چهار وسیله ی ارزان قیمت که میتوانند تغییر زیاری در کار عکاسی در آتلیه کودک شما ایجاد کنند:
Think Tank کیف حافظه ارزان قیمت برای عکاسی

Demb Flash Flip-It! ارزان قیمت برای عکاسی
این بازتاب دهنده ی ساده و ارزان قیمت  نور فلاش شما را در آتلیه نوزاد تا حد زیادی سافت میکند.

Accessory Power LightLINK Rechargeable LED Light ارزان قیمت برای عکاسی

اگر نمیتوانید پول فلاش های گرانقیمت را بدهد هیچ مشکلی نیست! تا حد زیادی میتوان جای خالی آنرا با نور های LED ارزانقیمت پر کنید.

قیمت هر کدام در آمازون برابر ۲۴$ می باشد.

SLR Lounge Workflow Battery Case ارزان قیمت برای عکاسی

داشتن باطری اضافه میتواند خیلی زمان ها نجات دهنده باشد. مخصوصا با این کیف باطری!

داشتن این کیف باعث میشود باطری های بدون شارژ از باطری های پر جدا شوند که در وقت شما صرفه جویی میکند.

Label Maker ارزان قیمت برای عکاسی
با استفاده از این وسیله اسم خود را روی وسایل خود بزنید تا مثلا در هنگام عکاسی عروس و داماد وسایلتان با همکارانتان جا به جا نشود.

منبع:

برترین ها

معمولاً می گوییم وسط روز در نور شدید خورشید عکاسی نکنید، اما گاهی اوقات چاره دیگری ندارید و مجبور هستید که در چنین شرایطی عکاسی کنید. در این مطلب  قصد داریم 3 راه برای عکاسی در نور شدید را به شما آموزش دهیم.

1.از آن استفاده کنید

واضح ترین راه برای عکاسی در نور شدید استفاده از آن است، تا اینکه سعی کنید با آن مقابله کنید.و این بدین معنی نیست که بدون در نظر گرفتن مسائل دیگر عکس بگیرید، بلکه باید نور شدید را ارزیابی کنید، تأثیر آن را بر روی سوژه خود ببینید و به شکلی مناسب از آن استفاده کنید.در وسط روز، خورشید در بالاترین حالت خود قرار دارد، در چنین حالتی با اینکه سایه ها خیلی تیره هستند اما می توانند بسیار کوتاه باشند. عکاسی کودک

اگر می خواهید وسط روز عکس پرتره بگیرید باید انتظار این را داشته باشید که در زیر ابرو ( روی چشم ) و زیر بینی سوژه خود سایه تیره ای بیفتد.که اگر سوژه شما صورت خود را کمی به عقب خم کند و به خورشید نگاه کند این سایه ها از بین می روند.
اما مشکل اساسی این کار این است که در این صورت اگر سوژه شما سعی کند چشمان خود را رو به آفتاب شدید خورشید باز نگه دارد، چشمان او مقاومت خواهند کرد و ظاهر زیبایی نخواهد داشت، اما در چنین شرایطی با چشمان بسته می توان بدون داشتن سایه عکس گرفت.
همه ما دوست داریم هر از گاهی رو به آسمان کنیم و چشمان خود را ببندیم!در چنین نوری می توانید به نزدیک ترین پارک بروید، تابش نور شدید پشت برگ ها و گل برگ ها بافت و رنگ آنها را خیلی زیبا نشان می دهد.
درون شهر هم سایه ها و روشنایی های شدیدی وجود دارد که می تواند در عکس های سیاه و سفید جلوه بسیار زیبایی داشته باشد.

2.از تلطیف کننده ( Diffuser ) استفاده کنید

قرار دادن یک Diffuser بین منبع نور و سوژه می تواند نور شدید را کمی نرم تر کند و کنتراست ( تضاد نوری ) را کمتر کند تا جزئیات موجود در نور شدید و سایه های تیره بهتر دیده شوند.
Diffuser های زیادی برای خرید وجود دارند که می توانید آن ها را تهیه کنید، معمولاً Diffuser ها کوچک و قابل حمل هستند.بعضی مدل های آن آنقدر کوچک می شوند که می توان آنها را در کیف دوربین جای داد، و بعد با باز کردن آنقدر بزرگ می شوند که می توان از آنها برای گرفتن عکس پرتره استفاده کرد.مشکل استفاده از Diffuser این است که باید به یک شکل این Diffuser را در جای مناسب نگه دارید، و همه ما امکان استفاده از یک فرد برای کمک را نداریم.
ساده ترین راه برای مقابله با این مشکل این است که دوربین را روی سه پایه بگذارید و خود Diffuser را نگه دارید.اما پایه ها و نگه دارنده هایی وجود دارند که می توان Diffuser را بر روی آنها نصب کرد، مانند Wimberley Plamp II که به شما اجازه می دهد Diffuser را به سه پایه وصل کنید.

3.از رفلکتور (Reflector) استفاده کنید
رفلکتور های موجود خیلی شبیه به Diffuser ها هستند، با این تفاوت که به جای اینکه نور را از خود عبور دهند، آن را بازتاب می دهند.رفلکتور را رو به منبع نوری می گیرند تا نور را به قسمت های سایه شده سوژه بازتاب دهند و از تیرگی سایه ها کم کنند.بعضی شرکت ها Diffuser هایی ساخته اند که با اضافه کردن لایه ای می توان آنها را به Reflector تبدیل کرد. عکاسی بارداری
اگر نمی خواهید هزینه کنید می توانید از یک کاغذ سفید به عنوان رفلکتور استفاده کنید، و یا برای تأثیر بیشتر می توانید از یک ورقه آلومینیوم استفاده کنید ( اگر این ورقه را به یک مقوا وصل کنید استفاده از آن ساده تر می شود ).
اگر به همراه خود رفلکتور نداشتید بسیاری وسائل هستند که می توانید از آنها برای بازتاب نور استفاده کنید. ( در مکان هایی که حمل رفلکتور دشوار است، پوشیدن یک تی شرت سفید به عنوان یک رفلکتور به شما کمک خواهد کرد. )
ساختمان های با رنگ روشن، آب و حتی شن همه نور را بازتاب می دهند، شما فقط باید بدانید سوژه خود را چطور قرار دهید که بازتاب نور آنطور که می خواهید روی سوژه بیفتد.

منبع:

برترین ها

یاد بگیرید که چگونه با استفاده از قابلیت عکاسی متوالی دوربین احتمال داشتن یک عکس عالی در آتلیه کودک را افزایش دهید.
فرقی ندارد که از چه چیزی عکس می گیرید، ماشین های سوپر اسپرت یا بچه های در حال بازی در باغ، ثبت یک لحظه خاص از حرکت سوژه نیازمند مهارت بالا و تمرکز است. عکاسی بارداری
حتی حرفه ای ترین عکاس های ورزشی هم به عکاسی تک فریم فکر نمی کنند، آنها هم برای عکاسی از سوژه های متحرک از عکاسی متوالی استفاده می کنند.

حالت عکاسی متوالی (Continuous) به این شکل است که تا زمانی که دکمه شاتر را پایین نگه می دارید دوربین به صورت پشت سر هم عکس می گیرد. با استفاده از این حالت احتمال اینکه بتوانید از یک لحظه خاص عکس بگیرید بالا می رود، پس هر وقت می خواهید از سوژه های متحرک عکس بگیرید از این حالت استفاده کنید.

اما چه سوژه هایی متحرک تلقی می شوند؟ خب، از حرکت سریع موتور سیکلت گرفته تا حرکات ورزشکاران همه سوژه های متحرک هستند.

اگرچه، برای عکاسی از سوژه های با سرعت حرکت پایین استفاده از حالت عکاسی متوالی هم می تواند مناسب باشد، مثلاً وقتی می خواهید در خیابان از شخصی در حالتی خاص و بدون اینکه به او بگویید از او عکس بگیرید، عکاسی متوالی می تواند کمک خوبی باشد.

همچنین برای عکاسی در شرایط کم نور استفاده از عکاسی متوالی مفید است، یا برای عکاسی با سرعت شاتر پایین وقتی دوربین را با دست گرفته اید. چرا که زمانی که شما انگشت خود را روی دکمه شاتر فشار می دهید دوربین حرکت کمتری دارد نسبت به زمانی که بخواهید برای گرفتن یک عکس دکمه شاتر را فشار دهید.

حالت عکاسی را تنظیم کنید

اغلب دوربین های عکاسی دکمه ای خاص برای تنظیم حالت عکاسی در پشت بدنه خود دارند. اگر دوربین شما چنین دکمه ای ندارد، حالت عکاسی متوالی جایی در Menu دوربین قرار گرفته. یاد بگیرید که کجاست و چطور باید آن را فعال کنید تا در زمانی که به آن احتیاج داشتید به راحتی بتوانید به آن دسترسی پیدا کنید .

Fps (تعداد عکسی که دوربین در ثانیه می گیرد) را مطابق با سوژه انتخاب کنید

بعضی از دوربین های DSLR در حالت متوالی قابلیت انتخاب تعداد عکس ها را در یک ثانیه دارند. برای عکس گرفتن از سوژه های با سرعت بالا در این قسمت بالاترین گزینه را انتخاب کنید، اما اگر از سوژه ای با سرعت معمولی عکس می گیرید بهتر است برای اشغال نشدن بیهوده حافظه دوربین از تعداد عکس پایین تری در ثانیه استفاده کنید.

از سرعت شاتر بالا استفاده کنید

برای داشتن بهترین نتیجه از حالت S (اولویت با سرعت شاتر) استفاده کنید و حواستان باشد که سرعت شاتر آنقدر پایین نباشد که سوژه تار ثبت شود. برای عکاسی معمولی حداقل از سرعت ۱/۶۰ ثانیه و برای عکاسی از سوژه های با سرعت بالا حداقل از سرعت ۱/۵۰۰ ثانیه استفاده کنید.

منبع:

برترین ها

رفتن یک عکس خوب بدون اینکه از ISO، کار با آن و تاثیراتش بدانید، خیلی سخت و چالش‌برانگیز خواهد بود. در واقع ISO یکی از سه ستون عکاسی (دو تای دیگر اپرچر و سرعت شاتر هستند) است. هر عکاسی باید کار با آتلیه بارداری این ویژگی مهم را بداند تا بتواند از تجهیزاتی که در اختیار دارد حداکثر بهره را ببرد. با ادامه مقاله همراه باشید تا از ISO در عکاسی نوزاد بیشتر بدانید.

 

 

چه زمانی مقدار ISO را افزایش دهیم؟

مقدار ایزو را باید زمانی افزایش داد که نور به اندازه کافی وجود ندارد. مثلا زمانی که عکاسی در محیط‌های داخلی انجام می‌شود و فلش مورد استفاده قرار نمی‌گیرد بهتر است ایزو افزایش یابد تا از هر گونه تاری اجتناب شود. در مواقع دیگری هم می‌توان ایزو را افزایش داد، مثل وقتی که می‌خواهید عکسی با سرعت بسیار بالا بگیرید. البته باید بدانید که در این مدل عکاسی حضور نویزها تقریبا صد در صد است.

در بسیاری از DSLRهای جدید گزینه‌ای تحت عنوان Auto ISO وجود دارد که در نور بسیار کم بهترین عملکرد را خواهد داشت. خوبی این تنظیمات جدید این است که می‌توانید حداکثر مقدار ایزو را تعیین کنید و در این حالت دوربین در حالت خودکار از مقدار تعیین شده شما تجاوز نخواهد کرد.

منبع:

برترین ها

کی از اولین قوانین عکاسی این است که سوژه باید واضح و شارپ باشد. اغلب دوربین های مدرن عکاسی چندین راه برای گرفتن عکس های شارپ پیشنهاد می کنند. در این مقاله قصد داریم تا به مهمترین تکنیک های فوکوس دوربین ها نگاهی بیندازیم و بهترین تنظیمات برای استفاده ی آن ها را بررسی کنیم. همچنین به چگونگی انتخاب نقطه فوکوس خودکار (AF point) و استفاده از حالت های فوکوس نگاهی خواهیم انداخت. عکاسی کودک

فوکوس دستی

اگرچه تقریبا همه ی دوربین های عکاسی جدید در آتلیه نوزاد می توانند به صورت خودکار فوکوس کنند (دوربین های Leica M9، Leica M9-P و Leica Monochrom استثنا هستند) اما آنها اغلب امکان فوکوس دستی را نیز به شما می دهند. فوکوس دستی قطعا برای عکاسی ماکرو یک انتخاب خوب است چون اغلب دوربین ها برای قفل شدن روی سوژه های بسیار نزدیک مشکل دارند. لنز وقتی دکمه شاتر فشرده می شود دچار این مشکل شده و دائم فوکوس عقب و جلو می شود. در این حالت تغییر حالت دوربین به فوکوس دستی و انجام کار به دست خودتان می تواند کمتر خسته کننده باشد. به علاوه تکنولوژی نمایشگر زنده (Live View: نمایش منظره از نمایشگر دوربین به جای نمایاب، حین عکاسی) فوکوس دستی را بسیار آسان کرده است زیرا معمولا این امکان وجود دارد که عکس را بزرگنمایی کنید تا نقطه مورد نظرتان را بهتر ببینید و سپس فوکوس را روی آن تنظیم کنید تا به طور کامل شارپ شود.

فوکوس تک عکس – Single shot autofocus

فوکوس تک عکس معمولا با single autofocus یا به طور خلاصه single AF معرفی می شود. این تنظیم دوربین را در حالتی قرار می دهد که وقتی دکمه شاتر تا نیمه فشرده می شود روی سوژه فوکوس شده و این فوکوس ثابت مانده تا عکس گرفته شود و دکمه شاتر رها گردد. اگر شما به فوکوس مجدد نیاز داشته باشید لازم است تا انگشت خود را از روی دکمه شاتر رها کنید و دوباره فشار دهید تا فوکوس مجدد انجام شود. حالت فوکوس تک عکس (single AF) برای سوژه های ثابت مانند منظره ها و اشیای بی جان مناسب است.

فوکوس متوالی – Continuous autofocus

وقتی این حالت از فوکوس را انتخاب می کنید، دوربین تا وقتی که دکمه شاتر تا نیمه فشرده است به فوکوس کردن خود ادامه می دهد. این ویژگی باعث می شود این حالت از فوکوس انتخاب مناسبی برای عکاسی از سوژه های متحرک باشد چرا که دوربین فاصله فوکوس را متناسب با جا به جایی سوژه تنظیم می کند. دوربین های حرفه ای مانند Canon EOS 7D و Nikon D7000 قابلیتی دارند که به شما امکان می دهد نقطه ی فوکوس خودکار درون فریم عکس را مشخص کنید که دوربین سوژه را در آن نقطه دنبال و مرتبا فوکوس کند. برخی از دوربین ها حتی به شما اجازه می دهند که مشخص کنید دوربین با چه سرعتی باید به تغییرات سوژه واکنش نشان دهد تا از خارج شدن سوژه از فوکوس حین تغییرات سریع جلوگیری شود. حین استفاده از فوکوس متوالی معمولا پیشنهاد می شود که نقطه شروع فوکوس (AF point) را به صورت دستی تنظیم کنید تا دوربین بداند که سوژه ی هدف چیست تا بتواند آنرا دنبال کند. اگر شما به عکاسی ورزشی یا عکاسی از حرکات سریع علاقه دارید مطمئن شوید که گزینه عکاسی متوالی را در دوربین خود انتخاب کرده اید.

انتخاب نقطه فوکوس – AF point

حین عکاسی با فوکوس اتوماتیک یکی از نقاط فوکوس فعال باید روی سوژه باشد تا به صورت واضح درون عکس ثبت شود. به طور کلی، دو راه برای انتخاب نقطه فوکوس درون دوربین وجود دارد. راحت ترین راه این است که به دوربین اجازه دهید به جای شما تصمیم بگیرد و از انتخاب خودکار نقطه فوکوس استفاده کنید. در بسیاری از موقعیت ها دوربین، خود این کار را به خوبی انجام می دهد و برای موقعیت هایی که وقت زیادی برای عکاسی ندارید مناسب است. اگر چه، در اکثر مواقع دوربین شما سعی بر فوکوس کردن روی نزدیک ترین سوژه به مرکز فریم را دارد و برای فوکوس کردن روی سوژه های کوچکتر یا با جزئیات ریز خوب عمل نمی کند. به این دلایل بهتر است اغلب خودتان درباره نقطه فوکوس تصمیم بگیرید و آن را تنظیم کنید.

انتخاب دستی نقطه فوکوس

تنظیم دستی نقطه فوکوس به شما بیشترین حد کنترل بر روی جایی که دوربین فوکوس خواهد کرد را می دهد. این قابلیت برای عکاسی منظره، اشیا بی جان و پرتره (وقتی که شما زمان کافی برای انجام تنظیمات لازم را داشته باشید) مناسب است. برای انجام این تنظیم، دکمه انتخاب نقطه فوکوس (AF point selection) را بزنید و حین نگاه کردن درون نمایاب از کلید های جهت نما استفاده کنید تا نقطه مورد نظرتان انتخاب شود. وقتی شما به نقطه ی فوکوسی رسیدید که روی سوژه ی شما قرار دارد می توانید فوکوس کرده و عکس بگیرید.

منبع:

برترین ها

برای این که مسافرت ها خاطرات خوبی را به جای بگذارند باید با قوانین هر کشوری تا حدودی آشنایی داشته باشیم. هر کشوری قانون های مخصوص خودش را دارد که توریست های آن کشور مجبور به رعایت کردن آن هستند. در بعضی از کشورها عکاسی با دوربین دیجیتال در برخی مناطق ممنوع است و جریمه خواهید شد.

کره جنوبی: جریمه عکاسی بدون اجازه ۵ سال زندان

  ایالات متحده آمریکا: عکاسی از ملک های خصوصی ممنوع

امارات متحده عربی: عکاسی از قصرها ممنوع

در امارات جریمه عکاسی از مکان های ممنوعه یک تا ۳ ماه زندان و یا پرداخت ۱٫۳۶۱ دلار جریمه است. در بسیاری از مناطق این کشور به دلیل خرافه های بومی عکاسی ممنوع است. پس عکاسی از ساختمان های دولتی، پل ها و قصرها ممنوع است.

