت کشیده و وسیله کارش رو خریده، وقتی عکاس این جمله رو می‌شنوه که “این عکس رو برام بفرست“ معمولا این فکر تو سر عکاس‌ها شکل می‌گیره که “چرا که نه؟من برای خرید این دوربین هیچ زحمتی نکشیده‌ام، مجانی همراهم بوده، البته که باید مجانی هم برای شما عکس‌هایی که می‌گیرم رو بفرستم!!”

اشتباه برداشت نکنید، همه دوست دارند عکس‌هاشون رو با دوست‌هاشون به اشتراک بگذارند، هرچند که خوشبختانه همه معمولن هزینه عکس‌ها رو پرداخت می‌کنند(!!)، اما زمانی که عکاس کسی رو نمی شناسه یا به سختی می شناسه، خواستن عکس‌ها به صورت مجانی، گذشتن از خط قرمزهاست.

پس اگر عکاسی که بهش این حرف و می‌زنید حرفه‌ایی هست و عکس شما عکس خوبی هست، این حق طبیعی عکاس هست که درخواست هزینه عکسش رو از شما داشته باشه، ولی شاید ازتون طلب هزینه نکنه، پس این شما باشید که بهش تعارف کنید.

۴) “منم برای عکست یک ایده دارم … “

اگر عکاس نیستید و به هر دلیلی دارید این مطلب و می‌خونید، لطفن و خواهش این چند نکته رو به عنوان یک درخواست خیلی مهم برای همکاری با عکاس‌ها ببینید.

• همه عکاس‌ها، ایدها و ژست‌های مورد نظرشون رو با دقت و حساسیت بالا انتخاب کرده‌اند.
• تجربه نشون داده وقتی که عکاس سر تسلیم پایین می‌آورد و عکس رو به روشی که بقیه می‌خواهند می‌گیرد، نتیجه خیلی نامناسب از آب در می‌آید.
• صادقانه بگویم، گاهی اوقات اشکالی ندارد که شما ایده را بدهید به عکاس، اما در اکثر مواقع ایده‌ایی که برای عکاسی ارائه می‌شود ناب نیست، و معمولا قبلا جایی دیده شده است، و حتا شاید خیلی ضایع و کلیشه‌ایی هم باشد.
• هیچ کس در هیچ شغل و کسبه‌ایی دوست ندارد بهش گفته شود چطور و چگونه کارش را انجام دهد.

به عکاس اطمینان کنید و بدونید که کارش رو بلده انجام بده، باید دستش رو باز بذارید اجازه بدید به عکسی که می‌خواد برسه، برای همینه که عکاس حرفه‌ایی پیش شماست، وگرنه ژست‌های کسل کننده و لبخندهای مصنوعی احتیاجی به عکاس حرفه‌ایی نداره.

۵) “می شه همه عکس ها رو بهم بدی؟ …”

نه، نمی‌شه.

دلیل منطقی ای وجود داشته اگر بعضی از عکس ها به شما داده نشده. اون‌ها به اندازه کافی خوب نبودند و یا عین همون عکس‌هایی هستند که در نهایت به شما داده شده‌اند.

مجوعه عکس‌هایی که در نهایت به شما داده می‌شود، انتخابی از بهترین عکس‌هایی است که از شما گرفته شده است. اگر همه عکس‌ها به شما داده شود، عکس‌‌هایی که به نتیجه مطلوب نرسیده‌اند، کیفیت کلی مجموعه‌ایی که به شما داده شده را پایین می آورد و از اعتبار عکاس هم به همان اندازه کم می کند.

به عکاس اعتماد کنید، عکاس بهترین عکس‌ها را به شما تحویل می دهد.

۶) “دوست ندارم کسی ازم عکس بگیره! “

ما هم درک می کنیم، بعضی از افراد به هر دلیلی دوست ندارند عکسشون گرفته بشه، اگر شما جزو این دسته هستید از دوربین دوری کنید.

اما نرید پیش عکاس و بهش بگید از من عکس نگیر!!

عکاس مجبوره قابش رو ببنده و کادری که باید تحویل بده رو بسازه، لذا به حرف شما گوش نمی کنه.

در هر رویدادی حداقل یک نفر هست که دوست نداره عکسی ازش ثبت بشه، می‌تونید این و با عکاس درمیون بذارید، اما توجه داشته باشید که عکاس سفارش گرفته و کاری که ازش خواسته شده رو داره انجام می‌ده، اگر از اون خواسته شده باشه که از تمام افراد حاضر عکاسی کنه، او این کارو باید انجام بده.