 
کره شمالی: اقدام به هر کاری بدون اجازه ممنوع

اگر تصمیم دارید از این کشور دیدن کنید باید خودتان را برای محدودیت های شدید در حرکات و رفتارهای تان آماده کنید. در کره شمالی هرگز نباید هتل را بدون راهنما ترک کنید و بدون اجازه راهنما هم نمی توانید عکاسی کنید. اگر چنین اشتباهاتی را مرتکب شوید باید جریمه سنگینی را بابت آن بپردازید.

 
انگلیس: عکس های تبلیغاتی ممنوع

توریست ها در هر نقطه از این کشور اجازه گرفتن عکس های مبتدی و غیر حرفه ای دارند اما اجازه گرفتن عکس های تبلیغاتی ممنوع است. به عنوان مثال عکاسی در میدان ترافالگار و میدان پارلمان لندن فقط با اجازه شهردار لندن امکان پذیر است.

 ژاپن: عکاسی از مجسمه ها و معبدهای بودا ممنوع

در ژاپن عکاسی از بعضی معبدها و مجسمه های خاص ممنوع است و به اعتقاد آن ها عکاسی ارواح را آزار می دهد. قبل از رفتن به این کشور لیست مکان هایی که عکاسی در آن ها ممنوع است را پیدا کنید. البته در زمان های خاصی از سال این ممنوعیت وجود ندارد
منبع:
وب سایت بدونیم

مثل همه هنرها، عکاسی هم انواع مختلف دارد چرا که این نوع از هنر چه به عنوان یک سرگرمی و چه در جایگاه یک شغل و حرفه بسیار مورد علاقه و توجه قرار گرفته است. در این مقاله سعی داریم شما را با برخی از سبک‌های عکاسی که از جایگاه بالایی در هنرهای خلاق برخوردارند آشنا کنیم.

نمی‌توان عکس را فقط نمایشی از واقعیت دانست، بلکه اغلب قادر به نمایش چیزی است که توسط یک ناظر معمولی دیده نمی‌شود. یک عکس قطعا ارزشی برابر با هزاران کلمه و قدرتی برای انتقال مفهومی متفاوت از وضعیتی خاص دارد.

عکاسی همان طور که ارائه دهنده‌ی راه‌های مختلفی به مشتاقان این شکل از هنر است، برای عده‌ای سرگرمی و برای قشری دیگر حرفه‌ای کامل محسوب می‌شود. جذاب‌ترین و دیدنی‌ترین عکس‌های جهان نیازی به تجهیزات گران قیمت نداشته‌اند.

نیاز واقعی برای یک عکس خیره‌کننده، تخصص ماهرانه چشمی است که یاد گرفته، لحظات را در بهترین زمان ممکن ثبت کند.

اگرچه عکاسی رنگی به مرور زمان محبوبیت بیشتری به دست آورده اما عکاسان از پتانسیل موجود در تصاویر سیاه و سفید نیز کاملا آگاه هستند.

اگر عکاسی برایتان جالب است ادامه مطلب را از دست ندهید تا با انواع عکاسی که برخی از آنها، حتی موقعیت‌های شغلی فوق‌العاده‌ای نیز هستند آشنا شوید.

۱ - عکاسی مد

عکاسی مد یکی از پر سودترین انواع آن است. عکس‌ها یکی از مؤثرترین راه‌های ارتباطی در جهان مد هستند. در اینجا برای جلب توجه بیشتر به لباس‌ها و لوازم تزئینی از عکاسی استفاده می‌شود. مدل‌ها منحصرا برای به نمایش گذاشتن محصولات در بهترین حالت ممکن انتخاب می‌شوند. رسالت عکاسان مد روز ایجاد نگاهی خاص به محصولات است؛ فارغ از اینکه عکس‌ها در محیطی طبیعی یا در استدیو گرفته شوند. معمولا این عکس‌ها، راه خود را به مجلات پیشرو در حوزه مد باز می‌کنند. این مجلات نیاز مردمی که علاقه‌مند به آخرین تغییرات روز درباره لباس‌ها و لوازم تزئیناتی هستند را تامین می‌کنند. آتلیه کودک

۲ - عکاسی تبلیغاتی

این سبک درباره بهترین راه ایجاد فضای مناسب برای برجسته کردن محصولی است که تبلیغ می‌شود. عکاسان این رشته به طور کلی ذهنی پر از تصاویر و ایده‌های متفاوت دارند. برخی اوقات شرکت‌های طراحی نیز به منظور رسیدن به نتایجی مشخص‌تر، عکاسان را راهنمایی می‌کنند که این عکس‌ها همواره با هماهنگی شرکت تبلیغاتی برنامه‌ریزی می‌شوند.

۳ - عکاسی اشیاء

عکاسی اشیاء درباره ثبت اشیایی است که برای ایجاد یک ترکیب خاص، به عمد در کنار یکدیگر قرار داده شده‌اند. این شکل از هنر عکاسی نیازمند توانایی و درک بالای عکاس از ترکیب‌بندی و نورپردازی است. عکاسان این سبک توانایی ایجاد بافت‌های متفاوت و همچنین اضافه کردن اشیاء مختلف برای جذابیت بخشیدن به یک ترکیب غیرطبیعی را دارند. عکاسی کودک

۴ - عکاسی عروسی

عکاسی عروسی رشته‌ای ویژه در این هنر است که مختص ثبت لحظات خاطره‌انگیز عروسی به انواع و اقسام روش‌های خلاقانه است. یک عکاس می‌تواند رویکردی متفاوت در قبال هر کدام از عروس یا داماد در این مقوله داشته باشد. در حالی که برخی ترجیح می‌دهند از فیگور‌های سنتی استفاده کنند، بعضی‌ها هم مبنای عکس خود را صرفا معطوف به لحظه و اتفاقات آنی آن می‌کنند.

همچنین عکاسان می‌توانند در صورت موافقت مشتری تصاویری بسیار شیک (شبیه عکاسی مد) با تم‌های خاص بگیرند. موارد بسیاری مانند عروسی‌های پر زرق و برق وجود دارند که عکس‌ها به طور اختصاصی در استدیوها گرفته می‌شوند. امروزه، بسیاری از مردم که به دنبال کشف ایده‌های جدید هستند؛ راه را برای عکاسان حرفه‌ای این رشته به منظور خلاقیت بیشتر باز کرده‌اند.

منبع:

کجارو

عکاسی مینیمالیسم :

عکاسی مینیمالیستی یک هنر کمتر شناخته شده است. بهره گیری از  تصاویر آرام ،  متمرکز ساختن  کادر در عناصر اصلی برای خلق ترکیبی بی نقص، صراحت بیان و سادگی از ویژگیهای این سبک از عکاسی بارداری  است.

این سبک از عکاسی با طرح یک چالش با  تنطیم یک یا دو عنصر و حذف تمام اضافات در کادر به بیان یک موضوع  و پیام می پرداد.

در تعاریف آمده است که اساس هنر مینیمال خلاصه گرایی در فرم و تاکید بر محتوا ی اثر است و پیش از آنکه به احساسات شخصی و بیان آنها علاقه مند باشد،سعی دارد از قوانین فیزیک و ریاضی و استعاره و نشانه در خلق آثار استفاده کند.آتلیه کودک

بنابراین می توان عنوان کرد که یک مکتب هنری است، مکتبی که اساس آثار و بیان خود را بر پایه سادگی بیان روش‌های ساده و خالی از پیچیدگی معمول فلسفی و یا شبه فلسفی بنیان گذاشته‌است.

ویژگیهای یک عکس مینیمال:

1- توجه بیننده را به شدت جلب می‌کند: برای تاکید بر روی یک سوژه یا قسمت کوچکی از عکس، راه‌های مختلفی وجود دارد از جمله کم کردن عمق میدان. اما هیچ کدام مثل از کادر حذف کردن نقاط دیگری که توجه بیننده را از سوژه‌ی اصلی پرت می‌کنند جواب نمی‌دهد.

2- این عکس‌ها از نظر تجاری حکم طلا را دارند: اگر اهل فروش عکس‌هایتان هستید بدانید که عکس‌های مینی‌مالیستی خیلی خریدار دارند. یکی از مهم‌ترین دلایلش این است که عکس‌های مینی‌مال فضای کافی برای افزودن متن تبلیغاتی را دارند.

3- عکاسی مینیمالیستی چالش‌برانگیز است: هر کسی می‌تواند یک دوربین بردارد و برای خودش فرت و فرت از این طرف و آن طرف عکس بگیرد. اما برخورد با یک منظره به نیت گرفتن یک عکس مینی‌مالیستی سخت‌تر است. باید محل درست را پیدا کنید، نقشه بکشید و درست زمان‌بندی کنید تا سوژه‌ی اصلی‌تان در جای مناسب قرار بگیرد. این چیزها حتی برای عکاسان باتجربه هم چالش‌برانگیزند.

– سادگی و ایجاز.

– تکرار و سریال گونه بودن.

– کاهش شی به اشکال اصلی هندسی، دقیق، خشک وبا کناره های تیز و استفاده از فرمهای واحد.

– استفاده از رنگهای عموماَسرد و صنعتی.

– نفی مفاهیم عمیق فلسفی، سیاسی و اجتماعی .

– نفی هر گونه تاریخ گرایی و تاکید بر ادراک مستقيم، یکباره و کلی، مواجهه بیننده با شی.

از نکات قابل توجه ی این سبک از عکاسی است.

منبع:

آرتی

نویسنده : وان در السكن
مترجم : ثمره هدایت
اولین چیزی كه در عكس‌های وان در السكن به بیننده ضربه وارد می‌كند موضوع عكس‌های اوست در كارهای اولیه وی، اغلب موضوع‌ها از دوربین روبرگردانده، غمگین و اندیشناك‌اند و یا به جای دیگری خیره شده‌اند. عکاسی نوزاد
عكاس جوان، مردان، زنان و كودكانی را مشاهده می‌كند كه عمیقاً در دنیای خودشان غوطه‌ورند، در تنهایی و رویایشان.آتلیه بارداری

در كارهای متأخر آن‌ها به طور گمراه‌كننده، سرسخت و با اعتماد به نفس به عقب نگاه می‌كنند. آن‌ها به بازیگری تبدیل شده‌اند تحت (زیر) فرمان كارگران ماهری كه تنها آرمان (شعار) دارد. نشان بده چه كسی هستی؟ (یا خودت را نشان بده) ـ با این جملات او كارهای خودش را تمام می‌كند. فیلم تأثیر گذار او Bye كه در آن او پیشرفت بیماری خودش را به سادگی ضبط كرده است؛ به صورت متوالی و زنجیروار و تهی از شرم بی‌جا.

چیزی كه چشمان مدل‌ها باید بگیرند در زبان‌ اندامشان منعكس شده. عكاس زیبایی و هاله‌ی اروتیك بدن‌های آن‌ها را دوست دارد. ضعف و آسیب‌پذیری و در عین حال توانایی و قدرت آن‌ها را. او بازی وسوسه و ژست را می‌بیند. كشف پیوسته (ثابت) شكل دیگری از افسون زنانه، از سختی (یا شدت) مردانه یا آرزوی كودكانه.


همانند مجسمه‌ای كه او می‌خواست تبدیل به آن شود. او با حجم و توده سرو كار دارد. با تاریكی و روشنی با فرم و تأثیر آن‌ در فضا.

او به طور پیاپی عكس‌های رنگی می‌گرفت ولی ابزار صحیح او چاپ سیاه و سفید است یا (in Colour).

قدرت (یا نبرد، یا پتانسیل) پر معنی و بیانگر، هر سایه (تفاوت ظریف) از سیاهی ملایم (تیرگی ملایم) تا سفید (روشنی) بی‌رنگ از دگرگونی (تغییر) ظریف تنها تا كنتراست (تفاوت) چشمگیر آن‌ها را به طور كامل مورد استفاده قرار داد.

او بر حرف خودش اصرار داشت، مردی با چشمان خدمتگزار به دنبال كسی كه به آن كمك كند. با این وجود (ولی) اصلی‌ترین دلیل برای او در به وجود آوردن عكس‌هایش بازشناسی (شناخت) خودش است.

فضاهای منحصر به فرد (ویژه) و موقعیت‌ها در عكس‌های او (تصاویر او)همیشه چیزی از احساسات را منعكس می‌كند. این خودشیفتگی نیست و به طور آشكار (واضح) مخالف افاده و تكبر است. وان در السكن اصالت را جستجو می‌كرد و برای او معنای «خالص و دست‌نخورده» ضروری نیست. ولی بیشتر تسلیم شدن كامل شخصی با بی‌میلی در نقش یك زن و یا مرد در زندگی است. تفاوتی ندارد چه اندازه رقت‌انگیز (اسفناك) یا چشم‌نواز باشد.


این همان دلیلی است كه به موجب آن او اغلب از مردم در گوشه هایی از جامعه عكاسی كرد كه برای آن‌ها نفعی در تظاهر در موقعیت‌شان وجود ندارد.

وی غرور و مقاومت آن‌ها را برای زنده ماندن تشخیص داد. خصیصه‌ای كه خودش آن را دارا بود. وان در السكن شخصیتی فروتن (بی تكلف) نبود. او جذابیتی خاص داشت اثری كه از او به‌جا می‌ماند. مستقیماً با خود او و شرایط محیط اطراف او ارتباط مستقیم داشت. این خصیصه غیرقابل انعطاف درباره‌ی او است. به نظر او این تكلیف و قضاوتی كه دیگران در مورد او ابراز می كردند اغلب سخت (مشكل) می‌آمد.

او تصویری قابل توجه از عكاسی قرن بیستم آلمان از خودش به جا گذاشت و تأثیری قابل توجه بر عكاسان نسل بعد به جای گذاشت.

خصوصیت كار او خیلی زود به وسیله مردم درك و شناخته شد. او برای دو سال عكاسی كرد و آثارش را در طول سفرش به پاریس در سال ۱۹۴۹ به عنوان عضوی از GKF (اتحادیه عكاسان معتبر هلند) عرضه كرد. انتخابات اتحادیه به طور سرسختانه  ای انجام شد. السكن در این انتخابات پیروز نشد ولی بدون بحث و مجادله یك سال دیگر در آن‌جا با عكاسان Adwinding آمستردام كه گروهی چپ‌گرا و آوانگارد بودند و بیشتر افراد اتحادیه GKF را تشكیل می‌دادند و به صورت مخفیانه در سال‌های آخر جنگ جهانی دوم بر علیه آلمان‌ها صحنه هایی را ضبط می‌كردند فعالیت كرد. در طول جنگ در آكادمی هنر آمستردام شركت كرد زیرا می‌خواست از فشار گروه كارگری آلمان فرار كند. بعد از جنگ به عنوان فردی كه جنگ را نفی می‌كند برای زمانی در معدن كار می‌كرد.


از لحاظ عاطفی و روانی بازگشت به مطالعه و درس خواندن دراین شرایط برای او غیرممكن می‌نمود و بدین دلیل واحدهای درسی خود را به صورت نیمه‌تمام رها كرد.

هیچ‌كس درباره‌ی این سردر گمی و گیجی بعد از جنگ نمی‌توانست اظها نظر كند. سؤالاتی كه برای نسل وان در السكن نسلی كه در طول سال‌های افسردگی و ناامیدی جنگ جهانی رشد كرده و به بلوغ رسیده بودند بی‌جواب ماند.

حقیقت داستان جنگ كه شامل اخراج یهودیان بی‌گناه هلند شد در این وضعیت پاریس را كه همچنان مركز فرهنگی اروپا بود و در طول جنگ نسبتاً ویران شده بود ترك كردند.

وان در السكن نیز در تابستان ۱۹۵۰ ـ شهر نورانی ـ پاریس را ترك كرد.

Kryntaconis عكاس مگنوم و عضوی از GKF در ابتدا طی نامه‌ای از Pictorial Service او را به انجمن عكاسان مگنوم در پاریس معرفی كردند. این‌جا او برای نام‌های مشهوری همچون: هنری كارتیه برسون، رابرت كاپا، دیوید سیمور، جرج راجرساند، ارنست هاوس كسانی كه او كار آنان را صمیمانه می‌ستود به چاپ عكس می‌پرداخت و از این جا بود كه رابطه‌ی خود را با آتاكاندو پناهنده‌ی زیبا و مستعد مجاری آغاز كرد كسی كه سه فرزندش را در خودش جستجو می‌كرد.

او كارش را در Pictorial Service تنها برای شش ماه ادامه داد. در آن زمان در سورس زندگی می كرد و هرزگاهی كارهایی در زمینه عكاسی انجام می‌داد ولی اغلب اوقات را به پرسه زدن و نگاه كردن در خیابان‌ها سپری می كرد.

سوای از هنرمندان كشورش كه در میان آن‌ها نقاشانی چون كارل ایل و نویسندگانی نظیر سیمون و نیكنوگ وجود داشت او با كسی آشنایی نداشت.


ملاقات او در یك كافه با شخصی روسی باعث ورود او به بوهیا از سنت ـ جرمین ـ دس ـ پرس ـ گروهی كه شامل مردم جوانی از ملیت‌های مختلف بود گردید. همه‌ی آن ها نشانی از جنگ داشتند. افراد بی هدفی بودند كه روزهای خود را دربارها و كافه‌ها و رستوران‌های كوچك با الكل و مواد مخدر سپری می كردند. السكن شروع به عكاسی از آن‌ها نمود. آن چه برای او جذاب می‌نمود نگرش آن ها به زندگی بود كه اغلب مخالف آرزوهای‌شان بود.

او روش خود را با استفاده از نور مصنوعی، دود و عكس‌العمل‌هایی كه باعث كشف محیط اطرافش می‌گردید آغاز نمود.

از مشاجرات، وعده‌های غذا و همچنین از بدن‌های آن‌ها كه در خواب آرامش یافته، گم شدن در آغوش غرور و ناامیدی‌ها عكاسی كرد.

یكی از آن‌ها «ولی مایرس» هنرمند جذاب استرالیایی بود كه السكن پرتره‌ای خارق‌العاده از او گرفت كه تصوراتی از زیبایی، خیال و تنهایی در پی داشت.

زمانی كه السكن با مدید مسئول بخش عكاسی موزه‌ی هنر مدرن نیویورك در سال ۱۹۵۳ ملاقات كرد استایكن بسیار تحت تأثیر او قرار گرفت و كیفیتی داستان‌گونه در كارهای السكن یافت و از او خواست تا كتابی سوای این عكس‌ها منتشر سازد.

استایكن نمایشگاه «خانواده بشر» را در سال ۱۹۵۵ ترتیب داد. این نمابشگاه به لحاظ نمایش ایدئولوژی بعد از جنگ مورد توجه و تشویق قرار گرفت و شامل یكی از تصورات السكن بود و كار او را به طور گسترده از عكاسی اروپاییان بعد از جنگ نشان می‌داد.



موفقیت این نمایشگاه موفقیت‌های دیگری را در مؤسسه هنر شیكاگو و مركز هنری واكر در میناپولیس در پی داشت. در ضمن، وان در السكن عكس‌هایی پیرامون یك داستان عشقی خیالی كه توسط خود او نگاشته شده بود چیدمان كرد.

در سال ۱۹۵۶ كتابی موسوم به( عشق در كرانه چپ) به طور هم‌زمان در هلند، آلمان و انگلستان بعد از هیاهوی فراوان منتشر گردید. این كتاب واكنش‌های متفاوتی را در پی داشت. صحت مستند گونه‌ی این كتاب به ویژه طبقه‌ی متوسط هلند را شوكه كرده بود.

مانند بقیه‌ی عمر خود، این بار نیز وان در السكن در برابر سانسور بی‌پرده و علنی ایستادگی كرد.

در بررسی‌های مربوط به نمایشگاه موزه‌ی هنرهای مدرن او، وان در السكن با ویگی مقایسه شد. اثر ویگی موسوم به شهر عیان ۱۹۴۵ یه شكلی حیرت‌آور اولین كتابی است كه وان در السكن از آن به عنوان منبع الهام مستقیم خود نام می‌برد.

اما تصاویر ویگی از زندگی در عمق جامعه‌ی شهری تصاویر یك گزارشگر نگران هستند همان افراد همچنان در عكس‌های وان در السكن ظاهر می‌شوند و این نشان از یك داستان جاری دارد. در این مفهوم وان در السكن جایی بین «ویگی» و
«نان‌گلدین» قرار دارد. عكاس اثر موسوم به ترانه وابستگی جنسی نان گلوین خود نیز یكی از طرفداران وان در السكن است.هر دوی آن‌ها اعضای نسلی هستند كه به تصویر می‌كشند. اگر چه درگیری و ایفای نقش نان در آن شخصی‌تر است. یك دلیل دیگر ربط دادن كار وان در السكن با كار نان گولوین وجود دارد: آرایش كتاب او دارای كیفیات یك فیلم است. در كار هر دو عكاس ایده اكتشاف و تحقیق در مورد حدود و پتانسیل عكاسی، فیلم و نمایش اسلاید نقشی مهم ایفاء می‌كند.

تا هنگامی كه عشق در كرانه چپ سر از كتاب‌فروشی‌ها درآورد، او بار دیگر در آمستردام زندگی می كرد. در این هنگام او با آتاكاندو بود. در سال ۱۹۵۴ با او ازدواج كرد. در پاریس او عكس‌های زیادی از كاندو و بچه هایش گرفته بود و می‌خواست كتابی از زندگی خانوادگی آن‌ها بسازد.

در این میان عكس‌های زیبایی از بچه‌های او نیز در فیلم‌های وان در السكن مانند: به زندگی خوش آمدی كوچولو ۱۹۶۳ این شكل از صمیمیت، سحر روزمره‌ زندگی، همچنان به شیوه‌ای مشابه بیان می شود.

آمستردام از زمان سفر او به پاریس تغییر زیادی كرده بود. دوران سركوبگر بازسازی بعد از جنگ دیگر به سر رسیده و بی بندباری جنسی و مصرف الكل رایج شده بود. بعد از طلاق، او مدتی با یكی از دوستان ژورنالیست خود به نام وان و ریجمان كار مشتركی را تجربه می‌نمود.

در حالی كه جاز كرانه شرقی آمریكا با شدت هر چه تمام‌تر و فزاینده‌ای شنیده می‌شد.


به لطف یان و ریجمان وان در السكن به اولین كنسرت جاز خود رفت. این كنسرت در محل اجرای كنسرت‌ها در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۵۵ برگزار می شد. او كه از همان ابتدا طرفدار این موسیقی بود تا سال ۱۹۵۹ به كنسرت‌های بی‌شماری در آمستردام و لاهه رفت و در این كنسرت‌ها از همه نوازندگان بزرگ عكس گرفت، از مایلز دیویس گرفته تا فیتز جرالد. در سال ۱۹۵۹ این عكس‌ها در كتاب كوچكی تحت عنوان جاز چاپ شد: چاپ‌های دانه‌های پر از كنتراست، تصاویر موزییسن‌ها و تمركز شدید با ریتمی دینامیك و قدری فیلم‌گونه.

با وریجمن، وان در السكن در طی این سال‌هامشغول به انجام كارهای مربوط به روزنامه‌نكاری شد كه یكی از آن‌ها مربوط به اوباش بود كه در مجله وریج ندرلند در سال ۱۹۵۵ چاپ شد. عكس های او در روزنامه‌های عمده‌ هلند به چاپ می‌رسیدند، مانند دی ولكسكرانت و هت پارول. دوربین رولیكورد او كم كم جای خود را به دوربین ایكا با لنزهای تله فوتو داد و این منجر به تغییر در سبك‌ و دینامیك تصاویر او شد تا عكس‌هایش ژورنالیستی‌تر شود. بعد از یك دوره سر در گمی‌ در روابط، او عاشق گردا وان در وین شد كه در آن هنگام دانشجوی مجسمه‌سازی شد و در سال ۱۹۵۷ با او ازدواج كرد.

در همان سال به دعوت برادر همسرش كه یك مردم‌شناس بود عازم آفریقا شد. این شخص برای موسسه‌ای كار می‌كرد كه اولین بار دو كتاب او را منتشر كرد و پول بلیط هواپیمای او را داد و قصد داشت تا سفر او را در قالب یك كتاب منتشر سازد: كتاب‌ها همواره دارای چارچوب معروف وان در السكن بودند و او بیش از ۲۰ عدد از این كتاب‌ها را منتشر ساخت. همه این كتاب‌ها دارای نشان او هستند. وی با طراحان برجسته هلندی كار كرد اما اثر كار خود او همیشه نمایان بود. كولاژهای چاپ شده او همواره از دیوارهای خانه‌اش آویزان بودند. او دائماً روش‌های تقویت تصاویر به وسیله خود آن ها و نیز كنتراست آن‌ها با یكدیگر یا نمایش یك خط فكری را آزمایش می‌كرد.

باگارا كه روایت سفر وان در السكن به افریقاست در سال ۱۹۵۸ چاپ شد. این كتاب زیبا واكنش كتبی را ایجاد نمود. همان‌طور كه انتظار می‌رود،این كتاب فاقد آثار انسان‌شناسی است. او از پستی بلندی‌های دراماتیك روستای باندا با شور و شعری عكس گرفته كه مختص خود اوست.


كتاب بعدی او به نام «زندگی شیرین» سند مهارت او است. عكس‌ها و نیز روایت با زیبایی و پویایی خود اثرگذار می‌نمایند. این كتاب در سال ۱۹۶۶ تقریباً شش سال بعد از سفر ۱۴ ماهه او با گردا به آفریقای غربی و جنوبی، مالزی، سنگاپور، هنگ كنگ، ژاپن، مكزیك و امریكای شمالی منتشر شد. در طی این سفرها، به ویژه در ژاپن، او روش مشاهده‌ خود را كامل كرد. در این جا او صرفاً مشاهده گر نیست بلكه كارگردان نیز هست. تفاوت كاملی میان عكس‌های گرفته شده در دوربان و اوزاكا مشاهده می‌شود.

اولی تصویری روشن از تبعیض نژادی در افریقای جنوبی است و نقطه‌ اوج آن كلك چاپی است كه به عابر سفیدپوست هاله‌ای نور می‌دهد. این نوع چاپ در هلند رایج بود. به ویژه در دهه ۱۹۷۰. تصویر دوم رویارویی مستقیمی را نشان می دهد كه تقریباً نمایشی تهدیدآمیز از جذابیت ژاپنی است، گروهی از تصاویر كه می‌تواند برای عكاس مرگ‌آفرین باشد: تصویری مبتنی بر تقابل.

سال‌ها بعد در یك مصاحبه رادیویی در سال ۱۹۸۷، وان در السكن كه روشش شبیه به شكاری بوده كه طی آن او از دور دست طعمه خود را كه زوج‌های زیبا، شگفت‌انگیز و پر رمز و راز بودند می‌دیده و سپس روی آن‌ها زوم می‌كرده(و سر انجام به موقع آن‌ها را با یك لنز زاویه باز می گرفته است.) شرح این روش، شامل تغییر لنز دارای كیفیتی فیلم‌گونه است. این تصادفی نیست. در طی همین سفر به دور دنیا، فیلم كه تا آن موقع او به طور آزمایشی مورد استفاده قرار می‌داد به تدریج تبدیل به مدیوم ثانویه او شد. با یك فیلم برای انجمن كشتیرانی هلند او توانست مخارج سفر خود و گردا با قایق را تأمین نماید. منبع دوم پول به وسیله فیلم‌های مسافرتی تأمین شد كه او با گردا تولید ‌كرد: این فیلم‌ها به صورت ماهانه توسط تلویزیون هلند پخش شد.

وان در السكن به سختی توانست ناشری را برای اثر خود موسوم به «دنیای دیوانه» پیدا كند. این كتاب مربوط به سفر او به دور دنیا بود. تا حدی به دلیل استیصال، او در دهه ۱۹۶۰ شروع به فیلمبرداری با دفعات بیشتری كرد و فیلم‌های مستند و مصاحبه‌های تلویزیونی زیادی ساخت كه به دلیل تكنیك نسبتاً ساده و قابل مانور آن با سینما واریته شباهت زیادی داشت. مانند رابرت فرانك كه شروع به فیلم‌برداری در همان زمان كرد وان در السكن موضوعات خام و یا زندگی‌نامه خود را ترجیح می‌داد. برای هلند، رویكرد وان در السكن خروج كامل از تلویزیون فعلی را نشان داد، كه به صورت رسمی كارگردانی شد. در بسیاری از فیلم‌هایش او نقش یك شخص و یك عكاس و یك فیلم‌بردار را بازی می‌كرد. یكی از نمونه‌هادوربین محبوب ۱۹۷۱ است كه تصویر خود اوست كه تا حدی به وسیله گردا گرفته شده است و وان در السكن به خاطر آن جایزه سینماتو گرافی را دریافت نمود.


در ارتباط با انتشار «زندگی شیرین» در سال ۱۹۸۶ موزه استدلیك در آمستردام یك نمایشگاه از آثار قبلی او تحت عنوان «هی، اونو دیدی؟» ترتیب داد. این وداع وان در السكن با عكاسی بود. این آثار كه كاملاً با سبك دهه ۱۹۶۰ هماهنگ بود به عنوان یك رویداد بزرگ ظاهر شد. ورودی كه شامل یك راهروی كوچك بود كه دیوارهای آن با عكس‌ها پوشیده شده بود. در اولین اتاق صدای یك روزنامه‌نگار معروف كه از یك خیمه كاغذ طلایی می‌آمد شنیده می شد كه یك كتابچه كلاسیك را می‌خواند. این كتابچه مربوط به عكاسی با موضوع تجهیز یك تاریكخانه بود. در داخل خیمه مذكور تاریكخانه قرار داشت: یك هرج و مرج بی‌سابقه. این نمایشگاه مركب از تعداد زیادی عكس، صفحه‌های كنتاكت، اسلاید و اظهارات عكاس بود. كتاب همراه با آن كه در ۷ چاپ خارجی منتشر گردید به همان اندازه موفق بود و بدین ترتیب این نه تنها یك وداع نبود بلكه شروعی جدید بود.

به دنبال این رویداد، او با مجله با كیفیت «خیابان» قرارداد بست و تا سال ۱۹۷۹ با این مجله كار كرد و با نویسندگان مشهور در سفرها همراه شد. از روی این اثر كه اغلب به صورت اسلایدهای رنگی بود او گلچینی برداشت نمود و به صورت كتاب دوستت دارم ۱۹۷۷ درآورد. او گفت كه این كتاب مردم، كتاب زنان و مردان، لیبیدو، سكس، عشق و دوستی است. شرح شادی، غم، رنج، مرگ،جنگ، شجاعت و زندگی است. Joie de vivre و درگیری كه در این شرح ظاهر می شوند ویژگی وان در السكن هستند.

عكس‌ها از جمله دوستت دارم نه فقط از اشكال مختلف عشق و شهوت بلكه از نفرت، هماهنگی و ستایش شیوه ادامه راه توسط اشخاص تحت شرایط باورنكردنی بهره می‌برد. بنابراین كتاب فوق در یك مفهوم پاسخ دهه ۱۹۷۰ به خانواده نوع بشر است. تركیبی پویا از تحولات شدید اجتماعی و پدیده‌های آن سال‌ها، از فرهنگ آزادی جنسی گرفته تا عواقب سریع قحطی در بنگلادش. بر خلاف خانواده نوع بشر، این مبتنی بر ایدئولوژی برابری نیست بلكه بر اساس احترام به فردیت است. اد فردی خوش سلیقه بود اما همچنین فردی بود كه دارای وجدان اجتماعی نیرومندی بود. او كه یك فردگرا هرج و مرج طلب یا آنارشیست بود به هیچ دسته‌بندی و جناح سیاسی وابسته نبود، اگر چه دو برنامه تلویزیونی درباره جهان سوم تولید كرد كه منجر به جمع‌آوری پول به صورت گسترده شد. معروف‌ترین این‌ها یك برنامه درباره قحطی سال ۱۹۷۴ در بنگلادش بود. این اثر نتیجه مستقیم قرارداد عكاسی با یك هفته‌نامه بود. (دوستت دارم) نیز در موزه استدلیك به نمایش درآمد. در طی این دوره وان در السكن همچنان با این شكل از نمایش كار می‌كرد. یك اجبار مشابه در آزمایش در سال ۱۹۷۸ منجر به ایجاد كتاب بی‌تكلف و شاد به‌نام «سلام» شد كه در آن او تصاویری رنگی از زوج‌هایی كه در گذشته عكاسی كرده بود در كنار هم قرار داد. این سه مضمون به دهه‌های آخر زندگی اد شكل می دهند: خانه‌ای جدید و عشقی جدید در روستای آن سوی آمستردام، علاقه روبه رشد به ژاپن كه در خلال سفرها  كتاب‌ها و نمایش‌ها نشان داده شده و سرانجام بیماری نهایی كه منجر به ایجاد شاهكار آخر او یعنی فیلم خداحافظی شد. ازدواج او با گردا كه از او دو بچه داشت در آغاز دهه ۱۹۷۰ متلاشی شد. وان در السكن كه ساكن شهر بود به یك مزرعه در ایسلمیر در نزدیكی ادام نقل مكان كرد و برای مدتی عكاسی و فیلمبرداری را كنار گذاشت. بعد از مدتی تنها زندگی كردن او شروع به برقراری ارتباط با زنی جوان‌تر به نام آنك هیل هورست نمود. الهام او بازگشت. آن‌ها صاحب یك پسر بچه شدند و در سال ۱۹۸۰ وی كتاب خود موسوم به ماجراهای ییلاق را منتشر كرد. این كتاب كه به صورت فیلم هم درآمد به تمجید از زندگی روستا می‌پردازد و زندگی خانوادگی در تصاویر شخصی و بسیار رمانتیك را تحسین می‌نماید.


بعد از سفر به دور دنیا، ژاپن و ساكنان آن برای وان در السكن معنای خاصی پیدا كردند. تصاویر اولیه او از ژاپن نشانگر جامعه‌ای است كه هنوز سنتی و بومی خالص است. البته این موضوع به سرعت تغیر كرد و در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ دیگر ژاپن با گذشته فرق داشت. برای خود ژاپن، عكس‌های اد ارزش تاریخی زیادی داشتند، چون هیچ عكاس دیگری در
آن زمان با چنین شیوه‌ی مستندی كار نمی‌كرد. یك كتاب از این عكس‌های زیبا در سال ۱۹۸۷ در ژاپن چاپ شد. مثل همیسیشه، اشخاص غیر عادی بودند كه توجه او را به خود جلب می‌كردند: همراه با زندگی خیابانی، او بقدرت مردانگی یاكوزاها ـ جنایتكاران ژاپنی ـ و مناسك كشتی‌گیران سامو و گیشاها را به تصویر كشید.