۷) “شما باید یک دوربین حرفه‌ایی تر داشته باشی”

واقعن حرفی اشتباه‌تر از این هست که به عکاس گفته شود؟ نمی‌دونم، فکر نمی‌کنم باشه. عکاس ابزار کار خودش رو به خوبی می‌شناسه، اگر شما اطلاعات خیلی زیادی دارید و حساسیت بالایی دارید، موقع سفارش کارتون باید دقیقا ابزاری رو که می‌خوایید درخواست کنید.

۸) “می‌شه این عکس رو برام ویرایش کنی؟”

این حرف هم مثل بعضی حرف‌های دیگه است که عکاس نشنیده می‌گیره و بیشتر  وقت‌ها با خودش میگه “من عکاسم، نه جادوگر“.

بیشتر افراد تصور می‌کنند ویرایش عکس به آسونی بشکن زدنه، اما وقتی با نرم‌افزارهای مربوطه آشنا باشید، می‌بینید که واقعن به این آسونی نیست.

وقتی عکاس از ابتدا کارش رو به درستی انجام داده، برداشتن سیاهی‌های دورچشم، چروک‌های پوست، لکه‌ها و چیزهای دیگه، کار غیر عُرف برای عکاس حساب می‌شه.

حرف من‌ رو اشتباه برداشت نکنید، برای عکاس اشکالی نداره که لکه‌ها و چروگ‌هارو برداره، اما زمانی که تخصص ها کنار گذاشته بشن و تخصص عکاس با کسی که کارش روتوش‌ عکس‌ها هست اشتباه گرفته بشه، اتفاقی خوبی نمی افته!

۹) “اشکالی نداره دوربینت رو هم با خودت بیاری؟”

به طور معمول برای عکاس‌ها اشکال نداره، و دوربین همراهشونم هست، اما حق بدین، زمان‌هایی هست که حتی عکاس‌ها هم می‌خواهند استراحت کنند ،بدون این که توجهی به شغلشون داشته باشند.

گاهی وقت‌ها عکاس‌ها با خودشون دوربین رو همه‌جا می‌برند ولی هیچ عکسی نمی‌گیرند، اما این آزادی رو دارند که هرکاری می‌خوان با دوربینشون بکنن.

گفتن “می‌شه لطفن دوربینت و با خودت بیاری؟” یعنی “من یک عکاس حرفه‌ایی می‌خوام ولی نمی‌خوام پولش‌و بدم” حتی گاهی وقت‌ها وقتی عکاس‌ها عکس نمی‌گیرند با آنها برخورد غیر دوستانه می‌شه.

این یکی از دلایلی هست که معمولن عکاس‌ها دوربین‌ خودشون رو به مهمونی‌ها و دوره‌همی‌ها نمی‌برند.

۱۰) “کِی این عکس‌هارو تو شبکه‌های اجتماعی می‌ذاری؟”

و در نهایت و آخر از همه می‌رسیم به این نکته: “کی عکس‌هارو می‌ذاری تو پیجت؟”

همه عکاس‌ها این جمله رو بارها شنیده‌اند، به خاطر این که همه می‌خوان عکس‌هایی که بهشون مربوط می‌شه رو ببینند. در واقع بیشتر عکاس‌ها عکس‌هارو در شبکه‌های اجتماعی نشر می‌دن، اما قسمت آزاردهنده ماجرا گرفتن آزادی از عکاس هست که خودش نمی‌تونه از عکسش لذت ببره و بدون حق انتخاب باید همرو انتشار بده.

اگر توقعی از عکاس‌ها نبود آن‌ها شاید یک عکس از هر مجموعه رو انتشار می‌دادند، اما معمولن فشار بر روی عکاس برای گذاشتن همه عکس‌ها هست که ماجرا رو ناخوشایند می‌کنه.

در نهایت، عکاسی شغل خیلی خوبی است، هم برای زندگی هم برای کسب درآمد. تمام مطالبی که گفتیم فقط برای آشنا شدن بیشتر با دنیای عکاس‌ها و طرز فکر کردن آنها بود و اینکه بتونیم روابط بهتری با عکاس ها حین پروژه های کاری داشته باشیم.

منبع:

گوگل

بچه ها همیشه کوچک نیستند پس تک تک این لحظه ها ارزش ثبت کردن دارند و از طرفی این کار نیاز به تجربه و حوصله و دانش دارد.ما اینجا ۱۷ نکته عکاسی نوزاد در منزل و آتلیه نوزاد را باهم مرور میکنیم.