به ویژه در دهه ۱۹۸۰، وان در السكن مكرراً به ژاپن سفر كرد و هدفش نگارش كتابی فراگیر بود كه سرانجام در سال ۱۹۸۸ تحت عنوان «كشف ژاپن» منتشر شد. در این اثر وان در السكن خود را مجذوب تمایز مشخص میان كهن و روش‌های فعالی زندگی كه متأثر از غرب است و در میان جوانان بیان می‌شود نشان می‌دهد، مضمونی كه او در دهه ۱۹۸۰ در آمستردام كشف نمود. تحسین خود ژاپنی‌ها نیز موجب ایجاد نمایشگاه‌هایی در این كشور شد و كارهای قبلی نیز به زبان ژاپنی مجدداً منتشر گردید و كار او بارها و بارها نمایش داده شد. نمایشگاه آثار قبلی او بلافاصله بعد از مرگ وی در سال ۱۹۹۳ در توكیو و اوزاكا برگزار گردید.
منبع:
Visser Hripsime _ Van Der Elsken. Phaidon.۲۰۰۲
منبع:
عکاسی

«عكاس آزادBelt Annie Griffiths ‎ در حال بازگشت از تدریس و آموزش در یك كارگاه عكاسی به من گفت ‏‏" باید یك نگاه اساسی به كارهای یكی از دانشجویان دختر به نام ‏Karen Ducey ‎بیندازم"‏
اما من قبلا كارهای او را دیده بودم.‏Ducey ‎ در عكس هایش از زندگی مردمان سخت كوشی كه بسیار متفاوت از ‏ما می زیستند، قدرت و توان آن انسان ها را در محیط و پیرامون خشن شان به تصویر كشیده بود ، تصاویری ‏كه قدرت واقعی داشتند و با نور ، تاریكی و رنگ دریا و محیط اطراف آن در هم آمیخته بودند.آنچه كه در این ‏میان مرا به طرز شگفتی تحت تاثیر قرار داده بود خستگی ناپذیری و رضایت ‏karee ‎دربرابر شرایط سخت و ‏مشقت بار محیطی و حضور در میان مردمانی با فرهنگ بیگانه و تهیه عكس در آن شرایط بود. جالب است كه یك ‏زن جوان برای بیان دیدگاه ها و رساندن صدای خود به دیگران، اینگونه عكاسی را انتخاب كرده است.»‏
‏ ‏
‏"تام كندی " دبیر عكس مجله نشنال جئوگرافیك در سال های ‏‎1987-1997‎

Karen ducey ‎در سال 1963 در ‏Long Island ‎ نیویورك متولد شد. در سال 1986 در رشته علوم سیاسی از ‏دانشگاه ‏Wisconsin-Madison ‎فارغ التحصیل شد. دو سال بعد در یك برنامه عكاسی به نام ‏MFA ‎در مدرسه ‏هنرهای تصویری نیویورك شركت كرد ، پس از آن به طور پاره وقت و بعنوان دستیار ‏Bruce Davidson ‎‏(عكاس) در آژانس مگنوم آغاز به كار كرد و به عنوان كارمند عكاس كانال 13 ‏WNET ‎استخدام شد.
مقالات تصویری او در ‏Seattle Times, GEO, National Fisherman, Alaska Fisherman’s ‎Journal ‎به چاپ می رسیدند.‏Ducey ‎در حال حاضر به عنوان عكاس آزاد برای ‏Seattle Times ‎كار می كند ‏و در كنار تدریس فوتوژورنالیسم و سخنرانی در دانشگاه ها به عكاسی تجاری از آلاسكا برای شیلات ادامه می ‏دهد.‏ آتلیه نوزاد

عكاسی را چطور شروع كردید ؟

اولین بار كه چیزی در مورد كلوپ " صیادان خرچنگ دریای ‏Bering‏" شنیدم زمانی بود كه تابستانها به ‏عنوان ماهیگیر در آلاسكا ماهی آزاد صید می كردم. بعد از گذراندن یك دوره دوساله عكاسی در مدرسه هنرهای ‏تصویری نیویورك و در حالیكه بی كار بودم تصمیم گرفتم در تهیه كتابی در باره صید خرچنگ همكاری كنم. ‏چون با موضوع كتاب آشنا بودم به این نتیجه رسیدم كه ضمن عكاسی از این پروژه به عنوان كارگر بر روی ‏عرشه كشتی هم كار كنم و پولی در بیاورم.‏
وقتیكه به عنوان پیشخدمت در رستورانی در كدیاك آلاسكا مشغول به كار بودم صیادان خرچنگ را از قاب پنچره ‏ای رو به لنگرگاه مشاهده می كردم كه خود را برای فصل صید شاه خرچنگ آماده می كردند.‏ عکاسی از کودک
آنها به بندرگاه ‏Dutch ‎، بزرگترین بندر صیادی در آلاسكا می رفتند، جایی كه صیادان و قایق های صید خرچنگ ‏از آنجا عازم دریای ‏Bering ‎می شدند.بدجوری دلم می خواست همراه آنها بروم البته من به خاطر پول می رفتم ‏و هیچ كس من را به عنوان یك كارگر عرشه یا دیده بان استخدام نمی كرد، تا اینكه یك روز یك آدم خوب و نیكو ‏كار پشت یكی از میزهای رستورانی كه من پیشخدمتش بودم نشست و به داستان اندوهبار پریشانی من گوش فرا ‏داد! نتیجه این شد كه او بلیت هواپیمایش را به مقصد بندرگاه ‏Dutch ‎به من داد و من در حالیكه حدود 30 دلار ‏پول ،ده حلقه فیلم عكاسی ،چند تایی دوربین مكانیكی ،لنز و لباس بارانی به همراه داشتم به بندرگاه رسیدم. ‏

پروژه عكاسی مورد علاقه تان كدام یك از كارهایی است كه تا به حال انجام داده اید؟

اولین پروژ ه ای كه انجام دادم پروژه مورد علاقه ام نیست اما مطمئنا به یاد ماندنی ترین آنها است؛
كشتی كه با آن عازم صید خرچنگ بودیم به یاد كشتی غرق شده "موبی دیك" نام گذاری شده بود .من به عنوان ‏كارگر عرشه و آشپز استخدام شده بودم و امیدوار بودم كه برای عكاسی وقت كافی داشته باشم .كشتی صیادی در ‏اكتبر آماده حركت و در طوفانی كه ده روز طول كشید گرفتار شد.
موتور و ژنراتورهای كشتی دائم دچار مشكل می شدند . آب از جاهای مختلف كشتی به داخل درز پیدا كرده بود و ‏امواج، كشتی را نابود كرده بودند.من در حالیكه دچاردریا زدگی شده بودم در اتاق گل آلود سكان كشتی می ‏خوابیدم.تنها كاری كه می توانستم انجام دهم تماشای رادار بود. ‏
یك بار كه بر اثر تكان های وحشتناك كشتی جلیقه های نجات كف آن ولو شدند من یكی از آنها را برداشتم و زیر ‏سرم گذاشتم فكر می كردم ممكن است به آن نیاز پیدا كنم. به طور معجزه آسایی به ساحل برگشتیم ، كاپیتان و ‏خدمه كشتی روی كشتی های دیگر مشغول به كار شدند .ده روز بعد من شاهد كشتی های زیادی بودم كه برای ‏صید خرچنگ عازم دریا بودند اما كشتی ما در میان آنها نبود چون برای تعمیر به سیاتل فرستاده شده بود .نمی ‏دانستم چكار كنم ، مطمئن نبودم كه مناسب عكاسی از داستان خرچنگ ها باشم .‏
دریازدگی ، سخت، مرا نا توان كرده بود و به دشواری عكس می گرفتم.‏
دو سال بعد همین كشتی با یك صاحب و نام جدید عازم صید خرچنگ در دریای ‏Bering ‎شد ، اما هرگز برنگشت ‏و هر شش خدمه آن همراه كشتی غرق شدند.‏

چه چیزی این مجموعه كار ها را برای شما خاص و ویژه كرده است ؟

این مجموعه كارها تلاشی برای رسیدن به فهم و درك عمیق تر از جاذبه ها و كشش دریا برای صیادانی است كه ‏صدها مایل دورتر از خشكی بر روی دریا كار می كنند ، در این راه شما احساسی میان آزادی كامل و محصور و ‏محدود شدن در یك كمپ كاری شناور كه با دیوار های بی پایان دریا و آسمان احاطه شده ، خواهید داشت.
دنیای جدید شما تشكیل می شود از كشتی و قایق ،همكاران و دریای بسیار سرد.
شما تا بازگشت كشتی به ساحل نمی توانید كار را رها كنید. ممكن است مریض شوید اما اجازه ندارید از كار دست ‏بكشید .در چنین شرایطی ،شما مدام در حال آزمایش جسمی و روحی مهارت ها و توانایی های خود برای بقا و ‏زنده ماندن هستید. خانواده جدید و غریبی پیدا می كنید و باید به آنها اعتماد كنید، در عین حال وقتی كه باز به ‏ساحل برمی گردید احساس می كنید قادر به انجام هر كاری هستید.‏
آزادی حضور در دریا یك اعتیاد توهم زا است كه افراد را به بازگشت برای مجازات و تنبیه بیشتر ترغیب می ‏كند. ‏‎ ‎
من به مدت هشت ماه در هر دوره و در سه زمستان بر روی این پروژه كار كردم.این بخشی از یك پروژه ‏بزرگتر در مورد كتابی در باره صیادی تجاری آلاسكا است كه خودم انجام داده ام .
برای تامین هزینه های آن گاهی اوقات به عنوان كارگر عرشه برای خودم كاری دست و پا می كردم تا در كنار آن ‏موقعیتی برای عكاسی پیدا كنم .سایر اوقات به عنوان عكاس، با آشپزی و نگه داشتن سكان ، راهی برای ادامه ‏مسیری كه انتخاب كرده ام می یابم .‏

چه توصیه ای برای علاقمندان و مبتدیان فوتو ژورنالیسم دارید؟

فكر نمی كنم در هیچ موقعیتی برای توصیه دادن به علاقمندان فوتو ژورنالیسم باشم .من هنوز در حال تلاش هستم ‏، فقط می توانم بگویم ، هر روزی كه می توانید عكس بگیرید .‏

منبع:

عکاسی

سایت فارنت - سلمان صحافی: یکی از بهترین سرگرمی‌های یک کودک که در آینده هم به کارش خواهد آمد عکاسی است.

بیشتر کودکان به عکاسی علاقه دارند و به محض اینکه دوربین را در اختیارشان می‌گذاریم، شروع به عکاسی از در و دیوار و … می‌کنند. با وجود انبوه عکس‌های ناشیانه، گاهاً به عکس‌هایی برمیخوریم که در نوع خود جذاب و زیبا هستند. پس چرا به کودکان خود عکاسی آموزش ندهیم؟

قطعاً اگر آنها را در مسیر درست عکاسی قرار داده و توصیه‌های لازم را به آنها بکنیم، آنها عکس‌های بهتر بیش‌تری خواهند گرفت و یادگیری عکاسی و تجربه کردن آن، در آینده به دردشان خواهد خورد. در این مقاله قصد داریم ۱۳ نکته‌آی را بگوییم که در آموزش عکاسی به کودک خود باید مدنظر قرار دهید. البته می‌توانید وقت زیادی برای آموزش عکاسی به کودک خود بگذارید، اما به این نکته توجه کنید که نباید آموزش‌های شما به سمتی برود که خلاقیت‌ها و بازیگوشی‌های کودکانه فرزند شما از عکس‌هایش محو شود.آتلیه نوزاد

1 . «تجربه کن»

فرزند خود را از درجا زدن در کلیشه‌های عکاسی و قاب‌های بی خطر منع کنید. او را ترقیب کنید به تجربه شکل‌ها و دید‌های متفاوت تا به زیبایی‌شناسی شخصی خود برسد. در این زمینه می‌توانید توصیه‌های زیر را بکنید؛

. از پرسپکتیوهای متفاوت عکاسی کن؛ از زاویه بالا، از زاویه پایین، …

. از سوژه دور و یا به آن نزدیک شود تا قاب‌های متفاوت‌تری را تجربه کنی

. اطراف سوژه خود بچرخ و از زاویه‌های متفاوت آن عکاسی کن

. عکاسی در تنظیمات متفاوت دوربین را تجربه کن (باید کار با تنظیمات دوربین را قبل‌تر به آموزش داده باشید)

2 . «حواست به پس زمینه باشه»

یکی از چیزهای ساده‌ای که اغلب کودکان هنگام عکاسی فراموش می‌کنند، توجه به پس زمینه و پیش زمینه عکس است.

به او آموزش دهید که قبل از گرفتن عکس پس زمینه و پیش زمینه را چک کند تا چیزی عکس را دچار مشکل نکند و در صورتی که چنین بود، با تغییر زاویه و قاب، این مشکل را برطرف کند.

3 . «دوربینو صاف بگیر»

مشکل ساده دیگیر که اغلب کودکان در هنگام عکاسی با آن مواجه هستند، کج بودن قاب بندی‌های آنها است. البته صاف بودن قاب قاننی غیر قابل تخطی نیست و این کج بودن گاهی باعث می‌شود که عکس آنها جذاب‌تر و کودکانه‌تر باشد. اما ابتدا آنها باید گرفتن عکس با قاب صاف را یادبگیرند و بعد از آن تخطی کنند.

از کودک خود بخواهید که قبل از فشردن دکمه شاتر، از صاف بودن قاب خود مطمئن شود.

4 . چگونگی در دست گرفتن دوربین

واقعیت آن است که نه تنها کودکان، بلکه بسیاری از بزرگسالان نیز بلد نیستند چگونه دوربین را در دست بگیرند. درست در دست گرفتن دوربین باعث می‌شود لرزش کمتری وارد عکس‌ها شده و کنترل بیش‌تر و بهتری بر عکس‌ها داشته باشید.

به راحتی و با چند تذکر ساده می‌توانید نحوه درست دست گرفتن دوربین را به کودک خود آمزش دهید. شاید در ابتدای کار کمی برایش سخت باشد، اما به مرور و اندکی سخت‌گیری از سوی والدین، او به حالت درست گرفتن دوربین عادت خواهد کرد.

5 . «از نزدیک عکس بگیر»

مسئله‌ای که اغلب عکاسی از کودکان از آن درک درستی ندارند این است که نمی‌دانند چقدر باید به سوژه خود نزدیک شوند. اغلب از یک فاصله ثابت معمولاً دور از سوژه‌های خود عکاسی می‌کند.
باید این مفهوم را به آنها آموزش دهید که برای بهتر دیده شدن جزئیات سوژه خود در عکس، باید به آن نزدیک شوند. یکی از مسائل فنی‌ای که باید در این زمینه یاد بگیرند استفاده از قابلیت زوم لنز است.

منبع:

برترین ها

همانطور که می‌دانید قابلیت Live View (نمای زنده) دوربین‌های DSLR عکس را پیش از گرفته شدن به شما نشان می‌دهد. با روشن کردن این قابلیت، آیینه‌ای که عکس را بر منظره یاب (visor) انعکاس می‌داد از کار می‌افتد و در عوض عکس بر LCD دوربین شما نمایش می‌یابد. در ادامه این مطلب به باید ها و نباید های استفاده از نمای زنده (Live view) می پردازیم.عکاسی بارداری

مزیت اصلی نمای زنده (Live View) این است که شما هر آنچه می‌بینید را ثبت می‌کنید. همچنین این قابلیت، نمای ۱۰۰ درصد به شما می‌دهد و این به کادربندی صحنه شما به ویژه در عکاسی منظره کمک شایانی می‌کند در صورتی که در بسیاری از دوربین‌ها منظره یاب یا ویزور تنها قادر به نمایش ۹۵% صحنه می‌باشد.آتلیه عکاسی نوزاد

نمای زنده شبیه سازی دقیقی از نوردهی دارد. به عبارت دیگر تصویری که در نمای زنده می‌بینید نوردهی نزدیکی به نوردهی اصلی شما دارد که برای عکاسی در نور کم بسیار کاربردی است.

با آگاهی در مورد زمان استفاده از Live View و زمانی که باید از آن اجتناب کنید به نتایج بهتری دست خواهید یافت و در این مطلب لنزک ما قصد داریم ۱۰ نکته‌ی مهم در مورد این قابلیت را با شما به اشتراک بگذاریم.

کاربردهای نمای زنده در عکاسی:

در عکاسی از اشیای بی جان

برای عکاسی از اشیای بی جان قابلیت Live View دوربین خود را روشن کنید. اگر زمان کافی برای عکاسی دارید، دوربین را بر سه پایه‌ای سوار کنید و از قابلیت نمای زنده برای کادربندی سوژه‌تان استفاده نمایید. اگر دوربین را در دست دارید بهتر است با منظره یاب اپتیکال کار کنید.

در فیلمبرداری
برای فیلمبرداری حتما Live View را روشن کنید، البته شما حق انتخاب دیگری ندارید چون به محض انتخاب حالت فیلمبرداری دوربین به طور خودکار نمای زنده را فعال و منظره یاب را غیرفعال می‌کند. البته دیدن صفحه‌ی نمایش در تابش مستقیم نور خورشید سخت است بنابراین در منوی تنظیمات دوربینتان روشنایی صفحه نمایش را تغییر دهید.

نمای شبکه‌ای – Grid Display

قابلیت نمای زنده کاربرد بسیار خوبی برای کادربندی صحنه دارد. شما در آن نمایی ۱۰۰ درصدی از صحنه دارید و همچنین با فعال کردن Grid با سهولت بیشتری می‌توانید از قانون یک‌سوم پیروی کنید و کادربندی را انجام دهید. به منوی اصلی رفته و به دنبال گزینه‌ی Grid Display بگردید و از بین گزینه‌ها Grid 1 را انتخاب نمایید.

بررسی نوردهی

برای بررسی دقیق‌تر نوردهی از Live View استفاده نمایید. برخلاف ویزور قابلیت نمای زنده می‌تواند برای نمایش نوردهی تصویر، روشنایی و تاریکی صحنه را تنظیم نماید. شما همچنین می‌توانید برای بررسی هر چه دقیقتر به هیستوگرام (histogram) مراجعه کنید.

عکس گرفتن در شرایط سخت

برای عکس گرفتن از پایین به بالا یا از بالا به پایین یا در زوایایی که نگاه کردن از طریق منظره یاب ممکن نیست Live View کاربرد بسیار خوبی دارد، به ویژه اگر DSLR شما از LCD چرخان برخودار باشد و یا بتواند تصویر Live View را توسط امواج وای-فای بر تبلت یا گوشی هوشمندتان نشان دهد.

فوکوس دستی

علی رغم دقت بالای اتوفوکوس Live View، شما با فوکوس دستی می‌توانید بخش‌های مهم تصویرتان را به واضحترین شکل ممکن ثبت نمایید. لنز را بر تنظیمات فوکوس دستی (Manual Focus یا MF) قرار دهید، مربع فوکوس را بر المان مورد نظرتان ببرید، کلید بزرگنمایی را برای نمایشی ۵برابری یا ۱۰برابری از صحنه فشار دهید و سپس برای رسیدن به عکسی شارپ حلقه‌ی فوکوس را بچرخانید.

در وضعیت‌های کم نور

دیدن صحنه توسط منظره یاب در شب یا در زمان تاریک بودن هوا خیلی دشوار است بنابراین قابلیت نمای زنده در چنین مواقعی بسیار کاربردی بوده و شما می‌توانید پیش از فشردن کلید شاتر نمایی از عکستان داشته باشید.

و حال مواقعی که نباید از نمای زنده استفاده کنید :

در عکاسی پرتره

در عکاسی پرتره اگر منظره یاب را بر چشمتان قرار دهید کنترل بیشتری بر دوربین خواهید داشت و از این رو بهتر می‌توانید نسبت به وضعیت سوژه‌تان واکنش نشان دهید. ثابت نگه داشتن دوربین در هنگام استفاده از Live View دشوارتر است.

منبع:

برترین ها

راز کلیدیhttps://www.digikala.com/Search/Category-digital-camer پرتره، بیش از اینکه به تنظیمات دوربین بستگی داشته باشد، ارتباط برقرار کردن و سازگاری با مدل است. اما در هنگام عکاسی کودک، زمانی که در حال نورپردازی هستید و روی به تصویر کشیدن حالات چهره مدل تمرکز دارید، ممکن است برخی از تنظیمات را نادیده بگیرید و در نتیجه نتوانید عکسی رضایت بخش بگیرید. در این مطلب قصد داریم تنظیمات دوربینی که عکاسان آتلیه کودک پرتره گاها می توانند آن ها را اشتباه اعمال کنند، بررسی کنیم و چگونگی تصحیح آنها را نشانتان دهیم.

1. استفاده از نقطه اتوفوکوس اشتباه

همیشه در هنگام عکاسی پرتره کنترل انتخاب نقطه اتوفوکوس (نقطه فوکوس خودکار – AF point ) را به دست بگیرید. اگر انتخاب آن را به دوربین بسپارید، ممکن است در نقطه‌ای که می‌خواهید واضح و شارپ باشد قرار نگیرد، که در عکاسی پرتره این نقطه معمولا چشم‌های مدل است.

دو راه حل در اینجا وجود دارد: استفاده از نقطه اتوفوکوس مرکزی برای قفل کردن فوکوس بر روی چشم‌ها (یا نزدیک‌ترین چشم به دوربین)، سپس ترکیب بندی مجدد و عکاسی یا انتخاب نقطه فوکوسی که روی چشم مدل قرار بگیرد.

راه اول معمولا سریعتر است و اکثر عکاسان پرتره آن را ترجیح می‌دهند، چراکه نقطه اتوفوکوس مرکزی از بیشترین حساسیت برخوردار است.

البته زمانی که با لنز واید تری (عریض تری) به فرد نزدیک می‌شوید، حرکت صفحه فوکوس (بُرشی از صحنه که در فوکوس است) به دلیل حرکت دوربین موجب می‌شود که چشم‌ها واضح و شارپ به تصویر کشیده نشوند. به ویژه در عکاسی پرتره که از دیافراگم باز استفاده می‌شود این موضوع کاملا قابل مشاهده است.

به همین علت استفاده از نقطه اتوفوکوس خارج از مرکز روند کار شما را در طولانی مدت آسانتر می‌سازد.

2. استفاده از سرعت شاتر پایین

معمولا افراد زیادی در مورد سرعت شاتر به خطا می‌افتند. مُد تقدم دیافراگم (Aperture Priority) یکی از رایجترین مد‌ها برای عکاسی پرتره می‌باشد، چون این مد کنترل بیشتری بر دیافراگم و متعاقبا عمق میدان (DOF) در اختیار عکاس می‌گذارد.

عمق میدان کمتر، به معنای این است که مقدار کمتری از عکس شارپ می‌شود و به این صورت شما قادر خواهید بود پس زمینه را محو کرده و سوژه یا سوژه‌هایتان را در عکس متمایز نمایید.

دوربین می‌تواند سرعت شاتر را در مد تقدم دیافراگم کنترل نماید به همین علت ممکن است آن را فراموش کنید. بنابراین اگر نور محیط کاهش یابد و یا اینکه دوربین را بر دیافراگم بسته‌تری تنظیم نمایید ممکن است سرعت شاتر برای ثبت عکسی شارپ کافی نباشد (دوربین سرعت شاتر پایینی را انتخاب کند).

کلید تنظیم سرعت شاتر هنگامی که دوربین به دست (بدون سه پایه) عکاسی می کنید به این صورت است که باید سرعت شاتری را انتخاب کنید که آهسته تر از معکوس فاصله کانونی‌تان نباشد. برای نمونه برای لنزی ۸۰میلیمتری باید از سرعت شاتری معادل با ۸۰/۱ثانیه یا سریعتر استفاده نمایید. ما توصیه می‌کنیم از سرعتی دو برابر حداقل سرعت شاتر مجاز استفاده نمایید. پس برای لنز ۸۰میلیمتری بهتر است از سرعت شاتری برابر با ۱۶۰/۱ثانیه استفاده نمایید.

یک راه برای جلوگیری از کاهش سرعت شاتر، عکاسی در مد تقدم سرعت شاتر(Shutter Priority) می‌باشد. اینکار شما را قادر می‌سازد تا سرعت شاتر را تنظیم کنید و دوربین نیز دیافراگم را برای شما تنظیم می‌کند. در اینجا ممکن است DOF بیش از اندازه افزایش یابد و پس زمینه ای حواس پرت کن داشته باشید (پس زمینه به اندازه کافی تار یا مات نشود).

راه دیگر استفاده از قابلیت ایزو خودکار (Auto ISO) دوربین است که سرعت شاتر مناسب برای عکاسی بدون سه پایه را برایتان فراهم می‌آورد.

در واقع استفاده از ایزو خودکار همراه با مد دستی (Manual mode) بیشترین انعطاف را در اختیارتان قرار می‌دهد. با این تنظیم می‌توانید دیافراگم یا سرعت شاتری که می‌خواهید را انتخاب نمایید و در عین حال دوربین به طور خودکار ایزو را تنظیم می کند تا نوردهی ثابتی برای تنظیمات مورد نظرتان داشته باشید.

3. عکاسی با مد تک عکس – Single shot drive mode

با اینکه مد عکاسی متوالی (پیوسته یا continuos) در عکاسی ورزشی و حیات وحش مناسب تر است، ولی اگر می‌خواهید تغییرات ظریف حالات چهره افراد را ثبت کنید این مد می‌تواند در عکاسی پرتره نیز به همان اندازه مفید باشد.

در مد عکاسی تک عکس (single shot) شما باید دائما انگشتتان را از روی دکمه شاتر بردارید تا بتوانید عکس بعدی را ثبت نمایید.

اگر دوربینتان را شخصی سازی نکرده‌اید که اتوفوکوس (فوکوس خودکار) با دکمه شاتر فعال نشود، هر بار که می‌خواهید عکس جدیدی بگیرید، دوربین مجددا سعی بر انجام فوکوس می‌کند.

زیبایی استفاده از مد عکاسی متوالی (continuous drive mode) این است که شما می‌توانید تعدادی عکس را پشت سر هم و با فوکوس قفل شده بگیرید. اگر هر بار سه یا چهار عکس پی در پی ثبت نمایید بعدا می‌توانید بهترین عکس را از هر حالت انتخاب کنید.

همچنین اینکار موجب می‌شود تا شانس شما برای ثبت عکسی شارپ افزایش یابد. البته از اینکه مثل رگبار دستتان را روی دکمه شاتر نگه دارید اجتناب کنید، چون اینکار باعث می‌شود عکس‌های مشابه بسیاری داشته باشید که عملیات ویرایش را برایتان دشوارتر می‌سازد.

منبع:

برترین ها

مشکلات و اشتباهات مشخصی در عکاسی وجود دارند که معمولا نه تنها برای عکاسان تازه کار، بلکه گاهی برای عکاس های باتجربه نیز رخ می دهند. خبر خوب این است که می توانید با اندکی بیشتر دانستن در موردشان از آن ها جلوگیری کنید.

۱ عکس های مات

رایج‌ترین گلایه عکاسان آماتور، تار شدن عکس آنها است. پاسخ ساده‌ای به این مشکل وجود دارد: معمولا نور کافی به حسگر دوربین نمی‌رسد در نتیجه دوربین برای ثبت یک تصویر واضح یا شارپ به زحمت می‌افتد. راه‌های مختلفی برای حل این مشکل وجود دارد، مثل استفاده از سه پایه یا تک پایه (داشتنش در شرایط کم نور ضروری است)، انتخاب تنظیمات ISO بالاتر برای سرعت بیشتر شاتر یا استفاده از فلاش برای ثابت کردن هرگونه حرکت در عکس.

---

۲ تضاد زیاد

تصویری که تضاد یا کنتراست زیادی دارد یعنی عکسی که بین نواحی روشن (پرنور) و تاریک آن (مثل سایه) تمایز زیادی وجود دارد. این مشکل در روزهای آفتابی به وفور دیده می‌‌شود. برای حذف نواحی سایه‌دار از فلاش استفاده کنید و یک یا دو پله نوردهی را کمتر کنید و ببینید در نتیجه کار شما چه تغییری در مقایسه با حالت قبل کرده است. اگر نمی دانید نوردهی چیست یا می خواهید در مورد آن بیشتر بدانید این مطلب که به تعریف نوردهی می پردازد را مطالعه نمایید. درک نوردهی – همراه با توضیح ISO، دریچه دیافراگم و سرعت شاتر

---

۳ چشم قرمز
علیرغم این که چشم قرمز را می‌توان به سادگی و با استفاده از یک نرم افزار ویرایش عکس مثل فتوشاپ اصلاح کرد، اما پیشگیری از رخ دادن آن در همان ابتدای عکس گرفتن بهتر است. چشم قرمز زمانی رخ می‌دهد که افراد با چشم روشن جلوی فلاش دوربین قرار می‌گیرند و شبکیه چشم نور فلاش را بازمی‌گرداند. می‌توانید با استفاده نکردن از فلاش درونی دوربین تا جای ممکن، از بروز این پدیده جلوگیری کنید. بسیاری از دوربین‌ها نیز حالت حذف قرمزی چشم خودکار دارند؛ از آن استفاده کنید. تکنیک دیگر قابل استفاده این است که به سوژه بگویید به جایی غیر از لنز دوربین نگاه کند تا بازتاب نور در چشمش در لنز نیافتد. آخرین روش هم این است که اگر بتوان اتاق را کمی روشن‌تر کرد، مردمک چشم به دلیل وجود نور بیشتر در محیط تنگ تر خواهد شد. اگر چه این روش در بیشتر مواقع عملی نیست.

---

۴ مغایرت رنگی

مغایرت رنگی یا بهم ریختگی رنگ‌ها نیز مشکل رایج و معروفی در عکاسی بارداری در آتلیه بارداری دیجیتال است. در عکاسی دیجیتال می‌توانیم از تنظیمات تعادل رنگ سفید (WB – White balance) برای مقابله با این مشکل استفاده کنیم. حالت خودکار یا تنظیمات WB بهینه را برای این حالات انتخاب کنید. به عنوان مثال تصاویر داخل خانه معمولا به نارنجی می‌گرایند چراکه لامپ حبابی تنگستن گرما یا نور نارجی رنگ ساتع می کند. تنظیم تنگستن (tungsten) در این مثال با اضافه کردن نور آبی باعث توازن رنگ ها در عکس می شود.

---

۵ کمتر، بهتر است
هنگام کادربندی و ترکیب چینی عکس، می‌خواهیم چیز جالبی را ایجاد کنیم که به چشم خوش‌آیند باشد اما در عین حال چیز هایی که حواس مخاطب را پرت می‌کنند، در عکس قرار نگیرند. در حالت عادی یک نقطه کانونی کافی است. اگر نقطه کانونی را در زمینه داشته باشید و در جلوی تصویر مثلا یک صخره موجب پرت شدن حواس بیننده شود، بهتر است با زوم کردن عکس را کراپ کنید که این شی ناخواسته از عکس خارج شود. نکته اصلی داشتن عکسی است که چشم در آن به خودی خود به سمت سوژه اصلی برود.

---

۶ سوژه دور است

در تمام عکس هایی که می‌گیریم، می‌خواهیم چیزی جذاب را در کادر قرار دهیم. اگر سوژه بیش از حد دور باشد، اثر خاصی روی بیننده نخواهد گذاشت. می‌توانید با استفاده از یک لنز تله فوتو (telephoto ) با کیفیت زوم کنید یا می‌توانید عکس را بعدا کراپ کنید. به خاطر داشته باشید که تصویر را همواره در بالاترین رزولوشن بگیرید وگرنه کراپ کردن عکس موجب کاهش کیفیت آن خواهد شد.

---

۷ رزولوشن یا وضوح پایین

عکاسی با رزولوشن پایین شما را قادر به ذخیره سازی تعداد بیشتری تصویر روی حافظه جانبی دوربین خواهد کرد اما این اصلا فکر خوبی نیست. استفاده از تنظیمات وضوح پایین به معنی از دست دادن کیفیت عکس است و شما قادر به چاپ تصاویر در ابعاد بزرگ نخواهید بود. علاوه بر این هر بار که شما یک تصویر را به صورت JPEG ذخیره می‌کند اندکی کیفیت آن کاهش می‌یابد. اگر از ابتدا با فایلی کوچک آغاز کنید، قدرت مانور شما در ویرایش بسیار محدود می شود. به جای این کار کارت حافظه جانبی بیشتری خریداری کنید و تصاویر خود را با رزولوشن بالا بگیرید و از عکس‌های با کیفیت پایین، دوری بجویید!

---

۸ نویز زیاد

نویز دیجیتال مثل دانه هایی است که روی نگاتیو یا فیلم تشکیل می شوند. هر چه ISO استفاده شده در عکاسی بالاتر باشد، میزان این نویز نیز بیشتر خواهد بود و در نتیجه هر چه تصویر را بزرگتر کنید نویز بیشتری مشاهده خواهید کرد. عکس هایی که در شب گرفته می‌شوند معمولا در معرض نویز هستند چرا که دوربین تلاش می‌کند که جزییات عکس را ثبت کند. به منظور کاهش نویز از بالاترین کیفیت عکس موجود استفاده کنید، از سه پایه برای عکاسی استفاده کنید و پایین‌ترین میزان ISO را بدون تار شدن عکس مورد استفاده قرار دهید.

---

۹ عکس های کم نور

یک عکس کم نور، تاریک است چرا که نور کافی در هنگام گرفتن عکس به حسگر دوربین نرسیده است. اگر در LCD دوربین دیدید که یک تصویر پر از سایه و با نوردهی کم است، سعی کنید دریچه دیافراگم را کمی باز تر کنید تا نور بیشتری به داخل آن برسد. همچنین می‌توانید نوردهی (EV – Exposure value) دوربین‌های DSLR را تنظیم و با انتخاب علامت + نور بیشتری اضافه کنید (افزایش های نیم درجه ای را امتحان کنید).

---

۱۰ نوردهی زیادی

اگر عکس شما بسیار نورانی است و در عوض جزئیات روی آن کمتر نمایش داده شده است، نوردهی زیادی روی آن رخ داده است؛ یعنی نور بیشتر از حد نیاز به حسگر دوربین رسیده است. نوردهی زیادی را می‌توان در نور زیاد روز یا در سوژه‌های رنگ روشن دید. به منظور اصلاح این مورد سعی کنید نوردهی (EV) را نیم یا یک پله پایین بیاورید و ببینید که آیا جزئیات بیشتری مشاهده می‌شود یا خیر. برای نتایج دقیق تر از نورسنجی نقطه‌ای استفاده کنید – یک ناحیه خاکستری متوسط را راهنمای کار آن قرار دهید.

منبع:

برترین ها

 

 

 

 

 

 

 

منبع:

برترین ها

با خواندن این نکات یاد بگیرید چگونه عکس های پرتره حرفه ای بگیرید. در این مطلب به شما آموزش می دهیم برای عکاسی کودک در آتلیه کودک از سر و شانه ها چگونه دوربین را تنظیم کنید، عکس بگیرید و عکس را روتوش کنید.

عکاسی از صورت نسبت به سایر شاخه های پرتره می تواند به نظر کمی ملاحظه کارانه و حتی شاید گاهی بی روح به نظر بیاید. اما عکس گرفتن از صورت به شکلی صحیح یک هنر است، و در هر عکس پرتره ای یکی از مهمترین قسمت های عکس چهره مدل است.

عکس های حرفه ای از صورت و شانه ها همیشه لازم هستند، چه برای سایت شرکت، چه برای عکس های مدرسه، عکس های چهره از هنر پیشگان و چه عکس های پاسپورت و کارت های شناسایی.

وقتی می خواهید برای یک مشتری عکس بگیرید قوانین جدید روی میز می آید که تفاوت بسیار زیادی با زمانی دارد که برای خودتان عکس می گیرید. این وظیفه شماست که مشتری خود را در عکس خوب نشان دهید، بنابراین هیچ راهی برای عکس آزمایشی و معمولی وجود ندارد (مگر اینکه مشتری این را از شما بخواهد).

هدف از گرفتن چنین پرتره هایی، ثبت عکسی حرفه ای و تر و تمیز از صورت و شانه های اوست. برای گرفتن چنین عکسی شما به یک نور لطیف و زیبا احتیاج دارید، پس زمینه ای ساده و تمیز و یک ژست که هم جذاب باشد و هم نشان دهنده شخصیت سوژه، و ما بدست آوردن هر سه مورد ذکر شده را در این مطلب به شما یاد خواهیم داد.

در طول این مسیر شما چندین مهارت کاربردی فتوشاپ را هم یاد خواهید گرفت، مانند اعمال کردن یک سری تغییرات در چندین عکس به صورت یکجا، و همچنین راه هایی برای روتوش سریع یاد خواهید گرفت (به همراه کمی دندانپزشکی دیجیتالی!).

پس ادامه مطلب را بخوانید تا تمام مراحل گرفتن یک عکس حرفه از چهره را یاد بگیرید، از نورپردازی و عکاسی گرفته تا ویرایش و بهبود عکس.

برای گرفتن عکس پرتره حرفه ای دوربین را چگونه تنظیم کنیم

1- تجهیزات نورپردازی خانگی

اگر شخصی از شما خواست تا در محیط کارش از او عکس بگیرید، باید بتوانید سریع تجهیزات خود را در محل مربوطه قرار دهید و با کمترین شلوغی و سر و صدای ممکن این کار را انجام دهید. استفاده از تجهیزات نورپردازی خانگی، شامل چند شاخه فلاش با یک چتر یا سافت باکس می تواند برای گرفتن این عکس مناسب باشد.

برای یک چیدمان ساده، یک منبع نوری را رو به پس زمینه قرار دهید، و نور اصلی خود را رو به روی مدل بگذارید، کمی بالا تر از ارتفاع صورت او و کمی هم با زاویه.

یک رفلکتور را هم در رو به روی نور اصلی و در سمت مخالف سوژه قرار دهید، این رفلکتور تقریباً مانند یک منبع نور سوم عمل می کند، سایه ها را می پوشاند و از کنتراست نور کم می کند و نور را نرم تر می کند، و در نتیجه عکس جالب تری به شما می دهد.

2- نور را نرم کنید

نوری که مستقیماً از یک منبع نوری کوچک تابیده می شود مانند Speedlite یا فلاش های دیگر خیلی خشن است که زیاد نور جذابی نیست.

برای نرم کردن نور، باید از یک تلطیف کننده استفاده کنیم به صورتی که منبع نوری را بزرگتر نشان دهیم.

برای این کار می توانید نور را به دیوار بتابانید و از بازتاب آن در عکس استفاده کنید، یا می توانید از چتر یا سافت باکس استفاده کنید. یکی از این وسیله ها را به نور اصلی اضافه کنید، و نور را طوری قرار دهید که تقریباً در رو به روی سوژه شما بتابد، و نه مستقیماً رو به صورت او، با این کار نور در صورت او پخش می شود.