آماده باش!

دوربین یا گوشی را همیشه در دست داشته باشید.وقتی کودک شما با عکس گرفتن آشناتر باشه باعث میشه عکس های شما طبیعی تر باشه چون نسبت به دوربین کنجکاور نمیشه و اینجوری شما همیشه برای ثبت لحظات ناخوداگاه اماده اید.

به پس زمینه توجه کنید.

پس زمینه رو ساده نگه دارید تا کودکتون در مرکز توجه باشه.

زاویه دیدتون رو عوض کنید.

برای زاویه ای که بهتر با کودکتون ارتباط برقرار کنید هم سطح چشم های کودکتون بشید.

حاضر باشید.

مطممئن بشید که نوزادتون خوب غذا خورده،حالش خوبه، راحته و شما میتونید ازش چندتا عکس دوست داشتنی بگیرید.

زمان مناسب انتخاب کنید.

زمانی رو تو روز انتخاب کنید که کودکتون بیشتر خوشحاله، این زمان در هر بچه ای متفاوت است.

اجازه بدین اونجا نور باشه.

این خیلی بهتره که از نور نرمی که مستقیما از پنجره میاد استفاده کنید تا نورهای تند فلش

خیلی زود یا دیر عکاسی کنید.

اگر قراره بیرون عکاسی کنید،ساعت های اول صبح یا نزدیک غروب رو انتخاب کنید.ساعت های وسط روز نور خیلی شدید که به پوست کودکتون بخوره رو به شما نمیده.

ولخرجی نکنید.

شما یک دوربین گرون نیاز ندارید که بهتون بهترین عکس هارو بده.بهترین عکس ها از قلب شما سرچشمه میگیره،پس حتی اگر شما آخرین مدل گوشی با بهترین دوربینم ندارید.میتونید یک عکاس با قیمت مناسب بگیرید.

شخصیش کنید.

با یک شرایطی عکاسی کنید که برای شما معنی خاصی داره.عکس هایی که شخصی تر هستند، احساسات را تشدید میکنند.

آن ها خیلی زود بزرگ میشوند.

یادتون باشه بچه ها برای یک مدت خیلی کوتاه اینقدر کوچیک هستند.ممکنه باورتون نشه اما یادتون میره که کودکتون اولش چقدر کوچک بوده پس سعی کنید این کوچیک بودن رو نشون بدین با چیزهایی که کنارش میذارید.

برایش توضیح بنویسید.

شما ممکنه فکر کنید برای همیشه اون روز و داستان پشت عکس هارو یادتون میمونه اما همیشه اینطوری نیست.مخصوصا وقتی که بچه شما بزرگ تر بشه و زمان بیشتری از عکس ها بگذره.میتونید از پس زمینه عکس برای نوشتن این جزییات استفاده کنید.

شما هم در عکس ها باشید.

تا جایی که میشه سعی کنید خودتان و خانوادتان در عکس ها باشید.بچه های شما دوست دارند بدانند شما وقتی ان ها تازه به دنیا امده بودند و درحال بزرگ شدنشان چه شکلی بودید.بعدها از شما برای این کار تشکر میکنند.

ذخیره کنید!

عکس هاتون رو زخیره و مرتب کنید.میتونید اون هارو وقتی کودکتون هنوز کوچک است بر اساس ماه مرتب کنید(بعد از این میشه به ترتیب سال انجامش بدید)

مرتب کنید.

وقتی عکس هاتون رو زخیره کردید میتونید یک سری کلمات کلیدی انتخاب کنید که باهاش سریع تر عکس هارو پیدا کنید. یک چیزی که به خاطر بمونه اینطوری ماه ها یا سال های بعدی راحت تر میتونید عکس هارو پیدا کنید.

بک آپ بگیرید.

همیشه ازعکس هاتون بک آپ بگیرید. عکس هاتون با ارزش و بدون جایگزین هستند.

یکم ویدیو بگیرید.

تصویرهای متحرک از لحظه های با ارزشی که ناخوداگاه به وجود میاد بگیرید و به یادگاری هایتان اضافه کنید.