3- مثال هایی به مشتری خود نشان دهید

قبل از اینکه عکاسی را شروع کنید، ببینید مشتری شما دقیقاً چه عکسی از شما می خواهد. ممکن است یک عکس رسمی بخواهد، یا عکسی کمی به روز تر، و معمولاً با نشان دادن چند نمونه از عکس های مختلف مشتری بهتر می تواند تصمیم بگیرد که چه عکسی می خواهد.

پس قبل از عکاسی، نمونه ای از عکس های پرتره از چهره را چاپ کنید و به مشتری خود نشان دهید، و حالت های ممکن برای عکاسی را برای او شرح دهید. آنها باید بخندند یا جدی باشند؟ یقه پیراهنشان باز باشد یا باید کاملاً رسمی لباس بپوشند؟ اینها همه باید قبل از عکاسی مشخص شود.

4- پس زمینه ای تمیز

خیلی مهم است که پس زمینه عکس ساده و تمیز باشد. از دیواری سفید، کاغذی رنگی و روشن، و یا رفلکتور سفید و بزرگ استفاده کنید، مانند کاری که ما در این عکس انجام دادیم.

یکی از منابع نوری را رو به پس زمینه قرار دهید، و قدرت آن را نسبت به عکسی که می خواهید تغییر دهید. فلاش با قدرت کامل می تواند پس زمینه را کاملاً سفید کند، در حالی که اگر قدرت فلاش را کم کنید پس زمینه به رنگ خاکستری در می آید. اگر در محیط باز عکس پرتره می گیرید، از دیافراگمی باز استفاده کنید تا پس زمینه را کاملاً محو کنید.

5- تنظیمات دوربین

وقتی از فلاشی استفاده می کنید که روی دوربین نصب نشده است (فلاش اکسترنال)، دوربین را روی مد Manual قرار دهید، ISO را روی ۱۰۰ بگذارید، و سرعت شاتر را بین ۱/۲۰۰ تا ۱/۲۵۰ ثانیه بگذارید، سرعت شاتر بستگی به سرعت سینک (Sync Speed) دوربین شما دارد.

دیافراگم را روی f/11 تنظیم کنید، و چند عکس آزمایشی بگیرید. اگر عکس شما بیش از حد روشن شد، یا دیافراگم را کمی ببندید و یا از قدرت نور ها بکاهید، این کار را می توانید با کم کردن قدرت فلاش یا دور کردن آن از سوژه انجام دهید.

فاصله کانونی بیشتر برای عکس های پرتره مناسب تر است (البته تا یک حدی! این طور نیست که هر چه فاصله کانونی بیشتر باشد بهتر است!)، پس کمی عقب بروید و از زوم لنز استفاده کنید.

6- ژست و حالت چهره

مانند هر عکس پرتره دیگری، خیلی مهم است که سوژه شما راحت باشد، پس همین طور که عکس می گیرید با او صحبت کنید، می توانید آهنگی هم بگذارید تا فضای راحتی داشته باشید، به او دلگرمی بدهید و او را تشویق کنید.

از او بخواهید بخندد، لبخند بزند و ظاهر جدی بگیرد، و زاویه ها و ژست های مختلفی را امتحان کنید.

سریع کار کنید اما مطمئن شوید که چندین عکس خوب گرفته اید که می توانید برای انتخاب به مشتری نشان دهید.

منبع:

برترین ها

در این مطلب به شما نکات و تنظیمات کلیدی عکاسی در شب را آموزش خواهیم داد تا بتوانید عکسهای فوق العاده ای بگیرید. ما نه تنها تنظیمات مناسب برای عکاسی در شب را به شما خواهیم گفت، بلکه نکاتی راجع به کنترل کردن رنگها، برنامه ریزی برای عکاسی و… را هم بررسی می کنیم.

بیرون رفتن در شب و عکاسی در هوای تاریک یکی از هیجان ترین راه ها برای پیشرفتتان در شاخه های مختلف عکاسی است.

با عکاسی در شب می توانید دنیای دیگری را به نمایش بگذارید، و به عکس رضایت بخش تری دست پیدا کنید تا اینکه در طلوع و یا غروب عکاسی کنید و به نتیجه ای قابل پیش بینی برسید.

خبر خوب این شاخه از عکاسی این است که به وسایل گران قیمتی نیاز ندارید. دوربین های حرفه ای DSRL قابلیت کاملی برای گرفتن این عکسها دارند، حتی ارزانترین و ابتدایی ترین آنها. حتی به لنز گران قیمتی هم احتیاج ندارید، تمامی لنز ها و دوربین های DSLR برای گرفتن عکسهایی روشن و رویایی مناسب هستند.

عکاسی نوزاد در شب در آتلیه نوزاد، عکاسی از پشت دوربین با دیدن صفحه ای تاریک و حدس زدن کادر نیست. برای شروع از ماه کامل استفاده کنید تا فضای نسبتاً روشنی داشته باشید و بتوانید کادر بندی کنید.

نور ماه، نوری طبیعی، سفید و بزرگ است که قسمت بزرگی از زمین را روشن میکند. برای شروع مکان مورد علاقه تان را انتخاب کنید که با ماشین بتوانید به راحتی به آنجا بروید و پیاده روی زیادی لازم نداشته باشد.

دوربین را روی سه پایه بگذارید، و آن را در حالت دستی تنظیم کنید تا بتوانید کنترل بیشتری روی تنظمیات دوربین داشته باشید، و مقدار دیافراگم را باز انتخاب کنید (برای مثال f/4).

همچنین برای روشن شدن عکس باید ایزوی بالایی انتخاب کنید (مانند ISO 800) و سرعت شاتر هم باید چیزی نزدیک به ۳۰ ثانیه باشد تا عکستان نور لازم را داشته باشد. شاتر را با استفاده از یک کنترل از راه دور فشار دهید تا از داشتن عکسی با جزئیات و روشنایی بسیار بالا شگفت زده شوید.

اگر به دنبال یک عکس کیهانی واقعی هستید، در شب های تاریک از آسمان عکس بگیرید. در شبهایی که ماه خیلی در آسمان پیدا نیست نور بسیار کمتری خواهید داشت اما می توانید با بالا بردن مقدار ایزو این تاریکی را جبران کنید.

مقدار ایزو ۳۲۰۰ را انتخاب کنید. با این کار در عکستان می توانید هزاران ستاره را ثبت کنید، اما از دوربین انتظار نداشته باشید تا تمامی جزئیات را نشان دهد!

وقتی می خواهید عکسهایتان را با استفاده از کامپیوتر ویرایش کنید بیم استفاده از نرم افزار های کاهش دهنده نویز را نداشته باشید و از آنها استفاده کنید. اکثر نرم افزارهای تبدیل فرمت RAW مثل Adobe Camera Raw قدرت قابل ملاحظه ای در زمینه کاهش نویز عکس دارند. با استفاده از Luminance در Adobe Camera Raw می توانید به راحتی و با خیال راحت نویز را کاهش دهید بدون اینکه از جزئیات عکستان چیزی کم شود.

کم کردن نویز را در دو مرحله امتحان کنید: یک بار روی فایل با فرمت Raw و یک بار دیگر در Photoshop CS با استفاده از ابزار Noise Reduction، که به شما این امکان را می دهد که در کانال های رنگی مجزا مقدار نویز را کنترل کنید. گاهی متوجه می شوید که یک کانال رنگی خاص نویز بیشتری تولید کرده است.

اگر Noise Reduction در Photoshop هم شما را راضی نکرد، می توانید دفعه بعد که خواستید عکس بگیرید یک عکس تاریک بگیرید و آن را از عکسهای بعدی کم کنید.

فایل عکس تاریک و عکسی که می خواهید آن را ویرایش کنید را در Photoshop اجرا کنید. عکس تاریک را در لایه ای بالای لایه ای که می خواهید ویرایش کنید کپی کنید و نوع لایه را به Difference تغییر دهید.

ممکن است در تجربه اول عکاسی در شب موفق نباشید، اما بعد از کسب کمی تجربه و درک بیشتر از عکاسی در شب، این سبک عکاسی می تواند برایتان بسیار پربار باشد. با تکنیک های خوب و مهارت خوب در ویرایش عکس می توانید عکسهای خارق العاده ای خلق کنید.

تنظیماتی که در عکاسی شب باید آنها را رعایت کنید

در ادامه به تنظیماتی اشاره می کنیم، که در عکاسی شب به شما کمک خواهند کرد.

عریض عکاسی کنید

تا جای ممکن دیافراگم را باز بگذارید. اگر لنزهای Prime با دیافراگم باز ندارید ( مانند ۲۴mm یا ۳۶mm با f/1.4 ) می توانید از f/4 هم نتیجه خوبی بگیرید. در طول روز با لنزتان عکس بگیرید تا ببینید با دیافراگم باز چقدر عکستان واضح خواهد بود.

ISO بالا

حساسیت دوربین به نور را با بالا بردن مقدار ISO بیشتر کنید. اگر نور مهتاب باشد، نیاز ندارید از ۱۶۰۰بالاتر بروید. اما اگر در شرایطی کاملاً تاریک عکاسی می کنید می توانید تا ISO 3200 هم انتخاب کنید، تا ستاره هایی درخشان با کمی روشنایی در آسمان داشته باشید.

سرعت شاتر را تعیین کنید

مطمئن شوید که سرعت شاتر بالا تر از ۳۰ ثانیه نباشد، اگر سرعت شاتر بالا تر از ۳۰ ثانیه باشد ممکن است کمی از حرکت ستاره ها در عکس ثبت شود و از شفافیت آنها کم شود. با استفاده از Self Timer (تایمر خودکار) و یا شاتر سیمی/بیسیم از کوچکترین لرزش دوربین هنگام فشردن دکمه شاتر جلوگیری کنید.

رنگها را کنترل کنید
اگر تعادل رنگ سفید (White Balance) دوربین را در حالت خودکار قرار دهید، عکسهای شب شما به رنگ آبی خواهند زد.

دلیل آن این است که بر خلاف چشم شما که شب را سیاه و تا حدی تک رنگ می بیند، دوربین آسمان را همچنان آبی می بیند.

با عکاسی در فرمت Raw می توانید در مرحله ویرایش عکس این مشکل را برطرف کنید. همچنین می توانید برای بهبود رنگها در عکس مقدار تعادل رنگ سفید را به صورت دستی کمی گرم تر کنید (مقداری نزدیک به ۵۰۰۰K می تواند مناسب باشد) که در این صورت عکستان رنگهای طبیعی تری خواهد داشت.

در عین حال حواستان باشد تا زیاد مقدار تعادل رنگ سفید را افزایش ندهید. اگر اینکار را بکنید زمین به شکل غیر طبیعی ای به سمت زرد و قهوه ای تغییر رنگ خواهد داد، که از آن رنگ آبی که صحبت شد هم بدتر است.
آخرین نکات برای عکاسی در شب

در ادامه به نکات تکمیلی عکاسی شب اشاره خواهیم کرد.

برای عکستان برنامه ریزی کنید

اگر در شهر زندگی می کنید، بهتر است تا حد ممکن از چراغهای خیابان دور شوید. اگر نتوانید از این چراغ ها دوری کنید خواهید دید که این چراغ ها در عکس به شکل نور های زرد پر نور و نامطلوبی ثبت خواهند شد. برای نتیجه بهتر در حد امکان از فضای خیابانی دوری کنید.

قبل از عکس گرفتن فوکوس کنید

دوربین را از حالت فوکوس خودکار بردارید و روی بینهایت فوکوس کنید. کوچکترین لغزشی در این زمنیه می تواند فوکوس عکستان را با مشکل مواجه کند. بعد از گرفتن اولین عکس از طریق LCD دوربین فوکوس عکستان را بررسی کنید.

از محکم بودن پایه دوربین اطمینان حاصل کنید
از سوار شدن محکم سه پایه دوربین در مکانی ثابت اطمینان حاصل کنید، ترجیحاً سه پایه را بر روی زمین سنگی قرار دهید. این امر باعث می شود کوچکترین لرزش و تکانی به دوربین وارد نشود. اگر سه پایه محکمی ندارید کیف دوربینتان را از قسمت وسط سه پایه آویزان کنید تا به سنگین شدن آن کمک کند.

از کاهش دهنده نویز خود دوربین استفاده نکنید

کاهش دهنده نویز دوربین نورهای سفیدی ایجاد می کند، که باعث می شود سرعت شاتر شما دو برابر شود تا باز هم مقداری از نویز را کم کنید و نه همه آن را. این می تواند تأثیر مخربی روی زیبایی عکستان بگذارد. برای از بین بردن نویز ها از نرم افزارهای قدرتمند کامپیوتر مانند فوتوشاپ استفاده کنید.

منبع:

برترین ها

باید اعتراف کرد عکاسی بارداری  در آتلیه بارداری از جمله هنرهایی است که دوستداران فراوانی در جهان دارد. اما علاقه تنها به خلق تصویر زیبا کمکی نمی‌کند. اگر در زمینه عکاسی تازه کار هستید، خوب است چند فون و فن ابتدایی این حرفه را بدانید.

1. عکاسی در نور کم

برای داشتن عکس‌های خوب در محیط‌های کم نور و تاریک باید چند نکته ظریف اما موثر را در نظر داشته باشید. نخست این که دوربین را محکم و ثابت در دست نگه دارید تا لرزش به حداقل خود برسد. اگر سوژه حرکت می‌کند حتما سعی کنید ساکن و ثابت شود بعد عکس بگیرید. از فلاش شب استفاده کنید و حتما از سوژه یا سوژه‌ها بخواهید چند ثانیه بعد از فلاش تکان نخورند و در آخر این که شاتر را خیلی آرام فشار دهید تا دوربین زیاد تکان نخورد.

2. فلاش دوربین را بشناسید

پیش از استفاده از دوربین، خوب است بدانید فلاش دوربین تا چند متر را پوشش می‌دهد. به طور مثال، بیشترین فاصله‌ای که بهترین فلاش‌ها پشتیبانی می‌کنند، کمتر از 10 متر است. به همین دلیل در مواقعی که فاصله زیاد است می‌توانید از exposure (سیستم نورسنجی دوربین) برای جبران نور استفاده کنید. البته بالا بردن حساسیت نوری هم در افزایش محدوده فلاش بی تاثیر نیست. یعنی با زیاد کردن میزان ISO، مثلا از 100 به 200، محدوده فلاش نیز از 3 به 6 متر افزایش می‌یابد.

حتما به این نکته توجه داشته باشید که ممکن است هنگام عکاسی از چند چهره در یک کادر و استفاده از فلاش، چهره آنهایی که نزدیک‌تر هستند روشن‌تر و افرادی که عقب‌تر هستند، تیره‌تر شود. برای جلوگیری از چنین اتفاقی بهتر است فاصله عکاس از همه افراد تقریبا یکسان باشد.

3. بهترین زاویه دید را انتخاب کنید

انتخاب زاويه ديد و محل قرار گرفتن دوربين نسبت به موضوع عكاسي يكي از مهم‌ترين موارد خلق يك عكس خوب است. با انتخاب يك زاويه درست مي‌توانيد كاري كنيد كه عكس‌هاي شما كاملا متفاوت به نظر برسند. براي اين منظور یا سوژه را جابه‌جا کنید یا خودتان به عنوان عكاس آنقدر جابجا شويد تا موقعيت مناسب را بیابید. سعی کنید تا جای ممکن از زواياي مختلف از سوژه عكس بگيريد. این کار کمک می‌کند تا بهترین حالت را پیدا و عکس خوبی ثبت کنید.

4. جهت و شدت تابش نور

توجه داشته باشید زاویه‌ای که نور به سوژه می‌تابد تاثیر به‌سزایی در کیفیت و نمای عکس دارد. تابش نور مستقیم به ویژه هنگام عکاسی از چهره باعث بد دیده شدن چهره می‌شود. هنگامی که نور از پشت به سوژه می‌تابد نمای خوبی ایجاد می‌کند اما برای روشن‌تر و بهتر شدن عکس از فلاش دوربین کمک بگیرید. نورهایی هم که از کنار و زاویه‌دار می‌تابند، ایجاد سایه کرده و فقط یک طرف سوژه را روشن می‌کنند.

برای از بین بردن این سایه می‌توانید از فلاش دوربین استفاده کنید یا زاویه دوربین نسبت به سوژه را تغییر دهید. می‌توانید از ان سایه‌ها برای خلق زیبایی منحصر به خودتان نیز بهره بگیرید.

شدت تابش نور نیز در زشت یا زیبا شدن عکس نقش موثری دارد. به طوری که نور شدید لک و خال‌های صورت را بیشتر نشان می‌دهد.

5. اهمیت زمان را فراموش نکنید

سرعت عمل و زمان سنجی در عکاسی اهمیت فراوانی دارد. برای خلق یک اثر ماندگار، سعی کنید هوشیار باشید و با دیدن سوژه مناسب، بلافاصله آن را شکار کنید. سرعت عمل به معنای عجله کردن نیست. لازم است برای گرفتن عکس خوب، کاملا صبور باشید اما فاکتور سرعت را فراموش نکنید. به ویژه هنگام عکاسی از سوژه در حال حرکت، سرعت عمل حرف اول را می‌زند.

منبع:

برترین ها

تبدیل شدن به یک عکاس فری لنس در اینستاگرام راهکارهای بسیار ساده ای دارد

3- کادر، سوژه، نور؛ حرکت

در نهایت، کمی هم خلاقیت داشته باشید.

منبع:

برترین ها

امروزه نقش دوربین در گوشی‌های هوشمند بسیار پررنگ‌تر از گذشته شده است. سازندگان گوشی‌های هوشمند هم از طرفی در تلاش‌اند تا گوشی‌هایی با دوربین توانمند ارائه کنند که قادر باشد در نور کم هم تصاویر باکیفیت ثبت کند و ویژگی‌هایی داشته باشد که اغلب کاربران به دنبالش هستند.

 

 

 

 

 

فیلترها و استیکرهای متعدد، جلوه‌های ویژه و سایر ویژگی‌های مشابه در این اپلیکیشن وجود دارد و قادر است با برداشتن یا اضافه کردن برخی عناصر در چهره و اندام شما تغییر ایجاد کند. Cymera همچنین یک ویرایشگر تصویر هم برای اعمال تغییرات جزئی ارائه می‌کند و نسخه اصلی آن کاملا رایگان است. برخی از ویژگی‌های این اپلیکیشن را باید با خرید درون برنامه‌ای به آن اضافه کنید.

منبع:

برترین ها

منبع:

زوم آی تی

منبع:

زوم آی تی

منبع:

زوم آی تی

منبع:

زوم آی تی

شناخت مواردی که باعث یا مانع خلاقیت ما در عکاسی می‌شوند و توجه به آن‌ها، می‌تواند به پیشرفت ما در عکاسی کمک کند.

مهم نیست در حال حاضر چقدر مهارت دارید، همیشه می‌توانید و باید بهتر شوید. حتی اگر فکر می‌کنید در اوج بلوغ خلاقیت هستید (همان‌طور که همه ما گهگاه در این موقعیت قرار می‌گیریم)،

عکاس و فیلم‌سازی به نام پیتر مک‌کینِن، معتقد است که می‌داند چرا شما دچار این درگیری هستید و چگونه می‌توانید از آن رهایی یابید.

اگر فقط عنوان «چرا عکس‌های بهتری نمی‌گیرید» را بخوانید، آخرین فیلم مک‌کینِن احتمالا برخی چیزها را به هم می‌ریزد و شما قطعا به سخنان او تا پایان گوش نمی‌دهید. اما اگر ۲۰ دقیقه از زمان خود را به او اختصاص دهید، متوجه می‌شوید که این فیلم به‌طور ساده درباره ۳ بمب سرعت است که بسیاری از ما در سفر‌های خلاق خود با آن‌ها درگیر هستیم.

بنابراین اگر شما در عکاسی پیشرفت نمی‌کنید و می‌خواهید خلاقیت به خرج دهید، شاید این یکی از ۳ مسئله‌ای است که شما باید دنبال کنید.

۱. حضور نداشتن در شبکه‌های اجتماعی

رسانه‌های اجتماعی می‌توانند ابزار بسیار خوبی برای ساخت ارتباطات، مهیا کردن زمینه‌ی کاری، الهام گرفتن و بسیاری چیزهای دیگر باشند. هم‌چنین می‌توانند منبع بزرگی از نا‌امیدی باشند و پرداختن زیاد به آن‌ها، انسان را تنبل می‌کند.

اگر می‌خواهید یک عکاس موفق باشید، در این دوره باید در رسانه‌های اجتماعی حضور داشته باشید‌. مک‌کینِن پیشنهاد می‌کند که هر چند وقت یک‌بار استراحت کنید.  ستفاده از شبکه‌های اجتماعی به‌صورت ماهانه یا ۲ ماه یک‌بار، شاید برای یک هفته، می‌تواند به‌طور شگفت‌انگیزی اعتمادبه‌نفس شما را در خلاقیت افزایش دهد.

۲. عادت‌های بد دیجیتال

عکاسی دیجیتال افق‌های بسیار جالبی از خلاقیت را گشوده است‌؛ اما عادات بدی نیز با خود به همراه آورده که بسیاری از عکاسان مدرن امروزی از آن رنج می‌برند. حتی اگر شما مانند مک‌کینِن کار حرفه‌ای خود را در عکاسی فیلم آغاز کرده‌اید‌، در امان نیستید. صفحه نمایش ال‌سی‌دی، عکاسی ۱۴ فریم بر ثانیه و کارت‌های حافظه ۲۵۰ گیگابایتی همه ما را به عکاس‌های تنبلی تبدیل می‌کنند. آتلیه بارداری

بنابراین در فرصت مناسب، سرعت خود را کم کنید. این بدان معنا نیست که به عکاسی فیلم بازگردید، فقط آگاه باشید و با عادات بدی که عکاسی دیجیتال به شما القا کرده است، مبارزه کنید.

عکس‌های کمتر، اما دقیق‌تر بگیرید و به ترکیب خود بیندیشید. شاید این بدان معنا باشد که از یک کارت حافظه کوچک ۲ گیگابایتی که شما را بین عکس‌ها منتظر نگه می‌دارد و فقط ۵۰ یا تعدادی فایل خام را نگه می‌دارد (بستگی به دوربین شما دارد). مجبور به توقف استفاده از دوربین دیجیتال نیستید‌؛ اما به آن اجازه ندهید که شما را به عکاس تنبلی تبدیل کند.آتلیه کودک

۳. وجود گزینه‌های زیاد

در پایان، نکته‌ی آخر مک‌کینِن باید با ابزار خاصی انجام شود که معمولا شما تعداد زیادی از آن‌ها را دارید. اگر شما برای هر موقعیتی یک لنز و دوربینی برای استفاده دارید، خلاقیت خود را با دادن انتخاب‌های زیاد محدود کرده‌اید. به عبارت دیگر، شما هیچ‌وقت مجبور به خلاقیت نمی‌شوید؛ چون برای هر موقعیتی عالی‌ترین لنز یا دوربین را دارید.

یک راه مطمئن برای یادگیری بیشتر درباره‌ی ابزاری که دارید و جرقه زدن خلاقیت شما در همان زمان‌، محدود کردن خودتان است.

بیشتر تجهیزات خود را در منزل بگذارید و فقط یک لنز پرایم همراه خود ببرید. در حقیقت، اگر شما فقط برای خودتان عکاسی می‌کنید، لنزی به همراه ببرید که لزوما کار نکند و سعی کنید آن را درست کنید. از این طریق‌، شما با درون و بیرون ابزار خود آشنا می‌شوید (هر زمان یک قطعه) و ممکن است عکسی بگیرید که فقط حاشیه‌های آن منحصربه‌فرد باشد.

مک‌کینِن می‌داند که توصیه‌اش کامل و جامع نیست. همه مسائل بالا برای افرادی که این فیلم را تماشا می‌کنند (یا این مقاله را مطالعه می‌کنند)، پیش نمی‌آید، اما مک‌کینِن امیدوار است حداقل به دست تعدادی از افراد برسد که از آن سود ببرند...بدون توجه به سطح مهارت.

اگر مایل هستید بدانید مک‌کینِن چه چیزی برای گفتن دارد و برای توصیه‌های عکاسی و فیلم‌سازی، کانال یوتیوب او را دنبال کنید.

منبع:

زوم آی تی

روش هایی برای تشویق کودک به مطالعه و کتابخوانی:

• سعی کنید هر روز یا لااقل هفته ای چند بار برای کودکتان کتاب بخوانید و خود را به این کار عادت دهید. کتابهایی انتخاب کنید که با سطح علایق کودکتان تناسب داشته و ظاهر زیبا و تصاویر جذابی داشته باشند.
• اولین کتابهای کودک باید کوتاه و فقط دارای چند صفحه باشند. همچنین باید حاوی تصاویر بزرگی با جزئیات اندک باشد.
• کتابهایی انتخاب کنید که واژگان آنها برای کودک قابل فهم باشد. اگر در جوی آرام و راحت برای کودکتان کتاب بخوانید، او لذت بیشتری خواهد برد.

• کودکتان را تشویق کنید به چیزهایی که در تصاویر هستند توجه کند و اتفاقات بعدی را حدس بزند و با انجام اینکارها او را تشویق کنید.
• اگر کودکتان درخواست کرد، کتاب را مجددا برایش بخوانید. بهترین راه برای سنجش علاقه به عکاسی  کودکتان به یک موضوع اینست که ببینید او چقدر راجع به آن صحبت می کند و چند بار خود به خود سراغ آن کتاب می رود.
• هر زمان کودک شما نشان داد برای مطالعه آمادگی دارد، کتابهای آشنای مورد علاقه او را که قابل "خواندن" هستند، هر چند کودک شما لغات آن را حفظ کرده باشد، برایش بیاورید. در سنین بالاتر کودک شما این لغات آشنا را در سایر کتابها می بیند و می تواند آنها را واقعا بخواند.عکاسی نوزاد

• کتابهای جدیدی برای کودک خود تهیه کنید که داستان را با تکرار زیاد بیان می کنند و هر یک از لغات چندین بار در آنها به چشم می خورد.
• حتی زمانی که خود کودک توانایی کتاب خواندن را پیدا کرد، از کتاب خواندن برای او دست برندارید. با این کار، کودک شما هنوز از اینکه کی تواند از مصاحبت نزدیک با شما برخوردار باشد، لذت می برد.
• به کودکتان یاد بدهید از کتابها مواظبت کند، آنها را تمیز و مرتب نگه دارد، و داخل آنها خط نکشد.
• کتابها را در اتاق کودکتان روی قفسه های کوتاه بچینید، اینکار او را تشویق می کند که کتابها را مرور کند و از نظر بگذراند. ترتیبی اتخاذ کنید که همیشه کتابهای متنوعی دم دست وجود داشته باشد.

منبع:

رادیوکودک

طراحی آتلیه عکاسی 

این مقاله براساس تحقیقات بسیاری در مورد طراحی آتلیه عکاسی کودک نوشته شده است .

در این مقاله ده مرحله برای طراحی آتلیه را بررسی می کنیم .

فضای آتلیه

متاسفانه اغلب نمی‌توان فضای بسیار بزرگی را برای ساخت آتلیه پیدا کرد .

برخی از آتلیه‌ها اینقدر بزرگ هستند که می توان چندین دوربین را درون آن قرار داد .

برای آتلیه بهتر است مکانی را انتخاب نمایید .

که فاصله سوژه تا پس زمینه حداقل ۱۲ فوت باشد .

علاوه بر این توجه داشته باشید فضای دیگر اتاق باید به اندازه ای باشد .

که بتوان تجهیزاتی مانند غرفه ، soft-boxes ، سه پایه ها و دیگر تجهیزات نور پردازی را در آن قرار داد .

همچنین بهتر است فضایی برای قرار دادن جعبه‌های لوازم جانبی داشته باشد .

بلندی سقف آتلیه

بسیار مهم است  هر چقدر سقف آتلیه بلندتر باشد تنظیم دوربین با نور راحت تر می شود .

نور پردازی نیز در چنین شرایطی راحت تر است .

همچنین گزینه های بیشتری برای داشتن نور مناسب فراهم می‌شود .

محل انتخاب آتلیه

محل انتخاب آتلیه بسیار مهم است .

از آنجا که آتلیه مکانی است که باید متشری ها برای انجام ثبت تصویر خود به آتلیه مراجعه کنند .

لذا باید مکانی را انتخاب نمایید که دسترسی به آن مکان برای افراد راحت تر باشد .

مثلا مکانی در وسط شهر در یک محیط امین می تواند مکان مناسبی محسوب شود .

دسترسی به نور طبیعی

متاسفانه یکی از نکات مهم برای طراحی آتلیه که در بسیاری از آتلیه ها به دلیل برخی از شرایط تحمیل شده فراموش شده است .

این نکته مهم واساسی استفاده از نور طبیعی در آتلیه است .آتلیه نوزاد

برای عکاسی در آتلیه به نور بسیار زیادی احتیاج است .

بنابراین با طراحی مناسب یک آتلیه می توان بخشی از نور مورد نیاز عکاسی را بدون هیچ هزینه ای تامین کرد .

البته با استفاده از نورهای مصنوعی باید کار تنظیم نور را دقیق تر انجام داد .

اما اگر طراحی آتلیه به شکلی باشد که بتوان از نور طبیعی استفاده نمود .

در برخی از عکس ها دیگر لازم به استفاده از نور مصنوعی نیز نیست .

 انتخاب یک اتاق بزرگ

برای طراحی آتلیه این حسن را نیز دارد .

که چند آتلیه مثلا کودک خانواده و پرتره را به یک مکان اختصاص داد .

اتاق عکاسی

یک نکته مهم برای آتلیه این است .

که باید اتاق عکاسی را دیگر اتاق های موجود جدا کنید .

تا وسایلی که برای آتلیه استفاده کرده‌اید .

معمولا ثابت باقی بماند و جابه‌جا نشوند .

یک نکته مهم که برای طراحی آتلیه باید در نظر داشت این است .

که اتاق را به عنوان رخت کن برای مشتری ها در نظر بگیرید .

این اتاق بهتر است به اندازه کافی بزرگ باشد .

تا مشتر ی ها با خیال راحت و در آرامش لباس های مناسب خود را برای عکاسی عوض کنند .

در این اتاق باید گیره های برای آویزان کردن لباس وجود داشته باشد .

همچنین در این اتاق میز و صندلی برای قرار دادن وسایل مشتری بر روی آنها قرار دهید .

تجهیزات آتلیه

بر روی تهیه تجهیزات آتلیه به خوبی کار کنید .

هر قدر تجهیزات آتلیه از نظر فنی دارای ویژگی بالاتری باشد می بوان از آن در شرایط مختلف برای عکس های متفاوت استفاده نمود .

امکان عکاسی بیشتری فراهم می‌شود و به زودی به عنوان یک آتلیه معروف در شهر شهرت پیدا می کند .

این منجر به رونق کسب و کار شما می شود .

برای خرید تجهیزات ابتدا اولویت با تجهیزاتی است .

که برای عکاسی به شکل عمومی استفاده می شوند .

سپس به سراغ خرید تجهیزاتی بروید که برای عکس های خاص کارایی دارند .

فضای داخلی آتلیه

در طراحی فضای داخلی آتلیه بهتر است بیشتر از رنگ های سیاه و سفید خاکستری و با رنگ های خنثی استفاده شود .

تا از بازتاب های غیر عمدی جلوگیری شود و تصاویر بهتری داشته باشید .

نوشیدنی و وجود گل های تازه در طراحی استودیو استفاده از موسیقی هنگام کار برای مشتری ها بسیار رضایت بخش خواهد بود .

مشتری ها احساس راحتی بیشتری خواهند داشت .

امیدواریم از مقاله طراحی آتلیه عکاسی لذت برده باشید .

این مقاله براساس تحقیقات بسیاری در مورد طراحی آتلیه عکاسی نوشته شده است .

منبع:

tasvirsaz.com

عکاسی ثبت لخظه هاست، اما در عکاسی انتزاعی، تمرکز بر روی فرم ها، بافت ها، الگوها و رنگ ها می باشد. هدف اصلی عکاسی انتزاعی درگیر کردن بیننده و ایجاد یک ارتباط عاطفی است، با این ابهام که بیننده می تواند محصول نهایی را به شیوه خود تفسیر کند. استفاده از رنگ یک راه عالی برای تحریک واکنش های احساسی، و ایجاد آثار هنری بسیار زیباست.

EOS 5DS, EF100mm F/2.8L IS USM lens, f/8, 1/20sec

رنگ های زنده و برجسته

رنگ اولین چیزی است که در یک عکس به آن توجه می کنید، و به ویژه، قوی ترین المان بصری در یک عکس انتزاعی است. رنگ های برجسته و اشباع شده می توانند تاثیر زیادی بر روی بیننده داشته باشند. برای به دست آوردن بهترین نتایج، به چند قطعه رنگ اشباع شده بچسبید. عکاسی نوزاد

EOS 6D, EF16-35mm f/2.8L USM lens, f/8, 1/500sec

پر کردن کادر

یک راه عالی برای جلب توجه بیننده به یک رنگ، پر کردن کل کادر با همان یک رنگ است. در این صورت به تمرکز اصلی تصویر تبدیل شده و صرف نظر از رنگی که انتخاب می کنید، یک تاثیر بصری قوی ایجاد می کند. به عنوان مثال، اگر من می خواستم توجه بیننده را به رنگ قهوه ای جلب کنم، کل کادرم را با دانه های قهوه پر می کردم. آتلیه نوزاد

EOS 6D, EF16-35mm f/2.8L USM lens, f/22, 1/200sec

رنگ و احساس

یکی از اهداف اصلی در عکاسی انتزاعی درگیر کردن احساسات بیننده است. رنگ ها ارزش احساسی نیز دارند.

بیایید نگاهی به رنگ آبی بیاندازیم. این یک رنگ سرد است که می تواند نشان دهنده گذراندن تعطیلات با گشت و گذار در جزیره بالی و لذت بردن از امواج باشد، یا می تواند نشان دهنده یک زمستان سرد تنها باشد.

از طرف دیگر رنگ قرمز یک رنگ گرم است که می تواند نشان دهنده غروب آفتاب یا خطر باشد. در انتهای روز به بیننده بستگی دارد که چطور آن را تفسیر کند، اما هنگامی که می خواهید پیام های خاصی را منتقل کنید، درک درستی از نظریه رنگ ها بسیار مهم است.

یک لنز با ضریب اف ۱٫۴ نسبت به لنزی با ضریب اف ۲٫۸ اجازه ورود ۴ برابر نور بیشتری را خواهد داد، چراکه گشودگی دیافراگم ۲ پله (Stop) بیشتر است. از f/1.4 تا f/2 یک پله، و از f/2 تا f/2.8 یک پله و می دانیم که هر پله کاهش ضریب اف ورود نور را دو برابر بیشتر خواهد کرد. ضریب اف ها (f-numbers)، یک سری اعداد ریاضی هستند که بیانگر اندازه گشودگی دیافراگم لنز می باشند. به خاطر سپردن یا حفظ کردن مقیاس یا درجه بندی ضرایب اف ساده نیست، اما اطلاعات مفیدی به عکاسی می دهد. فیلمساز گریفین هاموند یک ترفند فوق العاده ساده آموزش داده که تنها به حفظ کردن اعداد ۱ و ۱٫۴ نیاز دارید و ضریب اف های بعدی از این دو عدد ساخته می شوند.آتلیه کودک

در تصویر فوق مقیاس ضریب اف ها را مشاهده می نمایید. این اعداد (f-numbers) که قسمتی از یک تصاعد هندسی هستند، بیانگر میزان گشودگی دیافراگم می باشند. همانطور که می دانید هرچه از اعداد کوچک تر به سمت اعداد بزرگ تر می رویم گشودگی دیافراگم کمتر می شود و در نتیجه نور ورودی به لنز کم تر خواهد بود. بین هر یک از اعداد فوق یک پله یا Stop در نظر گرفته می شود. هر پله افزایش ضریب اف (مثلا از f/2.8 به f/2) نور ورودی را دو برابر افزایش داده و هر پله کاهش ضریب اف (مثلا از f/5.6 به f/8) نور ورودی ۲ برابر کاهش می دهد.عکاسی کودک

روش ساده حفظ کردن ضریب اف ها

لنزک: گریفین هاموند (Griffin Hammond) در ویدیو زیر روشی خیلی ساده را برای به خاطر سپردن این اعداد آموزش داده است، کافیست ۱ و ۱٫۴ را در ذهن داشته باشید و هر یک از این اعداد را دو برابر کنید (و برخی جاها رُند کنید). پس دو عدد یا ضریب اف (f/number) بعدی که ۲ و ۲٫۸ هستند تولید می شوند. و همینطور ادامه دهید. تصویر زیر را مشاهده نمایید:

منبع:

لنزک

شما سوژه خود را دارید، دوربین خود را دارید، و می خواهید کنترل کامل عکس خود را به دست گیرید. برای گرفتن بهترین عکس داخل دوربین ممکن باید نوردهی را درک کنید.