عکاسی از نوزاد کار اسانی نیست و نیاز به حوصله و تجربه و دانش دارد. از طرفی نوزاد آنقدر حساس است که نمیشود به راحتی آن ها را هرجایی مثل آتلیه ها برد.ما برای شما یک پیشنهاد بهتر داریم،شما از هرجایی که هستید یک عکاس حرفه ای از کادرو رزرو  بگیرید و بعد عکاس در روز و ساعتی که شما هماهنگ میکنید در محلی که شما میخواهید با تمام امکاناتی که لازم است، آنجا حاضر میشوند و باتجربه و حوصله بهترین عکس هارا از نوزاد شما ثبت میکنند.

منبع:

گوگل

 نکات ساده زیر برآمده از تجربیات من در عکاسی  نوزاد است. با رعایت کردن آنها به کمک عکاسان حرفه ای، آنچه را که واقعا برازنده حساس ترین لحظات زندگی فرزندتان است ثبت کنید.

برای نوزادان:

۱) بهترین زمان عکاسی بین ۵ تا ۱۲ روزگی است

زیرا نوزاد اکثرا خواب و چشمانش بسته است و نور فلاش، هر چند کم، چشمانش را اذیت نمی کند.
و بدلیل اینکه نوزاد هنوز به سر و صداهای اطراف حساس نشده است، برای همین حرکات اطراف حواس نوزاد را پرت نمی کند.

۲) همراه داشتن پستونک شماره صفر

مادران عزیز حتما برای عکاسی یک عدد پستونک شماره صفر برای نوزادشون تهیه کنند. در حین عکاسی و بعد از چیدن دکور مناسب، گاهی پیش آمده است که نوزاد بی تابی و بدخلقی می کند، در این شرایط مادر نمی تواند همانطور که نوزاد در دکور است او را شیر دهد، در اینجا یک پستونک شماره صفر، هم نوزاد را آرام می کند و هم خللی به فرآیند عکاسی وارد نمی شود. تجربه ما نشان داده است که ۹۹٪ نوزادانی که حتی عادت به پستونک خوردن ندارند، در این شرایط پستونک رو می پذیرند. برای همین حتما حتما به مادران توصیه میکنیم قبل از زمان عکاسی شون یک عدد پستونک شماره صفر خریداری کنند.

۳) حمام یک ساعت قبل از عکاسی

برای اینکه بتوانید در بازه زمانی که تعیین کرده اید کل پروژه عکاسی کودک را انجام دهید، خیلی خوب است که نوزاد را یک ساعت قبل از زمانی که عکاسی دارد حمام برده باشید. این کار موجب می شود که بدن نوزاد سنگین شود و هنگام عکاسی خواب عمیق تری داشته باشد. در این حالت تحرک کمتری دارد و می توان فرم های مختلفی به بدن نوزاد داد و این یعنی تعداد عکس های بیشتر.

۴) شیر دادن به نوزاد

حتما حتما نوزاد رو بعد از استحمام و قبل از زمان عکاسی شیر بدهید. برای اینکه نوزاد در زمان عکاسی گرسنه نباشد، در غیر اینصورت، نیاز می شود تا مادر در زمان عکاسی نوزاد را شیر بدهید و زمان عکاسی را طولانی کند. حتی گاهی زمانی طول می کشد تا نوزاد باد گلوی شیری که خورده است را خارج کند و آرام شود. برای همین توصیه جدی می کنیم که قبل از شروع عکاسی شیردهی به نوزاد انجام شود.

۵) لخت بودن نوزاد

نکته قابل توجه دیگر اینست که سعی کنید نوزاد را بدون لباس و لخت برای عکاسی آماده کنید ،مثلا بعد از حمام کردن نوزاد یک پتو دورش بپیچید. اگر نوزاد لباس داشته باشد و بخواهید در حین پروژه عکاسی لباس را از تنش در بیاورید، ممکن است از خواب بیدار شود و نا آرامی کند، که این موضوع به طولانی شدن زمان عکاسی منجر خواهد شد. با توجه به فصل تابستان، می توان با یک ملحفه نرم یا پتو نوزاد را برای عکاسی آماده کرد.

۶) پدر و مادر استرس نداشته باشند

اگر مادر و پدر، حتی در حالتیکه در پشت صحنه حضور نداشته باشند، دچار استرس در مورد نوزاد شان شوند، این استرس به نوزاد منتقل می شود و نوزاد بدخلقی می کند. مادران باید سعی کنند از استرس های بی مورد مانند نگرانی در مورد سرما خوردن نوزاد، خوب یا بد شدن خروجی عکس، انتخاب بهترین ژست و از این دست مسائل پرهیز کنند. عکاس بهترین گزینه ها را برای نوزاد شما اجرا خواهد کرد.

منبع:

گوگل