به بیان ساده، نوردهی نوری است که به سنسور برخورد می کند (یا به زبان قدیمی تر، یک فریم از فیلم است). شما نوردهی را با سه پارامتر کنترل می کنید، دیافراگم، سرعت شاتر، و ایزو. این چیزی است که مثلث نوردهی نامیده می شود: عکاسی بارداری

با تنظیم هر یک از این تنظیمات، می توانیم نوردهی خود را تغییر دهیم تا تصویر را روشن تر یا تاریک تر کنیم. با این حال تنظیم هر یک از این کنترل ها نه تنها تصویر را روشن تر یا تاریک تر می کند، بلکه برخی از جنبه های دیگر تصویر را نیز تغییر می دهد.

بیایید به جزئیات هر یک از این موارد بپردازیم: آتلیه بارداری

سرعت شاتر

سرعت شاتر اندازه زمانی است که یک سنسور یا فریم فیلم در معرض نور قرار می گیرد. شما با کنترل مدت زمانی که نور را به دوربین خود می تابانید، تصمیم می گیرید که زمان چگونه در آن تصویر نهایی متوقف شود. تفاوت بین یک صدم ثانیه و یک هزارم ثانیه می تواند تفاوت بین به دست آوردن یک عکس حماسی و به دست نیاوردن یک تصویر قابل استفاده باشد.

۲۰۰۰/۱ ثانیه؛ f/2.8؛ ایزو ۸۰۰؛ کانن ۷D؛ EF300mm f/2.8L IS USM

انتخاب سرعت شاتر به آنچه که شما در تصویر خود می خواهید بستگی دارد. آیا می خواهید سوژه شما طوری متوقف شود که بتوانید به وضوح تمام جزئیات را ببینید؟ یا چیزی انتزاعی تر می خواهید، که در آن خطوط تار حرکت را نشان می دهند؟ به یاد داشته باشید، سرعت شاترهای سریع به معنی زمان کمتر برای برخورد نور به سنسور می باشند، بنابراین هرچه سرعت شاتر سریع تر باشد، نور کمتری برای تصویر وجود دارد. اگر سرعت شاتر سریع لازم است، دیافراگم و ایزو به شما کمک می کنند تا تصویر مورد نظر خود را به دست آورید.

دیافراگم

گشایش (دهانه) لنز، که تحت عنوان دیافراگم شناخته می شود، یک ابزار تکنیکی و هنری برای شما به عنوان عکاس است. با تصمیم گیری در مورد این که ۱) با چه لنزی می خواهید عکس بگیرید ۲) چه ضریب افی (f-stop) را ترجیح می دهید و ۳) چقدر می خواهید از سوژه دور باشید، نوردهی و عمق میدان عکس را کنترل خواهید کرد.

هنگامی که شما اندازه دهانه دیافراگم را تغییر می دهید، میزان نور و همچنین مسیری که نور در آن حرکت می کند را تغییر می دهید. این امر مقداری از صحنه که شارپ و در فوکوس خواهد بود را تغییر می دهد. ناحیه ای که در فوکوس قرار دارد تحت عنوان عمق میدان تعریف می شود. یک عمق میدان کم یک ناحیه فوکوس شده را از بقیه پس زمینه جدا می کند، یک عمق میدان زیاد اکثر صحنه را در فوکوس نشان خواهد داد. این که بخواهید ظاهر تصویر مورد نظر خود را به دست آورید، در حالیکه هنوز هم اجازه دهید آنچه که فکر می کنید میزان نور مناسب است به سنسور برخورد کند، جایی است که متوجه خواهید شد دیافراگم نقش مهمی در دید هنری شما ایفا خواهد کرد.

حداقل عمق میدان در مقابل حداکثر عمق میدان

ایزو

اگر از فیلم استفاده می کنید، انتخاب ایزو محدود به آن چیزی است که جعبه فیلم می گوید، اما زمانی که به صورت دیجیتالی عکس می گیرید، ایزو به ابزاری برای کار در داخل نوردهی تبدیل می شود. ایزو میزان حساسیت سنسور دوربین شما نسبت به نور را توصیف می کند. سنسور نوری که از طریق لنز وارد می شود، از میان دهانه دیافراگم عبور می کند و از واحد شاتر می گذرد را اندازه گیری می کند. تنظیمات ایزو را می توان برای تغییر حساسیت تنظیم کرد. در ایزوهای بالاتر نویز افزایش می یابد، یا اگر از فیلم استفاده می کنید، حالت زبری بیشتر می شود. هنگامی که شما از یک ایزوی بالاتر استفاده می کنید (مثلا حدود ۱۶۰۰ یا ۳۲۰۰)، دوربین عکس را با نور کمتری که وارد دوربین می شود ثبت می کند. سپس سطح نورِ کمتر، تقویت می شود، به طوری که تصویر نهایی روشنایی طبیعی دارد. شما می توانید از یک سرعت شاتر سریع تر با یک ایزوی بالاتر در یک سناریوی نور کم، به قیمت کیفیت تصویر پایین تر (به علت نویز) استفاده کنید.

با درک مثلث نوردهی و این که سرعت شاتر، دیافراگم، و ایزو چگونه با هم کار می کنند، می توانید در انواع سناریوهای روشنایی عکاسی کرده و بدانید چطور پارامترها را تنظیم کنید تا نیازهای تصویری که می خواهید ثبت کنید را برآورده کند.

نویسنده: جان گرینگو (JOHN GREENGO)

منبع:

لنزک

یادگیری عکاسی دوربین دیجیتال کار سختی به نظر می رسد – به خصوص زمانی که شما با انواع اصطلاحات تکنیکی مواجه می شوید که آنها را نمی فهمید و به دیکشنری نیاز پیدا می کنید. یا بدتر، سعی می کنید چیزهایی را که یاد گرفته اید با استفاده از عباراتی مانند «آن سوراخی که از میان آن نگاه می کنی» یا «آن دکمه ای که برای گرفتن عکس فشار میدهی» توضیح دهید. درک اصطلاحات، تعاریف، و واژگان عکاسی یک گام اولیه ضروری به سمت بهبود مهارت شما به عنوان یک عکاس مبتدی است. عکاسی کودک

دیافراگم

دیافراگم (Aperture) اولین واژه رایج عکاسی است که باید یاد بگیرید. به زبان ساده، دیافراگم اندازه گشایش دهانه لنز است. به لنز به عنوان یک پنجره فکر کنید – عکاسی نوزاد پنجره های بزرگ اجازه ورود نور بیشتری را می دهند، در حالیکه پنجره های کوچک اجازه ورود نور کمتری را می دهند. یک دیافراگم کاملا باز اجازه ورود نور بیشتری را به تصویر می دهد و عکس روشن تر می شود، در حالیکه با یک دیافراگم کوچک نور کمتری وارد شده و عکس تاریک تر می شود. دیافراگم بر حسب ضریب اف یا f-stop اندازه گیری می شود؛ در یک ضریب اف کوچک مانند f/1.8 دهانه لنز باز، و در یک ضریب اف بزرگ مانند f/22 گشایش دهانه باریک است. دیافراگم یکی از سه تنظیمات دوربین است که نوردهی یک تصویر، یا میزان روشن یا تاریک بودن آن را تعیین می کند. دیافراگم بر این که چه مقدار از تصویر در فوکوس (واضح) باشد، تاثیر می گذارد – دیافراگم های باز به پس زمینه نرم و فوکوس نشده (تار) منجر می شوند، در حالیکه دیافراگم های باریک بخش بیشتری از تصویر را واضح یا شارپ نگه می دارند.
Al Servo یا فوکوس پیوسته

به طور معمول، فوکوس خودکار بر روی سوژه (یا چیزی که دارید از آن عکس می گیرید) قفل می شود و قفل شده باقی می ماند. اما، با Al Servo یا فوکوس خودکار پیوسته، فوکوس خودکار به کار کردن ادامه می دهد. با یک حالت فوکوس خودکار، اگر سوژه (یا دوربین) حرکت کند، عکس خارج از فوکوس خواهد بود. با Al Servo یا فوکوس خودکار پیوسته، سیستم فوکوس خودکار تا وقتی که شما عکس بگیرید، به فوکوس کردن ادامه خواهد داد، بنابراین سوژه هنوز هم شارپ می ماند، حتی اگر حرکت کند. این تنظیمات دوربین برای درک عکاسی از اشیاء متحرک ضروری هستند.
نسبت تصویر

اگر تا به حال تصاویر را چاپ کرده باشید، احتمالا متوجه شده اید که یک نسبت ۸ x 10 معمولا تصویر اصلی را برش می زند (کراپ می کند). این به خاطر نسبت تصویر (Aspect Ratio) است. نسبت تصویر، نسبت طول به عرض است. یک تصویر ۸ x 10 نسبت تصویر مساوی با یک تصویر ۴ x 5 دارد، اما یک تصویر ۴ x 7 کمی عریض تر است. شما می توانید نسبت تصویر را در دوربین خود تغییر دهید اگر می دانید که می خواهید تصویر خود را چگونه چاپ کنید، یا می توانید عکس خود را هنگام ویرایش به نسبت ابعاد مورد نظرتان کراپ کنید (بُرش دهید).
بوکه

بوکه (Bokeh) دایره های روشنی است که وقتی چراغ (نور)ها در یک تصویر خارج از فوکوس باشند، ایجاد می شوند. بوکه یک افکت منظم برای پس زمینه یک عکس است، که از طریق دیافراگم های باز ایجاد می شود.
شما می توانید در یک زمان چند عکس بگیرید. یا می توانید حالت عکاسی پشت سر هم (Burst Mode) را فعال کنید و دوربین تا زمانی که شما دکمه شاتر را پایین نگه داشته اید، یا تا وقتی که بافر پر شود (که راه فریبنده ای است برای گفتن این که دوربین دیگر نمی تواند پردازش کند)، به عکس گرفتن ادامه خواهد داد. سرعت گرفتن عکس های پشت سر هم بسته به نوع دوربین شما متفاوت است، بعضی از آنها سریع تر از بقیه هستند. این سرعت بر حسب «fps» یا فریم (تصویر) بر ثانیه نوشته می شود.
عمق میدان

عمق میدان (Depth of field) یک واژه عکاسی است که به مقداری از تصویر که در فوکوس است اشاره دارد. دوربین بر روی یک فاصله فوکوس خواهد کرد، اما یک محدوده فاصله در جلو و پشت آن نقطه وجود دارد که واضح یا شارپ باقی می ماند – این محدوده عمق میدان است. از طرف دیگر، در مناظر اغلب بخش عمده تصویر در فوکوس است – این یک عمق میدان زیاد است، و محدوده فاصله زیادی شارپ باقی می ماند.

دیجیتال (Digital) و اپتیکال (Optical) واژه های مهمی هستند که هنگام خرید یک دوربین جدید باید آنها را بدانید. دیجیتال به این معنی است که نتیجه از طریق نرم افزار به دست می آید، نه بخش های فیزیکی دوربین. اپتیکال همیشه بهتر از دیجیتال است. این اصطلاحات معمولا هنگام اشاره به زوم (بر روی یک دوربین کامپکت) و همچنین تثبیت کننده تصویر مورد استفاده قرار می گیرند.
نوردهی

نوردهی (Exposure) میزان روشن یا تاریک بودن یک تصویر است. تصویر زمانی ایجاد می شود که سنسور دوربین (یا نوار فیلم) در معرض نور قرار می گیرد – این واژه از همین جا نشأت گرفته است. یک عکس تاریک کم نوردهی شده یا در معرض نور کافی قرار نگرفته است؛ یک عکس روشن زیاد نوردهی شده یا در معرض نور بیش از حد قرار گرفته است. نوردهی را می توان از طریق دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو (بیشتر دو مورد آخر) کنترل کرد. نوردهی امری سلیقه ای است – هیچ نوردهی «درست»ی وجود ندارد.

جبران نوردهی (Exposure Compensation) راهی است برای این که به دوربین بگویید دوست دارید نوردهی روشن تر یا تاریک تر باشد. از جبران نوردهی می توان در بعضی از مُدهای خودکار و نیمه خودکار مانند اولویت دیافراگم استفاده کرد. جبران نوردهی بر حسب استاپ های نور اندازه گیری می شود، اعداد منفی به تصویر تاریک تر منجر شده و اعداد مثبت عکس روشن تری ایجاد می کنند.
فوکوس

هنگامی که چشم شما بر روی سوژه ای که به شما نزدیک است فوکوس می کند، اشیاء دور تار به نظر می رسند. واژه عکاسی رایج «فوکوس (Focus)» نیز همین معنا را دارد. چیزی که در فوکوس باشد واضح یا شارپ است، در حالیکه یک شیء که خارج از فوکوس باشد شارپ نیست (تار است). نواحی فوکوس مختلف تعیین می کنند که آیا دوربین دارد بر روی چند نقطه یا بر روی یک نقطه انتخاب شده توسط کاربر فوکوس می کند.

منبع:

لنزک

منبع

zoomit

منبع

zoomit

منبع

zoomit

منبع

zoomit

استفاده از تجربیات افرادی که به مدت طولانی از یک دوربین استفاده می‌کنند، کمک قابل توجهی به بهبود و پیشرفت عکاسی با آن دوربین می‌کند. استیو پری، عکاسی ماهر که از حیات وحش عکاسی می‌کند؛ توصیه‌هایی برای آسان‌تر کردن کار با دوربین دارد. پری زمان زیادی با دوربین دیجیتال نیکون عکاسی کرده است و این فیلم هفت دوربین مورد علاقه و اختصاصی و نکاتی را که او در طی این سال‌ها کسب کرده است، پوشش می‌دهد. آتلیه کودک

این نکته قابل توجه است که توصیه‌های او مناسب دوربین‌های سری D3XXX و D5XXX نیست؛ اما هر دوربینی که بالاتر از این موارد باشد، این تنظیمات را در منوی خود خواهد داشت، کافی است دقت داشته باشید که چه زمانی از آن‌ها استفاده کنید.آتلیه نوزاد

مشاهده‌ی فیلم بالا یک تفکیک کامل از هر نکته شامل دستورالعمل‌هایی درباره‌ی چگونگی تنظیم این موارد یا مشاهده‌ی خلاصه‌ی سریع از این هفت مورد به دست می‌دهد:

۱. بزرگنمایی سریع برای بررسی فوکوس

با سفارشی کردن دکمه‌ی انتخاب چندگانه، می‌توانید به‌صورت خودکار روی ناحیه‌ای که برای زوم خودکار انتخاب کرده‌اید، ۱۰۰ درصد زوم کنید. این یک روش بسیار خوب برای چک کردن سریع فوکوس و خارج شدن سریع با حرکت به سمت راست است.

۲. بزرگنمایی سریع تا ۱۰۰ درصد در لایو ویو

این مورد هم مانند ترفند اول است؛ فقط امکان زوم در لایو ویو و چک کردن فوکوس قبل از گرفتن عکس را فراهم می‌کند. این روش بسیار سریع‌تر از سه بار ضربه زدن روی شیشه‌ی زوم برای چک کردن فوکوس ۱۰۰ درصد است.

۳. بازبینی سریع عکس

آیا علاقه و گرایش به کانن، به این علت است که به کاربران امکان حرکت سریع میان عکس‌ها را می‌دهد؟ نمی‌تواند این گونه باشد. شما می‌توانید کلید فرمان اصلی را در پشت دوربین (پشت دکمه شاتر) برای حرکت سریع یک تصویر در لحظه و دکمه‌ی کوچک‌تر را (جلوی دکمه‌ی شاتر) برای حرکت بین ۱۰ عکس در یک لحظه، تنظیم کنید.

4. فرمت سریع کارت

برای فرمت کردن کارت حافظه نیازی به استفاده از منو دایو نیست؛ در عوض می‌توان از دو دکمه با نام فرمت در قسمت پایین استفاده کرد، مطابق تصویر زیر:

کافی است دو دکمه را فشار دهید و نگه دارید تا زمانی که عبارت «For» روی صفحه نمایش بالا نمایان شود و سپس یکبار دیگر فشار دهید تا کارت حافظه فرمت شود. هیچ جستجویی در منو مورد نیاز نیست. تا زمانی که روی عبارت «For» روی صفحه نمایش هستید، حتی می‌توانید کارت مورد نظر برای فرمت را هم انتخاب کنید.

۵. غیر فعال کردن موقت فلش

اگر فلش اسپیدلایتی دارید که به دوربین متصل شده است؛ برای هربار استفاده مجبور به خاموش یا روشن کردن آن نیستید. آن را روشن نگه دارید و برنامه‌ی خود را اجرا کنید یا اینکه دکمه‌ای را تنظیم کنید که با فشردن و نگه داشتن آن، اسپیدلایت به‌صورت موقت غیر فعال شود.

۶. استفاده از دکمه‌ی ضبط فیلم برای تغییر ISO  

برای تغییرات ایزو در پرواز، هنگام استفاده از منظره‌یاب؛ فقط دکمه ضبط فیلم خود را سفارشی کنید که با استفاده از کلید فرمان اصلی در هنگام فشار دادن و نگه داشتن آن، بتوانید ISO را تغییر دهید. به همین سادگی می‌توانید از دکمه‌ی فرعی در جلوی دوربین برای تغییر از ایزو معین به ایزو اتوماتیک استفاده کنید.

۷. ذخیره‌ی نقاط فوکوس اتوماتیک با جهت‌گیری

پری تنظیمات سفارشی خود را برای آخرین بار ذخیره کرد. اگر شما از این تنظیمات استفاده کنید، دوربین جایی که نقطه‌ی انتخابی فوکوس اتوماتیک شما آخرین بار از دوربین در جهت عمودی یا افقی استفاده شده است، به خاطر خواهد داشت.

بنابراین زمانی که دوربین را می‌چرخانید، دوربین به‌طور اتوماتیک نقطه‌ی فوکوس اتوماتیک را به عقب، تا جایی که آخرین بار شما در این جهت‌گیری از آن استفاده کردید انتقال می‌دهد. این نکته بسیار کاربردی است.

منبع

zoomit